Jeden z największych budynków znajdujących się w mieście. Stanowi on siedzibę głównych stróżów prawa w Galea. Jest on wystarczająco duży by pomieścić całą jednostkę, a nawet trochę zbyt wielki, gdyż wiele pomieszczeń jest zwyczajnie pustych. Na parterze znajduje się recepcja, pokoje dla stróżów prawa, zbrojownia, sporych rozmiarów siłownia i łazienki. Jest tu także zejście do podziemi, które rozciągają się niemalże pod całą posesją. Znajdują się w nich cele dla więźniów oraz wielkie archiwum, gdzie przechowywane są wszelkie ważne i mniej ważne akta. Na piętrze zostały umieszczone biura i stołówka. Z zewnątrz budynek może przypominać pałac, a cała posesja została ogrodzona solidnym, metalowym płotem. Przy bramie zawsze stoi dwóch strażników, a kilku innych patroluje teren dookoła.
_____________________________________________________________

Isaac szybkim krokiem zbliżał się do siedziby straży. Minął strażników przy bramie, którzy nawet nie próbowali go zatrzymać. Dobrze wiedzieli kim jest. Już nie raz Nivarit bywał tutaj. Vah'yr przeszedł przez sporych rozmiarów drewniane drzwi i znalazł się w środku budynku. Jak zwykle było tu dość głośno i wiele osób chodziło tu i tam. Isaac skierował się do recepcji. Patrzył chwilę na człowieka siedzącego za biurkiem, a gdy ten zwrócił na niego uwagę, odezwał się:
-Muszę zobaczyć się z dowódcą... Teraz. Zajmę mu dosłownie chwilkę. Chyba nie jest zajęty, nigdy nie jest. A przynajmniej nie wtedy, kiedy chcę go widzieć.

Dobrze zbudowany strażnik siedzący za biurkiem zmierzył Cię wzrokiem. Kiedy natomiast przemówiłeś, na jego twarzy zaczął malować się uśmiech.
- I naprawdę spodziewasz się tego, że zawołam mojego dowódcę tylko dlatego, że przyszedł pierwszy lepszy człowieczek z ulicy, który chce z nim zamienić dwa słowa? Kpisz sobie ze mnie?

Issac patrzył na strażnika podobnym wzrokiem co on na niego, lecz na jego twarzy nie malował się uśmiech. W momencie gdy funkcjonariusz przemówił, uwagę Isaaca przykuła wielka tablica wisząca na ścianie nieopodal. Był to plan budynku, które często można zobaczyć w takich właśnie miejscach. Nastąpiła szybka zmiana planu Nivarita. Szybko prześledził tablicę w poszukiwaniu pokoju, w którym zostało zlokalizowane biuro dowódcy. Teraz wystarczyło się tylko do niego udać.
Z krótkiej wypowiedzi strażnika udało mu się wyłapać tylko końcówkę drugiego pytania. Jednak Isaac nie miał i tak zamiaru dalej z nim rozmawiać.
-W takim razie, ja się oddalę - powiedział, po czym odszedł od strażnika i zniknął gdzieś w korytarzu za rogiem. Oczywiście poszedł w stronę przeciwną do wyjścia. Jeśli strażnik będzie chciał za nim pójść, nie uda mu się go odnaleźć, gdyż Nivarit ukrył się za pomocą techniki Mist Cloak.
Niewidzialny Isaac szedł powoli z rękami w kieszeni. Kierował się do biura dowódcy straży. Kiedy znalazł się przed drzwiami do poszukiwanego pomieszczenia, szybko sprawdził czy nikogo nie ma w środku używając techniki Astral Perception. 
Jeżeli w środku nikogo nie ma, a na korytarzu nikt się nie kręci, Isaac wchodzi do pomieszczenia, kładzie list na biurku i opuszcza budynek. 
Jeśli jednak, ktoś w pomieszczeniu jest, Isaac wpycha list przez szparę pod drzwiami, puka do nich i opuszcza budynek.

Kiedy stałeś się niewidzialny, przemknięcie obok strażnika, który wcześniej Cię zatrzymał nie okazało się choćby najmniejszym problemem. Mimo wszystko, dziwnie się wtedy poczułeś – odniosłeś wrażenie, jakbyś był obserwowany. Rozejrzałes się, jednak nikogo podejrzanego nie zauważyłeś. Poszedłeś więc dalej. Gdy tylko dotarłeś do biura dowódcy, usłyszałeś stosunkowo głośną kłótnię dochodzącą z owego pomieszczenia. Zanim jednak się zbliżyłeś by podsłuchać rozmowę, z pokoju wybiegł młody chłopak. Po krótkiej chwili, z gabinetu wyszedł także dobrze zbudowany mężczyzna w zbroi, drapiąc się z tyłu głowy.

Facet wydawał się przyglądać uciekającemu młodzieńcowi, zaś kiedy już zniknął mu z oczu, zwyczajnie westchnął.
- Kimkolwiek jesteś, możesz już wyjść z ukrycia… Chyba, że chcesz mieć problemy.
Początkowo nie wiedziałeś co myśleć. Nie zamierzałeś zdejmować z siebie działania „Mist Cloak”, gdyż uważałeś za niemożliwe to, by ktoś wyczuł twoją obecność, gdy używasz owej techniki. Kiedy facet dobył miecza znajdującego się na jego plecach, a następnie szybkim i sprawnym ruchem wbił ostrze w ścianę, mijając twoją głowę o zaledwie 2-3 cm, odruchowo dezaktywowałeś swoją umiejętność. Dopiero teraz uświadomiłeś sobie, że przez długi czas nie trafiałeś na  żadnego godnego przeciwnika, który byłby w stanie wyczuć twoją aurę.
- Nazywam się Ivan Spike. Jestem dowódcą straży w tym mieście, a także jednym z najlepiej wyszkolonych szermierzy na kontynencie Palan. Nie sądzisz, że ukrywanie swojej obecności oraz wyciszenie energii jest zbyt słabą sztuczką na oszukanie kogoś takiego jak ja?
Szybko uświadomiłeś sobie, że nie masz najmniejszych szans na walkę z tym mężczyzną – najlepiej będzie mu oddać przesyłkę i się stąd ulotnić. Przynajmniej tak podpowiadał ci zdrowy rozsądek…

// W skrócie – Ivan zorientował się, że jesteś tuż obok niego, gdyż wyciszenie aury nie jest równoznaczne z jej całkowitym ukryciem. Nie przy takiej odległości oraz nie w przypadku kapitana straży, który nie bez powodu obejmuje owe stanowisko.//

Isaac był niezwykle zaskoczony kiedy miecz dowódcy straży minął jego głowę o parę centymetrów.
(Niemożliwe! Nie przytrafiło mi się to od czasu...)
Dezaktywował technikę Mist Cloak, ujawniając swoją tożsamość. Nie dał jednak po sobie poznać zaskoczenia. Mierzył Ivana wzrokiem i powoli sięgnął ręką w stronę swojej głowy by ściągnąć z niej kaptur. Wysłuchał dowódcę straży i dopiero wtedy sam się odezwał.
-Yo. Jestem Isaac Nivarit, lokalny kowal, może mnie kojarzysz? Nieważne, nie po to tu jestem.
Ponownie zmierzył wzrokiem postać stojącą przed nim. Już na pierwszy rzut oka wyglądał na dużo silniejszego niż mogłoby się wydawać. Na pewno nie byłby łatwym przeciwnikiem. Dużą uwagę Isaac'a przykuł też miecz należący do Ivan'a. Było to na prawdę niezłe cacko. Nivarit zastanawiał się kto je stworzył, bo przynajmniej on sam nie przypominał sobie, by dostał kiedykolwiek zlecenie na taki miecz. Nie zamierzał jednak teraz wypytywać Ivan'a o broń. Sięgnął więc do swojego woreczka i wyciągnął z niego list.
-Pewna wredna dziewczyna, poprosiła mnie bym ci to przyniósł - powiedział i podał list kapitanowi.
Jeśli Ivan już nic od niego nie chce, Isaac powoli odchodzi korytarzem, znajduję wyjście i opuszcza budynek.

Na twarzy Ivana pojawił się niewielki uśmiech gdy powiedziałeś mu, że jesteś „lokalnym kowalem”. Po chwili, broń mężczyzny zamieniła się w energię, która „wpłynęła” do złotego pierścienia, znajdującego się na palcu wskazującym rycerza. Po wręczeniu przesyłki, szatyn nie chciał od ciebie niczego konkretnego.
- Dzięki, panie kowalu.
Gdy Spike wrócił do swojego biura, Ty również doszedłeś do wniosku, że nie masz już tutaj czego szukać. Przynajmniej na chwilę obecną. Bez większych problemów opuściłeś budynek, wywołując również konkretne zdziwienie na twarzy strażnika, który wcześniej nie chciał Cię przepuścić.