Po prostu - świat Bogów. To tutaj spokojnie mieszka każda istota boska. Zwykli śmiertelnicy nie mają tu wstępu, Jigen Tankenka również. Jest to świat do którego nie można się dostać od tak - jest zapieczętowanym wymiarem w zaświatach.


Raoh pojawił się na zielonej polanie - wokół nie było nic - żadnych domów, wysp, wody. Po prostu zielona trawa i gdzie nie gdzie, gatunki drzew które dawno temu wymarły.

Wojownik wzleciał dosyć wysoko w powietrze, mając zamiar się jakoś rozejrzeć z góry. Jeżeli mimo to, nic nie wypatrzył, ląduje i uśmiechając się, zwiększa swoją moc do 50mln jednostek, czekając na to aż ktoś się pojawi - a na pewno się ktoś pojawi.

Nie trzeba było nawet zwiększać energii - gdy tylko spróbowałeś zlecieć, dostałeś niewiarygodnie mocno w głowę i spadłeś na ziemię, tworząc w niej niewielki kraterek. Szybko spojrzałeś w górę - zobaczyłeś samego Boga Wojny. Nie wyglądał jednak na zadowolonego.
- Ten strój... Czyją fuzją jesteś? - zapytał dosyć spokojnie.
- Nazywam się Raoh, wiesz? - wojownik spokojnie odpowiedział. Gdy tylko Bóg Wojny usłyszał jego imię, uśmiechnął się. Szybko pojawił się przy wojowniku fuzyjnym, atakując go. Zdziwił się jednak, kiedy jego cios został bez większego problemu zablokowany.
- Myślisz że kim jestem? Yoh i Rayem posiadają boskie moce... - w pewnym momencie zwiększył swoją moc, zbliżając ją do boskiej energii obydwu młodzieńców z których powstał.
- Ja jestem więc dla Was niepokonany! - krzyknął i odepchnął Boga Wojny energią w najczystszej postaci. Nastąpił pokaźnych rozmiarów błysk, po którym przed Bogiem Wojny stała postać Raoh'a w formie Super Saiya'jin 3 - nie trwało długo nim ten pierwszy dosłownie zniknął i wbił kolano w brzuch Boga - następnie kilkaset niewyobrażalnie szybkich ciosów, głównie po twarzy, a na koniec kopnięcie z półobrotu. Po chwili wylądował i spojrzał na Boga Wojny.
- Czemu mnie zaatakowałeś? - zapytał spokojnie.
Bóg Wojny wstał - wszystko go cholernie bolało i właściwie po tak krótkiej walce nie mógł już jej kontynuować.
- Jesteś fuzją Yoha Atsuko i Rayema Uruki... Yoha Atsuko uznaliśmy za upadłego Boga i mimo że dalej ma swoją moc, nie jest już tu mile widziany. - wyjaśnił spokojnie. Wojownik fuzyjny zaczął iść w kierunku Boga Wojny.
- Nie kłam. To nie przystoi Bogom. Gdyby tylko Yoh miał u Was przesrane, poczekałbyś aż fuzja się zakończy. Nie zrobiłeś tego więc masz także powód dla którego zaatakowałeś Rayema. - wyjaśnił na spokojnie. Może i miał rację? Kiedy tylko był kilka metrów przed skopanym Bogiem Wojny, zatrzymał się. Czekał na odpowiedź.
- Cóż... Pierw chcieliśmy z niego zrobić pełnoprawnego Boga, to prawda. Ale pojawił się pewien problem. Myślałem że chowaniec Rayema już mu o tym wspomniał, ale chłopak nie zostanie pełnoprawnym Bogiem. Moc Bogów Elementów ciągle rosła, nie stała w miejscu jak Nasza - dlatego zostali zniszczeni przez Arv Lorda. Moc Rayema również rośnie, ale przez to że jest tylko ich potomkiem, rośnie jedynie w czasie wysiłku fizycznego. Reasumując... - Bóg Wojny wziął głęboki oddech i uśmiechnął się.
- Stałby się zbyt niebezpieczny. Zwłaszcza kiedy odkrył sposób na wzmacnianie swoich form. - wyjaśnił spokojnie i nagle zniknął. Postać fuzyjna nie zdążyła go już złapać.

W pewnym momencie, nastąpiło rozłączenie. Przez formę SSJ3, spadek mocy był większy niż normalnie, to też czas fuzji się skrócił.
Yoh i Rayem upadli na boki.

Chłopak wstał i podrapał się po głowie. Właściwie, dobrze wiedział że Bogowie go ścigają, ale że będzie to wyglądało aż tak, to już nie za bardzo. Szybko spojrzał na Rayema i podbiegł do niego. Złapał go za nogę i przyłożył dwa palce do czoła.
- Ja bym się stąd zwijał. Później przemyślisz sobie to co on powiedział. Ale widzę że teraz nie jesteśmy tu bezpieczni. - powiedział spokojnie i wraz z młodzieńcem, zniknął.

Ray jako młody bóg pojawił się nad polaną. Po chwili zjawił się również Horor.
- Zobaczymy, czy wezmą mnie za zagrożenie i się tu zlecą, czy nie... Gdyby coś, uciekaj stąd. To ja mam hunta, nie ty.
- Gdyby się tu zjawili... Uciekaj. Nieważne, kto się tu pojawi - chowaniec, czy bóg. Uciekaj.
- ...
Chłopak spokojnie wisiał w powietrzu z Hororem u boku. Czekał, czy zostanie zaatakowany lub osaczony, czy może nie uznają go jeszcze za zagrożenie i zostawią w spokoju.

W oddali zauważyłeś jakąś osobę idącą w Twoją stronę. Kiedy dokładniej się przyjrzałeś, doszedłeś do wniosku że to młoda dziewczyna z różnymi talizmanami, ubrana raczej na ciemno - choć krótka spódniczka Cię lekko pocieszyła.

Horor dobrze wiedział kim jest ta postać, Ty za cholerę jej nie kojarzyłeś.
//Bogini Śmierci//

Ray spojrzał na Horora, który najwyraźniej zaczął się martwić.
- Jaka to bogini?
Chowaniec przełknął ślinę.
- Si... Śmierci... Uciekaj stąd. Szybko, ja ją zagadam, a ty wiej...
Horor pojawił się obok idącej w kierunku Raya Bogini Śmierci. Nie przeszkadzając jej w dojściu do chłopaka, zaczął ją zagadywać.
- Hej, co u ciebie? Jak tam krzyż? Słyszałem, że chcesz przeczytać książkę, którą zacząłem pisać...
Chowaniec jednak spojrzał w stronę Raya i zatrzymał się, milknąc i kręcąc głową na boki. Ray stał już spokojnie na polanie, zaledwie kilkanaście metrów od obecnego położenia Bogini Śmierci.
- Nie zrozum mnie źle. Nie mam nic do bogów, ale Arv Lord przesadza, nasyłając was na mnie. Chcę tylko porozmawiać z Ex-bogini Nienios. Potem się stąd wynoszę. - powiedział spokojnie, pomijając zupełnie fakt, że zamierza tu jeszcze wrócić.
Mina Horora wyraźnie sugerowała, że chowaniec zaczyna panikować, zaczął się powoli wycofywać. Jego moc w porównaniu do boskiej jest niczym. Miał jednak żal do Rayema, że nie ucieka.
(Mam tylko nadzieję, że się z nią dogadam. Nie wiem tylko, czy będzie chciała w ogóle zacząć rozmowę. Muszę uważać, żeby mnie nie zaatakowała, a nawet jeśli, to trzeba będzie szybko zareagować.)
Chłopak czekał. Przygotowywał się raczej do natychmiastowej obrony, niż do konwersacji, ale nadzieja dobra rzecz.

- Arv Lord nie nasyła Nas na Ciebie, on tylko wyeliminował dawnych Bogów na prośbę kogoś innego. To co teraz robimy jest zależne tylko i wyłącznie od Nas. - tu Bogini Śmierci spojrzała na Horora który z przerażeniem się jej przyglądał.
- Nie wiem na jakiej zasadzie dajesz tu przebywać temu idiocie, ale kara na pewno Cię nie ominie. - nagle wystawiła rękę przed siebie i dosłownie stworzyła między palcami prawej dłoni dwie kulki. Horor domyślił się co to jest więc zwyczajnie spanikował i zaczął wiać gdzie pieprz rośnie - kiedy dziewczyna zniszczyła jedną kulkę, Twoja prawa noga dosłownie się złamała - sama z siebie - nagle. Kiedy zniszczyła drugą kulkę, strzaskała Ci prawą rękę zupełnie jak nogę - następnie spokojnie odeszła dalej. Ty się przewróciłeś, krzycząc z bólu.
- Skoro już tu jesteś, wystawiłeś się Bogom jak na talerzu. Nie ma sensu przedłużać tego żałosnego spotkania. - tu pojawiła się nagle przy twarzy Rayema z uśmiechem. Kiedy ty leżałeś, ona sobie uklękła.
- Tak na przysz... Wybacz. Wiedz że to nie ten kutas Arv czy Bogowie ustalają to wszystko co się dzieje. Każde polecenie idzie od Wszechbogów rasy Egorth. - wyjaśniła spokojnie i zaczęła iść w kierunku z którego wróciła. W pewnym momencie się odwróciła i wystawiła prawą rękę przed siebie, otwierając dłoń. Szybko ją zacisnęła i odwróciwszy się znowu, poszła dalej.

Ty zauważyłeś natomiast opierającego się, ale jakby ciągniętego na smyczy Horora.

- H... Hej! Zostaw Horora! Cholerna suk... Po kiego chuja nazywają siebie bogami, skoro muszą słuchać i wykonywać rozkazy innych istot jak psy?
Chłopak był porządnie zdenerwowany. Sam w sumie nie żywił nienawiści do "tych na górze", ale w nerwach mówi się różne rzeczy. Jednak najbardziej bolało go to, że przez niego Horor również zbierze baty.
- Psy...
Ray spuścił głowę, a jego oczy przysłoniła grzywka. Niebo samo z siebie się nieco pociemniało. Nawet tutaj. Na młodego boga spadł Grom z Jasnego Nieba. Chłopak nie wiedział, czy wyleczy to złamania, ale z pewnością uśmierzy ból.
(Czyli skreśliliście mnie już w chwili, gdy się tu pojawiłem? A może już przy moich narodzinach? Nieważne... Teraz tylko utwierdziliście mnie w tym wszystkim. W Świecie Bogów źle się dzieje i zamierzam to zmienić. Wrócę tu. Na pewno... Najpierw będę musiał zabrać stąd Horora, o ile od razu go stąd nie wygnają... Potem...)

Ray dalej siedział na polanie wewnątrz filaru białego światła. Ponieważ trochę się uspokoił, niebo również wracało do normy. Póki co czekał jakie efekty przyniesie jego "leczenie", następnie planował się stąd wynieść, nie miał zamiaru spotkać tu kolejnego boga, więc jeśli się takowy pojawi, natychmiast się stąd ulatnia.

Udało Ci się trochę zregenerować - ale kości są połamane. Albo musisz wziąć Senzu albo podobnie jak Toshi, poddać się nieco innemu, troszkę bardziej zaawansowanemu badaniu.

Bogini Śmierci wraz z Hororem gdzieś zniknęła i na chwilę obecną nikogo nie widziałeś.

Ray wstał po dłuższej chwili. Wyjął z kieszeni senzu i zjadł.
- Niech to... Po Hororze ani śladu. Mam nadzieję, że go tam nie tortu... No bez przesady... To bogowie, nie barbarzyńcy! Chyba...
Ray wrócił do swojej normalnej postaci i podobnie jak wcześniej rysując w swojej głowie pieczęć, opuścił Świat Bogów.

(Cholera! Ale tu ciężko ustać!)

Chłopak znalazł się w krainie bogów. Momentalnie upadł po wpływem ok. 500 większej siły grawitacji.
(Choinka... Zapomniałem o tym)
Ray bez najmniejszych skrupułów przeszedł w boską formę. Stanął z założonymi rękami i czekał. Tym razem nie miał przy sobie Horora. I dobrze, nie chciał go znowu na coś narażać. Jego mina mówiła sama za siebie. Dobrze wiedział, że póki co może ufać tylko Bogini Życia. Ta wizyta nie była tylko kaprysem Raya, ale także skorzystaniem z "zaproszenia" od Bogini Życia. Tym razem jeśli zobaczy kogoś innego niż Boginię Życia lub Horora, natychmiast ciska w niego/nią Łańcuchem Błyskawic.

Zauważyłeś dwie postaci dosyć daleko od siebie. Kiedy podeszły one bliżej, zorientowałeś się że jedna z kobiet do Bogini Życia, a druga to Generał Boskiej Armii.
- Tak czułam że przyjdziesz, Rayem. Spodziewałam się jeszcze Yoha, by wszystko dokładnie wyjaśnić, ale jak mniemam ma pewne... Ważniejsze wydarzenie na głowie. - uśmiechnęła się pod nosem, jednak szybko stała się ponownie poważna.

- Nie obraź się, ale Yoh was raczej nie lubi. Nie sądzę, by chętnie się tu zjawił, nawet gdyby mógł. - powiedział, nie tracąc wcześniejszej powagi. Nie wiedział co się dzieje u Yoha, ale w sumie nawet go to nie obchodziło. Przynajmniej teraz.
- Wszystko mu streszczę albo nawet opowiem w całości, jeśli będzie na to czas. Więc? I co to za kobieta obok? Ma trochę inną energię niż boską...

- No cóż... To jest Generał Boskiej Armii, imienia zdradzić nie mogę. No więc, co Cię interesuje najbardziej? Postaram się odpowiedzieć na większość pytań, a masz ich zapewne masę. - kobieta usiadła sobie na trawce, dosyć uśmiechnięta zresztą.

Chłopak się rozluźnił. Skoro po jego stronie jest Bogini Życia i Generał Boskiej Armii... Chyba nie ma aż TAK przesrane.
- W sumie, jest ich trochę. Może zacznijmy od kilku bardziej... "podstawowych". Co zrobiliście Hororowi, gdy pojawiłem się tu pierwszy raz? I o co tu tak naprawdę chodzi? Dlaczego ścigacie mnie i Yoha? Jego rozumiem, miał pewne problemy z Nightmare Lordem, ale przecież ja nie szaleję. Lord Piekieł jest póki co spokojny.

- Horor... Właściwie, nic mu nie zrobiliśmy. Bogini Śmierci przyprowadziła go do reszty Bogów, a wtedy wyjaśniliśmy mu wszystko na temat Twój i Yoha. - dziewczyna spoważniała, kiedy chłopak zapytał o co tak właściwie chodzi Bogom.
- Nawet jeżeli Lord of Hells pozostaje nieaktywny, musimy podjąć odpowiednie środki już teraz. Podobnie było w przypadku Nightmare Lorda, ale tam się spóźniliśmy, a nawet zignorowaliśmy jego moc. Nie powtórzymy tego samego w Twoim przypadku. - dziewczyna podeszła do Ciebie i popatrzyła w oczy. Jej twarz raczej była niezmienna, Ty lekko się zarumieniłeś.
- Nie to że Wam nie ufamy. Yoh jest ścigany przez niektórych Bogów oraz Jigen Tankenka za kradzież pewnego przedmiotu z zapieczętowanego świata. To jednak postanowiliśmy wykorzystać jako przykrywkę, a żeby mieć powód do zabicia Yoha Atsuko. To jak teraz widzę, byłoby błędem. Podobnie jest w Twoim przypadku. Nie chcemy wpuszczać Lord of Hells do Zaświatów, zapewne się domyślasz więc czemu. Masz również tu odpowiedź na swoje pytanie, dlaczego nie możesz zostać pełnoprawnym Bogiem. - dziewczyna odsunęła się kawałek i ponownie uśmiechnęła. Czekała na jakieś inne pytania - wiedziała że masz ich masę.

- Próba zabicia nieświadomych ludzi, którzy mimo wszystko są dobrzy tylko dlatego, że... Eh... Nie jesteście snajperami. Nie obraź się, ale to było trochę barbarzyńskie. - powiedział z lekko skwaszoną miną.
(Powiedz mi, tylko szczerze. Masz zamiar stworzyć sobie królestwo tutaj?)
(Cóż... Całkiem ładnie tu. Duża przestrzeń... Spokój... Czemu by nie?)
(No i właśnie przekreśliłeś sobie szansę na stworzenie go akurat tutaj.)
(Nie sądzę. Mam dużo mocy. Świat Bogów, Terra... Co za różnica? Podbiję oba.)
(Teraz to mnie na serio zmartwiłeś.)
- Eh... No, ale jednak was rozumiem. - powiedział po chwili.
- To może teraz krótka lekcja historii? Dlaczego Lord Piekieł nie jest już panem Piekieł, jak to wskazuje jego tytuł? Kim tak naprawdę jest i jak ma na imię? A! I co się stało z Bogami Elementów? Arv Lord ich zwyczajnie wymordował i trafili do Zaświatów jako martwi, czy całkowicie usunął?
(Pytanie może i dziwne, ale mi się akurat przyda. Zwłaszcza, że muszę wymyślić jak choćby nieoficjalnie stać się pełnoprawnym bogiem, skoro oni mi na to nie pozwolą...)

Kobieta szczerze się zdziwiła gdy młodzieniec wspomniał o Lordzie Piekieł.
- Ostatecznie zadaniem Lorda Piekieł było jak sama jego nazwa mówi, panowanie nad piekłem. Dawniej, piekło było podatne na szaleństwa demonów i niespokojnych dusz, ale mniejsza o to. Ereb stwierdził że jego dzieła nie mogą być do ograniczane mocą, co robił Lord Piekieł. Osobiście to podziwiałam, starał się utrzymać porządek i dobrze panować, ale przez Ereba stał się kimś zupełnie innym. Obaj stracili nad sobą panowanie, a My nie mogliśmy narazić Zaświatów na zniszczenie przez ich dziecinne zabawy. Obaj zostali wygnani przez Boską Armię i samych Bogów. - kobieta złapała oddech i kontynuowała swoją wypowiedź, byle do przodu, czyż nie?
- Lord Piekieł i Ereb to ostatecznie władcy podziemia, władcy piekła i większości istot w nim żyjących. Jedyne co ich teraz by ograniczało to brak kontroli nad piątym i czwartym poziomem piekła - sami staliby się zbyt niebezpieczni. Zresztą, tych zakamarków nie kontrolują nawet Bogowie. Prawdziwe imię Władcy Piekieł to Ertrot, ale nigdy go nie używano po prostu ze względu na właśnie jego słynny przydomek. - gdy tylko Rayem zapytał o Bogów Elementów, na twarzy Bogini pojawił się lekki smutek.
- Laes Lord, niemalże najpotężniejszy z rasy Egorth... Nie znam nawet dokładnie tego planu, ale Arv Lord miał zabić na jego zlecenie wszystkich Bogów Elementów. Nie, nie skasował ich zupełnie, zostali zapieczętowani w jednym z zapieczętowanych wymiarów... Oczywiście, uprzednio, moc każdego z nich podobno została niemalże całkowicie wyssana, dlatego nawet po tysiącach lat pozostają zdecydowanie słabsi niż My... - dziewczyna spojrzała na Rayema przez chwilkę, ale nie zamierzała mu patrzeć w oczy. Mimo że to nie jest jej wina, ona właśnie tak to odczuwa. Aktualnie jest najważniejszą Boginią, to też nosi na swoich barkach winy przodków lub istot z nią spokrewnionych.
- Musieliśmy to ukrywać... Gdyby każdy znał tą prawdę, byłoby naprawdę nieciekawie. Twoja moc... Również zostałeś okłamany. To że stajesz się silniejszy z czasem niezależnie od treningów było kłamstwem ukartowanym przez Boginię Śmierci oraz Boga Wojny. To idiotyczne, ale chcieli Cię powstrzymać od treningów i uznali że to będzie najlepsze rozwiązanie. Nawet Horora udało się im przekonać. Wstyd mi za tą dwójkę. - wyjaśniła spokojne i odwróciła się. Generał Boskiej Armii, spojrzał na nią dosyć ponurym wzrokiem. Następnie spojrzała na Rayema i podeszła do niego. Nie chciałaby cokolwiek słyszała Bogini Życia, więc kawałek się oddaliliście pod pretekstem wymiany numerami telefonów. Bogini Życia na to poszła, bowiem od dawna szuka partnera dla Generała Boskiej Armii, Hoshimi.
- Rozumiem że chcesz się dowiedzieć wielu rzeczy i odpowiedzi na masę pytań, ale nie przeginaj bo będziesz miał ze mną do czynienia. Wystarczy spojrzeć na nią i chyba sam dostrzeżesz że takie zadawanie pytania po pytaniu na temat przeszłości sprawia jej coraz większy ból. - nagle poczułeś rosnącą w pobliżu Ciebie energię, która spokojnie dorównywała, a nawet przekraczała boską. Hoshimi spojrzała na Ciebie jakby miała Cię zabić.
- Jestem silniejsza od Bogów... Nie bez powodu objęłam stanowisko generała jako kobieta. - byłeś lekko przerażony taką mocą, jednak myślałeś póki co jak najbardziej racjonalnie. No i... O dziwo, spodobała Ci się Hoshimi ^^

Kiery wróciła do Bogini Życia, chwilę porozmawiały. Pewnie Hoshimi wymyślała jakiś powód dla którego zwiększyła przy Tobie energię, a który dotyczy zakochania się. Znała czuły punkt Bogini Życia na jej temat.

Kiedy Bogini Życia i Hoshimi rozmawiały, Ray na moment stał się nieobecny.

Podświadomość:
Miejsce: Takie jak zwykle - ruiny miasta.
Wszystkie jego moce były tam gdzie zawsze. Lord Piekieł naturalnie siedział na swojej skrzyni.
- Więc tak masz na imię?
- Taa... Ertrot... Teraz pamiętam...
- A co z twoją rasą? Tą informację akurat przemilczała.
- I dobrze. Z czasem sam ci powiem. Ciekawość, chłopcze, to pierwszy stopień do piekła. I zapewne wiesz jaką metaforę ukrywam pod tym powiedzeniem...
- Ray, pamiętaj, że bogowie to też żywe istoty. Nie dręcz jej trudnymi pytaniami, sam widzisz jak trudno jej na to odpowiadać.
- Taa... Macie rację. Poza tym dostałem numer do Hoshimi.
- Wcale nie.
- Huh?
Faktycznie. Nie dostał. Chłopak zamknął oczy i szeroko się uśmiechnął. Widać było, że próbuje pozornie ukryć złość. Pusty tymczasem zaczął się śmiać jak debil.
- Frajer! Nawet nie potrafisz zdobyć numeru dziewczyny jak masz okazję! Haha!
- Japa farfoclu! Może i jest ładna, ale nie przesadzajmy!
- Zerwałbyś z nią tak, jak z Ayano?
- To ja chodziłem z Ayano? - FAIL.
Wszyscy, a nawet Ertrot, choć w jego przypadku nie było tego widać, popatrzyli na Raya zupełnie zszokowani.

Rzeczywistość:
Chłopak wrócił do rzeczywistości.
(Rany... Boję się dalej o coś zapytać. Znając mnie, znowu walnę coś głupiego. Eh...)
Chłopak podszedł do dziewczyn.
(Rany... Czuję się jakbym grał w Gothica na żywo.)
- Możemy wrócić do pytań? Nie mam ich już dużo. Teraz bardziej na temat bogów. Na równinach powiedziałaś, że prócz ciebie przeciw mnie i Yohowi nie są jeszcze 2 boginie. Skoro jedna stoi obok ciebie, to kim jest ta druga? - zapytał spokojnie. To pytanie nie będzie chyba, aż tak "brutalne" jak poprzednie.

//Nie bez powodu porównałem tą rozmowę do grania w Gothica. Potraktuj to podobnie. Pytanie - odpowiedź. Pytanie - odpowiedź XD//

Kiedy tylko usłyszy na nie odpowiedź, zadaje po kolei następne pytania:
- Co do mojego "wzrostu mocy" nie musiałyście się martwić. Mam nie tylko boskie moce. Jestem też Half-Saiya'jinem. Trening i walkę mam we krwi. Nie powstrzymalibyście mnie od treningów. Ale widzę, że wiecie o "pasożytnictwie" Ertrota, skoro tak się obawiacie mojego wzrostu mocy... W każdym razie, Bogini Śmierci wspominała coś, że wasza moc stoi w miejscu. Macie jakieś ograniczniki? Jeśli tak, to znaczy, że gdy boska moc Yoha dorówna odpowiadającej dla niego energii, też zacznie wolniej rosnąć?
- Przy żadnym z was nie widziałem jeszcze chowańca. Nie pokazują się, czy nie wszyscy je mają?
- Wszyscy bogowie mają swoją broń?
Tutaj staje z założonymi rękami, głupio się uśmiechając.
- Często nam pomagacie... No i nie zawsze zbyt sprawnie wam to wychodzi. Jesteśmy dla was za silni, czy to wy wypadacie z formy? - wiedział, że to pytanie było bezczelne, ale cóż... Musiał je zadać XD

Gdy Ray podszedł do Bogini Życia, ta już odpowiadała nieco bardziej uśmiechnięta - wyraźnie polepszyło się jej samopoczucie po rozmowie z Hoshimi, Generałem Boskiej Armii.
- Mówiłam o Hoshimi, traktujemy ją ogólnie jako jedną z Nas, Bogów. - kiedy zacząłeś zadawać więcej pytań, kobieta Generał spojrzała na Ciebie jakby chciała Cię z miejsca zamordować, jednak kiedy przyglądała się jej Bogini Życia, sztucznie się uśmiechała. Gdy tamta niepatrzyła i zaczęła już udzielać Ci odpowiedzi, Hoshimi za nią przejechała sobie palcem wskazującym po szyi w pionie, następnie pokazując na Ciebie. Wiedziałeś co to oznacza, ale wolałeś się teraz tym nie zajmować - choć czułeś przed tą dziewczyną pewien respekt.
- Jeżeli chodzi o Nasze moce, nie. Tak jak wyjaśniłam Ci wcześniej, Bogowie Elementów nie mieli, ich przodkowie również nie mają możliwości stawania się silniejszym bez odpowiednich treningów. Oczywiście, są pewne ograniczniki... Ale to kiedy indziej. Cała ta historia z rosnącą mocą była jedynie przykrywką do tego by reszta Bogów miała powód, dla jakiego zwyczajnie mogą Cię wyeliminować i nie przyjmować do grona Bogów. - wyjaśniła dosyć szybko, kiedy zadałeś natomiast kolejne pytanie dotyczące chowańca, uśmiechnęła się.
- Większość z Nas posiada swoich chowańców, ale uwierz mi że mają one lepsze zajęcia niż przesiadywanie z Nami cały czas. A jeżeli chodzi o broń, nie. Ja dla przykładu nie posługuję się żadną bronią, a jedynie energią. Podobnie jak Bogini Natury. Są też tacy którzy walczą wręcz, ale za długo bym musiała Ci opowiadać. - kiedy zadałeś następne pytanie, Bogini Życia starała się powstrzymać Hoshimi od tego by się na Ciebie nie rzuciła. Następne pytanie ją jednak lekko zdziwiło, bowiem myślała że chłopak wie o ogranicznikach.
- Jak wspomniałam wcześniej, owszem, mamy pewne ograniczniki. Po połączeniu się z Nami, Soul Society, na większość istot takich jak Bogowie czy Kaioshinowie musiała zostać założona pieczęć która w świecie żywych umożliwia Nam używanie 25% mocy. Nie jest to zbyt dobre rozwiązanie, zwłaszcza jak ostatnio - przy Nightmare Lordzie. - wyjaśniła krótko. Hoshimi miała już dosyć. Uśmiechnęła się i podeszła do Ciebie, łapiąc za kołnierz i ciągnąc. Kiedy oddaliliście się już na bezpieczną odległość od królowej, miała ochotę Cię zabić.
- Zachowujesz się jak dziecko, prosić Ciebie to nic, a nic nie rozumiesz! Mniejsza o to... Za dużo czasu Nam już zabrałeś, ona ma dosyć pytań na dzisiaj, a Ty sam mnie już zaczynasz denerwować i zabiłabym Cię gdyby nie było tu Bogini Życia. - poszła do Bogini Życia, a ta spojrzała po kilku minutach na Ciebie. Nie wiedziałeś co się dzieje, ale po chwili podbiegła do Ciebie wraz z uśmiechniętą szyderczo Hoshimi.
- Ja naprawdę nie wiedziałam... Nigdy nie przeoczyłam problemów jakiegoś człowieka, a tu proszę... Na szczęście Hoshimi mi powiedziała że przekazałeś jej, iż masz problem z erekcją. - Generał Boskiej Armii niemal eksplodowała śmiechem gdy Bogini Życia mówiła to wszystko z taką powagą i spokojem.

Chłopak z początku nie bardzo zrozumiał, co powiedziała do niego Bogini Życia.
Chłopak wyraźnie skrępowany tym KŁAMSTWEM // :| // opuścił głowę tak, że grzywka zasłaniała jego oczy. Wyjął telefon z kieszeni i skasował 1 numer z kontaktów.
- Zaraz... - powiedział, podnosząc głowę.
- Aaaaaaaaaaaaaaaaaa..! - zaczął krzyczeć i panikować.
- Do kogo ja numer skasowałem?!
Po chwili jednak się ogarnął i schował telefon do kieszeni.
- Ekhem... Skoro ona jest wobec ciebie taka szczera, to ja też będę. Wcale nie szuka chłopaka. Jest lesbijką.
Szybko się odwrócił z ogniem w oczach i szczerząc się jak opętany.
(Tak! Giń, suko!)
Odwrócił się ponownie. Tym razem był uśmiechnięty.
- Jako, że twoja jakże urocza przyjaciółka zapewne będzie miała ochotę mnie zaraz zabić... - tu spoważniał, spoglądając na Hoshimi - ...tak jak ja ją... - ponownie się uśmiechnął - ...to chyba czas na naprawdę ostatnie już pytanie. Z której strony wy tu przychodzicie, bo chciałem sobie potrenować?
Kolejne bezczelne pytanie ze strony Raya.

Kiedy tylko wspomniałeś o tym, iż Hoshimi jest lesbijką, ta rzuciła się na Ciebie. Nie zdążyłeś nawet usłyszeć odpowiedzi na pytanie. Bogini Życia zniknęła zostawiając Was samych, co dla Ciebie nie było zbyt dobrym wyjściem. Kiedy udało Ci się odskoczyć na kilka metrów, zwyczajnie teleportowałeś się na Terrę - dziewczyna była wkurzona. Nie. To mało powiedziane. Podkoszulka była w wielu miejscach porwana. Niestety, jej nic się nie stało bo nie chciałeś atakować kobiety.

» wybierz sobie gdzie na Terrze żeś się pojawił.

Raymond pojawił się gdzieś w boskim świecie. Gdzieś, bo nie znał tak naprawdę nie znał tego świata. Jeżeli spotka Generał Boskiej Armii lub jakiegoś innego boga od razu pyta o ograniczniki, które blokują boską moc do 15% poza ich światem.

Spotkałeś Generał Boskiej Armii, Hoshimi. Nie byliście dla siebie najmilej nastawieni, dlatego na Twojej twarzy pojawił się lekki grymas. Ona skłamała Bogini Życia że masz problemy z erekcją, Ty zaś że jest lesbijką. To sprawiło że nie za bardzo wiedzieliście nawet jak zacząć rozmowę. Dziewczyna nie miała najmniejszego zamiaru się bić - przynajmniej nie teraz. Gdy wspomniałeś o ogranicznikach, trochę zmieniła swoje nastawienie. Na jej twarzy pojawił się uśmiech.
- A więc chcesz pozbyć się ograniczników Bokkai, co?
Nim odpowiedziałeś, Hoshimi odwróciła się do Ciebie plecami.
- To niemożliwe.