Bar jak każdy inny. Miejsce libacji alkoholowych i rozrywki. Można znaleźć tu najróżniejszych ludzi. Zaczynając od tych z marginesu społecznego kończąc na naprawdę wykształconych i inteligentnych. Nie wiadomo, co ściąga tu tych wszystkich ludzi i dlaczego pomimo różnic społecznościowych są w stanie wytrzymywać ze sobą. Cały bar jest zbudowany z drewna w dość starym stylu. Za barem znajduje się ogromne lustro i półki z różnej maści alkoholami z całego świata. Barman jest bardzo wysoki, wyglądem przypomina zwalistego drwala, który straszy wyglądem, jednak tak naprawdę jest bardzo miły.

Keiji pojawił się w barze. Od razu zaczął się rozglądać za Wzolem. Jeśli nie jest w stanie znaleźć mężczyzny zaczyna pytać ludzi o niego. Kiedy ktoś mu go wskaże, lub gdy sam go dostrzeże zwyczajnie podchodzi.
- Witaj, jestem Keiji. Zapewne już słyszałeś o The Fate. Jeśli nie, to pozwól, ze cię uświadomię. Jestem liderem tej organizacji. Organizacji, która jednoczy ludzi z potencjałem, chęcią stania się potężnym, chęcią szacunku, zrozumienia czy zemsty. Głównym celem jest jednak równość, zatarcie granic między ludźmi. Jesteś człowiekiem inteligentnym, wiec pewnie zauważyłeś, że ten świat potrzebuje gruntownej zmiany, a The Fate jest w stanie tą zmianę zapewnić. Dlatego przychodzę do ciebie z propozycją przyłączenia się do nas. - tłumaczy.

Z początku Keiji miał problemy ze znalezieniem Wrighta, jednak kierując się jego energią zdołał go namierzyć. Siedział tyłem do niego, przy samym barze, na jednym z wysokich taboretów. Miał na sobie charakterystyczny, czarny kapelusz i tego samego koloru płaszcz. Ręce miał oparte łokciami o blat, a w dłoniach trzymał szklankę whisky. Gdy postać fuzyjna do niego podeszła, ten tylko bardzo lekko przekręcił głowę w jej stronę, a po krótkiej chwili znów spojrzał na alkohol. Słuchał tego, co mówi zamaskowana postać. Keiji mógł czuć na sobie wzrok większości osób, które znajdowały się w barze - również sam barman ścinał go wzrokiem. Z jakiegoś jednak powodu nikt go nie zaczepiał.
Wzol wziął głęboki łyk trunku i odstawił dużą szklanę.
- Tak, wiem i słyszałem. - przy tych słowach kiwnął głową w kierunku telewizora, który znajdował się w kącie pomieszczenia, a który był włączony na transmisję Tenkaichi Budokai. Czyżby wszyscy tutaj zgromadzeni byli świadkami przemowy Keijiego i wiedzieli po co tu przybył?
- Owszem, ten świat potrzebuje gruntownych zmian. Zastanawia mnie tylko jedna sprawa... Czy aby na pewno jednakowy głos powinna mieć osoba inteligentna i wykształcona oraz przykładowy żulek spod sklepu? A do tego sprowadza się równość, o której mówisz.
W tej chwili skinął barmanowi, wyrażając chęć zamówienia czegoś.
- Napijesz się ze mną?
Jeśli Keiji się zgadza, Wzol zamawia dwa razy whisky. Jeśli nie, zamawia po prostu tylko sobie. Barman wyciąga butelkę z alkoholem, po czym zwinnym ruchem rozlewa zamówienie. tuż po tym Wzol unosi szklanę.
- Twoje zdrowie, Keiji.
Bierze kolejny duży łyk, po czym stawia naczynie na barze.
- Twoje poglądy są naprawdę ciekawe. Porywasz się na otwartą wojnę z terrańskimi wojownikami. Obaj kiedyś do nich należeliśmy i obaj doskonale sobie zdajemy sprawę z tego, jak bardzo są niebezpieczni. To trudne wyzwanie, lecz z drugiej strony trudno nie zgodzić się z Twoimi argumentami...
W końcu, po raz pierwszy od tej rozmowy, Wright spojrzał się na zamaskowanego wojownika.
- W takim razie ja również mam dla Ciebie propozycję. Nie chcę, póki co, angażować się w konflikt z ludźmi, z którymi współpracowałem. Słyszałem jednak o odradzającym się niejakim Gidayu i Daishi, z którymi macie problem. Zarówno Wy, jak i Ci, których nazywa się obrońcami Terry. Nie schlebiając sobie, jestem niezły w zagadkach. Chętnie pomogę Wam w rozwiązaniu spraw związanych z tymi organizacjami. Nie gwarantuję jednak, że będę w pełni przekonany do Waszych idei. Co Ty na to, Keiji?

Keiji stał przy barze słuchając słów Wzola. Gdy ten zaproponował mu napicie się z nim, chłopak pokręcił przecząco głową. Nie chodziło tu o słabość do alkoholu, którą wyróżniał się Tsuji, a o maskę, która uniemożliwiała mężczyźnie picie. Maska bowiem zakrywała cała twarz mężczyzny. Keiji posiadał w Zaramie specjalne zastrzyki dostarczające mu wartości odżywcze, więc nie musiał jeść.
- Cieszę się, że popierasz moje argumenty i wdzięczny ci jestem za oferowaną pomoc. Na pewno z niej skorzystam - prędzej, czy później. Na razie mam ważniejsze sprawy niż Daishi czy Gidayu. W tej chwili najważniejsze jest The Fate. Pamiętaj, że nasze drzwi zawsze są dla ciebie otwarte. Mam nadzieje, że ty także nie zmienisz swojego zdania. Twoja pomoc na pewno się przyda. - odpowiedział.
- To samo tyczy się was wszystkich. Jeżeli macie dość zasad, którymi rządzi się ten świat zapraszam do The Fate. Słyszeliście moje zaproszenie w telewizorze, więc nie będę się powtarzał. - zwrócił się do ludzi zebranych w barze.
- Barman, kolejka dla wszystkich. - na koniec zwrócił się do mężczyzny stojącego za barem.
Oczywiście płacić nie musiał, zresztą jak większość ludzi, w końcu Terra od dłuższego czasu starała sobie radzić bez pieniędzy, co jednak nie było stosowane wszędzie. Tak czy inaczej, pomimo tego, że nie musiał płacić miał to być gest z jego strony.
- Dziękuję za poświęcony czas i przepraszam za najście. Wypijcie za wasze zdrowie, za The Fate i za równość. - pierwszą część wypowiedzi kierował do Wzola, resztę natomiast do wszystkich.
Po chwili chłopak zniknął nie starając się nikogo przekonywać na siłę. Informacje, które uzyskał mu wystarczały. Widział w Wzolu sprzymierzeńca, który nie jest oficjalnie związany z The Fate.