//W przypadku tego posta, przestrzeń nad Selvas, ale kij z tym.//
______________________

Epsilon leci nad Las Selvas.
- Właśnie lecimy nad Las Selvas. Lądujemy zaraz za nim, możecie już stąd zobaczyć tą lokację, jeśli chcecie.
Wskazał palcem na miejsce, gdzie las się kończy na północy, tuż obok morza.
//Jak chcecie jakąkolwiek akcję wykonać, to macie okazję teraz. Wylądujemy około 18:00 czasu polskiego, bo ja też mam coś do roboty xd//

Chłopak lecąc na dachu Epsilona, trzymał ręce w górze.
- Łiiiiiiiiiiiiiiii..!
Spojrzał na moment na Yoha, siedzącego za nim..
- No weź, rozchmurz się, bo ci wrzucę mrowisko do namiotu
Ray ponownie zaczął patrzeć przed siebie.
- Łiiiiiiiiiiiiiiii..!

Yoh otworzył jedno oko. Szybkość z jaką się przemieszczali nie wywarła na nim większego wrażenia. Wstał i spojrzał na Rayema. Kiedy ten zajęty był "ŁIIIII"-haniem, on zleciał gdzieś na dół do lasu niezauważony przez nikogo poza Tsujim który leciał za nimi.

Wylądował w lesie i zaczął kopać w ziemi. Znalazł kilka robaków, wziął je do ręki i poleciał znowu do Rayema, skradając się od tyłu, wrzucił mu robaki za podkoszulkę. Później szybko teleportował się do pojazdu.
- Zaraz będzie akcja.. Jak nic. - powiedział, śmiejąc się szyderczo.
- O co Ci chodzi? I dlaczego wyglądasz jakbyś się na coś napalił? - zapytała, w ogóle nie mogąc go rozgryźć. Wiedziała że coś odwalił, ale nie miała zielonego pojęcia co to mogło być.
- Rayem. - powiedziała Gemmei, słuchając muzyki.
- Co Rayem? - zapytała niezbyt orientując się w całej sytuacji, Ayano.
- Zobaczysz. - odpowiedziała spokojnie.
- Hm? - spojrzała na Yoha uśmiechając się i będąc lekko zdenerwowaną.

Arbavay Epsilon z pasażerami leci nad Selvas.

- Już niedaleko. Oboje polecieli w głąb lasu.

Maxi pojawił się w lesie.
//Poczitujmy //
- Separation Of The Body!
Chłopak rozdzielił się na 5, po czym wszyscy pobiegli w pięć różnych stron lasu szukając mężczyzny podobnego do opisu mężczyzny.
//NPC napisz jak poszukiwania się udają //

Żadna z Twoich kopii nie znalazła tego czego szukaliście - kiedy już zacząłeś trochę tracić nadzieję i pomyślałeś że zrobili Cię w konia, dostrzegłeś jakiś ruch za jednym z drzew. Ale nie wiedziałeś czy to człowiek czy jakaś zwierzyna - w każdym razie coś widziałeś.

5 Maximusów pojawiło się w okół drzewa blokując ucieczkę czegoś co jest przy nim. I okazało się, że to...

... że to młoda kobieta - wystraszona w dodatku. Od razu przypomniałeś sobie szczegóły zadania:

Głowa rodziny charakteryzuje się złotym pierścieniem z niebieskim kryształem.

Spojrzałeś się momentalnie na jej ręce - na jednym z palców prawej dłoni, był identyczny przedmiot - opis się zgadzał. Złoty pierścień z niebieskim kryształem.

Maximus połączył się z powrotem w 1.
- No to zajebiście... Powiedział chłopak dość cicho.
- Czemu ukrywasz się w lesie?
Gdy próbuje uciekać zatrzymuje ją.

Dziewczyna się przestraszyła o wiele wyższej od niej postaci - ba - potknęła się o coś i przewróciła. Kiedy zadałeś jej proste pytanie, wstała i spojrzała na Ciebie z lekkim niedowierzaniem.
- Podobno ktoś mnie ściga... Nie wiem za co i nie wiem czemu... Przecież nie wybrałam sobie rodziny w której się urodziłam. - powiedziała ze łzami w oczach, wyraźnie bała się tego kto ma ją dorwać, za to Ty dobrze wiedziałeś kim ten ktoś jest - to Ty dostałeś zlecenie zabicia jej. Wyraźnie nie wiedziała że Ty jesteś tym „cichym” zabójcą.

- Kurde... Dobra, to ja jestem tym który ma Cię zabić, ale spokojnie, nie uciekaj. Nie zabiję Cię, ale będziesz musiała mi dać ten pierścień na dowód tego, że Cię zabiłem, a w tym czasie zamieszkasz u mnie w domu, ok?
Powiedział to dosyć cicho, żeby tylko ona usłyszała.

Dziewczyna spojrzała na Ciebie z przerażeniem. Kiedy stwierdziłeś bez najmniejszych przeszkód że to Ty miałeś ją zabić, miała ochotę rzucić się do ucieczki - kiedy jednak usłyszała że chcesz zignorować swoje zadanie i zabrać ją do siebie, spojrzała Ci prosto w twarz ze łzami w oczach i smutkiem na twarzy.
- Gdyby to było takie proste jak myślisz, już dawno zostawiłabym gdzieś pierścień i uciekła... - oparła się o jedno z drzew i usiadła przy nim.
- Ten pierścień... To pamiątka po mojej matce... Umarła w taki sam sposób w jaki zginąć mam ja - ktoś zlecił jej zabicie. - powiedziała spokojnie, ocierając łzy.
- To nie ma najmniejszego sensu! Komu mogłoby zależeć na śmierci kogoś takiego jak ja?! - krzyknęła... I znowu łzy spłynęły po jej policzkach.

(No to jeszcze tego brakowało..)
Maxi podszedł do niej i ukucną:
- Nie płacz, mam pomysł.
Maximus otoczył ich aurą o średnicy paru metrów (nie było widać co się dzieje w środku). Chłopak stworzył z energii ciało identyczne jak dziewczyna, razem z pierścieniem. Później nadał temu kolorów (z energii da rade...), gdy ktoś dotyka ciała stara się z energii uformować "wgięcia". Na koniec zrobił dziurę i krew w miejscu serca.
- Podobna nie? Jak je do niego zaniosę, to później je zniszczę na jego oczach. Ciebie w tym momencie przeniosę do siebie, wrócę tu i zdejmę aurę. Będzie wyglądało jakbym cię zabił. To jak?

// Uda się? //

Niestety, kopii nie udało się stworzyć. Posiadasz techniki dzięki którym stworzysz swoje klony, ale niestety zaginającej czasoprzestrzeń wokół Ciebie lub tworzącej iluzję - za cholerę. Tak więc, nici z aktualnego planu.
Dziewczyna spojrzała na Ciebie jak na idiotę, kiedy starałeś się uformować na siłę coś co wygląda jak ona z własnej energii. I właściwie ucierpiała na tym tylko właśnie energia.

Oboje usłyszeliście jakiś szelest. Dziewczyna się odwróciła.
- Co.. To było? Masz wsparcie?! - krzyknęła oburzona, nie wiedziała że przybyłeś sam. Ty za to nie wiedziałeś czy gdzieś poruszyła się jakaś zwierzyna czy jednak ktoś poza Tobą i kobietą tu jest.

//Przypominam, że to dalej się działo w tej barierze, nikt nie wiedział co się dzieje w środku//
Maxi użył techniki "Separation Of The Body" i znalazł się przy czymś co się poruszyło //4 okrążyło to coś//.

//Nikt nie musiał wiedzieć co dzieje się w środku - po prostu coś poruszyło się poza utworzoną barierą, a Wy to usłyszeliście.//

Niestety - nic nie znalazłeś.

Maxi znów połączył się w 1.
- Nie przypominam sobie, żebym kogoś brał ze sobą. A tam nikogo niema, to pewnie wiatr.
Chłopak popatrzył na dziewczynę:
- No nic, na pewno Cię nie zabiję. Zabiorę cię do tego gościa co zlecił mi te zadanie. Spokojnie nie dam Cię skrzywdzić, wyjaśnicie sobie tą sprawę. Stoi?

Dziewczyna jedynie przytaknęła na Twoją propozycję. Miała do pogadania z tym kolesiem który zlecił Ci zadanie, jednakże nie wiedziałeś czy zastaniesz go tam gdzie był wcześniej.
Brałeś pod uwagę różne możliwości.

Co dalej?

Maxi zniknął razem z dziewczyną.

Ray pojawił się nad lasem. Po paru sekundach zastanawiania wylądował. Wyjął z kieszeni kapsułkę, którą nacisnął i przyłożył do swojej klatki piersiowej. Nastąpił charakterystyczny wybuch, a gdy dym opadł, chłopak miał już na sobie czerwone dogi.
(Kurde... Ile to waży? Z 15 ton?)
W sumie miał rację... 1 rękawica = 1 tona, 1 but = 1 tona, pas = 2 tony , gi = 5 ton, spodnie = 4 tony.
- Lepiej będzie jak przejdę w formę Super Wojownika...
Jak powiedział tak zrobił. Rayem wszedł na poziom SSJ.
(Jak powinien wyglądać mój trening? Hmm... Wiem! Najpierw zacznę od podstaw. Następnie stylu walki Saiyan. Potem to, czego nauczył mnie ojciec. Kolejny będzie mój styl i na koniec to, czego się nauczyłem nie tylko przez przypomnienie sobie podstaw, ale i przez całe życie.)
Po obmyśleniu planu, zaczął się rozgrzewać. Kiedy skończył po paru minutach, przystąpił do pierwszej części treningu - podstaw.

Chłopak szybko powtórzył sobie podstawowe ruchy i ciosy. Obecnie był w trakcie kolejnego etapu treningu - styl Saiyan. Po kilku minutach jednak przerwał. Stanął prosto i popatrzył w górę. Wyczuł znajome źródła energii z kosmosu, czy sprawdzał, czy się zanosi na deszcz? Nie wiadomo...
Ray bez słowa wrócił do treningu, wciąż przebywając w formie Super Wojownika.

Po dłuższym czasie Ray skończył "powtórkę" z saiyańskiego stylu walki. Jego włosy stały się bardziej białawe, niż złote jak to było w przypadku SSJ. Poziom mocy Rayema również się zmienił, ale nie powiększył się, a zmalał. Był mniejszy od jego normalnej mocy na tym poziomie transformacji. Miał się już zabrać za nauki jego ojca, gdy coś zaczęło go już irytować.
- Nie wytrzymam... Co tam się kurna dzieje? - zapytał sam siebie i przykładając 2 palce do czoła, spojrzał w niebo. Kiedy ogarnął energie znajdujące się w 1 punkcie, zniknął.

Do lasu zbliżali się Ray i jego chowaniec.
- Widzisz jakiś dym, czy coś?
- Hmmm...
Oboje wypatrywali unoszącego się dymu, ognia, czy ewentualnie ludzi, których można by wypytać o zlecenie.

Dostrzegliście pokaźnych rozmiarów pożar w zachodniej części lasu.
Szybko trawił drzewa i rozprzestrzeniał się na jeszcze większy teren.