Dobra, długość. Całość jest czytelna i dobrze widoczna.
A teraz, ocenię po Twojemu .

Mroczna mgła, tajemniczy most. Powiem szczerze, że poczułem ten klimat tak bardzo, że nawet później, gdy napisałeś że mgła opadła - ja nadal sobie ją wyobrażałem xd. Trochę za szybko dodałeś fakt, że te 6 postaci to wojownicy wg mnie. Shiba jest raczej dobrze opisany, mam mniej więcej obraz gościa. Gdy przeczytałem o małpach - od razu mi się przypomina jeden ze spritów jakiegoś gościa z Vortexa. Zamiast opisywać śmierć każdego w oddzielnym zdaniu - mogłeś to jakoś urozmaicić. Np. połączyć ze sobą te króciutkie pojedynki (np. że zaatakował dwóch naraz, albo rzucił jednym w drugiego, czy coś xd) - choć nie jest źle i tak. Jest parę błędów interpunkcyjnych, ale nie będę się czepiał, bo da się przeczytać bez większych problemów.
Brutalny koxik miażdży czachę małpie. W połączeniu z tekstem, który ciągnął bohater nawet po śmierci rywala - daje faktycznie trochę psychodeliczny klimat. Czuć, że można zbzikować w tym świecie. Później pojawia się Keisuke i ma coś do zaproponowania herowi. O co mu chodzi? I co może zapewnić im Shiba? I czy ma to związek z gościem, który zaraz rozpierniczy cały most? Dobre pytanie. I dobra końcówka.

Czekam na więcej, bo historia może być ciekawa i niebanalna!

KP: 2 /Feli

Widzę, że jednak wracasz do pisania „Rise Above All”, a cała historia ma dość zbliżoną fabułę do poprzedniej wersji, jeżeli nie tą samą. Bohaterowie są opisani naprawdę dobrze – łatwo wyobrazić sobie postać, a jeżeli siedzi się dłużej w LSW, to poznać, na kim tak naprawdę się wzorowałeś. Miejscami nie podobają mi się zbyt szczegółowe opisy postaci – równie dobrze, można charakterystykę podzielić na kilka etapów. Pierw opiszesz ogólny zarys bohatera, później, po kilkunastu zdaniach, dodasz kolejne charakterystyczne dla wyglądu opisy. No, cóż, w tej kwestii każdy ma jednak własne zdanie. Ogólnie, dość przyjemnie czyta się prolog, a widzę również, że portal nie będzie dotyczył jednej powieści – to dobrze. Ogólne wrażenie? Dobre. Nie interesują mnie błędy ortograficzne czy interpunkcyjne, a jedynie fabuła powieści. Nie jest źle, i nie mam na co narzekać.

KP: 2 /Feli

Dobrze jest wiedzieć, że znowu coś piszesz. Mam nadzieję, że ci się zaraz nie znudzi. A teraz przejdźmy do tego o co zawsze mnie prosisz i nie jestem z tego zadowolony.
Pierwszym co rzuca się w oczy jest to, że najwyraźniej lubisz pisać opisy postaci i otoczenia, w ficku są one bardzo dokładne czasami nawet zbyt co niektórym może się nie podobać. Mi osobiście to nie przeszkadza, a nawet uważam, że jest to plus ponieważ dzięki temu, możemy lepiej wyobrazić sobie opisywaną sytuację. Walka jak dla mnie jest dobrze napisania, nie mam zastrzeżeń. Pewnie pojawiły się jakieś błędy interpunkcyjne ale to pomińmy. Fabuła trzyma klimat i naprawdę wciąga, co sprawia, że całość przyjemnie się czyta. Nie mogę się już doczekać pierwszego rozdziału, a o ile się nie mylę, pojawią się tam dwie ciekawe postacie.

KP: 2 /Feli

JA ZNAM TO SKĄDŚ!!!11ONEONEONE I znam tego blondasa i tych goryli albinosów!Nawet wiedziałem, że ktoś im wyrąbie falą energii z pistoletu! Nie zmieniłeś aż tak dużo, no nie? I dobrze, podobała mi się tamta fabuła, a przypomnienie się przyda, bo już aż tak nie pamiętam wszystkiego.

Ładnie opisujesz toczącą się akcję i postacie. Podoba mi się, że piszesz krótkie zdania, nie rozwijasz ich do nie wiadomo jakiej długości, bo potem się wszystko plącze. A tak to piszesz zdania złożone, składające się z dwóch-trzech zdań składowych. Co nie zmienia faktu, że i tak często popełniasz błędy ortograficzne. Jak chcesz, to możemy zrobić tak jak kiedyś, że ci będę je poprawiał na tyle, na ile będę umiał, a w zamian ty mi będziesz dawać czytać wcześniej ficka : D.
Znalazłem kilka takich błędów typu zjedzona literka, zapomniany alt etc.
"Pluną krwią" - powinno być "plunął";
"Na to, aby zniszczyć cie tu i teraz?" - powinno być "cię";
"(...)blond włosy" - wydaje mi się, że powinno być razem, tak samo jak brązowowłosy, tyle że słownik internetowy mówi, że to niby błędne jest, więc nie jestem do końca pewien;
"W rzeczwistości(...)" - "rzeczywistości"
"(...)wsiał w powietrzy(...)" - "powietrzu"

Tak na koniec dodam jeszcze to samo, co napisałem Ługiemu. Mam nadzieję, że nie porzucisz znowu tego ficka, bo przyjemnie się go czyta.

/V
KP+2

Tak jak napisali moi poprzednicy, fabuła nie uległa zmianie ale ja również uważam to za plus, bo podobała mi się już w formie komiksu. Czytając prolog średnio się czułem bo wiedziałem co będzie za chwile, przez to z niecierpliwością czekam na rozdział pierwszy bo bardzo podoba mi się twój fick. Dobrze opisujesz postaci tak samo jak ich otoczenie, opisy są dokładne dzięki czemu łatwo można wyobrazić sobie wygląd bohaterów. Jak już pisałem, czekam na pierwszy rozdział

/V
KP+1

Minął tydzień, więc pora wstawić kolejny epizod przygód w świecie, gdzie, żeby coś osiągnąć trzeba poświęcić wszystko inne. Zapraszam do czytania 'Time of Dying' i komentowania całej powieści.

Już po samym prologu odniosłem wrażenie, że to będzie dobra opowieść. Nie zawiodłem się. Choć sam prolog był krótki, to jednak treściwy. Szczególnie urzekły mnie opisy sytuacji, reakcji otoczenia w poszczególnych etapach rozwoju sytuacji. Choć to remake, bo część faktów do obecnej sytuacji kojarzę, to nie przeszkadza mi to w czytaniu i poznawaniu fabuły. Co do błędów... Jedyny jaki wypatrzyłem to brak pogrubienia w zdaniu:

- Darujmy to sobie... Przyszedłem tylko po kilka informacji. Po pierwsze co wiesz o Time of Dying? Po drugie opowiesz mi wszystko o wojowniku w bordowej pelerynie.

Reszta wydaje mi się w porządku.

To chyba wszystko. Czekam na kolejny epizod twojej opowieści

Oezu, widzę, że jak Ci poprawiałem wcześniej te błędy interpunkcyjne, to i tak wiele ich zostawiłem, a czasami nawet źle postawiłem przecinki... Nie wiem, czy się trochę rozwinąłem, czy byłem nierozważny wtedy... Dobra, nieważne.
Mogę przyczepić się do tego jedynie, że powinieneś napisać piekło z małej. No i do tego zapomnianego pogrubienia tekstu, co Ray wspomniał. Tak to chyba już nie mam do czego :c.
A teraz przejdźmy do spojlerowania. Dowiadujemy się o całym miejscu, w jakim się odgrywa akcja, o turnieju - nie jakimś tam pierwszym lepszy, dzięki niemu wojownicy mają szansę na powrót do świata żywych. Dowiadujemy się również, że tworzą się grupy, które mają zamiar jakoś współdziałać ze sobą podczas turnieju, tylko jeszcze nie wiadomo jak... Btw. obstawiamy zakłady, czy Shiba wróci do staruszka i reszty? Ja mówię, że wróci, na pewno wróci. Potem poznajemy kolejnych dwóch bohaterów, na pewno będą oni niesamowicie ważni dla fabuły opowiadania, a tymi bohaterami są Shigeru i Maxiu. O, przypomniało mi się coś, tam przedstawiłeś najpierw szatyna jako Shigeru, nie podając nazwiska, a potem wyskoczyłeś z Nakatonim, dla większości jest to zrozumiałe, że to jedna i ta sama osoba, lecz jakby ktoś to czytał z poza forum i pbf'a, mógłby na to nie wpaść. Najsmutniejsze jest to, że miejsce w pociągu do świata żywych jest tylko jedno, a tu mamy dwie takie fajne postacie :c.
Czekam na następny rozdział!

KP: 3 /Feli

No Bercik muszę przyznać, że pisanie tej powieści idzie ci bardzo dobrze, chociaż dużych zmian w porównaniu do wcześniejszej wersji nie zauważyłem. Jak na nowy rozdział przystało, dowiadujemy się kilku rzeczy, między innymi wielu ciekawych informacji na temat turnieju noszącego taką samą nazwę jak ten rozdział. Poznajemy również kilku nowych bohaterów i od razu widać, że dwóch z nich na pewno będzie miało większe znaczenie w fabule. Ja pi****le, je***y Shift mi się zacina! Ale wróćmy do oceny. Jak zawsze podczas czytania RAA (I wszystkich innych twoich powieści itp.) totalnie się w ciągnąłem i czułem straszny niedosyt kiedy skończyłem czytać, mogę śmiało powiedzieć, że wiesz kiedy skończyć rozdział. Może napiszesz kiedyś książkę? Jak się ludziom spodoba to będziesz miał kasę na Xklocka. Czekam na kolejny rozdział i mam nadzieję, że długo nie będę musiał na niego wyczekiwać. Bye!

KP: 2 /Feli

Długość jest w sumie odpowiednia, choć osobiście wolę krótsze, a częstsze party .
Używasz prostego języka, zrozumiałego dla wszystkich. W porządku opisujesz postaci, czasami zdarzą się jakieś błędy interpunkcyjne, ale wszystko da się bez problemu zrozumieć.
Tyle ze strony technicznej. Teraz fabuła.
Ha! Turniej! Ciekawe . Fajnie wyjaśniłeś motyw piekła, like it. W sumie podobnie jest chyba w naszym PBFie? Mroczny gość w pelerynie. Choć zwyciężał wielokrotnie i mógł zabić Shibę na miejscu, pozbywając się rywala w ToD, nie robi tego. Chyba liczy na dobrą zabawę i jest pewny swoich umiejętności. Zapewne też się przeliczy . Co do jego pojawienia - mam jedno zastrzeżenie. Shiba i Keisukie stoją blisko siebie, bo jeden drugiego podnosił za koszulę. Tymczasem prokox nie tylko pojawia się między nimi, ale Keisuke jeszcze musi do niego dolatywać! Tada xd.
Dalej - fajny motyw magazynu. Dobry klimat. Zastanawia mnie tylko skąd wśród skrzyń i pudeł tron xd. Ale ok. Mądry mistrzunio jakiś jest i jego 4 przydupasów . Fajnie określony charakter Shiby w całym tym zdarzeniu - olał "Pana" i gotów był się naparzać z Keijim i Hirokichim.
Dalej - whoa! Shigeru jest szatynem?! Właśnie dlatego nie mogłem po opisie poznać któż to xD. Poznajemy również Maxa. Już po białych włosach domyśliłem się, że to on. Ukazane podejście obu wojowników - Shigeru się zmienił. Hm, coś mi to przypomina .

Ogólnie bardzo fajnie, prosty styl, jasny chyba dla każdego wtajemniczonego - czekam na więcej!

KP: 3 /Feli

Trochę opóźniła się premiera tego epizodu, ale było to spowodowane moim lenistwem jak i tym, że sporo czasu musiałem poświęcić na czytanie tych wszyyyyyyyyyyystkich komentarzy, w końcu jest ich tak wiele... Nieważne, o to kolejny epizod:

Yeah! Następny rozdział! Co do interpunkcji, to najwięcej było błędów wynikających z tego, że nie oddzielałeś przecinkiem równoważników w zdaniach złożonych. Jakbyś to poprawił, to błędów int. byłoby o wiele mniej.
W tym rozdziale najbardziej mi się podoba, że jest taki bardziej humorystyczny, wprost przeciwnie do jego poprzedników, które były mhroczne i pełne napięcia. Widać, że Ray i Toshi będą postaciami, które rozluźnią klimat w twojej powieści i to jest bardzo dobre. W każdej powieści powinny być postacie, które są pełne żartu i optymizmu, nawet gdy jest to historia taka jak twoja - pełna walki i wyzbywania się ludzkich emocji. A teraz przejdźmy do ostatniego akapitu, w którym dowiadujemy się, że Starzec obiecał, że jeśli wygra jeden z nich, to powrócić do żywych będą mogli wszyscy. Czy jest to możliwe? I jaki on ma plan? Mam nadzieję, że już nie długo będzie można się tego dowiedzieć, bo zastanawia mnie, co knuje ten stary pryk.
Wyczekuję następnego rozdziału!

KP: 2 /Feli

Długość jest w sam raz. Powiem szczerze, że ten part czytało mi się lepiej niż poprzedni. Ale nie wiem czy to za sprawą samego epilogu czy bardziej mojego samopoczucia. Nieważne, lecimy...
Poznajemy 3 nowych bohaterów. No, 4, jeśli liczyć Maximusa. Podoba mi się humorystyczny motyw Toshiego i Rayema. Początkowo ten 1. zachowywał się jak tchórz - później jednak to wrażenie zostało trochę zniwelowane. Generalnie ta para przypomina mi trochę Gotena i Trunksa z DBZ ^^. Co do samej walki - mogłeś zwrócić uwagę na to, dlaczego poprzednie ciosy Raya nie robiły wrażenia na wikingu, a później seria prostych posłała go na kolana. Ponadto okazuje się, że wojownicy są w stanie bez problemu rozwalić takiego przeciwnika jak ok, mimo początkowych trudności.
Następnie - bardzo podoba mi się motyw tego "tajemniczego zgrupowania". Początkowo miałem ich za typowo dobrych, teraz jednak istnieją pewne wątpliwości. Aki, mały buntownik xd.

Część mi przypadła do gustu, znów czekam!

KP: 2 /Feli

Na początku poznajemy 3 nowe postacie. Od razu da się zauważyć, że 2 z nich są postaciami komicznymi i na pewno dzięki nim w ficku będzie wiele zabawnych scen. Szkoda mi trochę wielkiego pana wikinga, wydawał mi się naprawdę ciekawą postacią. Szkoda, że musiał zginąć, zdarza się. I w tym momencie zorientowałem się, że nie doczytałem do końca, daj mi chwilkę. Ok, przeczytałem. Zjadłeś literkę w jednym miejscu, później ci pokaże gdzie to poprawisz. Scena w magazynie(?) kojarzy mi się ze sceną z Bleacha w Las Noches, w sali tronowej Aizena. Mogę się założyć, że właśnie na niej się wzorowałeś. Ogólnie wszystko jest napisane ciekawie i zrozumiale, walka również ładnie napisana. Pisz dalej, czekam na kolejny rozdział. Niech moc będzie z tobą.

KP: 2 /Feli

No i przyszła kolej na twój temat. Skomentowany na końcu, żeby był na samej górze, najbardziej widoczny, tak jak lubisz XP
Początek to nie opowieść, to komedia. Wkracza najbardziej nieprzewidywalny oraz niepoważny duet w dziejach! XD Sam opis ich przeciwnika spowodował, iż moja wyobraźnia wywarła na danej sytuacji nie lada wrażenie. Na dodatek, gdy zaczynał przyzywać błyskawice, przestraszyłem się, iż doszło do walki z Thorem. No co? W końcu to wiking! Ucieszył mnie fakt, że umieściłeś tutaj taki element jak kontrola elementu burzy. Ciekawi mnie, czy i jakie moce zatem kryć będzie Toshi. W końcówce rozdziału wracamy do starego klimatu, gdzie dowiadujemy się o kolejnych 2 występujących w opowiadaniu postaciach. Jedną nawet poznajemy jako, jak to Woogy określił w swoim komentarzu, "małego buntownika".
Błędów jako tako nie popełniasz, a jak już to nieznaczące. Rozdział czyta się bardzo przyjemnie, zwłaszcza poprzez humorystyczny motyw na początku. Czekam na kolejne rozdziały i dalszy rozwój fabuły.

KP: 2 /Feli

No więc, cały rozdział miał dla odmiany raczej charakter komediowy – to dobrze. Nie spodziewałem się w opowiadaniu Rayema i Toshiego, dlatego jestem mile zaskoczony. Uruka dalej ma możliwość kontrolowania piorunów, huh? Fabuła powoli idzie do przodu, opisy miejsc oraz postaci są dobrze wykonane. Czasami walki nieco mnie nudziły – być może wina stoi właśnie po stronie opisu akcji danego wojownika. A może to po prostu wina tego, że jestem śpiący? Mniejsza. Wracając do fabuły – odniosłem wrażenie, że Ray oraz Akamura początkowo tylko robili sobie żarty z przeciwnika, nie znając jego prawdziwej mocy. Kiedy doszło do naprawdę niebezpiecznej konfrontacji, potomek bogów postanowił zareagować za pomocą wyładowań elektrycznych. Najbardziej interesuje mnie nie tyle przebieg akcji, co to, jakie moce dałeś poszczególnym wojownikom Czekam na kolejny rozdział opowiadania – jest coraz ciekawiej, a myślę, że będzie jeszcze lepiej.

KP: 2 /Feli

Przyszedł czas na odpowiedzi.

Co do samej walki - mogłeś zwrócić uwagę na to, dlaczego poprzednie ciosy Raya nie robiły wrażenia na wikingu, a później seria prostych posłała go na kolana.

Poprawię to przy najbliższej okazji. W sumie chodziło o to, że Rayem się wygłupiał i nie brał przeciwnika zbyt poważnie, co jednak okazało się błędem, który następnie szybko naprawił.

Scena w magazynie(?) kojarzy mi się ze sceną z Bleacha w Las Noches, w sali tronowej Aizena. Mogę się założyć, że właśnie na niej się wzorowałeś

Nie. Przegrałeś zakład. W sumie to teraz widzę drobne podobieństwa, jednak nie wzorowałem się na niej.

Nie spodziewałem się w opowiadaniu Rayema i Toshiego, dlatego jestem mile zaskoczony. Uruka dalej ma możliwość kontrolowania piorunów, huh?

Serio? Skoro coś takiego cie zaskakuje, to nie wiem czy nie padniesz na zawał przy kolejnych partach. Mniejsza. Uruka dalej ma możliwość kontrolowania piorunów? Nie wiem jak to rozumieć. W opowiadaniu zyskał te moc po śmierci, więc ma ją 'dalej'. Nigdy jej nie stracił i chyba nie zamierza. A jest to jego chyba najoryginalniejsza moc... nie jakieś ssj czy vizard.

Czasami walki nieco mnie nudziły.

Też uważam to za mój słaby punkt, cholerną piętę achillesową. Dlatego właśnie turniej się jeszcze nie zaczął, aby powieść nie była totalnym gównem i zarys fabuły oraz dialogi ją ratowały. W sumie to napierdzielanka jest tylko tłem do przesłania całej powieści.

odniosłem wrażenie, że Ray oraz Akamura początkowo tylko robili sobie żarty z przeciwnika, nie znając jego prawdziwej mocy.

I bardzo dobrze. Wyjaśniłem to już przy odpowiedzi dla Woogy'ego.

Staram się także na bieżąco poprawiać błędy, które mi wskazujecie. Poza składniowymi i interpunkcyjnymi ;< ale na to też przyjdzie czas.

A teraz zapraszam do czytania i komentowania.

Soundtrack

No, czyli mamy niemalże całą „elitę PBFa” umieszczoną w jednym miejscu, w świecie z którego ucieczką jest jedynie wygrana w pewnym turnieju – choć, może niekoniecznie. Nie wiadomo jakie stosunki łączą wojowników, ale można odnieść początkowo wrażenie, że chcąc lub też nie chcąc, należą, bądź należeli oni dawniej do grupy – tej samej, która chce zabić Akiego i wykorzystać ogromną moc Maximusa. Czego ciekawego dowiadujemy się w rozdziale? Maximus jest psychopatą-masochistą. Max to znudzony życiem pośmiertnym nastolatek, który ma głęboko gdzieś wszystko i wszystkich. Shigeru uważa się za najlepszego i najpotężniejszego, a do tego jest czubem uwielbiającym znęcanie się nad słabszymi. Rayem i Toshi to zgrana drużyna niekoniecznie inteligentnych wojowników, których zachowanie jednakże czasem potrafi zaskoczyć czytelnika. Aki to typ człowieczka, któremu zależy na szczęściu swoim, ale również dba o innych – wyjątkowy młodzieniec jak na ten świat.
Do błędów ortograficznych i interpunkcyjnych nie zamierzam się przyczepiać – sam mam z tym niemałe problemy i nie chcę pouczać innych. Czasami opisujesz miejsca oraz postacie bardzo dbale, lecz czasami mam wrażenie, iż pewne fragmenty pisane są od niechcenia. Rozdział ciekawy – zachęciłeś czytelnika do oczekiwania na kolejny rozdział. W jakim celu tak naprawdę spotkali się wojownicy? Czy mają zamiar ze sobą walczyć? Co łączy tą „elytę”? Kawał dobrej roboty.

KP: 3 /Feli

Coraz więcej wątków pobocznych i bohaterów. To mi się bardzo podoba. Długowłosy Maximus? Ciekawe. Coś czuję, że będzie kimś w rodzaju LSSJ. Z opisu wyglądu przypomina mi trochę mocno przypakowanego Shiryu z Saint Seiya. Ale może to dlatego, że ostatnio sobie to oglądałem xD. Nieważne. Musiał się znaleźć jakiś wątek związany z miłością. Chodzi tu o Akiego - mówi o jakieś dziewczynie. Choć takie motywy wydają się być oklepane - wg mnie bardzo dobrze, że to dodałeś. Lepiej urozmaica to bohaterów i świat. Ciekawa też jest bardzo kwestia Rayema i Toshiego, którzy nie biorą udziału w turnieju (a przynajmniej Ray). Fajny motyw. No i Shigeru... Psychol 5ever, cause 4ever isn't long enough. Ale zaginął mi gdzieś Shiba ;>.

W każdym razie - kawał dobrej roboty. Czekam na więcej!

KP: 2 /Feli

Hmm zacznę od tego że z braku czasu przeczytałem tylko prolog, ale częściowo będę się starać nadrabiać zaległości i mam nadzieję ze nie obrazisz się jeśli stopniowo będę oceniać każdą część. Podobają mi się opisy postaci, chociaż w przypadku napastników na moście mogłeś bardziej się wysilić, głównie odnoszę się do

Wszyscy ubrani byli w czarne, luźne spodnie.

Kolejna sprawa to fakt nadludzkiej mocy u głównego bohatera, z jednej strony kręci mnie jego super moc pro elo, ale z drugiej strony jest to trochę przedobrzone(sam się zgubiłem hah). Co do większych uwag to nie spodobało mi się to zdanie, proponowałbym dodać w co wbił się owy Majster(belka, podłoże)

Został zwyczajnie wgnieciony w most.

Dodam też że nie specjalizuję się w ocenianiu tekstów, ale po prologu mogę stwierdzić że będę się wysilać z komentarzami i na pewno tu jeszcze zajrzę!
[To rewanż za komenta w moim temacie ]

KP: 2 /Feli

Coraz bardziej nie lubię tych popaprańców z dziadem na czele! Więżą biednego Maxima, który no jest trochę psychopatyczną maszyną do zabijania ze schizofrenią, ale co z tego, nie powinni tego robić! I do tego chcą zabić tak zajebistą postać, jaką jest Aki! No ja nie mogę, co za banda popaprańców >.< !
Co do samego Akiego, to jest to chyba już postać wykreowana, która zawodzi po całości w związku z tą osobą, którą opisałeś. Chociaż przynajmniej stara się pomóc biednemu Shibie. Mam nadzieję, że jeśli już Kimura zginie, to zdąży ostrzec szatyna.
Potem mamy do czynienia z duetem składającym się z mrożącego krew w żyłach Shigeru i człowieka elektrowni - Maxia. Co do tego pierwszego, niestety jest on pastwiącym się nad ofiarami psychopatą z manią wielkości. Druga postać już mi bardziej przypadła do gustu. Znużony Maxiu, który tak naprawdę wydaje się być kimś, kto po prostu chciałby się położyć, przeczekać aż to się skończy, cała ta walka i wszystko wróci do normalności...
Następnie mamy przeskok do sceny pomiędzy Rayem, Toshim i Johem. Charakter Joha wydaje się być trochę inny niż ten, do którego się przyzwyczaiłem. Jest on bardziej bezwzględny i żądny walki o życie i śmierć niż ten gburkowaty żartowniś z PBF-a (bez obrazy xD). Ray i Toshi okazują się być postaciami, które nie mają zamiaru opuścić Piekła, bo w tym świecie ludzie liczą się z nimi i ich mocami, co innego było, gdy jeszcze żyli. Potem pojawia się nasz duecik i można zauważyć, że kiedyś nastąpiło jakieś spięcie między Johem a Shigeru.
Ogólnie to powiem, że rozdział czytało mi się bardzo przyjemnie. Może to przez to, że przez kilka dni już na niego czekałem, a może jest on po prostu bardzo dobrze napisany. W każdym razie trzymaj tak dalej. Mam nadzieję, że nawet jeśli byś już stracił te internety, to i tak będziesz dalej pisał, a nawet będziesz miał na to więcej czasu!

KP: 3 /Feli

Em, nie jestem dobry w ocenianiu ficków, ale wypadało by się odwdzięczyć koment za koment.(ocenię ostatni chapter, epizod czy co to jest)

Szczegółowo opisujesz postacie, okolicę, czynności i dobrze, mnie się podoba, łatwiej idzie sobie wyobrazić sytuację. Zachowanie jak i mowa Maximusa jest nieco creepy a nawet bardzo, ale to już rola autora od nadawania takich a nie innych zachowań postaciom. Jak tak czytam to RAA to idzie zauważyć tam wielu wariatów, ale dość stosowne to jest do takiego świata. W każdym razie, czyta się przyjemnie no i wątki są ciekawe.
Ogółem Good Job.

KP: 1 /Feli