Dosyć duży dom, wykonany z drogich i dobrych materiałów. Posiada wiele pokoi, wraz z wejściem do przeogromnego Geofrontu.


Kiedy Yoh wraz z rodziną się z niego wyprowadził, stał się domem Ayano oraz Onixa.

Po jakimś czasie, nowa właścicielka domu przerobiła go na niewielką klinikę dla różnego rodzaju stworzeń.

Yoh leciał wolno nad miastem, zauważając jednak domek z napisem Atsuko. Widząc obok Taimatsu, pomyślał sobie od razu:
- No.. Ciekawego sąsiada trafiłem.

Wylądował przed drzwiami domu, po czym spojrzał jeszcze raz na tabliczkę i na cały dom. Solidna budowla z drewna, naprawdę dobra robota. Yoh więc otworzył drzwi, wszedł do domu po czym wyjął z kieszeni kilka dziwnych kapsułek i położył na stole w pokoju, po czym poszedł do ogrodu i usiadł pod jakimś drzewem.

//Ogródek chyba mam xd? Domek mały, ale skoro jakiś jest to chyba ogródek też powinien być.//

- Będzie tu trzeba zrobić jakąś lodówę.. Nie lubię przebywać w ciepłych miejscach.. - powiedział do samego siebie, po czym spojrzał na niebo.
- Przyjemnie tutaj. - rzekł.

- Aaaaa.... - ziewnął Yoh leżąc pod drzewem.
- Naprawdę przyjemnie mi się tu leży! - powiedział do samego siebie. Jednak miał inne sprawy na głowie i ciągłe leżenie też nie miałoby najmniejszego sensu.
Chłopak wstał, po czym podrapał się po głowie.
- Dobra, pora jej poszukać. - rzekł, a następnie zamknął wszystkie drzwi w domu i wzbił się w powietrze.
Odleciał szybko.

Nagle przybiegł zadyszany Smok
- CHOLERA ! To jego dom ! Zauważył oddalający się punkt na niebie
- Tak to na pewno on ! Smok zebrał jak najwięcej energii i wzbił się za Yohem w powietrze

Shane biegnie na panoramio street

[SHIT!Wyczuwam energię tego gościa co mnie zlał!]

Shane cały zdyszany otwiera dzwi i wpada do domu

[Teraz tylko nie dać się zaskoczyć hhuh..]

Chłopak zdyszany wbiegł do domu, a następnie zamknął na wszystkie spusty drzwi.
- Mam nadzieję że niczego nie widział. - powiedział lekko uśmiechnięty, a jednocześnie zirytowany.
Ta cała sytuacja była głupia.
- Dobra.. Daruję.. Sobie.. - rzekł, po czym poszedł na łóżko i usnął jak dziecko.

Yoh się obudził, ale dalej leżał na łóżku.
- Czym ja do cholery jestem..? - pytał sam siebie.
- To co się stało nad jeziorem... Dobrze że tym razem nie straciłem takiej kontroli jak przy jej śmierci. - rzekł do samego siebie.
Wstał, usiadł na łóżku i złapał się za głowę.
- Muszę.. Muszę sprawić żebyście wiedzieli, że to Ja jestem Waszym panem, a nie pieprzonym pojemnikiem dla Waszego istnienia. - powiedział.

[- Hahahahahaha! To niemożliwe! Próbując opanować jednego z Nas, sprawisz że drugi tobą zawładnie!
Nie znacie mojej mocy. Zobaczysz że nie dam się żadnemu z Was. Ba, każdego z Was nauczę się kontrolować.
- Śnij dalej, dzieciaku.
Żebyś wiedział. Przestałem się Was obawiać, kiedy poznałem tą technikę.
- Tą.. Technikę? SE...
Dokładnie. Nie przejmiecie kontroli nad ciałem bez energii, bo sami ją oddacie. Hah! Zabawne, nie?
- TY!!! ZAPAMIĘTAMY TO SOBIE!!!
A zapamiętajcie.. Hah!]

- Dobra, czas ruszać. Zacznę od Kyuubiego. Wbrew pozorom, jest najbardziej destruktywny, nie biorąc pod uwagę ApocDestroyer'a. - powiedział, po czym spokojnie wstał z łóżka i poszedł do kuchni.
Zrobił sobie śniadanie, po czym wyszedł z domu zamykając go na wszystkie zamki.

Chłopak wzleciał w powietrze. Nie chciał by ktoś go wyczuł po KI czy innej energii. W tym celu, specjalnie je jeszcze ograniczył do minimum.

Chłopak otworzył drzwi, wszedł, a następnie zamknął je na wszystkie spusty. Poszedł do ogródka, usiadł na trawniku przy drzewie i zaczął medytować. Skupiał wokół siebie co najmniej dziwną energię, jednak nawet jak ktoś ją wyczuje to, mało się tym przejmował.

- Pierw Hollow.. - powiedział do siebie, po czym wstał i przyłożył rękę do twarzy zakrywając lewą dłonią całą lewą stronę twarzy.
- Whoa! Ależ wspaniałe uczucie! - krzyknął zdeformowanym głosem.
// https://www.youtube.com/watch?v=xmLqcscxs9A //
- Nie wiedziałem że mogę się tego nauczyć choć słyszałem o Vizardach w innym świecie. Naprawdę wspaniałe uczucie! - powiedział po czym jego maska zniknęła.
- Nie będę marnował energii na ekscytację, więc po prostu zostawię to na inne okazje. - powiedział i położył się pod drzewem patrząc w niebo.

- Cholera.. Co to za demoniczna aura?! - wstał i krzyknął. Poczuł naprawdę silną energię.
- Niema czasu.. Oddala się w stronę centrum miasta. Ludzie.. LUDZIE! CHOLERA! - krzyknął i bez zawahania użył Shunpo. Nie było sensu lecieć.
Zniknął.

Yoh otworzył drzwi i wszedł do domu, po czym zamknął drzwi wejściowe na wszystkie spusty..
- Ah.. Jestem śpiący, czas się położyć.. - powiedział po czym poszedł w stronę łóżka i przewrócił się na łóżko wtulając się w pościel i szybko zasypiając.

Yoh nie wstawał z łóżka, spał jak nigdy.. Jednak..

Sen:
- Silvia! Poczekaj na mnie! Silvia! Słyszysz mnie! - krzyczał przed siebie widząc Silvię.
- Cholera, co jest?! - krzyknął wkurzony. Nie wiedział nawet gdzie jest.

Silvia zniknęła, a wokół nastała ciemność.
- Co to ma do cholery być?! Gdzie ja jestem?! - krzyczał nie wiadomo gdzie.
Nagle chłopak pojawił się w jakimś zniszczonym mieście. Znów zobaczył Silvię, ale tym razem była z jakimś dzieckiem.
- Silvia.. Kto to jest? Słyszysz mnie w ogóle? - pytał coraz bardziej zmęczony tym że i tak nikt go nie usłyszy.
- Shinji-kun, nie wolno się nam zbliżać do niego.. - nagle odpowiedziała Silvia.
- Sł.. Słyszysz mnie? - zapytał ponownie, jednak tym razem weselej.
Nikt nie odpowiedział, za chwilę jednak Silvia znów zabrała głos.
- Yoh zniszczył to miasto będąc z formie ApocDestroyer'a. Jeżeli się do niego zbliżymy, Nas także zabije. - powiedziała do dzieciaka.
- Ja.. Za.. Zabiję..? Nie.. Dlaczego.. Przecież.. Ja.. Kontroluję ich. - powiedział zdezorientowany.
- Myślał że uda mu się kontrolować wszystkich naraz.. Co za.. - nie skończyła, w jej oczach było widać łzy.
- KU**A MAĆ!! CO TO MA BYĆ?! - krzyknął wkurzony do maksimum.

Świat realny:
Nagle chłopak się obudził. Ten sen był co najmniej dziwny i go zaniepokoił.
- Kurcze.. Dziwne to było.. - powiedział łapiąc się za głowę.
- Nigdy bym nie był na tyle głupi żeby użyć moich mocy wszystkich naraz. W dodatku, z czegoś takiego może powstać tylko Seven Swell, a nie ApocDestroyer.. Coś mi się popieprzyło. - powiedział do siebie po czym położył się jeszcze na łóżku rozmyślając o kilku rzeczach. Jednak nie miał zamiaru usnąć.

Chłopak wstał z łóżka i pokierował się w stronę wyjścia, nie odzywając się nawet słowem.

Yoh z Silvią na rękach pojawili się przed domem. Zgodnie z obietnicą, chłopak ją postawił przed drzwiami, a sam zajął się ich otwieraniem.
- Z góry, przepraszam za bałagan. Nigdy nie mam czasu zrobić tu porządku. - powiedział lekko uśmiechnięty.
- Ehh.. Nic nie szkodzi. - odpowiedziała mu Silvia.

Chłopak otworzył drzwi i razem z Silvią weszli do domu.
- Nie jest tragicznie.. - powiedziała dziewczyna i usiadła na łóżku.

Yoh poszedł natomiast do szafy. Otworzył ją i zaczął czegoś szukać. Po chwili znalazł jakieś urządzenie. Poszedł do Silvii.
- Fajnie że sobie siedzisz, ale nie czas na to. Jak mówiłaś, bierzemy się do treningu. Nie mogę otworzyć Door Of The World, jednak mam pewne urządzenie, zwane Open Gate World. Pamiątka po jednym ze światów. Mogę go użyć raz na miesiąc, jednak nie to jest najważniejsze. Pozwala mi on otworzyć portal do danego wymiaru. A dokładniej, utworzyć drzwi, połączenie między dwoma wymiarami. W tym wypadku naszym i innym. Po tygodniu, urządzenie pada i potrzebuje miesiąca na naładowanie się. - powiedział i złapał oddech.
- My.. Przeniesiemy się do wymiaru, który znam z wymiaru Goku. Nie jest to jednak wymiar Goku, a jedynie miejsce połączone drzwiami z pałacem wszechmogącego. Otworzę portal który umożliwi nam tam dwudniowe trenowanie. Nie dotyczy Nas ograniczenie do dwóch razy, dlatego jeżeli zgłodniejesz możesz tu przyjść i znowu wrócić. - powiedział i nacisnął na urządzeniu kilka przycisków. Położył urządzenie na stole, a z jego wnętrza wydobyła się pewna fala, która otworzyła przejście między tym wymiarem, a Room Of Spirit and Time.

- Ja idę. Jak chcesz, to też chodź. Musimy w końcu coś potrenować, nie? - powiedział uśmiechnięty i wszedł do portalu.
- Ehh.. Jaki był, taki jest.. Poczekaj! - powiedziała i pobiegła za chłopakiem.

Oboje rozpoczęli swój trening, wyglądający następująco.
1. Medytacja.
2. Uderzanie w powietrze.
3. Mały sparring.
4. Jedzenie.
5. Spanie.

I tak przez trzy dni.

- Idę się położyć, jestem zmęczona. Ty natomiast rób co chcesz. - powiedziała Silvia wychodząc z ROSaT. Poszła w stronę łazienki, aby wziąć prysznic, a następnie wskoczyła w jakąś przydługą koszulę Yoh'a i położyła się spać.

Chłopak dalej trenował. Nie przerwał nawet na moment. Nie zwrócił uwagi na wychodzącą dziewczynę.
W nocy, podczas treningu, nastąpiło coś dziwnego. Postanowił jednak zatrzymać to na chwilę obecną w sekrecie.

//Jak się tu znalazł - patrz: Panoramio 12.//
Zapukał cicho do drzwi.
- Hmmm... Co, śpią? Czy może są w tym łączu wymiarowym... Worldwide Reading.
Viego przejrzał cały dom. Zobaczył, że Silvia śpi i Yoha nigdzie nie ma, a przejście jest otwarte.
- Spróbuję tam wejść tak, żeby jej nie przeszkadzać.
Podchodzi do okna i je dotyka dłonią. Zmienia swoje ciało w energię i przechodzi jako światło, przebywając drogę od okna do portalu w mgnieniu oka i wchodzi do środka.
- Więc to jest Hyperbolic Time Chamber... Grawitacja się zgadza. Portal wydaje się być stabilny, więc nie będzie przecieków. Ani przebić dźwiękowych. Hej Yoh, jesteś tutaj?

//Wiem, że ździebko bezczelnie, ale jest miejsce na tej planecie, które musi znaleźć.//

Silvia przesunęła się na bok, leżąc na łóżku. Miała mocny sen, chyba od dawna już tak nie spała.
Kiedy Viego przeszedł przez Portal, Yoh od razu go wyczuł.

- Ahh.. Siema Viego. Co jest? Jestem ździebko zajęty, trenowałem całą noc, ale nie jestem śpiący. - powiedział uśmiechnięty i spocony. //xD//
Chłopak nie był zmęczony, a przynajmniej na takiego nie wyglądał. Można jednak było wyczuć że jego energia niebywale się podniosła.

- Mam do ciebie istotne pytanie. Wiesz może, gdzie jest najgłębsze miejsce na tej planecie?
Zastanowił się chwilę i dodał:
- Tak przy okazji... Hyperbolic Time Chamber ma przecież własne łóżka i zapasy żywności.

- Wolę mieć połączenie z własnym domem.. Cóż.. Najgłębsze miejsce na tej planecie? Mówiąc szczerze nie mam zielonego pojęcia. A po co chcesz to wiedzieć, w ogóle? - zapytał, i wrócił do treningu, wciąż słuchając Viega.

Bez problemu dokonał transformacji na poziom SSJ.
- Czas podwyższyć poprzeczkę. - powiedział do siebie i zaczął szybciej uderzać w powietrze niż wcześniej.
- Mów. Cały czas słucham, ale wolę nie przerywać. - powiedział do Viega.

- Mam pewien sposób, żeby zwiększyć swoją moc. Zazwyczaj robię to co 100 dni mojego życia, żeby utrzymywać moje zdolności na wysokim poziomie, ale chyba czas zwiększyć częstotliwość. No cóż, skoro nie wiesz, jestem zmuszony użyć planu B. I przy okazji, naprawdę lepiej, żebyście spali wewnątrz Hyperbolic Time Chamber. Oszczędzicie w ten sposób sporo czasu, bo w ciągu 1 minuty "na zewnątrz", w tym wymiarze mija 6 godzin i 5 minut - wystarczająco na porządną drzemkę. A 6 godzin "na zewnątrz" to 91 dni, 7 godzin i 30 minut tutaj. Śpiąc tam marnujecie kolosalne ilości czasu. No, to narka. Miłego treningu życzę.
Viego wyszedł do świata rzeczywistego i przeniknął przez okno, żeby nie obudzić Silvii, po czym poleciał wysoko w niebo.

- Ta, dzięki. - powiedział do Viega.

Silvia się obudziła, poszła się umyć, zjeść coś po czym poszła w stronę Portalu.
- Dalej trenujesz? - powiedziała jeszcze wyraźnie zaspana.
- Mam.. Nie. Muszę stać się silniejszy. - powiedział do dziewczyny przestał na chwilę trenować. Spojrzał w stronę dziewczyny.
- Tym razem nie mam zamiaru spieprzyć sprawy i nie przegram z byle bydlakami z kosmosu. - powiedział poważnie. Nagle Silvia dostrzegła coś, czego nawet Viego nie zauważył. Yoh miał z tyłu ogon.
- Masz.. O..ogon? - powiedziała zdziwiona.
- Cóż.. W nocy wydarzyło się coś dziwnego. Nie wiem dlaczego, ale ogon zwyczajnie mi odrósł. Pamiętam że kiedyś go miałem, ale nie był to długi okres czasu.. - odpowiedział.

Chłopak spojrzał na Silvię jeszcze poważniej.
- Nie będziesz walczyła. Bynajmniej, nie z nimi.. - powiedział do niej.
- ALE.. DLACZEGO!? MUSZĘ Z NIMI WALCZYĆ! - krzyknęła do Yoh'a, wyraźnie rozwścieczona tym co powiedział.
- Nie zamierzam Cię narażać. Uratowałaś mi życie, dziękuję. Ale w tej chwili stałem się naprawdę silniejszy niż wcześniej. Poza tym, nie chcę Cię znowu stracić. - rzekł poważnie.
- Cholera.. Ale.. - powiedziała, ale Yoh jej przerwał nie dając skończyć.
- Żadnych, pieprzonych "ale". Już raz Cię straciłem, nie zamierzam stracić znowu. Zostaniesz tu, w domu. Zresztą, wydaje mi się że nie tylko Ja nie chcę narażać dziewczyny. - powiedział uśmiechnięty.
- Wracaj do łóżka i wypoczywaj. Jesteś zmęczona po podróży. - powiedział i wrócił do treningu.

Dziewczyna, co prawda lekko wkurzona poszła do łóżka.
W głębi serca wiedziała jednak, że Yoh robi to dlatego że nie chce jej stracić. Wiedziała także że jest zwyczajnie za słaba na takiego przeciwnika z jakim przyjdzie im się zmierzyć.

Chłopak zmęczony treningiem, postanowił chwilę odpocząć. Nie wychodził jak Silvia z ROSaT, a położył się właśnie tam.
- Chwilę trzeba odpocząć. - powiedział do siebie i usnął.

Yoh wstał i zaczął dalej trenować.

Chłopak przestał na chwilę trenować i poszedł się czegoś napić.
- Ahh.. Dawno nic nie piłem. Bądź co bądź, prawie dwa dni bez przerwy trenuję. Kilka rzeczy będę musiał sprawdzić. - powiedział do siebie, po czym usiadł w ROSaT, rozmyślając o kilku rzeczach, szczególnie o Gidayu.

- Cholera.. Jeżeli taką moc jaką zaprezentowała nam kobieta-anioł ma każdy z Gidayu lub większą, to będzie prawdziwa walka. Nie to co do tej pory.. - powiedział do siebie, popijając sokiem.
- Niema wątpliwości że to będzie trudna walka, ale mam nadzieję że każdy równie ciężko trenuje. Tylko.. Ta anielica.. Zaprezentowała nam jedynie kawałek swojej mocy. Czy w takim układzie rzeczy, jestem aż tak słaby żeby... Nie.. Cholera. Przecież z Viegiem i Ketsem zrobiła to samo. Nie jestem wyjątkiem, choć mnie pokiereszowała najbardziej. - dodał.

Chłopak wstał.
- Silvia śpi.. Potrenuję jeszcze kilka godzin i polecę coś sprawdzić. Na wszelki wypadek zostawię ten portal otwarty jeszcze przez jakiś czas. - powiedział i wrócił do ostrego treningu.
300 pompek, 200 pompek na jednej ręce, 200 pompek na jednej ręce i dwóch palcach, kilkaset przysiadów i brzuszków etc..
Yoh skupił się całkowicie na treningu, nie myśląc już o niczym więcej.

Chłopak zakończył trening. W Room Of Spirit and Time czas leciał o wiele szybciej niż normalnie. Chłopak spędził tam prawie cały rok, gdyż zabrakło mu kilku godzin. W tym czasie, prawie cały czas trenował nie licząc kilku godzin spania i jedzenia.
W tym samym czasie, Silvia wypoczywała w domu.

Yoh wyszedł i zamknął portal.
- Wystarczy. - powiedział i poszedł sprawdzić czy Silvia odpoczywa. W międzyczasie zajrzał do szafki i wyjął z niej kilka rzeczy, chowając je do kieszeni.
Zastał ją śpiącą w łóżku. Wolał jej nie budzić, więc po cichu wyszedł na zewnątrz, zamykając za sobą cicho drzwi.

Chłopak wzbił się w powietrze.

Yoh wszedł do domu, otwierając uprzednio wszystkie zamki.
- Mam nadzieję że jej nie obudziłem. - powiedział, cicho wchodząc do domu. Zdjął buty i poszedł sprawdzić łóżko.
Silvia spała, jak nigdy.
- Heh.. Nie będę się koło niej pchał. Niech sobie śpi.. Mam jeszcze podłogę. - powiedział i wyjął z szafy jakieś materace, po czym położył je na podłodze.
Yoh położył się na nich i szybko usnął.