Chłopak widząc, że to nic nie da przestał miotać pociski i złapał się za klatkę piersiową i próbował się uspokoić i złapać oddech.
Na razie zniknę. To ci powinno przywrócić trochę mocy, gdyś mnie NAPRAWDĘ potrzebował wezwij mnie, wypowiadając moje imię.
Horor zniknął. Jego obecność nie była już wyczuwalna dla chłopaka, a ten odzyskał trochę sił i mógł mówić już nieco bardziej normalnie.
- Co... Co mi zro-biłeś..? - zapytał Majin'a.
Co prawda nie wiedział, czy to jego sprawka, czy też powoli dostawał ataku serca. Jednak skoro nie miał jak walczyć, chciał chociaż wiedzieć, czy Buu miał z tym jakiś związek.

Właściwie to nic.. Jedynie trafiłem w najsłabszy punkt na twojej klatce piersiowej, sprawiając tym samym że bardzo trudno oddychasz. To raczej nie przeszkadza mi w walce z Tobą, aczkolwiek dla Ciebie może być to problem. Nie martw się, postaram się szybko zakończyć twoje cierpienia. - powiedział i wystawił rękę przed siebie. Zaczął w niej tworzyć jaką energię.. Atak jest dość potężny więc zanim go naładuje możesz coś zrobić. Najlepiej uciec ale to zależy od Ciebie.

Lepiej dla niego by było, gdyby to był atak serca...
Chłopak obserwował jak Buu ładował swój atak.
Teraz mam tylko 2 wyjścia... Uciekać albo przyjąć na siebie jego atak. Z tym, że nie wiem, czy teraz dam radę go uniknąć...
Chłopak przyłożył 2 palce do czoła i przed samym uderzeniem zniknął, teleportując się na Atol.

Buu trafił w nic. Mimo to, atak wywołał spory wybuch. Wiadome było że ładowanie go nie było byle podpuchą. Gdyby chłopak go przyjął, zginął by.
- Hmm.. Instant Transmission? Ciekawe.. - powiedział do siebie. Kiedyś używał tej techniki po wchłonięciu Goku. Mimo to, nie wiele już pamięta. Usiadł po turecku w powietrzu i zaczął szukać KI Rayem'a. Nie miał zamiaru odpuścić.

Chłopak nagle pojawił się za Buu. Jedną ręką miał przystawione 2 palce do czoła, zaś druga była wyprostowana i ustawiona w kierunku Majin'a. Przeciwnik nie był w stanie się nawet obejrzeć, bo chłopak wystrzelił szybko Big Bang Attack. Jednak atak był słabszy, bo robiony na szybko. Po tej "niespodziance" odleciał na kilka metrów do tyłu i przyjął pozycję obronną.
Chłopak przemyślał to, jak ma walczyć z "astma" i po prostu starał się nabierać możliwie jak najwięcej powietrza do płuc, a następnie wstrzymywać oddech na dość długi okres. Dodatkowo robił to z takim spokojem, że nawet nie dało się po nim poznać, że przestaje oddychać.

Ray był gotowy na ruch Buu. Gdyby chciał go zaatakować wydłużającymi się kończynami, po prostu unikał. Jeśli chciał go zaatakować za pomocą ataków Ki, unikał lub atakował, by przerwać ładowanie ataku. Jeśli zaś Majin chciał go zaatakować z bliska, bronił się i zadawał ciosy, ale najpierw starał się "odkopać" Majin'a, nim ten zdąży uderzyć.

//Piękny post xd//

Majin medytując i starając się wyszukać twoją KI nie spodziewał się że pojawisz się za nim więc dostał atakiem prosto w głowę. Było to bolesne przeżycie, ale cóż..
Buu rzucił się na Ciebie w walce wręcz, jednak przewidziałeś to i zacząłeś unikać, blokować lub kontrować ataki. Na Turnieju walka wyglądałaby naprawdę wspaniale. Mimo to, nie był to Turniej. A szkoda.
W ostatnim momencie Buu złapał Cię za nogę i chciał wyrzucić. Ty w ostatniej chwili przed wyrzuceniem złapałeś go za łapę i przyciągnąłeś zadając potężnego kopniaka w brzuch. Majin skulił się i zastosował ostatnią deskę ratunku. Oderwał od siebie kilkaset małych komórek i wszystkie rzucił w Ciebie. Tak. Postanowił Cię wchłonąć.

//Jak piękny? Nie napisałem, że się mu oświadczam xD//

Chłopak widząc komórki Buu lecące w jego stronę postanowił zastosować tylko 1 możliwe wyjście... //WIAAAAAAAAAAAAAĆ!!! XD// Z początku chciał zniszczyć wszystkie komórki lecące w jego kierunku, ale wiedział, że sobie nie da z tym rady. Dlatego najpierw skrzyżował ręce i ugiął kolana, a następnie wyrzucił z siebie dość dużą ilość energii. Tak, mam tu na myśli Explosion Wave.
Jeśli udało mu się zniszczyć tym komórki chłopak wylądował na piasku i szykował się na atak Majin'a. Jeśli zaś nie... To sami wiecie XD

//Jeśli mnie zaabsorbuje, to będę chociaż mógł się pobawić w jego "wnętrzu"? XD//

Udało Ci się zniszczyć jego wszystkie komórki, a on sam zaczął opadać z sił. W dodatku, obaj dostrzegliście ogromy, czarny wybuch na pustyni.
- Aizen..? Jego energia zniknęła..? Nie wierzę.. I skąd ten wybuch? To nie był Aizen... A co tam! W takim razie moja kolej.. - powiedział i się uśmiechnął.
- Jeżeli już miałbym zginąć, a jest to możliwe, zginiesz razem ze mną. - rzekł. Wystawił rękę w górę i zaczął generować w niej jakąś energię.
//Potrwa to może z dwie-trzy tury. Domyślasz się co to za atak? xd?//

//PLANET BURST! Technika ostateczna Buu, mogąca zniszczyć planetę, jak to było w przypadku Ziemi! Oczywiście, że wiem Albo coś innego... XD//

- O CHOLERA! - krzyknął. Najwyraźniej widział, co to za technika.
Muszę chwilę odetchnąć i znaleźć sposób, by jakoś się go pozbyć wraz z tą techniką...
Chłopak wymyślił pewien plan, a raczej... kilka XD Pierwszą rzeczą jaką zrobił, to przeniósł się przed Buu.
Ciekawe, czy to zadziała...
Chłopak machnął ręką i techniką Vegetto zniszczył Majin'owi ręką, którą stworzył kulę. Następnie podniósł drugą rękę do góry i stworzył "tęczową" kulę, która nagle się pomniejszyła, a po załapaniu jej przez chłopaka, przyjęła formę gwiazdek. Ray rzucił przeciwnikowi Stardust Breaker prosto w brzuch, mając nadzieję, że po tych kilku do kilkunastu sekund Majin zostanie w całości zniszczony, przez tą "świetlistą" technikę.

I nie pomyliłeś się. Mimo wszystko, Buu jest demonem. Technika dosłownie obróciła go w proch.

- Um? To koniec? O.O - chłopak stał dosłownie zamurowany ze zdziwienia.
- Haha... Hahaha... Hahahahaha! - chłopak zaczął się śmiać z radości. W pewnym momencie Ray zrzucił Super Saiyan'a i typowo spadł na piach, od razu rozkładając ręce na boki.
//"Zrzucić Super Saiyana", a w ogóle zrzucić, oznacza powrót do normalnej postaci. Taka uwaga dla niekumatych... >.>//
Na twarzy chłopaka był widoczny uśmiech. Wyglądał jak Gohan po pokonaniu Cell'a. Jednak jego "chwila wytchnienia" nie trwała długo. Gdy tylko złapał oddech i się nieco rozluźnił, wstał i teleportował się w miejsce, gdzie spotkał Shigen'a i jego zgraję.

Młodzieniec wylądował na plaży, położył się w cieniu jakiejś palmy i wpatrywał się w ocean.

Sameyaro spędził trochę czasu na plaży, trochę ponurkował w oceanie, później spacerował.
-Heh... czyżby coś się działo w Soul Society? Wyczułem otwarcie aż dwóch bram, jedna to na pewno Yoha, ale czyja była druga to już pojęcia nie mam.- Spojrzał w niebo.- Może by tak... nie... naprawdę nie znoszę tamtego miejsca...- Wzbił się w powietrze i poleciał w stronę lasu Selvas.

Dzięki pomocy promieni teleportacyjnych używanych w galaktycznych więzieniach do transportacji skazańców, ciemnowłosy chłopak został zesłany właśnie w to miejsce. Shun po wylądowaniu poczuł pod stopami ciepły piasek, następnie spojrzał przed siebie i ujrzał wielki ocean. Nagle jego mózg przeszył lekki ból, a następnie poczuł wielkie pokłady energii ki. Horigoshi zrobił zniesmaczoną minę, po czym pomyślał.
(Hah! Wielkie pokłady Ki... Pewnie posiadacze tej mocy mają się za nie wiadomo kogo. Jestem słabszy i to o wiele. Ale czego się bać w końcu jestem pierdolonym skazańcem!)
Zielonooki uśmiechnął się szyderczo, następnie przyłożył do czoła środkowy palec oraz palec wskazujący i zniknął.

Młodzieniec nagle się pojawił, po czym zaczął szukać jakichś ludzi, a jeżeli znalazł pyta o 'Erin Kaichi'.

Soundtrack
Maximus Revolta
Niestety, nie spotkałeś żadnego człowieka – wyraźnie nikt nie czuje potrzeby odwiedzenia plaży w tej chwili.

// :72: Ciepło jest...//
Maximus postanowił polecieć na jedną z wysp.

// http://www.anrevosprites.net/t1573p90-ocean-legandia-temat-ogolny#59433 //
Kiedy dziewczyna dociera na plażę, od razu rzuca świecącą skałę na jej piaski po czym wzlatuje w powietrze chcąc zrobić porządek z potworem, który ostatecznie dość mocno ją zdenerwował podczas drogi. Chwytając Onixa za końcówkę ogona, zrzuca go z ogromnego głazu, po czym podnosi go i odlatuje w kierunku Eminy.

Kiedy chwyciłaś Onixa za ogon, on spał w najlepsze. Dopiero w locie się obudził, nie mając zielonego pojęcia o sytuacji w jakiej się znalazł. Kiedy doszedł do siebie, dostrzegł jak odlatujesz – ku Twojemu zdziwieniu, zwyczajnie ruszył za Tobą w kierunku Eminy. Nawet jak dotrzesz tam przed nim, to Pokemon tak czy siak trafi do miasta, a wtedy nie będzie wesoło – i dla niego, i dla ludzi, którzy go zobaczą.

Dziewczyna się zatrzymała, po czym wylądowała niedaleko plaży, wzdychając. Nie wiedziała co ma zrobić. Z jednej strony, ludzie już widzieli tyle, że taki potwór nie byłby dla nich większym zaskoczeniem. Z drugiej strony trzeba brać pod uwagę fakt, że może spowodować masową panikę, a wcale nie jest groźny – przynajmniej na chwilę obecną.
- Dobra, wskakuj na tą skałę… Później pomyślę, co z Tobą zrobić. – stwierdziła z wyraźnie zrezygnowanym wyrazem twarzy. Nie bardzo wiedziała jak zachowa się Yoh, kiedy zobaczy Pokemona. Przecież, pomimo wiedzy na ich temat, nie ma pojęcia o tym, że istnieją w tej rzeczywistości. Kiedy Onix wejdzie na świecący głaz, dziewczyna leci w kierunku miasta.