Drewniana, duża tawerna. Stoi wśród gąszczu lasu, na kamiennym wzniesieniu przy brzegu wyspy. Zazwyczaj nie ma tu zbyt wielu klientów, a Ci którzy tu bywają są co najmniej dziwni. Czasami to nawet istoty nie będące ludźmi...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Choć tawerna była schowana między gałęziami drzew to Woogy szybko ją dostrzegł. Wzleciał na górkę i wszedł do środka. Wszystkie istoty, choć ich było niewiele, spojrzały na nowo przybyłego.
- Witam! Od razu wykorzystam to, że zwróciliście na mnie uwagę spytam się o niejakiego Harona Suddale. Podobno ma jakieś zlecenie. - powiedział z głupawym, ale jednak ironicznym uśmieszkiem. Mimo, że klienci tawerny byli dziwni to nie wyczuwał od nich wielkiej mocy.

Kiedy wspomniałeś o Haronie Suddale'u, ludzie przestali się na Ciebie patrzyć. Jeden z mężczyzn podniósł rękę w górę i wykonał taki gest, jakby chciał zaprosić Cię do stolika przy którym siedział.

Wyglądał jak Kira Izuru, jednak miał całkiem inne ubranie. Nosił dżinsowe spodnie i czerwoną podkoszulkę. Włosy miał zaczesane do tyłu, a na ich przodzie były ciemne okulary. Być może to alternatywna wersja tego młodzieńca w Waszym świecie? Trzeba byłoby spotkać więcej takich osób by to sprawdzić.

W każdym razie, chłopak czekał aż podejdziesz.

Woogy do niego podszedł, odsunął krzesełko i usiadł.
- No siemaaa. - powiedział, jakby znał chłopaka od dawna, choć widział go pierwszy raz.
Wyjął z kieszeni pogniecione ogłoszenie z tablicy w Setirps i położył na stole.
- Moje imię to Woogy, interesuje mnie to zlecenia i chciałbym dowiedzieć się szczegółów. - powiedział lekko uśmiechnięty.

Kiedy usiadłeś przy stoliku, chłopak nieco się przybliżył - tylko po to byś lepiej go słyszał - bowiem nie chciał ze znanych zapewne powodów mówić zbyt głośno na ten temat.
- A jakie szczegóły miałbym Ci przedstawiać? To wielkie, latające bydle atakuje Naszą wioskę. Co dziwniejsze, zabiera samo jedzenie, a dostaw mój drogi nie ma codziennie. Upraw też nie możemy mieć nieskończonych. Ludzie teraz głodują. - tu się już kawałek oddalił, wracając na pierwotne miejsce.
- W sumie, do niczego Cię nie zmuszam, przyjacielu. Prawdopodobnie znowu zaatakuje około 17:00, jak to ma w zwyczaju. Zrobisz co uznasz za stosowne. - chłopak wstał i wyszedł z baru.

- W sumie racja... - powiedział cicho do siebie chłopak.
- W takim razie będę czekał! - dodał, zabierając ogłoszenie i chowając do kieszeni. Również wyszedł z tawerny.