- Mogę spróbować kontrolować ten cień, ale to nie będzie takie łatwe przez demona, skurkobaniec może przejąć kontrolę.
Chłopak wykonał kilka gestów Od 0:19 do 0:32 i złapał mrok znajdujący się w tym wymiarze niczym tkaninę. Energicznym ruchem, poruszył nią, dzięki czemu powstała jedna fala, która wyrzuciła potwora ze schronienia.
- Teraz mi już nie uciekniesz... Ryu machnął ręką w stronę bestii, ta myśląc że to nic nie znaczący ruch, postanowiła zaatakować i to był jej błąd. Ponieważ ogromna ręka cienia złapała ją niczym chomika i zaczęła zgniatać jak śmieciarka odpady. Młodzieniec teleportował się nad głowę potwora, przyłożył dłoń i wystrzelił promień ki, który miał przebić czaszkę monstra. Jeżeli to nie pomoże, wojownik po prostu wysadza potwora.

//

ta myśląc że to nic nie znaczący ruch, postanowiła zaatakować

O, nie wiedziałem, że zamierza zaatakować. Dzięki, że mi to powiedziałeś.

Except not.
//

Gdy Ryu spróbował złapać otaczający go mrok i rzucić nim w bestię, ta ciemność otoczyła jego rękę i zaczęła pełznąć po niej w kierunku torsu //na pewno oglądaliście Spidermana, albo trzeci film, albo wersję animowaną i Venoma kojarzycie, jak działał. No.// Bestia chciała skorzystać z okazji, że sytuacja wyglądała nieprzyjemnie dla Ryu i zaatakowała, ale pojawiła się fala uderzeniowa, która odrzuciła ją gdzieś daleko.
Na razie od potwora jest spokój, ale mrok szaleje na ręce Ryu, usiłując go jakoś spętać.

- Cholera! Chłopak skumulował energię ki w drugiej ręce i wytworzył białe światło, które miało na celu pozbycie się pasożyta. Jeżeli nie dało to efektu odrzucił ciemność wybuchem ki z ręki.
Obrócił się w stronę wystrzelonej fali; Ciekawe co lub kto to?
Dalej skanował teren wokół siebie, by znaleźć ewentualne zagrożenie i szybko obronić się przed nim.

//A, to pasożyt.

Except not.//

Dopiero uderzenie energią strąciło cień, jednak na całym ramieniu pozostały nieprzyjemne, parzące ślady, wydające się nie być utworzonymi z zewnątrz, lecz od wewnątrz.
Z niewyjaśnionych powodów Ryu niesamowicie stracił rachubę czasu, skupiając się na tym dziwnym cieniu. Minęła 55. godzina i jak na razie jest pusto wokoło.

// Oooo! Ponad tydzień, gratulacje, Yoh jest jednak bardziej systematyczny... Serio, wymieńcie się jakoś obowiązkami.//

- Jeszcze tylko 20 godzin.... Chłopak uspokoił oddech, obrócił się w stronę wystrzelonej energii i powoli szedł w jej kierunku, oczywiście cały był przygotowany na atak przeciwnika.
- Hm, zobaczymy czy coś się zmieni po tym "treningu"... - Co to u diabła było?
Chłopak dalej szedł przed siebie.

//Yoh chyba się znudził i nie ma żadnego zamiaru przejmować z powrotem tę funkcję, jedynie się uciekając do przypominania mi o odpisywaniu.

Yup, wygląda na to, że jeśli ktoś zwraca na mnie uwagę, jak jestem na forum, to tylko wtedy, gdy czegoś ode mnie chce. A ja jak Diogenes tylko łażę z latarnią i świecę przechodniom po twarzach, choć pewnie i tej metafory większość nie zrozumie.
Czy kogoś tu jeszcze zastanawia, dlaczego stopniowo coraz rzadziej tu wchodzę?

Ktoś w ogóle czyta moje przypisy?//

Przechodząc ze spaceru do truchtu i biegu, a w końcu szybkiego lotu, Ryu nie pozwalał wystrzelonej energii uciec za daleko, by cały czas mieć przed sobą trochę światła. Leciał tak za nią cały czas do momentu, gdy się całkiem rozproszyła i znów nastała ciemność.
Zastanawiając się nad tym, gdzie właściwie jest i czemu to wygląda dokładnie tak, do momentu powrotu ciemności minęło siedem godzin.
62. godzina, powraca ciemność. Powracają również tajemnicze syki oraz pieczenie w "przypalonej" ręce.

- Znów to samo... Ryu otoczył rękę energią ki, - Nie mam zielonego pojęcia co tu się dzieję!
- Coraz bardziej odczuwam przebywanie tutaj, muszę uspokoić oddech i ponownie rozpocznę medytację.
Usiadł po turecku zamknął oczy i po chwili całe ciało spowiną cienką warstwą ki, by uchronić je od ponownego wypalenia znaków. - Lepiej dmuchać na zimne, mam jeszcze senzu w awaryjnych sytuacjach, wytrwam! Muszę wytrwać.

//Dzięki, ale póki co, PBF stoi w miejscu – i nie zmienię tego ani ja, ani Viego.//

Ryu Ikawagashii
Co jakiś czas czułeś, jakby lekki powiew zimnego powietrza. Około 57 godziny usłyszałeś dziwne skwierczenie. Szybko przekonałeś się, że owy dźwięk miał naprawdę nieprzyjemne źródło. Przed Tobą pojawiła się czerwona postać, zbliżona wyglądem do Yoha w postaci Nightmare Lorda. Otrzymałeś potężne uderzenie w brzuch z zaskoczenia, a następnie dostrzegłeś, że postać się przemieściła z niewyobrażalną szybkością za Ciebie. Zdążyłeś się zatrzymać i uniknąć kolejnego ataku, jednakże byłeś świadomy tego, iż przeciwnik za chwilę przystąpi do ofensywy.

Ogólna sytuacja wojownika
Przeciwnik wyraźnie przygotowuje się do szybkiego przemieszczenia – lekko uklęknął, po czym nagle zniknął. Nie jesteś w stanie wyczuć jego energii przez otaczającą Cię materię. Wiesz jednak, że zaraz zaatakuje.

- Coraz mniej mi się podoba przebywanie tutaj. Ikagawashii, wytworzył dwie kule energii i wyrzucił je w górę. Powtórzył to kilka razy, miejsce i cały teren wokół, było oświetlone. Ryu, przez chwilę pozbierał energię i ponownie wyrzucił kilka kul chi przed, za i wokół siebie. Gdyby cokolwiek pojawiałoby się w widocznym miejscu, technika podziała jak czujnik i odrazu wybuchnie. Jeżeli przeciwnik pojawi się obok smoka, ten rzuci kilka kul chi w ziemie, by odstarszyć wroga, ew. zranić.
- Nie jest dobrze, jak tak dalej pójdzie, wkońcu i mi się kończy energia. Ryu, przygotował w ręce kolejny atak, tak na wszelki wypadek.

Ryu Ikawagashii
Miejsca w którym aktualnie przebywałeś nie udało się w żaden sposób oświetlić – to utrudniało Ci rozpoczęcie jakichkolwiek działań. Pomysł z technikami, mającymi służyć jako „czujniki”, okazał się natomiast naprawdę dobry. Przeciwnik nie wiedząc z czym tak naprawdę ma do czynienia, nabrał się na działanie techniki, która eksplodowała przy samej jego twarzy, dość poważnie ją raniąc. Tajemnicza bestia zniknęła gdzieś w otaczającym Cię mroku, ale miałeś nieodparte wrażenie, że dalej jesteś przez nią obserwowany i może wykonać atak w każdej chwili – kiedy najmniej będziesz się tego spodziewał.
Pieprzenie kota za pomocą młota… Daj mi się zabawić, a pozbędę się, i tego mroku, i wszystkiego co zamieszkuje tą przestrzeń. – usłyszałeś głos w głowie. Szybko domyśliłeś się do kogo on należy.

- Chyba zapominasz, kto tu jest szefem frajerze...
Ryu, włączył aurę i to dość sporą.
To, że Ty dajesz mi trochę mocy, nie oznacza, że musisz nią rozporządzać. Chłopak zgasił go siłą woli, póki co. Zaczął iść przed siebie,
- Chyba trzeba jeszcze trochę pozwiedzać.
- Jak to rozgonić, bez używania energii tego "młotka", gdy poruszałem się w piekle musiałem używać jego mocy do otwierania portali. A teraz?
Smok stworzył jedną kulę energii Chi, która latała wokół niego. Działa na zasadzie poprzedniej techniki.
- Mam jeszcze jedną senzu, mogę spróbować, ale to jeszcze później. Ikagawashii, zaczął ponownie skanować teren wokół siebie, by być przygotowanym na ewentualność ataku.

Soundtrack
Ryu Ikawagashii
Nie zdążyłeś „zeskanować” terenu, a już poczułeś lekki powiew powietrza z prawej strony. Użyłeś krótkodystansowej teleportacji w celu uniknięcia zbliżającego się ataku i rzeczywiście przyniosło to zamierzony efekt. Dostrzegłeś jedynie kątem oka, znikającą w ciemnościach dość dużą rękę. W pewnym momencie, dziwnie się poczułeś – miałeś dziwne wrażenie, jakby Twoja moc zaczęła mieszać się z energią zamieszkującego Twoją podświadomość, demona. Nie wiedziałeś czy chce on przejąć nad Tobą kontrolę czy zwyczajnie jest to efekt uboczny przebywania w tej przestrzeni.
Minęła 61 godzina.

- Dobra, trzeba to wykurzyć z kryjówki... Chłopak w obu dłoniach stworzył dwie małe skompresowane kule powietrza.
- Tysiąc Uderzeń! Wyrzucił je obie w dwie przeciwne strony, co dało ogromne wybuchy.
- WYŁAŹ! Nie chce mi się bawić w ciuciubabkę! Uspokoił oddech zmniejszył poziom Ki, czekał, aż przeciwnik mu się ukaże.

Soundtrack
Ryu Ikawagashii

Kiedy tylko użyłeś „Tysiąca Uderzeń”, wywabiłeś ciemnoczerwoną kreaturę z ukrycia… Zaczęła na Ciebie dziwnie warczeć, jednakże, kiedy zamierzałeś przystąpić do jakiegokolwiek ataku, lekko się zachwiałeś, prawie się przewracając – miałeś problemy z utrzymaniem równowagi. Dopiero po chwili zorientowałeś się dlaczego tak jest, patrząc zupełnie przypadkiem na swoje stopy. Dostrzegłeś pod nimi coś na wzór energetycznych łańcuchów, które łączyły się z bestią jaką wywabiłeś z ukrycia. Nagle potwór utworzył z ciemnoczerwonej energii Twoje mroczne formy… demona cienia oraz Ereba. Przełknąłeś ślinę.

- O co tu chodzi? Co się dzieję? Ryu wystrzelił pociski w łańcuchy, - To pewnie nic nie da.
- Co WY tu robicie!? Stanął w pozycji bojowej.

Soundtrack
Ryu Ikawagashii
Niestety, nie usłyszałeś żadnej odpowiedzi. Przybrawszy pozycję bojową, byłeś gotowy na atak ze strony… istot, które prawidłowo, zamieszkiwały Twoją podświadomość. Demon cienia nagle odbił się od ciemnej materii, która tworzyła podłoże – z ogromną szybkością przemieścił się do Ciebie, wymierzając uderzenie w twarz – chybił. Uniknąłeś - niezwykle szybkiego zresztą - ciosu. Zorientowałeś się jednak, że Ereb stał tuż za Tobą – wymierzywszy potężne kopnięcie w plecy, posłał Cię kilkanaście metrów dalej. Zatrzymałeś się bez większych problemów, dość prędko dochodząc do siebie.

Kaioken Theme

- Dobra skoro nie mogę użyć żadnej z waszych mocy, póki co, to wystarczy. Ryu chwilę się skupił, wokół niego zgromadziły się czerwone wyładowania elektryczne po czym krzyknął;
- KAIOKEN!

Ikagawashii, pojawił się za Demonem i kopnął go w kark, złapał za włosy i uderzał o ziemię.Później, wykonał dwa potężne uderzenia w brzuch i natychmiast poleciał w stronę Ereba, wymusił na nim wymianę ciosów. Po zwarciu, zaatakował go w taki sposób //0:49 - 1,32//, ale skończył owe combo,wystrzeleniem sporych rozmiarów atakiem Chi. Wystrzelił dodatkowy pocisk ale w drugą stronę w Demona cienia.

Zaatakowanie demona cienia przyniosło efekt – nie spodziewał się on tego, że przejdziesz do ofensywy z taką siłą już na początku pojedynku. Kiedy jednak uderzałeś głową istoty o fioletowej skórze o „niby” ziemię, dostrzegłeś zbliżający się dysk energii o ciemnoczerwonej barwie. Odruchowo wykonałeś unik, jednak na zbyt wiele się to nie zdało. Drugi przeciwnik pojawił się bowiem tuż obok Ciebie, spychając Cię ciałem w kierunku bestii z którą walczyłeś na początku. Ta z kolei ładowała w psyku kulę energii, którą planowała wystrzelić w Twoim kierunku.

Masz jedną turę na wymyślenie tego co zrobisz w powstałej sytuacji. Nie możesz się zatrzymać, ani wykonać uniku, bowiem Ereb zaatakował z dużą siłą z zaskoczenia – atak był silny, i nagły.

Soundtrack
Ryu użył pięciokrotnego kaiokena, skumulował jak najwięcej energii i wystrzelił ją w ziemię, dzięki czemu potrafił zmienić kierunek swego lotu. Chłopak wyrzucony w powietrze, przeszedł na dziesięciokrotnego i z dużą prędkościom poleciał w stronę bestii.
- Mam jeszcze jedną senzu, dam radę!
Uderzył ją w lewą stronę żeber, wykopał lekko w powietrze złapał za ogon i wyrzucił ją w stronę Ereba.
Gdy potwór zaczął lecieć, Ikagawashii frunął za nim i użył piętnastokrotnego kaiokena. Podczas lotu w prawej i lewej dłoni, naładował dwie techniki, "Cięcia Ki" i pojawił się za Demonem cienia. Wystrzelił obie techniki w jego plecy próbując go przeciąć.
Wziął się za Ereba. Teleportował się w jego stronę i wykonał potężny cios w brzuch. Od razu załapał go za gardło, a drugą ręką strzelał w jego klatkę piersiową Renzoku energy dan //O:51//.
Wszystko to działo się tak szybko, że gdy bestia dolatywała do Ereba, Ryu odskakiwał od stwórcy demonów.
Ikagawashii wylądował na ziemi i dość głośno dyszał. Gdyby okazało się, że nic to nie dało i zostaje zaatakowany przez wrogów, zjada pół senzu.

Ryu Ikawagashii
Sprytna zagrywka, której oponent się zwyczajnie nie spodziewał. Plan wyrzucenia dziwnej bestii zamieszkującej tą przestrzeń w kierunku Ereba, powiódł się. Szybko przeszedłeś na Kaio-ken x15, lecz również odczułeś, iż źle to wpływa na stan Twojego organizmu – szybko się zmęczyłeś. Przeciąłeś demona cienia bez żadnych problemów, lecz z drugim bytem zamieszkującym w rzeczywistości Twoją podświadomość, ten plan niekoniecznie odniósł skutek. To Ereb w odpowiednim czasie przeniósł się do Ciebie, wykonując uderzenie z łokcia w brzuch z ogromną siłą. Kiedy tylko ugiąłeś się pod wpływem otrzymanego ciosu, istota wymierzyła kolejny atak – tym razem było to jednak kopnięcie. Otrzymawszy dość silne uderzenie w prawą rękę, odleciałeś kilka metrów dalej, orientując się, iż jest ona zwyczajnie złamana.
Zjadłeś połówkę Senzu, odzyskując utracone siły – tak, teraz Ci się to przydało. Miałeś przed sobą jedynie dwóch przeciwników – ale ta niewielka nauczka szybko uświadomiła Ci, że ich mocy nie należy w żaden sposób ignorować.

//Z góry założę, że Ryu wiedział, gdzie znajduję się bestia, nie chce tracić czasu/postów na jej szukanie i dostawanie po mordzie od Ereba i Demona. Chce skończyć to jak najszybciej.//
- Na pewno to ta bestia jest winna pojawianiu się tych dwóch...muszę się jej jakoś pozbyć. Ryu zwiększył aurę kaiokena spojrzał na wewnętrzne byty;
- Z wami za chwilę się pobawię! Poleciał w kierunku, w którym wyczuwał aurę bestii, dzięki długiemu przebywaniu w tym wymiarze, o wiele łatwiej potrafił znajdować inne istoty. Szczególnie te, które mają "wyjątkową" energię.
- Witaj! Wykonał szybkie, acz bardzo silne uderzenie w jej pysk, co miało na celu ją ogłuszyć. Podbił ją w górę i następnym silnym uderzeniem, dosłownie wbił w ziemię. Gdy bestia praktycznie się nie ruszała, Smok wystrzelił dużą falę uderzeniową w jej kierunku. Po wybuchu wziął się za demony, wiedział, że nie może ich lekceważyć dlatego od razu wskoczył na 25-krotnego kaiokena.
Ereb:
Ikagawashii, momentalnie pojawił się obok stwórcy demonów i uderzył go potężnym ciosem w kark "z buta". Jeżeli nie trafił, teleportuję się za jego plecy i uderza pięściom w kręgosłup. Łapie za głowę i z półobrotu kopie go w twarzy, próbując go ogłuszyć. Ponownie łapie Ereba za głowę i szoruje nią po ziemi, lecąc w stronę Demona Cienia. Gdy już dolatuję do kolejnego przeciwnika, Smok wystrzeliwuję w twarz, tą samą ręką, którą go trzymał, falę uderzeniową. Wbija Ereba w ziemię, a Ryu dzięki odrzutowi techniki mkna jeszcze szybciej do demona.

Demon Cienia:
Gdy Smok dolatywał do demona, uderzył go w brzuch, próbując przebić na wylot. Jeżeli to mu się nie udaję, próbuję wymiany ciosów i z sekundy na sekundę przyspiesza tępo, ponieważ wiedział, ile może być w formię kaiokena i jeżeli przesadziłby straciłby zbyt wiele energii.
Po szybkiej wymianie ciosów, Ryu złapał Demona za nogę poobracał go wokół własnej osi, wyrzucił i za nim wystrzelił szybki pocisk Chi. Gdyby władca cienia, próbował odbić lub odskoczyć od ataku, Smoku pojawia się zanim, łapie za ramiona i trzyma, dopóki technika w niego nie uderzy.

Po tym wszystkim, chłopak dezaktywuję Kaiokena i czeka na rezultaty. Jeżeli kontratakują, od razu włącza transformację i przechodzi do kontrowania ciosów.

//Czyli chcesz skończyć walkę jak najszybciej? Okej, w takim razie zakończę to wszystko w jednym poście.//
Soundtrack
Ryu Ikawagashii
Ku lekkiemu zaskoczeniu, udało Ci się w tym mroku namierzyć charakterystyczną dla bestii energię i przemieścić się do niej w celu zaatakowania – niestety, kiedy tylko chciałeś wykonać szybkie i silne uderzenie w pysk kreatury, na torze ciosu pojawił się Ereb, który skutecznie go zablokował i wyrzucił Cię kilka metrów dalej. Stwierdziłeś, że nie ma sensu użerać się z bytem odpowiadającym za stworzenie tych dwóch demonów, które zamieszkują Twoją podświadomość w tej przestrzeni – używając Kaio-ken x25, wokół Ciebie pojawiła się ciemnoczerwona sfera energii. Ubranie zostało dosłownie rozdarte pod wpływem powiększających się mięśni do rozmiarów niemalże dorównujących postaci Legendarnego Saiya-jina. Zniknąłeś i pojawiłeś się za Erebem, zwyczajnie uderzając w jego kark z buta i przewracając stwórcę demonów na klatkę piersiową – w dodatku, nieco ogłuszonego. Chwyciłeś byt za tył głowy i zacząłeś nią „zdzierać” podłoże znajdujące się w tym uniwersum. Następnie, trzymając ją cały czas, poleciałeś z ogromną szybkością do demona cienia, wystrzeliwując w jego twarz potężną falę energetyczną. Wykonał unik, szyderczo się uśmiechając. Rzuciłeś w niego Ereba, odwzajemniając uśmieszek. Kiedy istota przyjęła ciało twórcy demonów „na klatę”, wykorzystałeś moment i pojawiłeś się centralnie przed jego twarzą, chwytając ją i przewracając. Gdy oba byty zamieszkujące Twoją podświadomość leżały na ziemi, wystrzeliłeś w ich głowy fale energetyczne, które zwyczajnie unicestwiły cele powodując dodatkowo ogromne wybuchy. Wyleciałeś z dymu powstałego na skutek eksplozji, zaś za Tobą zwyczajnie czyhała kreatura, która przywróciła do życia tutaj demona cienia i Ereba. Zebrałeś w dłoni ostatki energii, a właściwie ją całą i dosłownie wystrzeliłeś w uśmiechniętą mordę bestii – nastąpiła kolejna eksplozja. Tym razem, Kaio-ken dezaktywował się samoczynnie. Ty upadłeś bezwładnie na ciemną ziemię, nie mogąc poruszać żadną z kończyn – byłeś ledwo przytomny. Nie mogłeś wypowiedzieć ani jednego słowa – Twoje kości zostały dosłownie zmiażdżone przez nacisk mięśni, przez co dopiero teraz odczuwałeś to jak ich malutkie kawałki wbijają się w Twoje niezdolne do pracy mięśnie, raniąc je. Tak przeogromna moc musiała mieć poważne konsekwencje…

Po upływie odpowiedniej ilości czasu, jaką miałeś spędzić w tej dziwnej przestrzeni, Wszechmogący po prostu Cię stąd zabrał. Byłeś nieprzytomny, czułeś niewyobrażalny ból, ale nie mogłeś nic z tym zrobić.

Obudziłeś się w Pałacu Wszechmogącego – byłeś opatrzony, mogłeś wykonywać proste czynności, ale nawet fasolka Senzu nie zregeneruje od razu tak poważnych obrażeń. Przy wykonywaniu jakiejkolwiek czynności odczuwasz lekki ból.
http://www.anrevosprites.net/t3724p45-boski-palac

Ogólnie
Ryu leży w jednym z pomieszczeń w Pałacu Wszechmogącego.