Spory budynek, który pomieści kilku domowników. Choć przy tej ulicy pełno jest podobnych zabudowań, nie cieszy się ona szczególną popularnością. Dawno temu mieszkali tu Tetsuo i Sachiko Raikatuji, aktualnie jednak nie wiadomo nic o tym miejscu.

---

Przy samej furtce otworzył się portal z Latającego Miasta, z którego wyszli Viego i Woogy.

- To jak robimy? Możemy po prostu zapytać do frontowych, możemy wejść jak ninja, możemy zrobić zadymę albo mogę powtórzyć tamto zaklęcie, które kiedyś znalazłem i wypróbowałem na pewnym domu w Noitulover. To było całkiem fajne, z całego domu został krater. Ja sugeruję metodę ninja.
Viego na krótką chwilę mignął Woogyemu swoją niewidzialnością.

Woogy uśmiechnął się na propozycję pozostawienia krateru po domu, jednak wiedział, że niekoniecznie byłaby to słuszna decyzja.
- Metoda ninja mi odpowiada.
Błyskawicznie przeszedł w Meta Form.
- Wprawdzie nie umiem stać się przezroczysty...
W pewnej chwili uniósł lewą dłoń, wyprostowując mały palec, a ten oddzielił się od reszty. Przez chwilę tak lewitował, aż zaczął się zniekształcać i uformował się w jakąś 2-centymetrową kopię Woogyego.
-...ale mogę wysłać tam swojego reprezentanta, który nie będzie się rzucał w oczy.
W pewnej chwili mały klon zaczął się popisywać - zmieniać kształty, stan skupienia, nawet odcień metalu, jakby popisując się swoimi zdolnościami kamuflażu. Ostatecznie wrócił do wyglądu Roleyo i przybrał jedynie bardziej matowy, niż błyszczący kolor metalu.
- Ja zostanę tutaj na czatach, jakby miało się coś wydarzyć nieprzewidzianego, a Wy... em, my... Ty i ja... on...? Nieważne. W każdym razie do dzieła. - dodał z trochę głupim uśmiechem.

- Hmmm... Już kiedyś takie coś podobnego zrobiłem. A tak, jak operowałem Toshiego i jego rodzinę od środka. Skoro umiesz zrobić coś takiego, czy umiałbyś się samemu całkiem zmniejszyć? Albo rozłożyć na cały oddział metalowych karzełków, które potem zmieniłyby się w insekty? Coś takiego bym sugerował. Wtedy mógłbyś znaleźć jakieś małe przejście i wejść do środka, gdy ja po prostu przejdę przez ścianę.
Viego dostrzegł, że ostatnia część jego wypowiedzi mogła wywołać konsternację.
- No co, czujemy stałość materiałów tylko dlatego, że nasze elektrony walencyjne są odpychane przez elektrony walencyjne czegoś innego, same atomy są prawie w całości puste. Skoro zaś ja mogę się bawić elektrycznością, mogę zmusić elektrony moje i ściany, by sobie nawzajem zeszły z drogi. Trywialna implikacja praw fizyki i moich zdolności. Tak samo działa moja niewidzialność - zaginam światło wokół siebie, nie pozwalając mu się ode mnie odbić czy uciec z mojej naturalnej emisji. A sam widzę dzięki Worldwide Reading. No, zrób co możesz, ja wchodzę.
Viego włączył swoją niewidzialność, wstrzymał oddech //dla jaj// i wszedł w ścianę. Po krótkiej chwili wynurzył z niej głowę na zewnątrz.
- A, właśnie. Wiesz, technicznie mógłbym cię też tak przenieść. Ale nie testowałem tego na kimś innym. Jakbym stracił z tym kimś kontakt, mógłby teoretycznie zostać nieodwracalnie uwięziony wewnątrz ściany i pewnie by natychmiast zginął. I nie mają wcale takiego złego wystroju.
Zanurzył się ponownie i przeszedł na drugą stronę, czekając na Woogyego. Gdy zauważy, że wszedł (w takiej formie czy innej), daje mu drobniutki znak o tym, gdzie on się w tej chwili znajduje.

//...wait a minute, to mój post numer 3999. Jaką bym za to niedługo miał rangę?
Wygląda na to, że Onix, bo SSjG jest od 2000.//

Szatyn podrapał się po głowie, gdy Viego zaczął tłumaczyć mu działanie jego niewidzialności i możliwości przenikania przez ciała stałe. Ostatecznie jednak uśmiechnął się i pokiwał głową na znak, że zrozumiał.
- Chciałem iść po najmniejszej linii oporu, bo coś takiego niewiele energii mnie kosztuje, ale w sumie co mi zależy...
Momentalnie reszta ciała Woogyego rozpadła się na jakieś 11 części, które pomniejszyły się do rozmiarów ok. 2cm i wraz z wcześniej utworzonym klonem przybrały wygląd insektów. Następnie cały tuzin kopii wyruszył w poszukiwaniu jakichś małych przejść do środka. Ponadto, każdy insekt pomimo swojej wielkości poruszał się z nieprzeciętną prędkością. To wszystko oczywiście kosztuje Woogyego sporo energii, ale na chwilę obecną nie ma mowy o tym, by mogło mu jej zabraknąć.

//Onix przecież jest za 3000. Za 4000 jest Onyx.//

Zarówno Viego, jak i Woogy z łatwością dostali się do środka budynku. Jednak to, co zobaczyli, mogło ich zaskoczyć. Dom był umeblowany, jednak widocznie wyniszczony przez czas i zaniedbanie. Nie było tu także nikogo. Wyglądało na to, że jest opuszczony od paru ładnych lat.
Obaj jednak przypomnieli sobie, że ponoć w domach dziecka mówili, iż sprawdzają dobrze rodziny, które chcą adoptować dzieci. Viego od razu wpadł na pomysł, że być może zamieszane w to były moce iluzji...

Viego szepcze.
- Niepokojące. Coś tu musieli kombinować. Jak...
(Viego, jak sytuacja u ciebie?)
(Stanowczo zbyt pusto. Wiesz, co mi to przypomina? Iluzję.)
(Coś w tym może być. Przecież domy zostały sprawdzone. Znaczyłoby to, że tu nie jest pusto, a na nas cały czas ktoś się gapi.)
(Dlatego ja jestem niewidzialny, a Woogy się rozłożył na metalową mini-armię.)
(Ja mam Vapor. Ale tę dwójkę wpuściłam portalem.)
(Mimo wszystko wypuść Zekkai, a potem rozejrzyj się Zetsuganem.)
(Pomysł dobry.)
- Worldwide Reading.
Viego skanował całą kondygnację, przełączając się co raz między Atsukai, Namikai, Hetsukai, Hōkōkai i Reikikai.

Skan nie wykrył czyjejkolwiek obecności oprócz Woogyego, ani działania żadnej iluzji. Dom był jednak pusty i Viego zrozumiał teraz, że to nie oni są oszukiwani przez iluzję, zaś jej ofiarami byli ludzie z domu dziecka.

Woogy upewniając się, że nikogo, ani nic tu nie ma, podleciał do Viega jako wszystkie 12 kopii i zlał się w jedną, choć nadal miniaturową. Przybrał tylko swój wygląd.
- Albo Ci z ośrodka coś kręcili, albo Daishi zrobiło ich jakoś w wała. Chyba nie mamy tu już czego szukać, nie? - spytał, mimo wszystko nadal cicho i siedząc w cieniu.

- Gdybyś zobaczył, co ja trzymam na Latającym Mieście, to byś mówił inaczej. To, że niczego nie widzisz, wcale nie znaczy, że niczego nie ma. //i to akurat gdy jestem w trakcie grania w Personę 4. Ach te zbiegi okoliczności// Z resztą... Przecież jestem niewidzialny, nieprawdaż? Jeśli twoje mini-kopie są z tobą połączone wymianą informacji, daj mi jedną, idź na wyższe piętro. Ja sprawdzę niższe. Jeśli to tak nie działa...
Viego tworzy małego ognistego świetlika //co brzmiałoby kretyńsko po angielsku, bo well, firefly//, który zaczyna krążyć wokół Woogyego.

Niezależnie od tego, czyj "posłaniec" będzie funkcjonował, Viego po ustaleniu tego idzie do przejścia na niższe piętro i patrzy, na co się tam natknie.

Woogy jakby od razu zrobił się czujny, gdy Viego stwierdził, że to nie koniec - najwyraźniej szatyn myślał, że Insyendar już coś wykrył. Okazało się jednak, że należy po prostu osobiście wybrać się na pozostałe piętra //w zasadzie, gdy Woogyego było 12 to sądziłem, że od razu wszystkie piętra sprawdzi, no ale nie napisałem o tym, więc do nikogo pretensji nie mam//.
- Yup, są połączone.
Ponownie podzielił się na 12 części, tych samych wymiarów. Trzy zostały na tym piętrze, rozglądając się i czuwając cały czas, jedna wyruszyła z Viegiem, zaś pozostałe osiem ruszyło na wyższe piętro. Jeśli dom ma również poddasze //po zdjęciu wnioskując chyba nie, ale co tam// - ta ósemka dzieli się po równo i jedna drużyna wchodzi jeszcze wyżej. Woogy stara się dokładnie sprawdzić każdy kąt i kierować się nie tylko wzorkiem - ale również słuchem, a nawet węchem, czy dotykiem.

Woogy i Viego upewnili się, że dom jest opuszczony - ani w piwnicy, ani na piętrze nie było nikogo, a można to było wywnioskować zarówno dzięki wzrokowi, wyczuwaniu energii, jak i Worldwide Reading Viega.

//Może nie ma nikogo, ale nic nie mówisz o tym, czy nie ma niczego. Jak tym razem się czepisz interpretacji, to rzucam Mapogardadyne//
Viego wynurza się z niewidzialności koło Woogyego.
- Żadnej inteligencji, biologicznej czy mechanicznej. Możemy się swobodnie rozejrzeć i popatrzeć, co tutaj chowają.
Viego pogwizdując schodzi do piwnicy, jak gdyby nigdy nic puka w ściany szukając jakiegoś innego odgłosu, a gdy go znajdzie, tak samo jak gdyby to było absolutnie normalne wypieprza solidne Jitsuhō prosto w to miejsce.
//Everyone's gwiżdżing furiously//

Słysząc słowa Viega, Woogy zmienił tylko postać swoich klonów na trochę większe (ok. pół metra wysokości) i o jego sylwetce. Wszystkie klony na każdym piętrze robią dokładnie to samo, co Insyendar - poszukują czegokolwiek.

//Nie raczyłeś odpowiedzieć poprzednim razem, to może teraz się skusisz - w którym momencie ja się czepiałem?//

Niestety, na żadnym piętrze ani Viego, ani Woogy nie znaleźli niczego podejrzanego, czy choćby czegokolwiek, co mogłoby zwrócić ich uwagę. Wszystko wskazywało na to, że były to najzwyczajniejsze domy, których po prostu od dawna nikt nie zamieszkiwał.

//W którym momencie napisałem, że wtedy się czepiłeś?
"Jak tym razem się czepisz interpretacji [...]", a jak to też nie to w PW. /NPC //
- Null. Może wzięli ten dom tylko jako przykrywkę na wszelki wypadek.
Viego wyjął WDG.

- Hej, macie coś?
- U mnie nic, całkowita pustka.
- U mnie właśnie też.
- A u mnie główna nagroda... przynajmniej pod tymi ruinami i zgliszczami.
- Co tam masz ciekawego?
- Coś na kształt biura. Z przybitą nożem do blatu kartką wymieniającą cztery dobrze nam znane imiona, zgadujcie.
- Azaz, Chie...
- Kimie i Gonnoh.
- Zabieram ją do analizy. Najlepiej razem z nożem. I może kawałkiem stołu.
- Dobra. Wszyscy ustawmy tutaj znaczniki, w razie gdyby ktoś się miał jeszcze pojawić.

Viego chowa WDG po przyzwaniu sobie znacznika. Rzuca znacznik gdzieś w kąt.
//Znacznik po prostu zbiera dane i w czasie rzeczywistym je przekazuje do Damensayi. Jakie dane? Swoją lokalizację, obecność jakichś istot w jego pobliżu, dźwięk. I tak jeśli cokolwiek miałoby się dziać, NPC o nim zapomni. Tak jak o wszystkowidzącym oku Unicrona.//

- No proszę, tym razem to Ali miał szczęście. Chyba na razie nic tu po nas, co?
Jeśli Woogy nie ma nic przeciwko, Viego aktywuje program Traesto i przenosi ich obu do lobby.

//Jednoczesne posty for the win.//

- Pomijając fakt, że zaatakowała go 8-metrowa lamia to tak, miał szczęście. - odpowiedział żartem.
Reszta kopii momentalnie pojawiła się przy tej, która stała obok Viega, jednak Roleyo nie zamierzał zejść z Meta Form, czy choćby połączyć się z powrotem. Przy pomocy programu Traesto, cała trzynastka została przeniesiona na Latające Miasto.