„ECHO” nie jest skrótem, a pełną nazwą systemu skonstruowanego na podstawie „W.O.R.L.D.” oraz „CEREBRO”, który został odpowiednio zmodyfikowany przez między-wymiarowego złodzieja. Dodatkowo, został on wzbogacony o informacje, na podstawie, których powstał nieużywany już „Genetics Data Gatherer”.

System łączy się ze świadomością użytkownika poprzez fale elektromagnetyczne o zmiennej częstotliwości, dostrajając się do fal mózgowych, a następnie tworząc we wcześniej zaprogramowanej rzeczywistości, wirtualną wersję bytów zamieszkujących jego świat wewnętrzny, które są dodatkowo skanowane, a informacje w nich zostają zapisywane w bazie danych systemu.
Zastosowania ECHO:
• możliwość porozumienia się z bytami zamieszkującymi podświadomość użytkownika/-ów, w obecności innych osób;
• skanowanie bytów zamieszkujących podświadomość w celu uzyskania wielu ciekawych informacji na temat mocy użytkownika/-ów;
• trening niewymagający przestrzeni.

---

Silvia weszła do pomieszczenia wraz z Yohem. Jak zwykle, była zaskoczona – nie spodziewała się tego, że młodzieniec będzie potrzebował jej pomocy.
- Pomożesz mi?
- W czym..?
Nagle, cała sala stała się ciemna – podłoże zniknęło, a wampirzyca nie miała zielonego pojęcia na temat tego co się dzieje. Jedynie Atsuko stał niewzruszony, co dodawało jej trochę otuchy. Wnet, przez parą nastąpił potężny, jasny błysk – Silvia zamknęła oczy. Po kilku sekundach usłyszała wypowiedź Yoha, której zadaniem było przekonać dziewczynę do otworzenia oczek – przecież nic złego się nie działo. Oczom nastolatki ukazały się piękne, zielone równiny – miejsce, o którym mogła do tej pory tylko pomarzyć.
- Prawie jak jakaś gra, co? Heh…
Młodzian usiadł na trawie, uśmiechając się. Kiedy Sawako dostrzegła unoszącą się w powietrzu, średniej wielkości gitarę z wymionami oraz ogromnymi gałkami ocznymi, zrobiła szerokie oczy.
- No... Tak to wygląda…
- To nie jest żaden W.O.R.L.D., bądź inne tego typu urządzenie. ECHO działa na całkiem innej zasadzie. Tutaj pojawiasz się w zaprogramowanym wcześniej świecie. Głównym celem istnienia tego systemu jest możliwość materializacji bytu zamieszkującego Twoją podświadomość. Muszę porozmawiać z Nightmare Lordem i stwierdziłem, że byłoby ekstra, gdybyś była tutaj ze mną.
Silvia szybko załapała o co chodzi – dochodząc do siebie, uśmiechnęła się i położyła obok młodzieńca. Obydwoje przyglądali się na bezchmurne niebo, na którym, co jakiś czas można było dostrzec rolki papierów toaletowych ze skrzydłami oraz oczyma, wielkości piłeczek ping-pongowych.

//Pisanie od nowa tak starych postów - coś pięknego xD//

Kiedy chłopak i dziewczyna siedzieli sobie tak i obserwowali niebo, obok nich w pewnym momencie zmaterializowała się postać zbliżona wyglądem do człowieka z kapturem i w czarnym płaszczu. Co jakiś czas można było zobaczyć latające wokół niego smugi postaci.. Silvia nieco się z początku przeraziła, ale dosyć szybko zorientowała się kim on jest.
- Wiedziałeś że tak czy siak się zjawię, prawda? - zapytał spokojnie mężczyzna.
- Nie wiedziałem.. W sumie, każdy z Was mógłby się tu zapewne zjawić gdyby chciał. Ale rzeczywiście miałem nadzieję na to że właśnie Ty ze mną porozmawiasz.. Wiesz o czym mówię, nie? - zapytał młodzieniec leżąc spokojnie na trawie i przyglądając się w niebo. Jedynie co jakiś czas zerkał na Nightmare Lorda.
- Masz rację.. Moja moc jest już niemalże całkowita dzięki ciałom jakie zaabsorbowałeś jako OmegaDestroyer.. Nie mam złych zamiarów wobec Ciebie i Twoich przyjaciół będąc tutaj, ale kiedy uzyskam pełną moc, wybacz, ale zabiję każdego kto stanie mi na drodze. - wyjaśnił krótko Nightmare Lord. Nie zupełnie takiej odpowiedzi Yoh oczekiwał, ale w pewnym sensie rozwiała ona pewne wątpliwości jakie miał młodzieniec związane z Nightmare Lordem.

W pewnym momencie można było dostrzec materializującą się postać Haruhi.
- Yoh. Co to ma znaczyć? - zapytała Silvia nieco wkurzona widokiem ładnej, holograficznej dziewczyny.
- Nie martw się. To tylko postać jaką nadałem sztucznej inteligencji całego Sukui.. Ta dziewczyna w jednym wymiarze była większym zagrożeniem niż jakikolwiek Nasz wróg więc postanowiłem sobie zrobić jej postać w wersji holograficznej. - wyjaśnił krótko. Nightmare Lord nie przejął się nawet trochę pojawieniem się dziewczyny.

Prosiłam żeby nadał mi indywidualną postać, ale się nie zgodził. Miło mi. Nazywam się Ayako.
W każdym razie, Yoh, mamy gości. Na górze, przy windzie #4 znajduje się Ayano. Przed Twoim domem jest Gemmei, Viego i Kaylin. Mam coś zrobić aby Ayano nie mogła ruszyć?

- W sumie.. Nie myślałem że ktoś będzie schodził do piwnicy więc wejście zostawiłem otwarte. Zamierzałem powiedzieć o Geofroncie, Gemmei oraz Ayano ale nie teraz. - chłopak spojrzał na Ayako.
- Nie zdejmuj blokady energii, to zbyt ryzykowne bo dostanie się tu więcej osób. Wyłącz zasilanie windy i odpowiednio zablokuj wejście #4. Masz połączenie z GDG i WDG, prawda? - rzekł spokojnie, następnie zapytał. Silvia siedziała cicho, jedynie słuchała rozmowy.
Tak, mam. Czemu pytasz?
- Tak jakoś. Dobra.. Zrób to o co proszę. - odezwał się spokojnie. Ayako zniknęła, w pewnym momencie było słychać uderzenie, jakby zamykanie kilkoma osłonami jakiegoś wejścia.
- Powracając do Naszej rozmowy.. Czyli chcesz mi powiedzieć że jak tylko przemienię się OmegaDestroyera, a Ty złapiesz odpowiednią okazję, dokona się że tak to nazwę, przebudzenie Nightmare Lorda, tak? - podrapał się po głowie, pytając na koniec.
- Tak. - krótka i treściwa odpowiedź.
- Spoko.. Rozumiem. Dzięki. - wstał. Silvia podniosła się zaraz za nim z lekko pytającą miną. Dobrze wiedziała o czym oni rozmawiali, ale po pierwsze wolała zachować to tylko dla siebie, po drugie, myślała co się stanie kiedy Yoh zmieni się w OmegaDestroyera. On sam dobrze wiedział że ta moc jest dla niego tak jakby niedostępna.
Obydwoje wyszli z pomieszczenia, zamykając je i wyłączając wszystko.

Chłopak spojrzał w górę.
- Ayako, kiedy dam Ci znak, na chwilę wyłącz blokadę energii żebym teleportował się na powierzchnię. Jak zobaczysz że zniknęliśmy, włącz natychmiast blokadę. Ja się jeszcze odezwę przez WDG. Przy okazji, muszę załatwić jeden dla Silvii.. Mniejsza o to. Gotowa? - wyjaśnił na spokojnie i złapał Silvię za rękę. Wyglądali teraz jak dzieci, które trzymały się za ręce na placu zabaw. Młodzieniec przyłożył do czoła dwa palce.
Jestem gotowa.
Chłopak nagle zniknął z Silvią co oznaczało że blokadę chwilowo zdjęto. Po tym jak Yoh zniknął z Silvią, po całej wewnętrznej części osłony przeszły jakby niebieskie wyładowania elektryczne, oznaczające ponowne włączenie blokady.