Cała grupka przyglądała się spektaklowi. Czując, że Shigeru powrócił do życia Sandrze jakby ulżyło a Max się uśmiechnął. Keiji czekał na coś innego. Prawdopodobnie szukał Arisy i Hanako, które zapewne zostały wskrzeszone na Iesterii. Sandra chciała przeprosić wszystkich, za to co się stało jednak praktycznie nie była w stanie, gdyż większość wojowników się już rozeszła. Chciała przywitać męża, gdy miała już się teleportować Max położył na jej ramieniu dłoń. Ta odwróciła lekko głowę spoglądając na przyjaciela, który kręcił głową, jakby jej zabraniając. Iester wiedział, że najlepiej będzie, gdy to Rayem pierwszy porozmawia z Shigeru. W końcu to on pozbawił go życia. Po chwili na latającym mieście pojawiła się Arisa z Hanako. Przybyły z Iesterii. Hanako od razu podbiegła do brata przytulając go. Arisa spokojnie podeszła do Sandry i przywitała się. Odwracając wzrok zauważyła znajomą postać. Keiji stał z uśmiechem na twarzy.
- Co ty tu robisz?
- Długa historia. Opowiem wszystko, gdy już będziemy w domu.
Chłopak podszedł do blondynki i mocno ją przytulił. Uścisk trwał dłuższą chwilę. W końcu do fuzji podbiegła mała Hanako. Keiji wziął ją na ręce i przytulił. Arisa odwróciła wzrok w stronę Maxa. Była zaskoczona jego zmianą. Stary Max z miejsca rzuciłby jakimś głupim tekstem i podbiegł, aby odebrać swój uścisk. Jednak chłopak bardzo się zmienił. Stał jakby niewzruszenie i zwyczajnie czekał. Blondynka nie spodziewała się tego, jednak bardzo jej się to podobało. Zawsze lubiła takie zachowanie u mężczyzn. Podeszła do Iestera. Chciała go spoliczkować, jednak Max zablokował bez problemu cios. Arisa zdziwiła się i spóściła lekko wzrok.
- Wróciłam... Tęskniłeś? - zapytała nieśmiało.
- Nie było cie zaledwie kilka godzin, jednak dla mnie trwało to znacznie dłużej chociażby przez podróż w inny wymiar. A rozłąka z tobą jeszcze bardziej wzmagała powolny upływ czasu. - odpowiedział.
Dziewczyna mocno przytuliła Maxa. Hanako z Keijim w tym czasie podeszli do Sandry i Mayu.
- Gdzie Shigeru?
- Zapewne na równinach, czuć jego energie. Możemy tam lecieć.
- Dlaczego nie ma go tu? Nie chciał nas przywitać?
- Wszystkiego dowiesz się w domu. - powiedział podchodząc do całej grupki.
- To my wszyscy chyba będziemy spadać. Dzięki za wszystko.
- Tak, dziękujemy i przepraszamy. Nie proszę abyście mu wybaczyli tylko, o ile to możliwe o wszystkim zapomnieli.
Max teleportował całą grupkę na równiny.

Ray spokojnie (czyt. szybko) leciał przez równiny.
(To był długi dzień. Na dodatek wcale nie taki przyjemny, by o nim wspominać z uśmiechem na twarzy. No nic, zdarza się. Jakoś trzeba zachować chędożoną równowagę w tym powalonym wszechświecie.)
Młodzieniec w końcu dotarł na Latające Miasto, lądując mniej-więcej tym samym miejscu, w którym stał podczas przyzywania Zamarada.
- Przepraszam, że tak długo.
Słowa te wypowiedział z uśmiechem, lecz następnie nastąpiła znaczna przemiana. Radość zniknęła z twarzy Uruki, zastąpiły ją powaga i po części smutek.
- Rozmawiałem z Shiegeru... Znowu się zmienił. Mówił, że stał się zły, bo taka właśnie jest jego prawdziwa natura. Przyjaźń przestała się dla niego liczyć i zamierza dbać tylko o rodzinę. W każdym razie nie jest już naszym sojusznikiem...

Ayano była szczęśliwa kiedy większość wojowników wróciła do życia. Nie zamierzała jednak nikogo witać, a tym bardziej lecieć z V-Team'em na spotkanie z wszechmogącym. Wiedziała, że to nie były sprawy, którymi powinna się teraz zajmować. Gdy S-Team (Shigeru or Sandra xd) zniknął, nastolatce lekko ulżyło. Powolnym krokiem podeszła do Gemmei i uśmiechnęła się.
- Wszystko wróciło do normy. To chyba dobrze, nie?
- Kwestia czasu.
- Przynajmniej raz mogłabyś podejść do tego optymistycznie. Wszyscy wrócili do życia, planecie nic nie zagraża i jest dobrze.
- Chwilowo, nic Nam nie zagraża.
Ayano westchnęła. Gemmei stała niewzruszenie, obserwując jak zebrani tutaj wojownicy powoli znikają i udają się we właściwe dla siebie miejsca.

W pewnym momencie, Nobunaga złapała dziewczynę za ramię i obydwie zniknęły.

- Oj tam Shigeru. Najwyżej znowu zginie, a jeśli znowu zrobi zamieszanie, znajdziemy kogoś, kto zabije go ponownie w zaświatach.
Viego i Alister zrobili dwa kroki do tyłu i zaczęli do siebie szeptać.
- Zaczynam się jej bać.
- Dopiero "zaczynasz"?

- Dobra, skoro Gemmei już próbuje straszyć i jesteśmy całym zespołem... Pięć osób do szybkiego transportu... Saya, podrzuć nam Xi.
Damensaya poprzez terminal przywołała z hangaru Arbavay Xi, wyglądający jak połączenie pięciu modułów, które mogłyby być osobnymi, małymi pojazdami. Ułożone były w duże T. Viego wsiadł do przedniego modułu, Kaylin do drugiego, Alister do trzeciego, zostawiając boczne dla Sameyaro i Rayema.
- Wsiadajcie, od czasu do czasu można sobie polatać kulturalnie.

Gdy Sameyaro i Rayem wsiądą //co wy napiszecie sami//, Viego przywołuje swój System Box //ten kryształ Tekkamana// i nie rozkładając go, umieszcza w otworze i przekręca, jak kluczykiem. Arbavay Xi unosi się i startuje ze zrywającą włosy z głowy prędkością w stronę kontynentu Gentoppa.

//Chyba nie myśleliście, że podróż moimi pojazdami byłaby powolna?

Btw, widzę podobieństwa PBF do Pokemonów.
W Pokemonach działania głównego bohatera odnoszą się tylko do jednego regionu, nawet gdy ratują cały świat.
U nas na PBF siedzimy tylko na Palan. Również dlatego, że byłoby przesadą robić cały świat, ale mimo wszystko.//

Kiedy pojawił się pojazd, jakim grupka miała udać się na Gentoppa, chłopak na moment zmrużył oczy.
(Czy ja już czegoś podobnego nie widziałem w jakiejś kreskówce? A zresztą, nawet jeśli, to nie pamiętam jak się nazywała...)
- Chodźmy, Samey. - powiedział, spoglądając na moment w kierunku Umagiego, po czym zajął sobie miejsce w prawym module.

//Btw, jeśli myślisz o tym z Fantastycznej Czwórki...

To myślisz dokładnie tak, jak ja xD

I jak spojrzysz na to, jak zbudowana jest mała grecka litera xi/ksi, będzie chyba jasne, czemu tą właśnie oznaczyłem wielosegmentowy pojazd//

Wszyscy zaczęli się rozchodzić, a chłopak poczuł się z lekka zignorowany. Włożył ręce w kieszenie i poszedł w stronę... właśnie, gdzie jest jakieś wyjście? Chłopak rozejrzał się w koło.
- Damensaya, zaprowadzisz mnie do Lisy? - zapytał. - A tak w ogóle, to nie masz nic przeciwko temu, bym tu na chwilę został? - dodał, w końcu należało się zapytać, jakieś maniery czy coś tam powinny być.
Po odpowiedzi i wskazaniu drogi, Aki idzie za wskazówkami. No ewentualnie, jeśli Damensaya go wyprosi, to się zmywa ze statku //mam nadzieję, że nie //.

- Aki, to jest wszakże Latające Miasto, czyż nie?
//Jeszcze tu jesteśmy, bo Samey jeszcze nie wsiadł//
- Apartamenty są gotowe cały czas, wybierz sobie jakiś. A jeśli chcesz teraz pójść szybko do Lisy...
Damensaya pstryknęła palcami i Aki wpadł przez zapadnię i tunel-zjeżdżalnię do sektora mieszkalnego.

Gdy wszyscy już stąd znikną, Damensaya przenosi się do WORLD i zamyka we własnej kolumnie, skąd przenosi świadomość do systemu, gdzie oprócz ciągłego nadzorowania statku ćwiczy swoje umiejętności malarskie.

// Sory za zwłokę, byłem u dziadków, niby mogłem wejść tam na laptopa, ale tamtejsza prędkość internetu mnie wyprowadzała z równowagi...//
Sameyaro wsiadł do pojazdu, i czekał na start.

//No to dla pewności: //
Arbavay Xi startuje //tak samo, jak w tamtym poście//.
Damensaya wraca na statek //jak w poprzednim poście//.

//NPC nam doradzi, gdzie powinien się pojawić Gentoppa?//

//Na chwilę obecną mamy tylko jedną możliwość.
Przestrzeń kosmiczna --- Terra
Z czasem pomyślimy o dodaniu nowego sub-forum i rozbudowania PBF'a, ale na chwilę obecną nie widzę takiej potrzeby. Zwłaszcza, przyglądając się aktywności.//

//To my o tym pomyślimy? o°O//