Rukongai największa i najbardziej zaludniona część Soul Society. Miejsce przebywania zwykłych dusz. Rukongai podzielone jest na 4 dzielnice i 320 okręgów. Im dalej od centrum, tym większy numer okręgu. Im większy numer, tym większe zaniedbanie okręgu i większa przestępczość.
_______________________________________

Arisa pojawiła się w jednej z najdalszych części Rukongai. Rozejrzała się chwilę po czym zaczęła iść.
(Jak ci ludzie mogą żyć w takich warunkach? Ci Shinigami nawet o nich nie dbają. Po co ogólnie przysyłają ich w takie miejsce? To niedorzeczne, przecież lepiej żyłoby im się po śmierci w normalnym świecie. Tam przynajmniej są normalne warunki. Te całe Soul Society to jedna wielka ściema.)
Jeśli ktoś jest na "ulicy" to dziewczyna idąc przygląda się twarzom, jeśli jednak nikogo nie ma zwyczajnie idzie, mówiąc.
- Jest tu kto?

//Założyłem temat Rukongai, gdyż obrzeża Seireitei to obrzeża i powinien zaliczać się tylko pierwszy okręg.//

Jak na razie niewielu ludzi. Nieliczni, którzy byli na zewnątrz i cię zauważyli, woleli wrócić do domów. Miasto duchów, dosłownie.

Szła powolnym krokiem dalej.
- Rety... co jest z tymi ludźmi? Samo życie tu jest straszne, ale może ktoś wyrządził im krzywdę, że tak reagują? - powiedziała pod nosem.
Coś jej tu nie grało i wyglądała na coraz bardziej wkurzoną. Za wszystko co tu się dzieje obwiniała Shinigami, zwłaszcza tych całych kapitanów. Nie wytrzymała. Podeszła do jednego z domków, kopem otworzyła drzwi i podeszła do jednego z mieszkańców. Chwyciła go za łachmany i podniosła do góry.
- Powiesz mi co tu się ku*wa dzieje?! Czemu żyjecie w takich warunkach? Czy ci cali Shinigami wam coś zrobili? Odpowiadaj!

- O co chodzi? Proszę, zostaw mnie!
To również był dość starszy mężczyzna, jak zaraz przy Seireitei. Nagle przybiegł mały chłopiec z kijem i zaczął cię nim bić po nodze.
- Puść go! Puszczaj go!

Arisa puściła mężczyznę podnosząc nogę i łapiąc się za nią. Ból nie był ogromny ale atak z zaskoczenia robi swoje. Dziewczyna szybko doszła do siebie. Stanęła naprzeciw chłopca i sprawnym ruchem, nie robiąc mu krzywdy wyrzuciła mu z reki kij rzucając go jednocześnie pod ścianę.
- Nie chciałam mu nic zrobić.
Zrobiła krok do przodu, stając bliżej chłopca. Złapała go za ramiona i kucnęła.
- Wiesz, że mogło się obyć bez tego kija? Wystarczyłoby abyś ładnie poprosił. Teraz powiedz mi czemu to miejsce wygląda... na tak zaniedbane. Czy to wina Shinigami? Chcę wam pomóc.
Powiedziała patrząc cały czas dziecku w oczy.

Wyrwał się i odsunął od ciebie.
- Ładnie prosić?! To ty nam rozwaliłaś drzwi, wpadłaś do domu i zaatakowałaś mi dziadka!
- Spokojnie. Shinigami robią co mogą, ale zwyczajnie jest sporo do roboty. Hollowy nie znikną z dnia na dzień. Im bliżej do Seireitei, tym faktycznie jest im łatwiej pilnować porządku, ale im dalej, tym trudniej, żeby nad wszystkim panowali. Dlatego najdalsze obszary Rukongai są takie, nie inne. Bywało, że próbowali wyplenić całą przestępczość, ale wystarczy kilku takich i wszystko znowu wraca do stanu poprzedniego, jak bakterie. Gdyby nie było Shinigami, nawet wewnętrzne obszary byłyby takie jak te, a te byłyby całkowicie zniszczone.

Dziewczynie zrobiło się głupio bo gówniarz miał rację.
- Taa... Wybacz. - powiedziała patrząc na chłopca.
Przeniosła wzrok na mężczyznę.
- Bakterii trzeba się pozbywać. Skoro nie robią tego osoby, które powinny zrobi to ktoś inny. - powiedziała z uśmiechem.
- Powiedz mi proszę gdzie ich znajdę.

- Cóż... Albo wszędzie, albo nigdzie. Gdy tacy nie chcą być znalezieni, nie odróżnisz ich od typowego mieszkańca. Jeśli jednak będą chcieli być zauważeni, może być za późno na reakcję.

- Nie za bardzo mi pomogłeś. No cóż, dzięki. Jeśli oni nie chcą być znalezieni zrobię tak, że to oni mnie znajdą.
Dziewczyna wyszła z domku. Szybko poleciała poza obszar zamieszkały. Stanęła gdzieś na polanie i uwolniła taką ilość energii jaką wytwarza zwykły Shinigami. Trudno było jej jednak określić czy jest wystarczająca gdyż tamci posługują się Reiatsu a ona KI. Miała nadzieje, że ktoś się zaraz pojawi. Była naprawdę "napalona" na walkę.

Nikt się nie zjawiał - najwidoczniej rzeczywiście tutejsi wyczuwają tylko Reiatsu, może za wyjątkiem kilku potężniejszych istot.

- Rety... a miałam taką ochotę na walkę. Nudzi mnie już to Soul Society. No nic, wracam do reszty i powiem im, że możemy wracać.
Dziewczyna przyłożyła dwa palce do czoła i teleportowała się do Maxa.