//Smok wchodzi do Sklepu słychać typowy dzwonek, gdy otwierają się drzwi.//
-Halo jest tu ktoś? - zapytał

Sprzedawczyni, odwróciła się w stronę świeżego klienta.
-Dzień dobry. -Pomóc w czymś? Zapytała proponując pomoc.

Odwraca się w stronę swoich artykułów, chwilę myśli. Wyciąga rękę i wyciąga z lodówki wodę gazowaną. Ponownie, kieruje się w stronę klienta, i kładzie na stół napój.
-Domek? Wynająć? Będąc dość starszą kobietą, była czuła i samotna. -Wiesz co? Możesz zamieszkać u mnie na parę dni. -Akurat potrzebuje pomocy w ogrodzie. Powiedziała proponując taki układ.

[w sumie i tak nie mam za dużo pieniędzy]
-Dobrze! - powiedział z uśmiechem -Jeżeli to nie sprawi większego kłopotu, to mogę się u Pani zatrzymać - Ahh zapomniałbym o wodzie... Ile płacę - Zapytał roztrzepany chłopak

Starsza kobieta, słysząc zgodę młodzieńca uśmiechnęła się.
-A, zapomnij i zapłacie. Weź ją, jest już późno więc poczekaj chwile a ja zamknę sklep i pójdziemy do mnie. Zaproponowała.

Smok podniósł swoją torbę, zabrał wodę i poszedł ze starszą Panią.

He left his barrow infront the shop, tieing a piece of long rope to it, and then to his arm, to make sure nobody will steal his barrow for god-knows-what reasons. He then entered the shop.
-Hello, if I may, I would like to have some water, and possible information. To be more clear, where can I get a car?

Z zaplecza wyszła starsza kobieta, właścicielka sklepu.
- Słucham? Wody..? Zaraz panu podam, proszę poczekać. - powiedziała, po czym podeszła do lodówki z napojami i podała Ci zimną wodę.
- Samochód zdobędzie Pan w Salonie Shurima. Jak wyjdzie Pan z mojego sklepu, to wciąż na prawo, aż zobaczy Pan wielki salon z samochodami. Proszę uważać bo wg. mnie Pan Shurima nie jest człowiekiem o zdrowych zmysłach.. - rzekła, po czym poszła znowu na zaplecze.

He examied the bottle, looking for it's price, //everything after this, untill futher notice is to be omited if the said bottle has no price// Tendou then placed his pay on the table //end of omitin'//, and left. Putting the bottle onto his barrow, he continued forward the Salon.

Maximus otworzył drzwi do sklepu.
-Dzień dobry. Czy można tu kupić dom? Zapytał i wszedł do środka.

Sprzedawczyni zdziwiona odpowiedziała oczywistą odpowiedź.
-Przecież to sklep spożywczy, w naszym mieście nie ma sklepów zajmujących się Nieruchomościami. Powiedziała, wzięła oddech i dodała.
-Jedyne Biuro które znam jest w mieście Emina. Wytłumaczyła.

- Przepraszam nie zauważyłem napisu. Dziękuję za pomoc droga Pani. Do zobaczenia!
Maximus podziękował i wyszedł ze sklepu w poszukiwaniu miasta Emina.