Zachodnia część masywu, granicząca z oceanem Kaiotakim oraz znajdująca się pomiędzy pustynią Saeruhp a równinami. Najbliższą wioską jest Tletev, znajdująca się na północ od gór. 

Chłopak zmierzał od strony pustyni Saeruhp. Im bliżej znajdował się gór, tym wolniejszy i niższy był jego lot. Zamierzał się przyjrzeć z bliższej odległości, a nawet wywąchać stwora. Spodziewał się zapachu innego niż człowieka i jeśli na taki natrafiał, schodził jeszcze niżej, by się przyjrzeć istocie wydzielającej ów zapach. Jeśli nie natrafił na nic szczególnego, leci na północ i zatrzymuje się końcu zbocza niedaleko wioski Tletev, którą - jak wywnioskował - prawdopodobnie nawiedza potwór. Zwyczajnie siada na trawie i czeka. Wytęża wszystkie zmysły i czeka.

Dzięki wyczulonemu węchowi, który był jedną z cech charakterystycznych dla tak zwanych smoczych zabójców, udało ci się wyczuć „niepasujący zapach” w ciągu kilkunastu sekund od przybycia na zachodnie stoki. Niestety, ciężko był stwierdzić, czy akurat tego poszukujesz – informacje, które otrzymałeś mówiły jedynie coś o potworze, a na dobrą sprawę, człowiek określa potworem stworzenie, którego istnienia nie jest w stanie pojąć. Na przykład, twój przybrany ojciec, który był smokiem, także jest powszechnie określany jako „potwór”. Wpadłeś więc na dwa proste rozwiązania.
Pierwszą opcją było „wykoszenie” całego terenu z jakichkolwiek gatunków, których nie znałeś.
Drugą natomiast było odnalezienie jakiegoś człowieka, który zamieszkuje tutejsze tereny – jeżeli słyszał o jakiejś bestii grasującej w tych rejonach, być może będzie w stanie określić ci to, jak dokładniej wygląda. Unikniesz dzięki temu pomyłki, a także niepotrzebnego rozlewu krwi innych stworzeń.

Białowłosy nie musiał długo szukać nieznanego mu zapachu. Już po kilkunastu sekundach wyczuł nieznany mu zapach. Czy jednak to na pewno ten osobnik był lokalnym potworem, siejącym postrach wśród lokalnych i podróżników? Nie było to do końca wiadome. Częstotliwość zapachów, których nie mógł przyporządkować do żadnej ze znanych mu istot była jednak dość duża. Wojownik nie miał jednak najmniejszego zamiaru powodować bezsensownego rozlewu krwi. Nie podchodził do tej sytuacji jak większość ludzi. Różnił się od nich i to bardzo. Tak jak większość dzikich stworzeń, zabójstwo traktował jako ostateczność, posuwał się do niego tylko wtedy, gdy było to konieczne by przetrwać. W przeciwieństwie do ludzi każde życie uważał za równie cenne. 
Zaczął znowu poszukiwania. Tym razem próbował wywąchać jakiegoś człowieka, jeśli nie trafi na żadnego na stokach, podlatuje do Tletev //chyba nie będziesz miał mi za złe, że nie będę zakładać tematu tylko na jednego posta, szczególnie, że nie wiem, czy tutaj nikogo nie znajdzie//. Napotkane osoby wypytuje o potwora z zachodnich stoków. Dodatkowe pytanie, jakie zadaje Aki, dotyczy człowieka znanego jako Mathias Revalo - w końcu to on zamieścił ogłoszenie, jego miejsce pobytu musi znajdować się niedaleko nawiedzanego stoku. Gdy dowie się, gdzie można odnaleźć zleceniodawcę, pojawia się u niego, a następnie wypytuje go również. Kończy dochodzenie, gdy zgromadzi wystarczająco dużo informacji, by móc rozpoznać potwora po wyglądzie - jeśli jednak znajdzie kogoś, kto stwierdza, że miał niemiłą okazję spotkania się z bestią, pyta również o takie szczegóły jak dodatkowe umiejętności, np. zianie ogniem czy strzelanie laserami z oczu.

Poza kilkoma turystami nie mającymi pojęcia o zagrożeniu w postaci jakiegokolwiek potwora, na stokach nie znalazłeś tak naprawdę nikogo więcej. Postanowiłeś więc udać się do Tletev, gdyż było stosunkowo niedaleko. Dopiero tam, po około dwóch godzinach żmudnych poszukiwań, odnalazłeś osobę, która widziała ową kreaturę. Kobieta opisała stwora jako „cztery unoszące się głazy z oczyma, połączone czerwoną energią”. Cóż… niby niewiele, ale wizja kolejnych kilku godzin spędzonych na poszukiwaniu osoby, która mogłaby wiedzieć na ten temat coś więcej nie była zbyt przyjemna.

Trzech osobników ubranych w długie, brązowe płaszcze z kapturami rozglądało się po północno-zachodnich stokach, w których wylądował nieduży statek kosmiczny. W pewnej chwili najniższy z nich założył scouter i wykonał na nim kilka operacji. Dzięki własnej technologii, Glacier zdołał sporządzić cyfrową mapę Palan, gdy był jeszcze na orbicie planety i zapisać ją na scouterze.
- Czyżbyśmy przybyli za wcześnie? Nie spodziewałem się, że od razu zawojuje sam całą planetę, ale mógłby przynajmniej zacząć...
- Coś nie tak, szefie? - spytał Valnud, który właśnie podszedł do demona.
- Owszem, ale nieważne. Najbliższa osada jest na zachód stąd, rozgrzejemy się i weźmiemy sprawy w swoje ręce.
- Zostawiamy statek? - spytał Nanaz, który zaraz po Valnudzie dołączył do Glaciera.
- Tak, włączyłem system ochronny. Poza tym nie sądzę, aby ktokolwiek go tu szukał.
Podwładni przytaknęli, po czym cała trójka wzbiła się w powietrze i ruszyła w stronę Tletev z dużą prędkością.