Opuszczona już kopalnia węgla brunatnego, nie wiadomo dlaczego. Jedni opowiadają różne legendy na temat tej kopalni (głownie biedniejsza część ludności), zaś inni po prostu tłumaczą zamknięcie kopalni, tym że złoża węgla się skończyły.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

- O proszę, niech tutaj coś będzie... Smok wszedł do środka i zaczął znikać w ciemnościach kopalni.

Chłopak wybiegł z kopalni, w rękach trzymał spore bryły brunatno - czarnych kamieni. - Mam nadzieję że to wystarczy. Smok poleciał w kierunku równin.

Ray i Toshi pojawili się przed wejściem do starej kopalni.
- Halo! Jest tu ktoś? - krzyczał, sądząc, że ktoś wyjdzie i opisze im całą sytuację.

Stał koło Raya.
-Wolę dziewczyny jednak taka metoda teleportacji jest szybsza.

Zauważyliście jakiegoś górnika, choć widzieliście że kopalnia jest nieczynna - trochę Was to zdziwiło. Podeszliście z ciekawości do mężczyzny. Od razu powiedział Wam słów kilka na temat jakiegoś potwora, którego widział ostatnio dosyć dawno.
Niemniej jednak, byliście tutaj po to by wykonać jakieś zadanie które znaleźliście na tablicy ogłoszeń w Eminie.

Mężczyzna widział jednak potwora dosyć dawno temu - nie wiadomo czy dalej tu jest.

Ray spojrzał na Toshiego.
- Nie dowiemy się, jak nie sprawdzimy.
Chłopak wiedząc, że jego przyjaciel pewnie i tak z nim pójdzie, bez słowa wszedł do szybu. Szedł zwyczajnym tempem i do tego pewnie. Pokonywał już tyle paskud, co mogłoby go tutaj przestraszyć?

Oczywiste że wszedł za Rayem. Jednak on był przygotowany na coś co mogło by ich przestraszyc lub za atakowac.

Idąc cały czas przed siebie, nikogo, ani niczego dziwnego nie zauważyliście.

Szedł dalej dokladnie sie rozgladajac.

- Hmm...
Chłopak szedł spokojnie, rozglądając się po kopalni.
- Cholera, niedobrze. Jeśli nie ma tu potwora, to z nagrody raczej też nici...
Chłopak wyglądał na coraz bardziej zawiedzionego.
- Jeśli dojdziemy do końca szybu i niczego nie znajdziemy, to będzie zajebiście niefajnie. - powiedział, odwracając na moment głowę w stronę Toshiego.
(Kurna... Czemu to jest tak jasno? Aż dziwne...)

Idąc ciągle do przodu, trafiliście na dwa tunele. Jeden prowadził dalej prosto, drugi w prawo.

Tu kończyło się również oświetlenie. Oba przejścia były cholernie ciemne. Nie czuliście żadnej niepokojącej Was energii - co za tym idzie - na chwilę obecną jest tu bezpiecznie.

Idę w prawo, jakby co będę krzyczał...
Przeszedł w formę SSJ aby aura oświetlała mu drogę. Szedł dalej.

- No dobra.
Chłopak poszedł prosto. Zmienił się w Super Wojownika, by aurą oświetlać sobie drogę.

Obaj przeszliście na formy Super Saiya'jin, by złota aura oświetlała Wam drogę.

Rayem, szedłeś prosto z dobre 10 minut - następnie zauważyłeś że masz jakąś lepką maź na bucie - nie wiesz od kiedy - dopiero teraz się zorientowałeś, że w ciągu tych 10 minut musiałeś coś minąć.

Toshi, szedłeś spokojnie przed siebie - w Twoim przypadku przez pierwsze 15 minut nic się nie działo. Następnie obejrzałeś się za siebie, bowiem usłyszałeś dźwięk podobny do tego jaki wydaje się przy chodzeniu. Zauważyłeś jedynie cień. Wiesz że coś tam było, ale za cholerę nie wiedziałeś co.

W przypadku Rayema, doszedłeś do rozwidlenia - prawo albo lewo. W obu tunelach dalej ciemno.
Toshi ma łatwo - cały czas przed siebie lub zawrócić.

Chłopak podrapał się po głowie.
- No pięknie! W którą teraz? Wpadła bomba do piwnicy... Dalej nie pamiętam...
Chłopak w końcu wybrał prawą stronę, czyli lewo XD Idąc zastanawiał się, skąd ta dziwna maź znalazła się na jego bucie. Mimo to był szczęśliwy, bo czuł, że idzie w dobrą stronę.

(Coś mnie śledzi? Hym...)
Chłopak jak narazie postanowił iść w przód, a przy najbliższej okazji gdy znów coś usłyszy lub zobaczy-ściga to.

Rayem, poszedłeś w lewo. Droga cały czas ciągnie się prosto, nic, a nic nie znalazłeś - przynajmniej nie byłoby to coś co Cię interesowało.

Toshi, nic się na razie nie dzieje. Dochodzisz do rozwidlenia dróg. Jedna wygląda na dalszą część tunelu - lewa. Druga natomiast wyglądała na wywaloną po prostu w ścianie dziurę - prawa.

- Nic tu nie ma...
Chłopak wrócił się i poszedł w prawo przy rozwidleniu.

Wszedł w dziurę. Miał nadzieję że to to stworzenie ją zrobiło.

//Dziś mnie cały dzień niema dlatego oddaje kontrole NPC//

Rayem, wróciłeś i poszedłeś w prawo przy rozwidleniu. Sytuacja była podobna - niekończący się tunel który prowadził do przodu. Poruszałeś się idąc po ścianach, ponieważ było dosyć ciemno i ciasno - w pewnym momencie na ścianie poczułeś coś dziwnego - jakby futro. Odskoczyłeś odruchowo i uderzyłeś głową o drugą ścianę, a po chwili przy Twojej głowie w ścianę wbiła się jakaś owłosiona pięść. Dostrzegłeś rysy twa... mordy. Jakby psiej. Do tego dochodziło charakterystyczne warczenie.
Nie masz za bardzo jak używać energii, chyba że chcesz zawalić cały ten tunel. Na jakąś efektywną walkę też nie ma tu szans - zbyt mało miejsca.
Co robisz?

Toshi, wszedłeś do dziury i.... zobaczyłeś kanarki. Coś ciężkiego spadło Ci momentalnie na głowę, a Ty poleciałeś niżej będąc nieprzytomnym.
Gdy się obudziłeś, byłeś przymocowany łańcuchami do ściany. Na podkoszulce miałeś narysowaną - jakby krwią - pewien symbol. Co Ci od razu przyszło do głowy? Oczywiście, jak najszybsze wydostanie się - to też szarpnąłeś za łańcuchy i właśnie uświadomiłeś sobie że nie możesz ich wyrwać. Albo Ty byłeś zbyt słaby, albo była to wina czegoś innego.
- Oh, obudziłeś się. - usłyszałeś tylko kobiecy głos.
- Jin nie miał tyle szczęścia. - obok siebie zauważyłeś mężczyznę w takiej samej sytuacji jak Ty - łańcuchy, pieczęć na klatce piersiowej i... wyprute flaki.
Chciałeś odskoczyć lub coś, ale za cholerę Ci się nie udawało. Uświadomiłeś sobie że masz przesrane jak czegoś nie zrobisz.

- Em... Dobry piesek?
Spojrzał na włochatą, ale jednak pięść.
- Wilkołak...
(No pięknie... Co robić? Pewnie Toshi dalej gdzieś błądzi po tym labiryncie. Co to w ogóle ma być - kopalnia, czy labirynt? Będę musiał porozmawiać z tym, który zarządza tą kopalnią. Zarządzał... Ale zaraz... Co ja to miałem? A tak...
- Nie, żeby coś, ale czy ty czasem nie powinieneś mieszkać w lesie, czy jak?

Ray był ciekaw, czy to stworzenie jest całkiem zdziczałe, czy może jednak zwyczajnie nie podoba mu się, że chłopak wkroczył na jego teren i mu to zaraz... powie? No nie wiem... W każdym bądź razie, jeśli wilkołak próbuje złapać, ugryźć, podrapać, uderzyć, kopnąć... czy coś, młodzieniec strzela mu Ki Blastem w oczy i odsuwa się na bok, żeby mieć jakieś szanse na unik lub obronę.

Odsuwasz się na bok dostrzegając że stworzenie jednak ma ochotę rozszarpać Cię na kawałeczki - kiedy tylko więc do Ciebie podbiega, wypuszczasz KI Blasta prosto w jego twarz. Bestia przewraca się - ale po drodze uderza jeszcze z dużą siłą o ściany tunelu które są de facto dosyć blisko siebie - potwór ledwo się tu mieści.
Przez chwilę miałeś dziwne wrażenie że wszystko się zawala - na szczęście nic się takiego nie stało.... Poza tym że za Tobą zawaliła się droga i nie masz już możliwości ucieczki. Stworzenie wstaje i biegnie w Twoją stronę, mając zamiar wymierzyć ci ostrymi łapskami cios w klatkę piersiową.
Myślisz - „A chuj, uniknę.” - tyle że kiedy próbowałeś przesunąć się w bok, przypomniałeś sobie że tunel jest zbyt wąski by bawić się tu w unikanie. W ostatniej chwili zablokowałeś uderzenie obiema rękoma, wbijając się pod jego wpływem dosłownie w ścianę.
Masz pięć, dosyć głębokich ran na lewej ręce i niewielkie zadrapania na prawej.

Toshi dalej jest przypięty do ściany. Zastanawia się jak wybrnąć z tej sytuacji.

Ray spojrzał szybko na rany, ale gdy zobaczył wyraźne zadrapanie, spojrzał na wilkołaka oczami zabójcy. Dosłownie.
- Ty draniu... Przez ciebie zostanę wilkołakiem!
Ray podpierając się o ściany, zaczął wymierzać całą serię szybkich kopnięć w brzuch bestii. Zakończył ją silniejszym, obunożnym kopnięciem w klatę wilkołaka, co powinno go kawałek odrzucić.
- A nie, zaraz... To ludzie się zmieniają w wilkołaki. Ja jestem Half-Saiyanem, Half-Godem
Ray przyłożył ręce do twarzy.
- Taiyooo... Cholewka, zapomniałem, że tego nie umiem ._.
Ray wiedząc, że bestia pewnie ponownie zaatakuje, jedynie kieruje obie dłonie w stronę stwora i znowu znienacka strzela mu Ki Blastem w oczy.
(Tym razem nie będę się z tobą bawił...)
Ray od razu wystrzeliwuje kolejno 3 Galactic Donuty, skrępować i unieruchomić wilkołaka, a gdy mu się uda przykłada mu końcówkę Ki Sworda do szyi, zachowując przy tym w miarę bezpieczny dystans. Jeśli bestia się uwolni, chłopak wykonuje cięcie mierząc na wysokość krtani.

-Kim ty właściwie jesteś... Skąd się tu wzięłaś ? Po co mnie więzisz ?
Starał się zasypać kobietę pytaniami, aby odwlec to co stało się z kolesiem wiszącym obok. Sam zaczął szukać jakichś słabych punktów łańcucha lub ściany do której jest przykuty. Gdy mu się udaje// W jakim położeniu mam ręcę ? Jezeli tak do góry...//cos takiego znaleźć wystrzeliwuje w to niezbyt silny promień energii. Wystrzeliwuje ten promień z palca.