Duża, mroczna jaskinia znajdująca się na wschód od Vitteg. Prawdopodobnie zamieszkiwana przez demona, który terroryzuje osadę.
_______________________________

Dziewczyna powolnym krokiem doszła do jaskini. Stanęła przed nią i miała już uwolnić pokłady energii gdy zaczęła łączyć wszystkie elementy.
(Tu coś jest nie tak tylko jeszcze nie wiem co. Powiedział, że demon prawdopodobnie włada lodem a gdy on mnie mijał poczułam jak przechodzą mnie ciarki. Może on włada lodem... może jest tym demonem albo go kontroluje. Tylko nie miałoby sensu aby zlecił pokonanie go. Chyba, że jest to pułapka.)
Wolała poczekać na Maxa.

Max szedł całkiem powoli w stronę jaskini, zauważył Arisę i do niej podbiegł. Chłopak przypuszczał, że to może być pułapka ale nie przejmował się tym zbytnio.
-Tobie też się wydaje, że to pułapka, prawda? Nie wiem jak ty ale ja jakoś się tym nie przejmuje.
Czeka na odpowiedź przyjaciółki.

Dziewczyna nie odpowiadając na pytanie uwalnia sporo energii aby wybawić demona z jaskini aby mieć większe szanse w walce.

Kiedy Arisa uwolniła większą część swojej energii, z głębi jaskini wystrzelił lodowy pocisk który przeleciał obok jej głowy i zniszczył dwa drzewa przed jaskinią. Osoba którą zauważył Max, znajdując się nieco bliżej całkowicie go zaskoczyła - a właściwie, osoby.
- Co wy tu do cholery robicie?
Zapytał Shigeru, obok niego stała ciężarna Sandra. Nie wyglądali na wycieńczonych ani zmęczonych - Shigeru musiał urządzić więc sobie naprawdę niezłe mieszkanko wewnątrz jaskini.
- Prześladujecie mnie.

Arisę nagle olśniło. Skoro tym lodowym potworem był Shigeru, to nie mógł zrobić niczego mieszkańcom miasteczka. Kiedy jednak cała czwórka poczuła nagły wzrost energii w mieście, a następnie usłyszała eksplozję, wszyscy wiedzieliście że coś tu nie gra.

Max stał i patrzył na Shigeru, był cholernie zdziwiony, nie spodziewał się go tu spotkać. Po chwili otrząsnął się i najpoważniej jak umiał, powiedział do Arisy:
-O nie, przejrzał nas, uciekajmy zanim nas pozabija.
Następnie zwrócił się do Shigeru i Sandry.
-Tak właściwie to siema.
Chłopak poczuł energię w mieście. Na początku myślał, że to ktoś z "Obrońców Terry" lecz po chwili usłyszał wybuch i nie miał już wątpliwości, że coś jest nie tak. Spojrzał w stronę miasta.
-Idziemy?

Dziewczyna nie przejęła się zbytnio widząc Shigeru. Nie okazała żadnych uczuć.
- Mamy za zadanie cię pokonać. - odpowiedziała z uśmiechem gdy ten zapytał co tu robią.
Wróciła wzrokiem na Maxa gdy ten chciał ciekać. Ponownie spojrzała na Shigeru. Patrzyła na niego chwilę po czym przeniosła wzrok na Sandrę. Uśmiechnęła się.
- Wiesz, o ile dobrze pamiętam to ty zawsze za nami latasz. Podczas walki z tym kolesiem od Ereba. Gdy walczyliśmy z tym wielkim paskudztwem chwilę po tym, jak nas zostawiłeś. Pojawiłeś się na równinach gdy przybył ten Jigen Tankenka, jedyne usprawiedliwienie, że byłeś tam przede mną. No i nie zapominajmy o potyczce z Nightmare Lordem po której wspólnie trenowaliśmy. Tak poza tym to jak się stało, że nigdy nie wyczuwaliśmy twojej energii. Obijałeś się podczas treningu? Szukałam cię podczas walki z Ami...
Wtedy dziewczyna zrozumiała, że naprawdę coś tu jest nie tak. Nagły wzrost energii i eksplozja wyjaśniły wszystko. Gdy Max zadał pytanie dziewczyna spojrzała na Nakatoniego.
- Jak nie chcesz nie musisz z nami lecieć. - powiedziała pewna siebie ale tak aby nie urazić przyjaciela.

Shigeru spojrzał z wyraźnym uśmieszkiem na Arisę, która stwierdziła jasno, iż to on ugania się za nią, a nie odwrotnie.
- Nie byłaś w stanie wyczuć mojej energii, bowiem ją zmniejszyłem do minimum z konkretnego powodu - niepotrzebni mi goście.
- To dziwne, z tego miasta już wcześniej dochodziła taka sama energia i było słychać krzyki oraz wybuchy, ale-...
- ...ale stwierdziłem że Sandra jest w tym momencie najważniejsza i nie zamierzałem mieszać się w sprawy tego miasteczka.
Sandra popatrzyła na Iestera, po czym spojrzała z lekkim smutkiem w ziemię, nie zamierzała się odzywać. Shigeru to dostrzegł, jednak nic sobie z tego faktu nie zrobił; nie zamierzał narażać jej w tym stanie na atak czegokolwiek co szaleje w tej mieścinie.
- Nie polecę. W Twoim przypadku będzie to świetna sytuacja do tego, by sprawdzić co dał mój krótki trening.

Dziewczyna tylko się uśmiechnęła po czym bez słowa zniknęła. Nie było czasu na pogaduszki.

Max wzbił się w powietrze, pomachał do Shigeru i Sandry po czym poleciał w stronę miasta.

Max szedł szybkim krokiem w stronę jaskini, nadal trzymał Arisę na rękach. Gdy byli już na miejscu postawił dziewczynę na ziemi.
-Hej, Shigeru! Wyłaź!

Arisie początkowo niezbyt podobało się to co zrobił chłopak. Jednak przypomniała sobie to co zaszło pomiędzy nimi w Holographic Creatorze. Po czymś takim, to że chłopak wziął ją na ręce nie powinno być niczym dziwnym.
- Idiota... - burknęła pod nosem.
Zerknęła na Maxa. Przyglądała się mu chwilę, gdy ten to w końcu zauważył i spojrzał na nią dziewczyna błyskawicznie przeniosła wzrok w głąb jaskini. Czekała.

Shigeru wraz z Sandrą spokojnie podeszli do Was, wychodząc z głębi ciemnej jaskini.
- Hm?

Max spojrzał na Shigeru, na Sandrę i ponownie na Shigeru.
-Czy chcielibyście z nami wrócić do miasta? Już dość długo mieszkacie w różnych jaskiniach itp. Chyba pora wrócić c'nie?
Chłopak z niecierpliwością czekał na odpowiedź ze strony Shigeru i Sandry.

Arisie przeszła zadyszka ale nadal była zmęczona.
- Może od początku? Pokonaliśmy tego demona więc jak widzisz, że twój trening przyniósł jakieś tam efekty. Za co jestem ci wdzięczna. Mieliśmy już wracać gdy pomyśleliśmy o was. Zrobicie jak chcecie.
Dziewczyna spojrzała na Shigeru.
- Chociaż i tak dobrze wiesz, że poród powinien odbyć się w szpitalu. Kobieta w ciąży nie powinna też się przemęczać a w takich warunkach... Ale nie naciskam. Dasz odpowiedź i już nas tu nie ma. - uśmiechnęła się.

Shigeru spojrzał na Maxa z lekkim uśmiechem. Na twarzy Sandry również pojawił się niewielki uśmieszek.
- Myślisz że cały czas mieszkamy w jaskiniach?
Gdy tylko odezwała się Arisa, Iester bez większego zastanowienia zaczął iść w stronę jej oraz Maxa, powolnym krokiem. Zatrzymując się przy twarzy dziewczyny, kiedy ta znajdowała się u młodzieńca na rękach, nieco spoważniał.
- Myślisz że jestem idiotą, który pozwoli wszystkiemu przebiegać zgodnie z wolą matki natury?
- Shig-...
- Sandro, nie przerywaj mi.
- Dokładnie. Wiem w jakich warunkach powinien przebiegać poród, zwłaszcza przy takim poziomie rozwoju cywilizacji tej planety. Nie musisz mi o tym przypominać...

Sandra podeszła do Iestera, po czym go złapała za rękę. Shigeru był lekko poddenerwowany, może to przez zbliżający się powolnymi krokami poród? Wyraźnie wyczuł pewną energię, więc postanowił bez słowa objąć Sandrę, wzbić się w powietrze i polecieć w stronę Eminy.

Max patrzył chwilę w znikający punkcik, którym byli Shigeru i Sandra.
-Wracajmy do domu.
Teleportował się.

Słowa Shigeru a właściwie ton jakim się do niej zwracał denerwowały Arisę. Wkurzyło ją też, to jak potraktował Sandrę. Rozumiała, że może być zdenerwowany ciążą ale nie usprawiedliwiało go to. Gdy Iester z małżonką odlecieli Arisa uśmiechnęła się ironicznie.
- Co on sobie wyobraża? - zapytała siebie gdy Max już się teleportował.
Tak jakby od niechcenia zrobiła to samo co przyjaciel.

Alister stoi niedaleko jaskini. Nagle, z nieba spada koło niego mała kapsułka z emblematem Latającego Miasta. Otworzyła się, ukazując WDG z napisem na wyświetlaczu: "Przepraszam, że tyle to trwało. Zapytanie o konferencję: WDG-1, WDG-2."
- Naprawdę, Saya się coś opieprzała, że tyle musiałem czekać na własny WDG.
Alister podniósł WDG i podjął rozmowę.

- Pech, no nie?
- Że akurat szukamy sobie czegoś do roboty i właśnie wtedy coś się zaczyna dziać? Chyba zawsze mamy takiego pecha.
- Hej, od kiedy masz...
- Poprosiłem Sayę, żeby mu podrzuciła. Powiedzmy sobie szczerze: są trzy strony obecnej sytuacji. Zadania swoje podjęliśmy, planecie ZNOWU może coś grozić, a my i tak jesteśmy outsiderami.
- Może spróbujmy się szybko uwinąć i dołączyć do sytuacji?
- Sytuacja musi być pod kontrolą.
- Wysyłam zwiad, Saya również będzie obserwowała sytuację.
- Chciałeś powiedzieć "obserwuje sytuację". Kobieta pojawiła się na równinach, walkę z nią podjął Rayem, a w okolicy znajduje się, uwaga, Maximus. Ten sam, którego odprowadziłaś do jego świata.
Ciekawe. Dobra, róbmy swoje.

Alister schował WDG do kieszeni i wszedł do jaskini. Arkader był aktywny, więc mógł w dowolnej chwili przybrać jakąś formę Fusion czy Equip.

Szedłeś przed siebie około 4 minut, kiedy nagle dostrzegłeś jakiegoś wojownika próbującego 'zabawiać się' z młodą dziewczyną. Nieco dalej zauważyłeś uwięzione kobiety w ogromnej, energetycznej klatce. Nieznajomy najwyraźniej Cię nie zauważył, bowiem nie zamierzał przerywać swojej zabawy. Nie omieszkał również od agresji wobec dziewczyny co jeszcze bardziej Cię denerwowało.

Alister skrywa się za jakimś kamieniem czy ścianą i przybiera formę Salizar Fusion. Z ukrycia celuje jednym ze swoich pistoletów w wojownika i gdy jest absolutnie pewien, że trafi w niego i jego ofiara właśnie się chociażby minimalnie od niego oddala, żeby nie mogła wejść na linię ognia, oddaje jeden strzał i chowa się z powrotem za ścianą/kamieniem.

//Opisz Salizar Fusion w Karcie Postaci.//
Niestety, oddanie jakiegokolwiek strzału okazało się niemożliwe. Powód tego jest bardzo prosty - wojownik w chwili obecnej przechodzi do gwałcenia dziewczyny i pomimo wyrywania się, nie jest ona w stanie oddalić się od niego choćby na kilka centymetrów - dodatkowo, pamiętajmy, że mimo wszystko jest to 'nadczłowiek', podobnie jak większość wojowników ochraniających planetę - tyle, że z pewnością słabszy.

//Segonar Fusion. Pomyłka moja, mogłeś wywnioskować z pistoletów.//
Alister zauważając, że nie jest w stanie oddać strzału, przechodzi w Tenuzar Fusion i rusza w kierunku swojego celu. Podlatuje tak szybko, jak tylko jest w stanie, łapie go za twarz i odrzuca jak najdalej. Jeśli się uda, wraca do Segonar Fusion i oddaje serię strzałów z obu pistoletów. W przeciwnym wypadku dalej próbuje go odrzucić jak najdalej od jego ofiary.
//Tak jak Truskawa Butterflaizena.//

Wojownik nawet nie zorientował się, że ktoś się do niego zbliża. Dzięki temu, chwyciłeś za jego twarz i odrzuciłeś kilka metrów dalej. Kiedy wystrzeliłeś w niego serię pocisków, nie zdziwiło Cię ani trochę gdy je odbił. Nie były jednak w żaden sposób szkodliwe dla jaskini w której ściany pouderzały.
- Kim jesteś, zasrańcu?! Zresztą... Mam tutaj ważne sprawy do załatwienia więc szybko muszę się Ciebie pozbyć.
Nieznajomy nagle zniknął. Pojawił się z Twojej prawej strony z zamiarem wymierzenia uderzenia w twarz - udało Ci się uniknąć ataku i odskoczyć kilka metrów dalej. Oponent spokojnie stał i z lekkim uśmiechem przyglądał się raz na Ciebie, a raz na porwane dziewczęta.
W żaden sposób nie przejąłeś się tym, że niedaleko leży dosłownie naga, młoda dziewczyna...

- Tetro. Zapamiętaj to imię, bo może będziesz w stanie jeszcze je wymówić, gdy zrobię ci z twarzy styropian.
Alister skierował oba pistolety w przeciwnika i zaczął go zasypywać kolejnym gradem pocisków, które przy jakimkolwiek kontakcie, również ich odbijaniu, tworzyły małe eksplozje, wytwarzające mnóstwo nieprzezroczystego dymu. Zaraz po tym Alister przechodzi w Tenuzar Fusion i rusza z dużą prędkością w stronę obłoku i po namierzeniu pierwszym ciosem swojego przeciwnika zaczyna swoją serię ciosów. Po dość krótkiej chwili rozświetlają się wzory na jego prawym ramieniu (częściowo zasłonięte przez płaszcz, ale wystarczająco jasne, by lekko prześwitywały). Alister zakończył serię ciosów swoim Line Clear: T-Spin Punch, które jeśli trafi, powinno solidnie przybić typowego przeciwnika do ściany.

Poczułeś się dumny z siebie, kiedy zasypałeś przeciwnika serią niewielkich pocisków - zetknięcie z nimi powodowało powstanie niewielkich, niekoniecznie niebezpiecznych wybuchów wokół przeciwnika. Nagle przeszedłeś na formę Tenuzar Fusion i podlatując do oponenta, zacząłeś wymierzać mu serię niesamowicie szybkich i co ważniejsze, skutecznych ciosów. Wojownik starał się osłaniać, ale prawdopodobnie zignorował fakt, że możesz dysponować większą mocą niż zwykły człowiek. Pistolety były dosyć mylące w tej kwestii. Atakowanie zakończyłeś z pomocą Line Clear: T-Spin Punch, które dosłownie wbiło przeciwnika w ścianę jaskini. Po upływie kilku sekund udało mu się dojść do siebie. Po chwili wystrzelił w Ciebie promień energii - wiedziałeś, że jeżeli uszkodzicie mocniej ściany jaskini, może się to źle skończyć nie tylko dla Was, ale i przetrzymywanych zakładniczek.