Max nie poddaje się i nadal szuka dziewczyny. Wchodzi do sali treningowej.
(Może tutaj będzie, ale wątpię.)
//Znajduję ją ?//

Diwan przyleciał na Sale treningową trochę poćwiczyć bicepsy i tricepsy.
- O Max, też przyleciałeś potrenować?

Max popatrzył na osobę która coś do niego mówiła.
-A znamy się ?
(ja pier. nie mogę teraz z nim gadać, jestem zajęty.)
Max, kontynuował rozglądanie się po Sali.
//NPC, znajduję ją?//

Niestety spośród wielu trenujących w sali osób, nie poznajesz dziewczyny.

Max jeszcze raz popatrzył na chłopaka, który go zaczepił po czym wyszedł z budynku.

Viego wchodzi do budynku sali treningowej.
- Hej, szukam Jamesa Jiro. Podobno ma pewne zlecenie.

Ku Twojemu zaskoczeniu, tym razem nie musiałeś czekać nie wiadomo ile czasu na pojawienie się zleceniodawcy. Ten bowiem szybko się pojawił i obaj wyszliście na zewnątrz, przed budynek sali treningowej.
- Witam. Skoro już wiem, że przybyłeś w sprawie zlecenia to mogę od razu przejść do rzeczy.
- Zaginął pewien kryształ, który przekazywany jest w mojej rodzinie z pokolenia na pokolenie. Prawdopodobnie został skradziony, jednak nie jestem w stanie określić w jaki sposób - był chroniony przez pole eneretyczne, które uniemożliwiało jego kradzież. Dlatego nie zgłosiłem tego służbom mundurowym, a zleciłem takim wojownikom jak Wy. Człowiek nie mógł go bowiem zabrać. Poszukiwania możesz rozpocząć z sali w której można było go podziwiać.
Mężczyzna wszedł z Tobą do budynku po czym od razu przeszliście do ogromnej sali. Na jej środku znajdowała się energetyczna sfera w której kryształ był widziany poraz ostatni.

Wyczułeś ogromną energię na równinach - postanowiłeś to jednak olać, gdyż miałeś teraz nieco inny problem na głowie.

- Przepraszam na chwilkę.
Viego wyjął WDG i przełączył na typową rozmowę głosową //jak w telefonie, tu trzeba go przyłożyć do ucha// i nawiązał połączenie z Kaylin i Damensayą, by ta druga wysłała coś do komunikacji Alisterowi.

- Pech, no nie?
- Że akurat szukamy sobie czegoś do roboty i właśnie wtedy coś się zaczyna dziać? Chyba zawsze mamy takiego pecha.
- Hej, od kiedy masz...
- Poprosiłem Sayę, żeby mu podrzuciła. Powiedzmy sobie szczerze: są trzy strony obecnej sytuacji. Zadania swoje podjęliśmy, planecie ZNOWU może coś grozić, a my i tak jesteśmy outsiderami.
- Może spróbujmy się szybko uwinąć i dołączyć do sytuacji?
- Sytuacja musi być pod kontrolą.
- Wysyłam zwiad, Saya również będzie obserwowała sytuację.
- Chciałeś powiedzieć "obserwuje sytuację". Kobieta pojawiła się na równinach, walkę z nią podjął Rayem, a w okolicy znajduje się, uwaga, Maximus. Ten sam, którego odprowadziłaś do jego świata.
Ciekawe. Dobra, róbmy swoje.

Viego się rozłączył i schował WDG.
- Przepraszam, ale się okazało, że planeta może znowu być w niebezpieczeństwie.
Viego przywołał Jigendriver i kartę AttackRide: Illusion.
ATTACKRIDE
ILLUSION
Pojawiła się jedna kopia Viega.
- Wiesz, co robić.
= Jasne.
Kopia Clock-upnęła się poza budynek i stąd na równiny.
- Skoro to mam za sobą, a raczej zwykły człowiek świecidełka nie zabrał, jakiekolwiek ślady energii powinny pozostać. Worldwide Reading.
Viego zaczyna skanować całe pomieszczenie szukając jakichś śladów.

Początkowo dopuściłeś do siebie myśl, że przedmiot mógł ukraść bardzo dobrze Ci znany osobnik. Jednakże, wykonanie skanu wykluczyło tą możliwość. Zdziwiłeś się kiedy odnalazłeś ślady energii w dosłownie całym pomieszczeniu - były na ścianach, suficie, podłodze czy na każdym przedmiocie znajdującym się w sali.

- Wow, mnóstwo śladów. Ktoś nieźle się tu panoszył.
Hej, Viego, mnie też rozdzieliło? Bo chyba jestem też na równinach. ]]
[Nom.]
Mój kościany mózg... ]]
Viego wyjął WDG i wprowadza dokładnie dane, które zgromadził na temat tej energii, próbując znaleźć dwie rzeczy: potencjalnego właściciela, jeśli byłby w miarę znany i lokalizację, która mogłaby zapewnić ze swoich obserwacji Damensaya.
- Przy okazji... Co to za świecidełko, że ktoś je zwinął?

Wyniki otrzymane po przeskanowaniu całego pomieszczenia ponownie Cię zaskoczyły - w pierwszym przypadku zdziwienie nie było wielkie; szczerze mówiąc, przypuszczałeś nawet, że tak będzie - sprawcy i aktualnego właściciela świecidełka nie znalazłeś. W drugim przypadku, byłeś zaskoczony. Wyszedłeś na zewnątrz, bowiem ślady zaprowadziły Cię aż na obrzeża Noitulover. Tam, wszelkie ślady nagle się urywały.

//Co za nieuprzejmość, Jiro nawet mi nie odpowiedział.//

Katayachi otwiera drzwi i wchodzi do sali. Pyta się faceta przy wejściu.

- Dzień Dobry. Czy prowadzone są zapisy ?

Soundtrack
Katayachi Agrihali
Powoli wszedłeś do budynku, w którym to znajdowała się sala treningowa. Kiedy zapytałeś się o zapisy, mężczyzna jedynie przytaknął, sięgając na półkę, a następnie podając Ci formularz zapisu.

Katayachi wypełnił formularz i oddał z zimnym uśmiechem na twarzy.

- Proszę. Coś jeszcze mam wypełnić ?- zapytał.

Kiedy oddałeś formularz mężczyźnie stojącemu za konsolą, ten na szybko sprawdził czy poprawnie go wypełniłeś. Kiedy wszystko się zgadzało, wskazał Ci miejsce w które masz się udać. Wyglądało na to, że jest to po prostu główna sala – poszedłeś do niej i zastałeś tam mężczyznę o łysej głowie, w białym stroju treningowym.
- Witam. Co Cię do Nas sprowadza, chłopcze?

- Dzień Dobry. Chciałbym rozwinąć umiejętności, a wiem że ta Sala jest najlepsza w okolicy. Poza tym w dzisiejszych czasach trzeba być przygotowanym na każde niebezpieczeństwo. Trening pomógłby mi stać się człowiekiem , który potrafi obronić siebie oraz innych. To dla mnie bardzo ważne. - odpowiedział.

Kataychi Agrihali
Po kilku godzinach ciężkiego treningu z tutejszym mistrzem, poznałeś podstawy walki wręcz oraz medytacji.

Katayachi Agrihali
Wzdychając, wyszedłeś z budynku. Miałeś wrażenie, że nie odniosłeś żadnych efektów poprzez ten kilkugodzinny trening, ale było inaczej – każdy wojownik mógł Ci powiedzieć, że tutejszy mistrz wyzwolił drzemiące w Tobie pokłady energii, które posiadałeś od urodzenia.

Viego przylatuje do budynku i wchodzi do środka.
- Jamie Jiro, obecny? Bo mam kilka drobniutkich pytanek.

Kiedy tylko wszedłeś do budynku, od razu wydał Ci się on nieco opustoszały. Powolnym krokiem poszedłeś przed siebie, wchodząc do sali głównej i wykrzykując donośnie imię oraz nazwisko zleceniodawcy Twojego zadania. Mężczyzna w pewnym momencie wyszedł z ubikacji, podchodząc do Ciebie z lekkim uśmiechem – spodziewał się dobrych wieści na temat poszukiwanego „świecidełka”.
- Więc?... – zmierzywszy Cię wzrokiem, nie dostrzegł przedmiotu. Schowałeś go w kieszeni, lecz James o tym nie wiedział.
- Odzyskałeś dla mnie ten kryształ, czy nie? – zapytał, wyraźnie zniecierpliwiony oczekiwaniem na jakiekolwiek słowa.
Co robisz?

- Wiesz, coś mnie ciekawi. W jaki sposób dałeś sobie to zabrać, skoro to takie przepakowane cudeńko?

Mężczyzna spojrzał na Ciebie dość obojętnie. Głównie oczekiwał momentu w którym skradziony kryształ ponownie wpadnie w jego ręce. Niestety, miałeś kilka pytań do zleceniodawcy i bez konkretnej odpowiedzi na nie, nie oddasz „przepakowanego cudeńka”. Facet Cię wyprostował, przybierając nieco poważniejszy wyraz twarzy.
- Czy myślisz, że gdybym wiedział w jaki sposób to skradziono, i kto to zrobił, wzywałbym na pomoc Ciebie, lub też Tobie podobne osoby? – zapytał spokojnie. Tym razem oczekiwał odpowiedzi na swoje pytanie, nie przestając Cię obserwować. Czuł, że odzyskałeś przedmiot, lecz nie chciał się narzucać wojownikowi Twojego kalibru. To zawsze była obawa w zlecaniu zadań przez „niepewne osoby” – wojownicy, pomimo bycia dobrymi osobami, którym zależało na dobru innych, pozostawali wciąż zdecydowanie potężniejszymi istotami niż zwykli ludzie. Stworzenie w miejscu miasta ogromnego krateru nie byłoby problemem dla takich istot. Ludzie nie kontrolujący własnej energii lub dysponujący ją w niewielkim stopniu czuli po prostu pewną obawę w czasie sprzeciwienia się komuś takiemu.
Co robisz?

- Możesz mieć trochę racji. Tylko się wciąż dziwię, że go albo nie pilnujesz cały czas, albo nie masz ze sobą. Nawet mi to zajęło chwilkę, żeby przełamać barierę. Mniejsza o to.
Wtedy Viego dostaje wiadomość od Damensayi, czyta ją na WDG.
- Cholera, muszę już lecieć. Łap.
Viego bierze kryształ i ciska w stronę zleceniodawcy. Ułamek sekundy później aktywuje Clock Up, podbiega do Jamesa i będąc superszybkim w spokojny i bezpieczny sposób łapie kryształ, po czym w wyłączonym Clock Up go wręcza.
- Żartowałem.
//możemy tak to uznać poniższe?//
Viego bierze od Jamesa zwój i przenosi się na pokład Miasta.

//Możemy //
Mężczyzna był początkowo zszokowany, dopiero po kilku sekundach, trzęsąc się, wręczył Ci nagrodę w postaci zwoju z jakąś techniką - nim uciekłeś, odruchowo sprawdziłeś, jaką.

Zadanie wykonane pomyślnie.
+ 25 000 PL
+ 1 reputacja
+ zwój z techniką: „Super Kamehameha”