Cineg pojawił się przed tą salą. Wszedł do niej.

-Dobry, czy można?

Zainteresowany, mistrz spostrzegł przybyłego.

-Witaj, można.

Cineg popatrzył na mistrza.

-A więc, nie chcę się uczyć. Chcę tylko zobaczyć rezultaty treningu. Nie zabiję was, bądźcie spokojni. Nie chcę się wpraszać bez powodu, czy coś w tym stylu, ale pozostaje jedno pytanie. Mam coś dla was zrobić? Czy może jesteście bezinteresowni i powalczycie ze mną?

- Coś czuję że nie mam z Tobą nawet Ja, żadnych szans. - powiedział lekko zirytowany starszy człowiek. Mistrz był dobrze zbudowany, jednak nie wyglądał na młodzieńca.
- W twoim przypadku, musisz doskonalić się sam, a nie polegać na innych. - powiedział uśmiechnięty mistrz.

-Skoro tak... - powiedział zawiedziony Cineg - Mogę tu więc zostać przez jakiś czas? W sam raz by się tutaj trenowało. Przy okazji, mógłbym nauczyć kogoś jakichś przydatnych sztuczek.

- Ależ oczy... - mistrz nie skończył, jego ciało zaczęło płonąć. Tak samo, jak wszystkich innych w pomieszczeniu.

- Jesteś idealny! - krzyknął ktoś. Nie wiedziałeś skąd.
Nagle za Tobą pojawiła się jakaś kobieta. Ubrana w czerwony, obcisły strój. Wyjątkowo skąpy, ponieważ jedynie krótka spódniczka i stanik zakrywający piersi.
- Kochiyo Gushiken. Miło mi Cię powitać w piekle! - krzyknęła i odskoczyła trochę dalej.

-Piekło... To fajnie... Zawsze o tym marzyłem... Onitenshi Cineg jestem. -popatrzył na kobietę. - Możesz ich zgasić? Znowu będzie, że ja to zrobiłem... - powiedział lekko zniesmaczony.

Kobieta przyśpieszyła palenie. Po chwili, z kolesi został jedynie popiół.
- Ups.. Chyba coś źle zrobiłam. - powiedziała. Nagle w okół Ciebie, pojawiła się ognista aura, która zaczęła się zmniejszać.

-Wiedziałem, że tak będzie... Sam go zgaszę... Tak nawiasem, to ładna jesteś...
Cineg wziął głęboki oddech i skumulował w płucach całe powietrze z sali. Przed tym jednak, zamknął okna i drzwi...
//W sumie, ogień powinien zgasnąć... i kobieta stracić przytomność...
//

- Co Ty ro.. - kobieta zaczęła się dusić. Po chwili upadła na ziemię.
Innych nieda się zgasić, został jedynie popiół.

Cineg wydmuchał powoli powietrze.
-Kurna, a chciałem czegoś nauczyć dzieci...
Cineg wyciągnął z kieszeni kartkę i dotknął palcem popiołu.
-Mhm... Powinno styknąć...
Napisał coś na kartce...

Spoiler:

Położył ją obok nieprzytomnej kobiety i wyszedł z pomieszczenia.

Zanim wyszedłeś, drzwi pokryły się ogniem.
- Umówić się z kimś takim jak Ty? Z KIMŚ KTO CHCIAŁ UDUSIĆ KOBIETĘ!? - krzyknęła i wybuchła płomieniami. Budynek nie zdołał tego wytrzymać, nastąpiła eksplozja.
- Może kiedyś, ćpunie. - rzekła. Poczułeś że podłoże się pali.

-Czy ja cię chciałem udusić? Powiedziałem tylko, że zgaszę ogień, prawda? A skoro drzwi się palą, to mogę poczekać... W końcu się spalą i wyjdą, skoro ci przeszkadza mój sposób gaszenia ognia... - powiedział lekko rozdrażniony Cineg. Stanął na wysokości około 3 metrów, tam gdzie ogień nie dosięgał.

Dosłownie, Ją "wkurwiłeś".
- Miała bym z kimś takim się umawiać?! HA! - krzyknęła. Nagle znalazłeś się w kuli ognia. Nie dając Ci żadnej szansy na reakcję, kobieta momentalnie ją zmniejszyła, przez co zostałeś mocno poparzony. Kiedy kula zniknęła, kobieta była przy Tobie i dostając buziaka oraz po słowach - "A to zabierz do zaświatów", kopnęła Cię prosto w ścianę.

Cineg dosyć mocno uderzył w ścianę. Po chwili wstał, lekko poparzony.
-Mm... Dzięki... - powiedział - Ale dlaczego nie chcesz się ze mną umówić? - powiedział i wytrzepał sobie ubranie.
[Ostra jest!]

- Mam Cię zabić i tyle. - powiedziała. Stworzyła w ręku jakiś miecz i ruszyła w twoją stronę. Miecz był niebieski, ale zauważyłeś że to jednak płomień.

-Aha. Szkoda. Ja nie będę cię próbował zabić... - powiedział zawiedziony Cineg i rozstawił ramiona. Cały ogień z sali zebrał się wkoło tego miecza.

Mimo że ogień z sali zebrał się wokół tego miecza, to sam miecz nie przestał się palić. Palił się nawet mocniej.
Kobieta ucięła Ci lewą rękę.
- To że Ty się powstrzymujesz, nie znaczy że ja będę! BAKA! - krzyknęła i spaliła twoją lewą rękę, odskakując dalej.

Cineg krzyknął. Lecz po chwili się uśmiechnął.
-Żartowałem...
Kobieta zauważyła, że z obciętej ręki nie wydobywa się krew.

- Co jest? Jesteś jakimś cyborgiem, czy co? - zapytała lekko zirytowana.
Nagle z jej pleców wyrosła para ognistych skrzydeł. Wyglądały jak skrzydła anioła, ale płonęły niczym skrzydła diabła.
- Nie wiem czym jesteś bydlaku, ale za cholerę się z Tobą nie umówię. - powiedziała i stała bez ruchu z mieczem.

-Jestem Bio-Androidem! -powiedział Cineg śmiejąc się.
[Napaliła się!]
-Jak wygram z tobą, to się ze mną umówisz? - spytał z nadzieją.

- Z Bio-Androidem? Chyba śnisz. Prędzej pójdę na randkę z Majinem niż ze zmechanizowanym człowiekiem. - powiedziała uśmiechnięta.

//O FUUUUUUUUUUU-//
-Żartowałem, jestem człowiekiem. W każdym razie mam rozumieć, że to jest odmowa?

- To dlaczego nie krwawisz? Odmowa, odmową. Może jak mnie pokonasz to zmuszę się i skoczę gdzieś z Tobą na kolację. ALE NIC WIĘCEJ! - powiedziała lekko zaczerwieniona.
- Co ja mówię?! - zapytała samą siebie.
- W każdym razie, walcz! - krzyknęła w stronę chłopaka. Nagle pojawiła się przy nim. Zacząłeś się palić i znikać, ale Cię to nie bolało.

//Przenoszę Was na równiny.//

-To dobrze! - powiedział Cineg uśmiechnięty. - No, ale nie skrzywdzę kobiety... Ojć, chyba się palę...