• Imię: Tomoyo
• Drugie Imię: Umeka
• Nazwisko: Sakagami
• Ksywa: Namiko Shai
• Wiek: 16 lat
• Sprite: Dodam potem.

• Statystyki:
» Atak: 5
» Obrona: 10
» Energia: 5
» Szybkość: 20
» Inteligencja: 15
» Siła Fizyczna: 5

• Opis postaci:
» Wygląd: Wysoka i szczupła kobieta o jasnej karnacji. Mimo tego, że nie uprawia żadnego sportu jest w miarę wysportowana i ciągle atrakcyjna. Posiada jasnoniebieskie, głębokie oczy, w których można znaleźć odpowiedź na każde pytanie oraz włosy o kolorze jasnego brązu, które podchodzą w cieniu i kiedy są mokre pod dziwną odmianę rudego. Jeśli chodzi o dokładną posturę jej ciała to zacznijmy od góry. Wyżej wspomniane włosy sięgają jej za łopatki. Owal twarzy oraz jej rysy są kobiece i wyraźne, co dodaje jej urody. Posiada niewielki nos oraz malinowe usta, podkreślające jasną karnację. Szyja smukła, bez żadnych znamion czy też zadrapań. Jej biust można zaliczyć do średnich, a nawet i troszkę większych, w każdym bądź razie ma czym oddychać. Sylwetka kobieca, podkreślająca szczupłą talię. Nogi chude, jednak nie wyglądające jak dwa patyki, są w sam raz. W czym najczęściej można ją zobaczysz? Posiada ona dwa stroje, może zacznijmy od tego cywilnego, w którym chodzi na co dzień. A więc są to ciemne spodenki, podchodzące pod czarny kolor. Podtrzymuje je tego samego koloru pasek, na którym zawieszone są jej dwa, myśliwskie noże. Górą jej garderoby jest bluzka również tego samego koloru co reszta jej stroju na ramiączkach, a właściwie na jednym grubszym, gdyż drugie, chudsze opada luźno na jej rękę, jednak nie odsłania żadnego z intymnych jej miejsc ciała. Brzuch, na którym widnieje tatuaż, podobny, do tego, który miał Naruto, jednak ten miał pieczęć jest w pełni zakryty. Jeśli jest zimno zakłada ciemną kurtkę z długim rękawem i szarymi wykrojami. Sięga jej ona do pasa i jest w sam raz na jej figurę.
» Charakter: Już na samym początku trzeba zaznaczyć, że dziewczyna jest zadufaną w sobie egoistką. Może posiada swój honor i w pewnym stopniu dobre serce, jednak nigdy nie robi czegoś bez zysku dla siebie. Ludzie cenią ją za mądrość oraz samodzielność. Jednak jak tutaj nie być taką przy dzieciństwie, które miała? Większość osób ją zna, ze względu na jej brata - Kaien'a. Zwykle chodzi uśmiechnięta, uwagi innych na swój temat ma po prostu gdzieś. Pała pewnością siebie oraz ambicjami, które w przyszłości zamierza spełnić. Już na pierwszych zajęciach pokazała się od dobrej strony. Nie musiała wcale się wywyższać by ją zauważono. Jedyne czego nienawidzi to sport. Jest realistką i bierze raczej większość rzeczy po prostu na logikę. Wszyscy znają ją jako mściwą i podłą osobę, która kiedy chce może nawet zamanipulować daną osobą dowolnie jak chce. Bardzo rzadko się myli, mimo wszystko się nie wymądrza. Ma zdanie na temat każdego, jednak go nie wygłasza. Nigdy pierwsza nie mówi komuś 'cześć', chyba, że tą osobę na prawdę polubiła lub ją wysoko ceni. Nie mierzy ludzie na wysokich i niższych, jednak ma się za kogoś na prawdę ważnego. Jeśli chodzi o stosunek do chłopaków bywa to z nią różnie. Zwykle grywa ich przyjaciółkę, mimo swojej nieśmiałości. Posiada dar, dzięki któremu może wyzbyć się każdego uczucia, prócz miłości, niestety.

• Historia: Cała historia zaczyna się w Kraju Ognia. Dziewczyna ta nie miała jakiegoś skomplikowanego życia, jednak nie było ono również dla niej lekkie. Jak to się mówi - 'Po co przejmować się rzeczami, na które nie mamy wpływu?'. Była ona pierwszym dzieckiem swoich rodziców, co nie oznacza, że będzie jedynaczką. Jej ojciec był wysoko postawionym w wiosce Jounin'em, który służył w oddziałach ANBU. Trafił tam całkiem przypadkiem, bo za sprawą swojego przyjaciela. Był on w tak zwanym ANBU Rodzenia i poznał się z rodzicami Kagury jeszcze w młodości. Kiedyś spotkali się po latach i właśnie tak zaczęła się jego przygoda w tej organizacji. Jeśli chodzi zaś o matkę miała ona rangę doświadczonego Chuunin'a z posiadaniem kilku ważnych zasług dla wioski. Kiedy się już związali postanowili założyć rodzinę razem z końcem matczynej kariery Ninja.
Tak więc wtedy na świat przyszła brunetka. Posiadała ona rysy twarzy po matce, ale oczy oraz kolor włosów po swoim ojcu. Byli oni bardzo szczęśliwi i dumni ze swojej pierwszej pociechy. Sami mięli wtedy po dwadzieścia parę lat i tylko jedno z nich było do końca odpowiedzialne. Mimo wszystko całe zajście nie było wpadką oraz żadne z nich nie uważało tego za pomyłkę. O jej dzieciństwie można powiedzieć nie wiele ciekawych wątków. Kiedy dobił jej niecały rok na świat przyszedł jej młodszy brat - Kaien. Ci od najmłodszych lat świetnie się dogadywali. Nigdy się nie kłócili, może sobie żartowali głupimi tekstami, jednak byli zgranym rodzeństwem. Większość przyjaciół można by rzec, że zazdrościli im nawet tak świetnego kontaktu między sobą.
Mając już ponad osiem lat Kagura została posłana do Akademii. Poznała tam wiele nowych znajomych, o których istnieniu nawet nie miała pojęcia. Miała właśnie w nauce szczęście, bo nie musiała przyswajać wiedzy, gdyż ona sama z lekcji oraz poniektórych książek wpadała do jej mądrej głowy. Mimo tego, że dziewczyna wcale się nie starała, no może trochę można powiedzieć, że inni dostrzegali w niej potencjał. Posiadała ona niesamowitą zdolność po swojej matce, która teraz jest rzadko spotykana, mianowicie umie wyczuwać chakrę innych. Potrzebna jest do tego perfekcyjna manipulacja właśnie ową niebieską energią co sprawiło dla niej jeszcze większe sukcesy w Szkole Ninja. Tak więc po nie całym roku, gdzie nauczyła się paru technik zdała egzamin na Genin'a. Można było wtedy świętować potrójnie, bo jej brat szedł do Akademii, ona ją zakończyła, a prócz tego na świat przyszły jeszcze dwie jej siostry, bliźniaczki. Była to dla Kagury wspaniała wiadomość, nie wyobrażała sobie ona większego szczęścia. Było to dla niej po prostu tak wspaniałe przeżycie, że chciała by trwało ono wiecznie.
Mimo jej pragnień po zostaniu Genin'em zaczęły się w jej życiu małe schody. Mimo dobrze dobranej drużyny, większej ilości przyjaciół oraz innych wspaniałych rzeczy dziewczyna z dnia na dzień powoli zaczęła się zmieniać. Była mniej uśmiechnięta, bardziej zamknięta w sobie. Nie potrafiła się już przed nikim otworzyć, jedynie co, uśmiech u niej pojawiał się w domu. Trudno nazwać to jakąś odmianą depresji, ale nie dało się również wykryć jakiejkolwiek przyczyny niepokojącego zachowania Kagury. Kolejne miejsce sprawiały, że nabywała więcej doświadczenia, a pole czucia chakry powiększyło się, razem z czuciem jakie ruchy mniej więcej wykonuje przeciwnik. Tak więc szczęśliwa matka mimo tylu pociech nie przestała myśleć o swojej najstarszej córce, pilnując by ta brała również i pojedyncze misje od obecnego Kage wioski, by przysłużyć się nieco społeczeństwu. Wiele razy zostało narażone czyjeś życie z drużyny, jednak za każdym razem mięli szczęście. W sumie jak to się mawia - głupi ma zawsze szczęście. Tak więc minął ponad rok jej etatu jako Genin. Pewnego dnia pojawiła się propozycja od ich Sensei drużynowego by przystąpili oni do egzaminu na wyższą rangę. Była do bardzo ryzykowna decyzja dla całej trójki, jednak kiedy namyślili się nieco dłużej zdecydowali się wziąźć w nim udział.
Kagura zaczęła się powoli przygotowywać do egzaminu, który miał zadecydować o całym jej życiu. Miała zaledwie dziesięć lat i miała zdać egzamin, który by ją uczynił jeszcze silniejszą. W sumie już i tak jak na swój wiek była całkiem niezłym Ninja. Chodziła na samotne miejsce, wykonywała zadania, a jeszcze w wolnym czasie starała się trenować najwięcej jak umiała. Można by rzec, że czasem przesadzała, bo wracając na łóżko po prostu padała na łóżko, od razu zasypiając. Minął miesiąc i właśnie nadszedł początek wielkiego egzaminu. Pierwszy etap był dla dziewczyny bardzo prostu, gdyż posiadała bardzo rozległą wiedzę i napisała sama test, mimo tego, że wiedziała o całym sekrecie i celu owego. Jak wyżej napisane ona już od najmłodszych lat brała wszystko na logikę. Dwa następne, tzn. Las Śmierci oraz pierwszy etap walk nie były dla niej żadnym problemem. Potrafiła pokonać większość Genin'ów, na dodatek starszych od siebie bez problemu. Niestety los chciał, że jej kariera skończyła się na końcowej rundzie, gdyż przez swój głupi błąd przegrała. Raz nie wzięła ataku na logikę, lecz na głos swojego serca. Czemu? Walczyła ze swoją przyjaciółką, której nie miała serca skrzywdzić. Znały się od Akademii, może to dlatego brunetka miała do niej taką słabość? Niezbyt zadowolona z siebie dziewczyna konstytuowała swoją karierę jako Genin. Trafiła do nowej drużyny, poznała roczniki i tak, i tak starsze od siebie. Kolejny rok mijął jej dosyć szybko i nadszedł czas na kolejny egzamin. Jednak tym razem ta od razu się zgodziła, bez podejmowania decyzji. Wszystkie etapy poszły jej tak samo bez problemów. Egzamin pisemny był bardzo podobny, więc nie sprawił jej żadnego problemu. Z łatwością, już w drugi dzień zdobyła zwój Ziemi, gdyż jej drużyna posiadała zwój Nieba oraz trzecia walka nie była trudną. Przyszedł czas na końcowy egzamin, który miał zadecydować kto przechodzi dalej. Na nieszczęście dziewczyny sytuacja się powtórzyła, lecz tym razem na nieszczęście przeciwnikiem był jej przyjaciel z drużyny, w którym potajemnie się podkochiwała. Poza tym dwóch z jednej drużyny między sobą? To nie było dla niej za miłe, jednak ponownie ustąpiła zwycięstwa swojemu przeciwnikowi. Mimo to cała Piątka Kage bacznie obserwowało jej ruchy i dopiero pod koniec popełniała ten sam błąd. Wszystko dla nich było jasne, więc wezwali ją do siebie na rozmowę. Ostrzegli ją, że świat jest pełen niebezpieczeństw, że nawet najlepszy przyjaciel musi wbić jej nóż w plecy, dlatego nie może łamać kodeksu Ninja i musi wyzbyć się wszystkich niepotrzebnych uczuć. Została mianowana Chuunin'em. Był to dla niej wielki zaszczyt. Uczestniczyć w rozmowie ze wszystkimi Hokage i być jeszcze głównym tematem dyskusji. Kagurze minęły właśnie dwunaste urodziny. Zaczęła ona dorastać i już jako Chuunin znała wiele technik, miała wiele ciężkich treningów za sobą co sprawiło, że na jakiś czas postanowiła odpocząć. Tak więc przez dwa lata siedziała w domu, gdzie ćwiczyła lub od czasu do czasu trenowała jakieś techniki, jednak stało się coś niepokojącego. Dla niej mogły to być najlepsze dwa lata życia, jednak dla wszystkich dookoła było całkowicie odwrotnie. Nastolatka wdała się w złe towarzystwo, czasem nawet nie wracała na noc do domu. Innymi słowy stoczyła się na prawie, że samo dno. W ten sam sposób postanowiła zakończyć na tym swoją karierę Ninja. Często z matką uczyła się o to, gdyż tamta widziała i u swoje córki potencjał, którego tamta nie mogła marnować. Po wielu kłótniach i siedzeniu dodatkowe pół roku w domu młoda Kunoichi jednak zmądrzała. Wyciągnęła się z bagna, w które wpadła i mając prawie piętnaście lat wróciła do swojego życiowego powołania. Żałowała tej przerwy, którą zrobiła, jednak nie żałowała chwil spędzonych z tamtą grupą. Czemu? Ponieważ tam odnalazła swój spokój, osoby, które ją rozumieją. I tu nie chodzi o picie, jednak o zbieżność charakterów. No właśnie, przez nich Kagura bardzo się zmieniła. Stała się bardziej egoistyczna, arogancka, oschła i chamska; bynajmniej chciała by ją właśnie taką postrzegali, taka jaka jest na prawdę wie tylko ona sama.
Tak więc zaczyna się kolejna przygoda, która otwiera nowe możliwości na życiu młodej Kunoichi, której dorównali już rywale. Może to i lepiej? Rozpoczęły się nowe misje, zadania, a przede wszystkim wyzwania. Kiedy dziewczyna była na tym stanowisku jej umiejętności zaczęły przerastać samą ją, gdyż nie mogła ich opanować. Wydaje się, że jest jakimś specjalnym konikiem w swoim klanie, gdyż jej umiejętności są inne niż wszystkich innych. W jaki sposób? Kagura nawet śpiąc czuła jak inni domownicy przewracają się w łóżkach. Było to już dla niej obłędem. Całymi dniami bolała ją głowa, razem ze wszystkimi mięśniami, a najgorsze było to, że gdzie by nie poszła tam znajdowały się jakieś żywe istoty. Małe robaki oraz inne. Jej matka jako iż miała pewne znajomości w szpitalu dowiedziała się, że jest ratunek dla jej córki, jednak wtedy jest wielka możliwość utracenia wielkiego daru jakiego w sobie posiada. Jedynym ratunkiem była bardzo dziwna i skompilowana operacja, polegająca na 'odsysaniu' chakry z organizmu dziewczyny by ta się ustabilizowała małą dawką w całym ciele dziewczyny. I tak więc brunetka w wieku prawie szesnastu lat poszła na stół pod tak zwany nóż. Cały zabieg trwał kilka dni, gdyż był bardzo skomplikowany, a prowadziło go około dziesięciu medyków na zmianę. Po wszystkim ta musiała spędzić jeszcze kilka miesięcy w szpitalu. Nie lubiła żadnych miejsc, w którym była większa część medyków, bo niedojrz, że tam śmierdziało to jeszcze dla niej panowała tam sztuczna atmosfera. Ah, można nazwać by ją osobą z małym doświadczeniem, jednak jeszcze całe życie przed nią i kolejna część historii, wartką do opowiedzenia.
Po operacji dużo się zmieniło. Dziewczynie nie przeszkadzały już tak bóle głowy, można powiedzieć, że stan jej umiejętności był normalny, jednak stało się coś jeszcze. Straciła pamięć, a jej wysokiego poziomu daru nie dało się okiełznać. Jednak mimo wszystko silny ból głowy oraz umiejętność nie przeszkadzała jej już, zaś przez utratę pamięci stała się już całkowicie oschła, arogancka oraz jej zdanie o całym świecie bardzo się zmieniło. Kag, którą każdy zdał już nigdy nie była taka sama. Stała się bezwzględna, niezależna, a przede wszystkim wszystkich zaczęło niepokoić to, że pragnęła ona rozlewu krwi. Na pozór zawsze jest miła, z przejawami wredności oraz arogancji, lecz tak na prawdę cel na głęboko zamierzony. Stara się robić ruchy tak, by nikt nie mógł ich rozszyfrować, jednak mimo wszystko we wszystkim co robi ma swój ukryty cel. Tak jej życie spokojnie mijało, a ona zapełniała wioskę coraz to większymi zasługami oraz pochwałami. W końcu postanowili za zasługi mianować ją na Jounin'a, a tym samym poprosić o wejście do ANBU. Byłaby ona świetnym szpiegiem, wyczuwanie chakry to wymarzona umiejętność na właśnie owe stanowisko. Minęły kolejne lata, a ta była coraz starsza. Większość uważali ją za wspaniałą charakterem dziewczynę, mimo jej kaprysów, a co lepsze za atrakcyjną; mimo to chłopaka nigdy nie miała. Służyła dla wioskowej organizacji jeszcze dłuższy czas, bo około dwa lata. Nie raz zarażała przy tym swoje życie lub ratowała partnerów z opresji. W końcu dobiła jej na karku dwudziestka, a jej brat powoli szykował się by zamieszkać na swoim. Bliźniaczki, a dokładnie dwie jej młodsze siostry już dawno zdobyły mocne doświadczenie Genin'a, oczywiście dzięki radom swojej starszej siostry i może trochę mniej Kaien'a.
Nastał czas spokoju, Kagura zrezygnowała z etatu w ANBU, gdyż zaczęło ją to wszystko męczyć. Była na tyle silna, że z łatwością mogłaby wykryć każdego wroga, który jest dookoła wioski, kiedy ona znajduje się w centrum. Jednak to nie to ją czyniło silną Kunoichi, lecz serce oraz wola. Ona mimo wszystko nie przestała myśleć logicznie. Była w jej życiu chwila słabości kiedy to osłabiona wracała z misji, a jej organizm był niemalże na granicy zmarcia kiedy ją napadnięto. Chyba każdy się domyśla co się tak na prawdę stało - po prostu ją zgwałcono. Odnalazł ją jej własny brat. Każdy twierdzi, że jeszcze za wcześnie by wróciła z misji, że jeszcze pewnie się nie uwinęła. Jeden, jedyny Kaien czuł, że jest coś nie tak. Kiedy wyruszył na poszukiwania jej znalazł ją po kilku godzinach. Nie była w najlepszym stanie - była cała poobijana, miała wiele siniaków, a jej ubrania były podrapane. Nikomu nie powiedziała co wtedy zaszło, a prócz niej z całej wioski tylko Kai wiedział co wtedy tam zaszło. Jak? Po prostu zabił potem gwałciciela, zabierając mu jego więzy krwi, którymi teraz się posługuje.
Nim ta doszła do siebie minęło kilka miesięcy. Tak, dosyć szybko jak na ofiarę gwałtu, jednak trzeba iść dalej, tym razem postanowiła posłużyć się swoim życiowym mottem, które było wspomniane na samym początku - 'Po co się czymś przejmować, skoro nie mamy już na to wpływu?'. Niestety trzeba przyznać, że dziewczyna po gwałcie zmieniła się jeszcze bardziej. Jak? Stała się bardziej nienawistna do wszystkich, nawet do swoich rodziców. Jednak dla jej talentu Hokage był gotowy się zgodzić na mianowanie ją jednym z Sanin'ów. Było to dla niej niewiarygodne, jednak bardzo się cieszyła. Miała teraz bronić wioski, jednak nie zarządzać nią. To było właśnie to, czego zawsze pragnęła Kagura. Jednak jakiś miesiąc po objęciu nowego stanowiska coś w niej strzeliło. Poczęła grozić Hokage, którego następnie wyzwała do walki. Oddziały ANBU, które chciały ją powstrzymać zostały w pewnej części unicestwione, bojarze trzech ludzi, więcej nie dałą rady, gdyż zniknęła z wioski bez śladu.. Właśnie tak stała się Nukenin'em w wieku dwudziestu jeden lat, jest nim do teraz...

• Dodatkowe techniki/umiejętności: (jeśli jakieś są lub zamiast sprita jest WIP/OPAR)

♣ ♥ ° • » α

DOKOŃCZE POTEM!

Dopóki nie pojawi się choćby OPAR przedstawiający postać i przynajmniej 5 technik, nie mogę zaakceptować. Z czymś musisz ruszyć w świat PBF'a, nie?

Kod:


DOKOŃCZE POTEM!

.-.