Widać, szczęście Ci chwilowo sprzyjało - okazało się że drugie pole treningowe jest na drugim końcu akademii, znalazłeś więc bez większych problemów salę numer dwanaście i otworzyłeś ją. Tam już czekał Twój nauczyciel, a raczej nauczycielka - Gotatsu Kaguya - kapitan 7 dywizji. Była odwrócona i przyglądała się raczej na coś przez okno - kiedy jednak chciałeś się odezwać, usłyszałeś tylko:
- Tu jest za mało miejsca, musimy przejść na pole treningowe jeżeli miałabym Cię nauczyć czegokolwiek. - kobieta przeszła na pierwsze pole treningowe, Ty natomiast udałeś się za nią. Gdy byliście na miejscu, ściągnęła swoje haori i złożyła kładąc je na ławce.
- Hakuda to walka wręcz. Mimo że Shinigami wykorzystują w walce głównie Zanpakutō, to nie powinna być to ich jedyna broń. W każdym razie... Zaatakuj mnie. - powiedziała kobieta spokojnie, kiedy przybrała pozę bojową.

Sameyaro domyślając się, że zaraz zostanie skontrowany i w najlepszym wypadku rzucony na łopatki, zaatakował ją, zachowując ostrożność.

Zachowałeś ostrożność przy próbie ataku - i słusznie. Kiedy podbiegłeś do kobiety i chciałeś jej wymierzyć cios, okazało się że jest to tylko jej iluzja - prawdziwa była już za Tobą i w ostatnim momencie udało Ci się odwrócić oraz zasłonić przed kopnięciem.
Sam cios był na tyle mocny że lekko wbił Cię w ziemię, w której pojawił się mały kraterek, a kurz spod Ciebie odleciał na boki. Kobieta odskoczyła kawałek z uśmiechem na twarzy.
- Byle wojownikiem nie jesteś, ale ja w przeciwieństwie do dwóch pozostałych, mogę Cię jeszcze czegoś nauczyć. - powiedziała spokojnie. Czekała wyraźnie na Twój ruch i była gotowa do skontrowania ciosu jaki byś wymierzył.

Zdziwił się chłopak po słowach pani kapitan.
-Dwóch pozostałych? To nie został jeszcze Kapitan Yamamoto z Zanjutsu?- spytał, lecz nie czekał na odpowiedź i szarżował na przeciwnika lecz tuż przed nią użył shunpo na sekundę pojawił się za nią, znowu znikł i pojawił się nad nią z zamiarem wbicia ją w podłoże.

Kobieta zdążyła Ci mimo wszystko odpowiedzieć.
- Shiganoriego i Fūrina u których byłeś wcześniej. - w tym momencie podbiegłeś do kobiety, a następnie nagle zniknąłeś używając Shunpo. Pojawiłeś się w kilku miejscach dookoła niej, z prostym zamiarem zdezorientowania kobiety. Na Twoje nieszczęście, kapitanowie nie byli słabi - po prostu dwóch pozostałych nie mogło Ciebie aż tyle nauczyć bowiem większość umiałeś. Kobieta używając Utsusemi, zmyliła Cię.
Owszem, trafiłeś i wbiłeś ją w podłoże... Ale to już nie była ona, a tylko powidok stworzony dzięki Utsusemi. Kobieta pojawiła się za Tobą co Cię poważnie zaskoczyło. Odwróciłeś się, ale było trochę za późno na jakąś porządną reakcję.
- Ikkotsu. - kobieta uderzyła Cię z pięści w brzuch. Uderzenie nie było mocne, ale poleciałeś po nim na koniec pola treningowego i wbiłeś się w ścianę - na szczęście jej nie uszkodziłeś aż tak mocno - lepiej dla Ciebie.

Sameyaro był nie lada zdziwiony siłą uderzenia, zwłaszcza iż domyślał się, że kobieta nie walczy na poważnie.
-Niezłe to było.- skomplementował cios przeciwniczki.- Dawaj co tam jeszcze masz.- powiedział jakby był pewny siebie. Chłopak starał skoncentrować się na przeciwniku, spróbował przelać Reiatsu do rąk i nóg, gdy Kapitan znów zaatakuje spróbuje zablokować go i wyprowadzić kontrę. W razie gdyby nie udało mu się zablokować ataku Kapitana przyjmuje na siebie cios i za pomocą energii przelanej w nogi i nie powinien odlecieć, jedynie nieco nim wstrząsnąć, gdy to nastąpi prawie, że automatycznie łapie ją za przedramię i ściska z całej siły tak by nie miała możliwości uciec, gdy to się uda drugą ręką, do której także przelał Reiatsu, uderza z całym impetem w Brzuch pani Kapitan.

Przelałeś reiatsu do nóg i rąk - co okazało się dla Ciebie i tak dosyć trudnym zadaniem - imho, wcześniej nie próbowałeś czegoś takiego. Kiedy kobieta ruszyła w twoim kierunku by wymierzyć kolejny silny cios - ku jej zaskoczeniu, zablokowałeś atak, następnie go kontrując - podskakując kopnąłeś w podbródek kobiety z taką siłą, że odleciała kawałek.
Kiedy dotknęła stopami ziemi, wytarła krew ściekającą z ust i spojrzała na nią.
- Nieźle, dzieciaku. To była niezła próba. Mogę Ci to zaliczyć, albo możesz pokazać mi co więcej potrafisz. - kobieta wyraźnie lubiła walczyć, ale nie była tu po to.

Sameyaro postanowił jeszcze chwilę powalczyć z Kaguyą, lecz głównie walczył defensywnie i jedynie od czasu do czasu przeszedł do ofensywy, by zbytnio nie ucierpieć przed kolejnym zaliczeniem.

Defensywna postawa w walce nie zaskoczyła kobiety. Wiedziała że będziesz chciał unikać ciosów lub je blokować dla sprawdzenia siły jej ciosu oraz że nie masz najmniejszego zamiaru się zmęczyć przed kolejnym zaliczeniem, tym razem egzaminatorem będzie sam Głównodowodzący.

Co jakiś czas przystępowałeś do ofensywy, ale większą część walki raczej starałeś się unikać ciosów, blokować je lub po prostu kontratakować. I dobrze - przez to kobieta nie mogła się skupić na czymś mocniejszym - imho kiedy chciała to zrobić, atakowałeś ją. Kiedy natomiast próbowała Cię zmęczyć przyjmowaniem ciosów - sama szybciej zaczęła opadać z sił - bowiem Twój organizm był trochę wytrzymalszy.

Gdy Sameyaro walczył z panią Kapitan, po czasie zauważył, że się zmęczyła. Chłopiec skorzystawszy z okazji, przeniósł się za nią i gdy ona się obraza by go zaatakować udaje, że jest odsłonięty, używając świeżo co nauczonej techniki, Utsusemi zostawia swój odsłonięty powidok, a sam przenosi się ponownie za nią. Miał nadzieje, że kobieta nabierze się na to chociaż na 2 sekundy i jeśli się tak stanie, wtedy ten próbuje podciąć jej nogi i gdy to się uda przykłada jej stopę do szyi, lecz na tym poprzestaje.
Jeśli zaś nie da się podciąć to zapewne podskoczy by uniknąć podcięcie, w takim wypadku chłopak szybkim ruchem zbliża się do niej i próbuje użyć wcześniej pokazanej przez nią techniki, Ikkotsu. Lecz jeśli unika uderzenia bądź nie udaje się mu użyć tej techniki, napiera na nią za pomocą zwykłych ataków co jakiś czas wzmacniając taki Reiatsu.

Kobieta nie spodziewała się zastosowania techniki Utsusemi. Był to jedyny powód dla którego walka potoczyła się nieco inaczej, niż planowała. Kiedy ta próbowała wymierzyć cios w Twoją osobę, zorientowała się że ma do czynienia tylko z powidokiem. Podciąłeś ją i przewróciłeś, a następnie skutecznie zablokowałeś. Po kilku sekundach kobieta wstała i podeszła do ławki, założyła swoje białe haori i uśmiechnięta wzięła od Ciebie kartkę.
- Mieć kogoś takiego w Gotei 13? Byłoby wspaniale, nawet gdybyś był tu tylko porucznikiem. - napisała coś na kartce i ponownie Ci ją wręczyła - zdałeś. Wiedziałeś że teraz będzie najtrudniejszy etap. Kobieta postanowiła Cię jednak poprowadzić na pole treningowe gdzie miał czekać głównodowodzący - ostatni z egzaminatorów. W międzyczasie postanowiliście chwilę porozmawiać. Kobieta spojrzała na Ciebie i uśmiechnęła się. Następnie wróciła wzrokiem przed siebie.
- Przypominasz go... - spojrzałeś na kobietę pytająco. Kogo przypominałeś? Yoha? Wybuchłeś śmiechem, ale szybko zorientowałeś się że nie o niego chodzi.
- Poprzedni kapitan 7 dywizji. Wtedy byłam jeszcze porucznikiem. - odpowiedziała, widząc że nie wiedziałeś o kogo dokładnie chodzi.

-Serio? Niby w czym?- Zapytał.

- Zachowanie... Charakter... - kobieta starała się jakoś wyjaśnić, ale właściwie sama nie wiedziała jak. Kiedy doszliście do wejścia na drugie pole treningowe, uśmiechnęła się do Ciebie, złapała za ramię i życząc powodzenia, zniknęła.

Stoisz przed drzwiami lekko obawiając się tego co jest w środku.

-No to został jeszcze jeden...- Otworzył drzwi i wszedł do środka.

Na środku pola stał Głównodowdzący.
- Czekałem na Ciebie, Sameyaro. - powiedział spokojnie i wziął jakąś drewnianą katanę. Drugą rzucił Tobie.
- Pokaż mi pierw na co Cię stać, młodzieńcze. - powiedział spokojnie, przjmując pozycję bojową.

Sameyaro złapał drewnianą katanę.
-Taa... szykuj się, staruszku.- Powiedział będąc pewnym siebie. Zaczął biec na staruszka, mocno trzymając miecz, uniósł go w górę i machnął nim prosto w przeciwnika.

Gdy zacząłeś biec w kierunku staruszka, on nawet nie otwierał oczu jak to miał w zwyczaju. Kiedy natomiast podniosłeś drewniany miecz by wykonać zamach, dziadek użył Shunpo i wymierzył Ci solidny cios w brzuch. Odleciałeś kawałek, wypuszczając miecz i upadając na plecy.
- Pierwsza lekcja, młodzieńcze. Kiedy chcesz się odsłonić, bądź pewien że przeciwnika uda Ci się zaatakować. - powiedział spokojnie i nie ruszał się z miejsca. Na jego twarzy pojawił się jedynie lekki uśmieszek.

-Bawi cię to, hę? - Podniósł miecz.-Jak na takie muzeum, coś tam jeszcze potrafisz.- Jasno niebieska aura Reiatsu spowijała chłopca przez chwilę, łapiąc miecz oburącz ruszył na starca, wraz z rozpoczęciem szarży aura się rozproszyła. Gdy był już tuż przed przeciwnikiem miał go zaatakować kiedy użył Senka, pojawiając się za nim z ponownym zamiarem ataku, lecz tym razem użył shunpo i tak kilka razy z kilku stron plus co trochę wycofywanie się i ponowne zbliżenie, aż w końcu w jednej z prób, w której staruszek wydawał się być najbardziej odsłonięty , zaatakował z całą siłą. Jeśli staruszek przed atakiem używa Shunpo, Sameyaro używa Utsusemi by uniknąć ewentualnego ataku i jeśli by się nabrał na powidok, pojawia się za staruszkiem zadając kopniaka od boku na wysokości brzucha. Jeśli zaś Yamamoto nie uniknął ciosu po zmyłkach, po ciosie odskakuje i trzyma gardę, czekając na następny ruch przeciwnika.
Jeśli

Zacząłeś bawić się w szybkie przemieszczanie się - mimo to starzec wiedział co planujesz - nie oszukujmy się, miał ponad 2000 lat i nie bez powodu zyskał rangę Głównodowodzącego, prawda?

Kiedy tylko wyłapałeś lukę w jego obronie, od razu postanowiłeś to wykorzystać. Ruch starca jednak Cię zaskoczył - osłonił się on za pomocą drewnianego miecza, kiedy tylko chciałeś go zaatakować. Dzięki przelaniu pewnej ilości reiatsu do narzędzia treningowego, byłeś jednak w stanie uszkodzić miecz Yamamoto, co za tym idzie, zmusić go do wycofania się.
- Interesujące. Przelałeś niewielką część swojego reiatsu do drewnianego miecza i uszkodziłeś tym samym broń którą się posługiwałem, zmuszając mnie do wycofania się. - spojrzał na miecz i rzucił go. Wziął drugi i stanął przed Tobą.
- Wybacz że Cię zignorowałem. W starciu z jednym z kapitanów zapewne miałbyś szansę na zwycięstwo. Ale nie ze mną - prawdziwego Zanpakutō w taki prosty sposób byś nie uszkodził. - staruszek podszedł do Ciebie.
- Przelewając odrobinę Reiatsu do Zanpakutō, a następnie łapiąc go oburącz zadasz większe obrażenia, niźli bawienie się w Shunpo. Szybkość nie jest wszystkim, choć jest istotna podczas walki. - dziadek spojrzał na Ciebie, otwierając jedno oko. Nie był uśmiechnięty, czy zły. Po prostu spojrzał, jakby miał za chwilę coś powiedzieć. I rzeczywiście - wyrzucił drewniany miecz, a następnie zabrał go Tobie i zrobił to samo.
- Dobądź swojego Zanpakutō i złap go oburącz. Przelej trochę reiatsu do katany i wykonaj duży zamach. - powiedział spokojnie, siadając sobie obok Ciebie.

Chłopak, nieco się zdziwił słowami staruszka.
-Zgoda...niech ci będzie.- Sameyaro wziął swoje Zanpakuto, złapał je oburącz następnie przelał nieco reiatsu do miecza i wykonał zamach.

Kiedy tylko wykonałeś zamach, myślałeś że nie stanie się nic specjalnego. W przypadku Terry, rzeczywiście tak było. W Soul Society, Hueco Mundo oraz Dangai panowały jednak nieco inne zasady - zamach ten skończył się więc zniszczeniem, a raczej wykonaniem pionowego cięcia w ścianie znajdującej się wokół pola treningowego.
Staruszek jedynie się uśmiechnął, nie odzywał się nawet słowem.

-O cholera!- Krzyknął będąc pod ogromnym wrażeniem efektu. Po chwili zwrócił się do staruszka.- To jak kontynuujemy? Czy mam już to z głowy?- Spytał będąc gotowym do walki.

Staruszek wstał i podał Ci rękę.
- Masz to już z głowy, chłopcze. Ale nie dlatego że jestem pod wrażeniem tylko dlatego że mam masę obowiązków i papierkowej roboty, którą muszę dzisiaj zrobić. A Ty widzę i tak masz dosyć zaliczania. - powiedział spokojnie.
- Zajmę się formalnościami, ale czuj się już pełnoprawnym Shinigami, młodzieńcze. - zniknął.

Zostałeś sam w akademii.

-Ech, miałem się go jeszcze o coś spytać, ale co tam, najwyżej będę się tym później przejmował.- Zniknął używając Shunpo.