Zaraz po tym, jak portal się zamknął, Viego wyjął WDG.
- Damensaya, raport!
- Shigeru zniszczył spory obszar kontynentu, łącznie z całą Eminą...
- To już wiemy, Yoh otworzył portal, przez który mogliśmy to zobaczyć. Co się stało zaraz po tym?
- Masywny wybuch energii po ataku Shigeru. Zdążyłam zauważyć, że Yoh nawet nie próbował robić uniku, właśnie spadł z formy Nightmare Lorda.
- ... Trzymajcie za mnie kciuki, ŻEBYM NIE ZABIŁ OBU TYCH KRETYNÓW. Silvia, Ayako, przepraszam was, ale mogę odrobinkę uszkodzić niektóre systemy tworzące bariery wymiarowe wokół Geofrontu. Bo się zaraz przez nie przebiję. Kaylin, poprzez moją wyrwę w przestrzeni zabierz stamtąd Yoha. Quantum Firestorm.
Ciało Viega się natychmiast rozświetliło, przeszło w niematerialną formę i Viego zniknął w błysku światła, zostawiając wątłe zaburzenie przestrzeni.

Zaraz po tym, jak Viego dociera na dawne równiny, Kaylin rozszerza to zaburzenie, otwierając przejście, przez które zostaje przeniesiony do Geofrontu Yoh.

- CHOLERA! - Woogy był zaskoczony tym, co zobaczył - zupełne pustkowie. Eksplozja zmiotła z powierzchni ziemi całą Eminę i wszystko w pobliżu...
Bez słowa przeszedł "nieproszony" przez portal, którym Yoh miał się dostać do Geofrontu //chyba da radę, nie?//, pojawiając się na równinach.
Chciał nakopać Nakatoniemu za to, co zrobił. Jednak teraz martwił się o to, czy fala uderzeniowa dotarła do Setirps...

Widok ruin miasta, zniszczeń wywołanych przez starcie Yoha i Shigeru na moment załamał młodzieńca. Woogy i Viego zdążyli zniknąć. Nim jednak Ray zdążył się otrząsnąć, portal się zamknął.
Raymond był naprawdę wściekły. Gdyby nie zabezpieczenia uniemożliwiające korzystanie z energii w Geofroncie, chłopak z całą pewnością rozsadziłby całe to miejsce niezależnie od jego wielkości.
(Horor, Amane... wszyscy...)
Ostatecznie chłopak stał z nieco opuszczoną głową. Złość było widać gołym okiem, zwłaszcza, że z zaciśniętych pięści zaczęła skapywać krew.
- Jak stąd wyjść..? - zapytał w końcu, tłumiąc gniew.

Chłopak spojrzał z niedowierzaniem na to, co zostało z całych równin. Stanął i zacisnął zęby... Wszyscy ci ludzie mieszkający w Eminie... Nie pozostał po nich nawet ślad. Ogromne pustkowie.
[Co on do cholery wyprawia?! Zniszczył całe równiny.]
[Już go lubię...]
[. . .]
Spojrzał na wychodzącego Viega i Woogy'ego. Później na Raya, któremu krwawiły
ręce, widać, że również chciał dołączyć do walki. Na tą chwilę wszyscy zapomnieli o nieznajomej i o Sandrze. Na wszelki wypadek Aki wolał usłyszeć objaśnienie Sandry, co się stało na Iesterii... Teraz w sumie to już nie miało żadnego znaczenia, ale jednak wolał się przekonać, co tam się naprawdę stało. Poza tym dziewczyna może się jeszcze gorzej poczuć, gdy zobaczy, że to Shigeru zniszczył równiny, mogłaby postąpić pochopnie. Lepiej żeby teraz nie dać jej zbliżyć się do niego, jeszcze mógłby pomyśleć, że to znów jakieś oszustwo i ją zaatakować.

Pierwszą czynnością jaką wykonała Silvia, było podbiegnięcie do Yoha i wyjęcie z jego kieszeni woreczka z fasolkami Senzu. Po policzkach jego żony spływały łzy. Ayano przyglądała się całej sytuacji z lekkim przerażeniem. Gemmei, mimo że nie okazywała jakichś konkretnych uczuć to w głębi serca, również cierpiała.
Soundtrack #1
- Idiota! Mogłeś zginąć! Co Ty sobie myślałeś?!
Dziewczyna wyjęła jedną fasolkę i włożyła ją chłopakowi do ust. Nie minęła chwila, a wszelkie rany się zabliźniły, a Yoh odzyskał swoją energię. Jednak leżał. Leżał spokojnie, nie wykonując żadnych ruchów, a jedynie patrząc w sufit.
- Nie potrafię zabić przyjaciół. To jest moją słabością, kochanie.
- Nie obchodzą mnie Twoje słabości bo masz dla kogo żyć i takie poświęcenia to czysta głupota!
- Wiem.
- To dlaczego mi to robisz?
Chłopak przewrócił głowę w stronę Sandry, szybko podnosząc się do pozycji siedzącej.
- Nakatoni podąża drogą zemsty. Ja planuję go z niej zawrócić.
- Poświęcając się?
Nastolatek w pewnym momencie objął płaczącą żonę uśmiechając się.
- To rzeczywiście było głupie. Wybacz.

Ta sytuacja trwała dłuższą chwilę.
W pewnym momencie przerwał ją Raymond, pytając o wyjście z Geofrontu. Yoh widział że jest mocno zdenerwowany chociażby po jego pięściach z których ściekała krew. Nastolatek wiedział że teraz każdy poza nim jest nastawiony do Nakatoniego w taki sposób o jakim Iester mówił w trakcie ich pojedynku.
Młodzieniec pstryknął palcami co wywołało otworzenie się przejścia na równiny, a raczej równinną pustynię.
- Jeżeli pragniesz zemsty, Ray... Idź. Ale uważaj. Zemsta to coś w czym bardzo łatwo się zatracić.

Sountrack #2
- Sandra, przywrócę Twojego męża do normalności, albo nie nazywam się Yoh Atsuko.
Chłopak wstał si spojrzał swojej żonie głęboko w oczy, ocierając delikatnie jej łzy.
- Silvia, spokojnie. Teraz już nie zamierzam się poświęcać w tak głupi sposób.
Yoh spojrzał na żonę Nakatoniego. Był lekkomyślny, ale taki już jest jego tok myślenia. Nic nie może na to poradzić.
- Nie zamierzam też poświęcać przyjaciół, pamiętaj. I weź sobie moją obietnicę głęboko do serca.
Na twarzy młodzieńca pojawił się uśmiech, zaś w brzuchu zaczęło mu burczeć. Może to nie była dobra chwila, bo z drugiej strony na górze nie było już domu... Ale z głodem nie wygrasz.
- Wybaczcie.

- Silvia ma rację, jesteś prawie takim samym kretynem, jak Shigeru.
- Kaylin, co tam u Viega?
- Ej no, właśnie dzwoni.
Wyciągnęła WDG.

- No, co tam?
- Toshi walczy z Maxem, Woogy odleciał, Shigeru wciąż jest mendą i hipokrytą mając na tyle mało honoru, żeby wymordować całe miasto, ale na tyle dużo, żeby uważać, że pojedynek to świętość. Hej, Shigeru, pozdrawiają cię!
Kaylin i Alister westchnęli.
- Co tam u was?
- Ray wkurzony, Aki zakłopotany, Yoh żywy, Sandra żywa, Silvia mało by Yoha nie zabiła, nam się nudzi. Jest coś do roboty? Może byśmy zaczęli zbierać Kule?
- Nie. Nie lokalizujcie ich nawet na radarach dopóki nasi dwaj szanowni goście się nie ogarną. Gdyby Zamarad miał takie same możliwości jak Shenron...
- ...półroczną przerwę przy niewykorzystanym życzeniu?
- Dokładnie to. Wtedy spokojnie moglibyśmy zająć się Eminą, a potem Iesterią.
- To by było dość wredne.
- Dlatego i tak poczekajcie. Na wskrzeszenie jest i tak rok. Myślę, że ogarną się o wiele szybciej.
- To jak, wracasz?
- Jeszcze niekoniecznie. Seeya.

//Ta sama rozmowa, co na "równinach"//
Kaylin schowała WDG.
- Yoh, Rayem, Aki, to co zamierzacie? Na razie lepiej rzeczywiście poczekać z Kulami, choć to trochę nieczułe... Na polu walki już tylko Toshi kontra Max, Shigeru wciąż czyha, jak słyszeliście.

Ray zrobił kilka kroków w stronę portalu, zatrzymując się tuż przed nim. Na wszystko, co powiedział Yoh i na pytanie Viego odpowiedział parę sekund później.
- Zmienił się... Nakatoni. Nie chcę zemsty... Ta forma... Liberated Soul... Pamiętam jeszcze, jak kiedyś mówił mi, że czerpie ona moc z dobra, by mógł w niej wymierzać sprawiedliwość. Sprawiedliwość... Jeżeli jego sprawiedliwością jest zło i zniszczenie... To moją jest mój gniew!
Ray zrobił kolejne kroki, przechodząc przez portal. W momencie, gdy wchodził do przejścia, z Burst Decodera poleciały iskry i w urządzeniu pękła szybka jak gdyby z przeciążenia. Urządzeniu, które miało za zadanie uwalniać zgromadzoną moc...

Sandra nie wiedziała, co powiedzieć. Nie była psychicznie gotowa na takie zachowanie Shigeru. Osunęła się na ziemię z pochyloną głową w rozpaczy.

Nieznajoma dziewczyna obserwowała całą sytuację. W końcu, możliwe, że nawet nieświadomie, się odezwała.
- Myślałam, że to ja mam tarapaty... Co tu się do diabła dzieje?...

- Jakbyśmy to my wiedzieli... Byłoby równie miło, nie Kaylin?
- Czy ja wiem, wtedy pewnie byśmy poszli pomóc Viegowi.
- Niby chętnie bym znalazł jakąś okazję... Hej, na dobrą sprawę nie miałem kiedy wypróbować moich efektów, najwyższy wariant, jaki wyciągnąłem, to Tenuzar Fusion...
- Myślisz, że miałbyś w ogóle, co zaprezentować? Jeszcze niedawno byłeś normalnym człowiekiem.
- Według Damensayi mógłbym rywalizować z Super Saiyanami 2. A wszystkich moich wariantów nie widziała.
- Znowu się przechwalasz...
Podeszła do nieznajomej.
- A jakież to ty masz tarapaty?

Chłopak zorientował się że w urządzeniu, które Raymond nosił na nadgarstku, pękła szybka. Niestety, miał też świadomość tego jak przedmiot działa i do czego służy - nie raz miał okazję podziwiać efekty jego używania podczas walk.
- I tak na chwilę obecną nie miałem zamiaru zbierać smoczych kul.
Kiedy zaczęto uważać że jest kretynem i idiotą, on się uśmiechnął i podrapał z tyłu głowy.
- Bez takich idiotów świat byłby zbyt nudny, nie sądzicie?
W jakiś głupi sposób chciał rozładować atmosferę panującą w pomieszczeniu. Nieznajoma dziewczyna była przerażona zaistniałą sytuacją, Sandra nie mogła zrozumieć zachowania swojego męża. Zniszczenie Iesterii, nagły ratunek, powrót Nakatoniego w nieco złej wersji - to nie było coś prostego to zrozumienia.

Spoglądając na załamaną Sandrę, a później na Joha, który starał się ją pocieszyć, złość chłopaka nagle ustąpiła .
- Skoro chcesz go przywrócić do normalności, pomogę ci... Nie wiem jeszcze jak, ale pomogę. - zwrócił się do Joha i się lekko uśmiechnął. - No cóż, teraz to chyba możemy tylko czekać... - westchnął.
[Wybacz, lecz chyba dzisiaj nie zaczniemy treningu.]
[To jest teraz ważniejsze.]
Chłopak usiadł na krześle/fotelu/pufie, jeśli tutaj coś takiego jest, jeżeli nie ma, to po prostu oparł się o ścianę.

- Zaopiekujcie się dzieciakami i uruchomcie bariery Geofrontu. Ja muszę załatwić pewną sprawę...
Chłopak przyłożył do czoła dwa palce - wskazujący i środkowy. Skoncentrowanie się zajęło mu nieco dłuższą chwilę ze względu na histerię Sandry oraz zdezorientowanie nieznajomej dziewczyny. Dodatkowo Silvia i Ayano za wszelką cenę chciały się dowiedzieć co młodzieniec tak na prawdę planuje. Jeżeli chciał się ponownie przenieść na równiny, to po co? Nie miało to najmniejszego sensu. Jest tam i tak zbyt wielu wojowników, a poza tym już walczył z Nakatonim. I najwyraźniej trochę go zdenerwował swoim lekkomyślnym zachowaniem.
Nie oszukujmy się. Spodziewał się zatrzymania ataku w jakiś sposób i nagłego oświecenia chłopaka - trochę się zawiódł.
- Mam!
Dziewczyny nie były pewne o co chodzi. Na pytania też było nieco za późno, bowiem po tych słowach nastolatek po prostu zniknął.

Nagle z WDG...

EJ, PANOWIE! NIE WIECIE MOŻE, CZY ANTEQUES JESZCZE ISTNIEJE? BO JEŚLI W SWOJEJ GŁUPOCIE JE ZNISZCZYLIŚCIE, TO GÓWNO ZE SMOCZYCH KUL!
...
...
...
Na waszym miejscu spieprzałbym na Latające Miasto. Tak dla pewności.

- On nie ma w zwyczaju wyłączać WDG?...
- W sumie poruszył ważny temat. Saya, potrafisz odpowiedzieć?
- Nie mam pojęcia, chmura dymu i pyłu ździebko zasłania, ale zasięg to miało naprawdę niepokojący, skoro dotarło aż do Setirps.
- A ci dalej walczą. Chyba szybkie "taktyczne przegrupowanie" na Latające Miasto byłoby dobrym pomysłem, co myślicie? Geofront niby wytrzyma, ale i tak to trochę za blisko. A jakby co, Ayako może bez problemu się skopiować do Damensayi, czyż nie?
- Ale żadnego włażenia do mojego folderu bez pukania.
- Ach te technologiczne gry słów.
- Tylko tu klocka nie postaw.
Po tej kawalkadzie sucharów Kaylin odwróciła się do reszty, czekając na ich opinię.

Silvia, Ayano oraz Gemmei nie miały nic przeciwko, aby udać się na latające miasto. Kiedy Damensaya wspomniała o grzebaniu w jej folderach, Ayako tylko szyderczo się uśmiechnęła, zakrywając jednak usta dłonią.
- Poczekajcie chwilę.
Dziewczyna pobiegła do innego pomieszczenia w którym znajdowały się dziewczynki - Mayu oraz Yuki. Wzięła je na ręce i niezależnie od tego czy spały czy nie i czy płaczą czy też nie, wraca z nimi do sali z kapsułami leczniczymi gdzie czekają wszyscy. Mayu przekazuje Sandrze, przypominając jej że mimo wszystko, ma dla kogo żyć i nie należy się poddawać nawet w takich sytuacjach.

Dziewczyny czekały.

- Mi w sumie obojętnie. - powiedział chłopak, a następnie spojrzał się na nieznajomą dziewczynę w czapce. - Może w końcu byś powiedziała, kim jesteś i dlaczego tamci goście cię ścigali? W końcu... - chłopak urwał, wyczuł, że zniknęła energie Shigeru // Nie było napisane, że są ponownie włączone bariery //, jego mina przedstawiała dezorientację, po chwili pusto dodał. - I tak już nie żyją.
Spojrzał się na Sandrę, a potem na innych. Nic już nie mówił.

Gemmei, widząc załamanie psychiczne Sandry, postanowiła zacząć działać. Zazwyczaj nie miała w planach ingerencji w wydarzenia w tej rzeczywistości, ale tym razem musiała trochę się pobawić. Czas leciał do przodu, a nie stał w miejscu.
- Code: OTG.TAD.BA.W60
Przed wszystkimi otworzył się w pewnym momencie między-przestrzenny portal, przypominający kształtem drzwi z energetycznym obramowaniem. Technika sama w sobie nie różniła się znacząco od Door of the World z jakiego korzysta większość istniejących Jigen Tankenka. Przejście prowadziło na mostek latającego miasta.
Silvia była lekko zaskoczona zachowaniem blondynki, jednak postanowiła się już w ogóle nie odzywać. Spokojnie weszła do portalu. Ayano natomiast chwilę zastanawiała się czy w ogóle warto nic nie robić i czekać. Była młoda i tryskała energią; wolałaby szczerze mówiąc powalczyć, niźli stać w miejscu i nic nie robić.
- Kaylin, dołączę do Was później, dobrze?
Nastolatka przyłożyła do czoła dwa palce - wskazujący i środkowy. Dziewczyna Viega powinna szybko zorientować się jakiej techniki chce użyć. Jednak, jeżeli miała zamiar zareagować w jakiś sposób, było na to za późno. Morioka zlokalizowała energię Yoha na równinach i przeniosła się do niego.

Gemmei nie przejęła się całą sytuacją. Jej wzrok raczej pytał - „Wchodzicie czy mam już zamknąć to przejście?”.

Alister wszedł do portalu. Kaylin się odwróciła do nieznajomej.
- Nic nie sugeruję, ale jeśli chcesz mieć bardzo duże szanse przeżycia, gdzie wolisz być? Na pokładzie statku zdolnego w każdej chwili opuścić atmosferę czy wewnątrz kopuły znajdującej się dokładnie pod miejscem, gdzie toczy się śmiertelna walka, od której nawet Saiyanie osraliby się na miętowo?
Kaylin weszła na mostek.

Chłopak przeszedł spokojnie przez portal jako ostatni. Nic nie mówił.

Kiedy nieznajoma dziewczyna przeszła przez portal, Gemmei robi to samo i go zamyka. Jeżeli tego nie robi, nastolatka po prostu wchodzi bez niej, zamykając przejście.

Nieznajome dziewczę przeszło przez przejście, po czym to się zamknęło.

//God damn it!//
Sandra z Mayu na rękach zdążyła przejść przez portal zanim ten się zamknął. Nie odezwała się nawet słowem. W końcu jej przyjaciółka i szwagier zginęli na Iesterii, ona sama wraz z córką została porwana. Jej mąż i przyjaciel przeszli na stronę zła. Shigeru zabił tylu ludzi, po czym sam został zabity przez jednego ze swoich starych przyjaciół. Dziewczyna naprawdę nie wiedziała co myśleć. Wiedziała tylko jedno, że ma jeszcze Mayu, która musi się opiekować i wychować ją na dobrą dziewczynę.