//Swoją drogą... Nie miałeś teraz tej transformacji w KP i tak po prostu ją wprowadziłeś, nie dając mi znać i nie umieszczając żadnych informacji na wiki. Niedobrze.//

Wbrew pozorom, ognista kula wyrządziła trochę większe szkody, niż przewidywała Ayano. Szybka seria ciosów początkowo była bardzo skuteczna, dopiero po pewnej chwili Morioka stopniowo zaczynała opanowywać sytuację. Wykorzystują najbardziej dogodny moment - wystrzeliła Eye Laser, które trochę rozproszyło i nieznacznie odepchnęło Iseula. Następnie psychopatka postanowiła zastosować technikę Nightmare. W zasadzie czysty fart sprawił, że technika nie doszła do skutku, bowiem zanim kobieta ją wykonała, została od tyłu zaatakowana przez nowego przeciwnika! Był to Masujiro Abukara - dawny członek Gidayu rasy Majin. Masujiro założył duszenie, zaś Iseul się uśmiechnął i nie zwlekając rozpoczął natarcie od nowa. To uniemożliwiło kontynuowanie akcji Ayano. Demon ładował w obu rękach ognistą energię. Gdy był już wystarczająco blisko - wykonał cios prawą, tworząc wokół wielką, ognistą pięść, która zadawała duże obrażenia i objęła całą Moriokę. W tym samym czasie, aby nie oberwać, Abukara się teleportował nad Ayano i w momencie, w którym była ogłuszona wykonał Mystic Attack, wydłużając swoją nogę i wbijając przeciwniczkę w ziemię. Na domiar złego, tuż nad nią pojawił się znów Agoranu i wykonał ten sam atak ognistą pięścią, co wcześniej, tym razem jednak zostając zablokowanym i odrzuconym przez instynktowne uwolnienie sporej energii Ayano, która zaraz po tym skomentowała zachowanie mężczyzn i dodała... dość psychopatycznie brzmiące stwierdzenie.
Obaj zrobili dość dziwne miny, będąc najwyraźniej zaskoczonymi takimi słowami. Odezwał się kobiecy głos zza pleców Morioki.
- Chętnie na to popatrzę.
Gdy wszyscy spojrzeli na miejsce, skąd dochodził głos, nikogo tam nie było.
- Jednak wolałabym, żebyś wtedy zmieniła wygląd na tradycyjny... Nie jesteś tak atrakcyjna w tej formie. - znów dobiegł skądś głos. Dopiero za chwilę, kilka metrów nad Iseulem i Masujiro pojawiła się kobieta o ciemnych włosach z wpiętą w nie różą. Można było poznać, że jest wampirzycą - szczególni przez fakt jej powabnych kształtów. Wszyscy spojrzeli się na nią.
- Leila! Co tu robisz?!
- Oh, Iseul. Tonia wspominała o Twojej porażce... Żenujące. Ale nie tym teraz się zajmujmy, macie dwoje gości - mnie i Ayano. - dopiero teraz Morioka zwróciła uwagę, że Leila nie jest martwa - nie miała aureoli nad głową.
- Ayano, jestem pod wrażeniem Twojej fantazji... Mam jednak dla Ciebie propozycję nie do odrzucenia... - po tym zdaniu zamilkła, jakby czekając na jakąkolwiek reakcję Morioki. Masujiro i Iseul milczeli. Prawda była taka, że wampirzyca emanowała naprawdę dużą energią.

//Wybacz – informacje na Wiki będą aktualizowane w odpowiedniej kolejności.
O ewentualnych zmianach będziesz informowany poprzez Prywatne Wiadomości – tak, na chwilę obecną będziesz jedyną osobą mającą wgląd w to, co planuję zmieniać w związku ze swoimi postaciami.//

Pojawienie się wampirzycy wywołało na twarzy Morioki lekkie zdezorientowanie – kolejna przeciwniczka? Dopiero po chwili dostrzegła brak aureoli nad jej głową – słowa kobiety szybko uświadomiły posiadaczkę mocy Nightmare Lorda w tym, że zamierza jej pomóc – niestety, nie za darmo.
- Nie wiem, czy będzie to dla Ciebie przyjemny widok. Myślałaś, że zamierzam cały czas przebywać w tej formie?...
Ayano zaczęła chichotać – nie minęło dużo czasu, kiedy ponownie zmierzyła wzrokiem swoich przeciwników, a następnie tajemniczą przybyszkę.
- Leila?... Wybacz, kochana, ale nie istnieją propozycje, których nie można odrzucić. Trzeba jedynie liczyć się z konsekwencjami, jakie niesie ze sobą ich zlekceważenie.
Morioka doskonale wiedziała, że nie może teraz bezmyślnie ruszyć na któregokolwiek przeciwnika. Przed nią stoi aż troje wojowników, z którym na dobrą sprawę nie miałaby większych szans – nie przy aktualnej sile.
- Sprężaj się, różyczko…
Kobieta wymyśliła określenie dla wampirzycy na pośpiechu, patrząc na kwiat wpięty w jej czarne włosy. Posiadaczka mocy Nightmare Lorda uważa również na ewentualną akcję ze strony Iseula, bądź Masujiro.

Leila uśmiechnęła się dwukrotnie - raz, gdy Ayano wspomniała o propozycjach nie do odrzucenia, drugi zaś, gdy nazwała ją różyczką.
- Dość tego pieprzenia. My się zajmiemy Twoją osobą! - krzyknął w kierunku Morioki Iseul.
W jednej chwili pojawiła się przed nim wampirzyca i chwyciła go za gardło, sprawiając mu przy tym widoczny ból.
- Nie, teraz to jest mój gość.
Uwalniając go z uścisku, wyprostowała dłoń, a demon odleciał kilka metrów do tyłu. Z trudem uniknął oberwania od niego Masujiro, który stał niewiele za nim z niepokojem wymalowanym na twarzy. Leila odwróciła się do Ayano.
- Należałaś do terrańskich obrońców, prawda?
Podeszła bliżej, znajdując się teraz może pół metra przed nią.
- Potrzeba nam kogoś takiego, jak Ty. Nam, Renascentis Gidayu. Odradzamy się i chętnie wcielimy interesujące osoby w nasze szeregi. Ty nie powinnaś wzbudzać nieufności wobec dawnych sprzymierzeńców, byłabyś więc świetnym szpiegiem. Rozpoznawałabyś sytuację i informowała nas po cichu. A gdy zakończyłabyś już to zadanie, z pewnością znalazłoby się dla Ciebie miejsce w naszych elitarnych oddziałach. Znamy wiele sposobów, dzięki którym mogłabyś stać się dużo potężniejsza... Choćby taki, że mogłabyś absorbować ciało każdego naszego pokonanego wroga. A wiesz co się wiąże z tym, że stała byś się wielokrotnie potężniejsza? W końcu mogłabyś dopełnić zemsty! Zemsty na Shunie Horigoshim, który w tak bezczelny sposób Cię znieważył... Zemsty na Daishi, które tak boleśnie Cię potraktowało wiele lat temu... I wreszcie... Czy nigdy nie drażniła Cię Silvia Sawako? Czy nie uważasz, że to Ty powinnaś być na jej miejscu? Na miejscu żony Yoha i matki jego dzieci? Na niej również mogłabyś się odegrać...
Przy tych słowach Leila delikatnie się uśmiechnęła i oblizała usta.

Ayano obserwowała akcję, którą postanowiła zaprezentować Leila – szybko uświadomiła swojemu dawnemu towarzyszowi, kto jest w tej chwili silniejszy. Pewnym było, że kobieta jest potężna. Ale czy na tyle, by równać się z Morioką? Owszem, posiadaczka mocy Pana Koszmaru rozmyślała nad tym, czy przystać na jej propozycję, czy też odmówić. W pierwszym przypadku mogłaby liczyć na jej pomoc w zaistniałej sytuacji. W drugim natomiast istnieje obawa, że może przyłączyć się do mieszkańców Piekła i wspólnymi siłami pozbędą się zagrożenia, jakim jest dawna obrończyni Terry. Po chwili, wampirzyca wypowiedziała dość ciekawe słowa – możliwość absorpcji ciała każdego pokonanego wroga, bez względu na to, czy będzie on martwy, czy też żywy.
- Dobrze powiedziane, należałam. Twoja propozycja jest naprawdę kusząca, różyczko. Zemsta to coś pięknego. W tej chwili, tylko ona nadaje mojemu życiu jakikolwiek sens, pozwala określić cele… Niestety, z obrońcami Terry sprawa nie wygląda tak kolorowo, jak Ci się wydaje. Zabawa w szpiega nie przejdzie tak łatwo. Z drugiej strony, nie sądzisz, że do tego typu rozmowy powinniśmy znaleźć bardziej ustronne miejsce?
Czyżby kobieta zaczęła się trochę uspokajać w obliczu nowego zagrożenia? Niekoniecznie.
Wiedziała, że nie może pozwolić sobie na śmierć w takim miejscu, przy takich przeciwnikach. Dostała propozycję wzmocnienia się – w odpowiednim czasie wykorzysta to, by zacząć działać „solo”.
Jeżeli któryś z przeciwników nagle będzie chciał zaatakować kobietę, ta wykonuje unik – cały czas przebywa w postaci wykorzystującej moc Nightmare Lorda, dlatego nie powinna mieć z tym najmniejszych problemów.

Leila słuchała odpowiedzi Ayano. Na jej twarzy wciąż widoczny był pewny siebie i na swój sposób "słodki" uśmieszek. Masujiro i Iseul nie mieli zamiaru atakować. Być możej zdawali sobie sprawę z siły, jaką dysponowała wampirzyca.
- Chodzi Ci o tych dwóch? - spytała wskazując na mężczyzn za nią.
- Nie martw się, oni będą cicho. Ale, skoro sobie tak życzysz...
Jednym, okrężnym ruchem ręki, Leila utworzyła wokół rozmawiających kobiet półprzezroczystą barierę.
- To nie pozwoli na wyczucie naszych poziomów mocy, zobaczenie nas, ani nawet usłyszenie z zewnątrz. Gwarantuję.
Wampirzyca przejechała wzrokiem od nóg do głowy Ayano.
- Nie martw się, zapewnimy Ci wszystko, czego będziesz potrzebowała w roli szpiega i postaramy się, aby nikt Cię nie zdemaskował. Zgódź się, a nie pożałujesz... Wszystkiego Ci u nas będzie pod dostatek.
Nastała chwila ciszy, którą znów przerwała swoim słodkim głosem Leila.
- Kochana, razem możemy spalić świat na popiół i zatańczyć na jego ruinach.

Ayano wysłuchała tego, co ma do powiedzenia wampirzyca – postanowiła również dezaktywować formę, w której przebywała. Nie było przecież sensu w bezsensownym marnowaniu energii, prawda?
- Nie widzę najmniejszych przeszkód, skoro stawiasz sprawę w ten sposób.

- Doskonale. - wampirzyca się uśmiechnęła, a po chwili dosłownie ścięła wzorkiem całą sylwetkę Ayano.
- Ogromny potencjał... Ale przejdźmy do rzeczy. Twoje pierwsze zadanie jest bardzo proste. Po incydencie z niejakim The Fate, terrańscy wojownicy z pewnością zorganizowali jakieś obrady. Musieli coś postanowić. Wróć do nich i dowiedz się wszystkiego o ich planie działania. To pozwoli nam się przygotować. Pamiętaj tylko, aby się nie zdradzić, pomimo emocji, jakie mogą Tobą kierować. Pomóc Ci w tym może to... - Leila uniosła otwartą dłoń na wysokość splotu, a na jej powierzchni pojawił się malutki słoiczek wypełniony kilkoma okrągłymi, czerwonymi pastylkami.
- Gdy będziesz czuła, że możesz wpaść w złość, zażyj jedną pastylkę Jisei. Uspokoi ona Twoją energię. Pamiętaj jednak, że musisz to zrobić zawczasu, bo gdy wpadniesz już w szał, nawet to nie pomoże.
Kobieta podała Morioce słoiczek. Następnie, w jej drugiej ręce, pojawiło się pierścionek. Również podarowała go Ayano.
- A ta ozdóbka przyda Ci się, gdy wypełnisz już swoją misję. Załóż Gidayokō na którykolwiek palec. Dzięki temu przeniesiesz się do naszej bazy w Genao, a ślad po Tobie zostanie zatarty dzięki naszym barierom i mocy tego przedmiotu. Aby dokonać teleportacji, dotknij palcami drugiej ręki kamieni i wypowiedz "keanix omheshes".
Następnie, machnięciem ręki, Leila dezaktywowała barierę wokół nich. Masujiro i Iseula już tu nie było.
- Sama wybrałam pierścionek, różowy to Twój kolor, prawda? - skomentowała jeszcze krótko, a następnie odwróciła się plecami.
- Liczę na Ciebie, nie zawiedź mnie... kochana.
Po tych słowach, wampirzyca dosłownie rozpłynęła się w powietrzu.

Dołączenie do Renascentis Gidayu:
+ 10 pastylek Jisei
+ pierścień Gidayokō

Kiedy wampirzyca rozpłynęła się w powietrzu, Ayano spojrzała na przedmioty, które od niej dostała.
- Nie spodziewałam się tego… Z drugiej strony, może to nawet lepiej?...
Kobieta uśmiechnęła się sama do siebie, rozmyślając nad pewnymi, możliwymi scenariuszami.
(Będzie zabawnie...)
(Wiem, co chodzi Ci po łbie. Jesteś naprawdę porąbaną, wredną suką. Szkoda, że wcześniej taka nie byłaś!)
(Uznam to za komplement, ździro.)
Po chwili, Morioka zniknęła za pomocą techniki „Kai Kai”.