Duży, piętrowy dom z garażem i kawałkiem ogródka. Niegdyś mieszkało tu małżeństwo - Kioshi i Megumi Katanayagi, aktualnie jednak nie wiadomo nic o tym miejscu.

---

Nieopodal rezydencji otworzył się portal z Latającego Miasta, z którego wyszli Kazuo, Haniko i Kaylin.

//Hanako - Małgosia. Haniko to postać Yoha.//

Młoda dziewczyna wraz z towarzyszami wyszła z portalu. Rozejrzała się i lekko uśmiechnęła.
- Ładnie tutaj. To bogata dzielnica, ale to chyba normalne w Noitulover, nie Wprawdzie nasz domek w Eminie jest skromniejszy i ładniejszy, ale nie miałabym nic przeciwko, gdybym w przyszłości zamieszkała w czymś podobnym. - stojąc twarzą skierowaną w budynek spojrzała kątem oka na Kazuo.
- To jak robimy? Wchodzimy pod przykrywką sprzedania czegoś od frontu, czy może powęszymy trochę nie rzucając się w oczy... a może... - w jej głowie już rodziły się setki pomysłów zaczerpniętych z gier i telewizji. - ...a może od razu zrobimy rozwałkę? A może... Jedno z nas uda sprzedawce i odciągnie uwagę, a wtedy pozostała dwójka sprawdzi dom wlatując przez okno... albo udamy kogoś z domu dziecka, kto chce sprawdzić jak sobie radzą... - wyglądało, że pomysłów nie będzie końca. - Możemy też... powiedzieć, że jesteśmy znajomymi tych dzieci... albo po prostu udając mega tajnych detektywów jak John Blake i postrzelimy kogoś rykoszetem!
W końcu zamilkła czując, że gada coraz bardziej od rzeczy. Zrobiło jej się trochę głupio. Wprawdzie chciała pokazać Arisie, że nie jest już dzieckiem, ale nadal do dojrzałości jej trochę brakowało. Spuściła jedynie wzrok i czekała na decyzję Kaylin. Zaczęła szurać stopą po ziemi jakby lekko skrępowana tym, co mogą sobie o niej pomyśleć towarzysze.

Na burzę pomysłów Hanako Kaylin zareagowała jedynie ledwo zauważalnym uśmiechem.
- Technicznie jesteśmy w stanie rozwalić cały budynek za jednym zamachem. Najlepiej jednak by było zachować odrobinę pozorów. Możemy całą trójką wejść po kryjomu, możemy spróbować od frontu, może część odwrócić uwagę, gdy druga część wejdzie... Wy moglibyście robić za jakichś harcerzy sprzedających ciasteczka czy coś takiego, a ja bym weszła. W końcu...
Kaylin przez chwilę była niewidzialna.
- Rozpływanie się w powietrzu traktuję dosłownie. Udawanie kogoś z domu dziecka może się wydać zbyt podejrzane, na miejscu Daishi raczej bym niekoniecznie kupiła tę historię. Możemy też po prostu wejść do środka moim portalem. Mi to wszystko jedno, o ile tego nie spieprzymy. Która opcja wam pasuje?

Gdy młoda Hatsutoku zaczęła sypać setkami pomysłów, Takeda się ugryzł w policzek, by powstrzymać śmiech. Jej nadgorliwe podejście do sprawy wydawało mu się śmieszne, ale jednocześnie słodkie.
Propozycje Kaylin wydawały się już być bardziej kompetentne.
-Ja głosuję za portalem. Możesz jednak stać się niewidzialna zanim przejdziemy, tak na wszelki wypadek. Totalna destrukcja nie wchodzi w grę, nie wiadomo, czy nie ma tam żadnych niewinnych dzieci, a skoro mamy portal, to nie musimy odstawiać żadnych szopek.
Chłopak był gotowy do działania, czekał jedynie na ruch ze strony towarzyszek

Hanako spojrzała na Kaylin, gdy ta wspomniała o harcerzach. Dziewczyna chciała rzucić tym pomysłem wcześniej, ale uznała go za jeszcze głupszy niż poprzednie, a teraz padł on z ust kogoś dorosłego i w dodatku nie był to jej brat, czy Rayem. Hatsutoku postanowiła pozostawić decyzję reszcie, dlatego tez przez chwilę się nie odzywała. W końcu Kazuo wybrał portal jednocześnie prosząc Kaylin o to, by stała się niewidzialna. Hanako jedynie spojrzała na chłopaka.
- Ona potrafi stać się niewidzialna, ale my już nie. Co jeśli nas tam wykryją, gdy przejdziemy przez portal? Wątpię, aby nie było żadnych zabezpieczeń lub chociaż kogoś w środku. - podała wady decyzji młodego wojownika.
Dziewczynka uniosła wzrok do góry. Lekko się uśmiechnęła.
- Zresztą... jak chcecie. Tylko tego nie "spieprzmy" - powtórzyła za Kaylin.
Hanako po prostu stała i czekała. Co jakiś czas rozglądała się podziwiając okolicę.

-Wiem o tym. - stwierdził, gdy Hanako powiedziała, że tylko Kaylin potrafi się stać niewidzialna. - Jeśli nas zauważą, wtedy całą uwagę skupią na nas. Prawdopodobnie wywrze się wtedy walka, a my ją spróbujemy ciągnąć, by dać Kaylin czas na rozeznanie. Gdyby jednak stało się to zbyt ryzykowne po prostu się stąd teleportujemy.

- No to tak: wchodzę i obezwładniam, zaraz po tym was wpuszczam portalem we w miarę bezpieczne miejsce. Nagły podmuch gorąca i błyskawiczne odebranie energii cieplnej mogą doprowadzić do omdlenia każdego normalnego człowieka, który na dodatek się tego nie spodziewa. Przygotujcie się. Ja wchodzę.
Kaylin utworzyła malutki portal i aktywowała Vapor, wnikając przez niego do środka i pozostając niewidzialną. Będąc rozproszoną po całym pomieszczeniu zrobiła szybkie rozeznanie odnośnie tego, ile jest tutaj osób, a następnie użyła połączenia Zekkai+Muzetsu, żeby najpierw zwiększyć znacząco temperaturę na piętrze, a następnie pozbawić przytomności szokiem termicznym. Nie będzie to stanowiło niczego groźnego dla zdrowia, jedynie sprawi, że nie będą na chwilę sprawiać problemów, niezależnie od tego, czy to Daishi, czy normalni ludzie - nigdy nie wiadomo na pewno. Zaraz po tym Kaylin otwiera nieduży portal za którymś rogiem tak, by Kazuo i Hanako mieli możliwość schowania się w razie gdyby ktoś przychodził z wyższej lub niższej kondygnacji.

//To mój post 4001. Wiecie, gdzie jest 4000? W Double Team.//

Plan był co najmniej dobry i najprawdopodobniej wypaliłby, gdyby nie to, że... nie było kogo obezwładniać. W zasadzie w środku nie było nic. Puste ściany, parę starych mebli, czy dywanów, pajęczyny w rogach, a nawet czmychające gdzieniegdzie myszy.
Jak to możliwe? Przecież domy dziecka podobno sprawdzają rodziny, które chcą adoptować dzieci... Natomiast to mieszkanie wygląda na opuszczone i zaniedbane od lat.

Kaylin mimo wszystko szepcze.
- Pusto. Nie podoba mi się to.
(Viego, jak sytuacja u ciebie?)
(Stanowczo zbyt pusto. Wiesz, co mi to przypomina? Iluzję.)
(Coś w tym może być. Przecież domy zostały sprawdzone. Znaczyłoby to, że tu nie jest pusto, a na nas cały czas ktoś się gapi.)
(Dlatego ja jestem niewidzialny, a Woogy się rozłożył na metalową mini-armię.)
(Ja mam Vapor. Ale tę dwójkę wpuściłam portalem.)
(Mimo wszystko wypuść Zekkai, a potem rozejrzyj się Zetsuganem.)
(Pomysł dobry.)

- Wejdźcie na razie z powrotem do portalu.
Gdy Kazuo i Hanako weszli w portal prowadzący do podprzestrzeni, Kaylin mimo wszystko wyemitowała podmuch gorąca na całą kondygnację, a następnie zweryfikowała to, co wyczuwa z tym, co widzi. Po wypuszczeniu Zekkai dała dwójce znak ręką, że mogą wyjść, chyba że wykryłaby jakieś zagrożenie.

Kiedy Kazuo i Hanako weszli portalem do budynku dziewczynka zaczęła się rozglądać. Jej mina nie wyglądała na najszczęśliwszą. Nie chodziło tu o widok domu. Hatsutoku wysłuchała Kaylin, po czym zamąciła w powietrzu ręką i sprawnym ruchem chlusnęła w twarz dziewczyny wodą.
- Nie napalaj się tak bardzo. - powiedziała za lekką złością widoczną na twarzy.
- Bezpieczne miejsce? Nagły podmuch gorąca? Wejdźcie, wyjdźcie? - cytowała słowa Kaylin.
W jej oczach pojawiły się widoczne łzy, a ona sama zacisnęła zęby.
- Nie jesteśmy dziećmi! On wygrał turniej, a ja stałam się silniejsza przez te pięć ostatnich lat! Dlaczego nikt nas nie docenia!? To my pierwsi zgłosiliśmy się by sprawdzić ten budynek! Mieliśmy się zjednoczyć... wszyscy przyszli na latające miasto...- krzyczała z łzami w oczach.
- Nie musisz się tak rządzić, nie jesteśmy głupi, wiemy że to niebezpieczne, więc będziemy uważać. Sama mogłaś zranić niewinnych ludzi tym podmuchem gorąca! Nie wiemy w jakim wieku były zaadoptowane dzieci...  
Hanako powoli zaczęła się uspokajać. Otarła łzy i odwróciła się twarzą do portalu.
- Wiem, że się o nas martwicie i chcecie nas chronić, dziękuję za to, ale kiedyś w końcu będziemy musieli dorosnąć i sami stawić czoła niebezpieczeństwom. - powiedziała przechodząc przez portal.
Nawet jeśli Kaylin miała coś jeszcze do powiedzenia dziewczynka już tego nie słuchała. Może zachowała się samolubnie i naraziła misję na klęskę, jednak nie przejmowała się tym wcale. W końcu ktoś przyjmie jej winę na siebie, bo jest tylko mała dziewczynką, która trzeba wiecznie chronić. Stała z założonymi rękami i spuszczoną głowa na zewnątrz.

- Jak mówiłam, podmuch doprowadziłby do szoku i pozbawienia przytomności. Wypróbowaliśmy to wiele razy, ale tylko na normalnych ludziach. Nie wiemy, w jakim stopniu to mogłoby was zdezorientować, a friendly fire to coś, czego powinno się unikać za wszelką cenę.
//poniższe tylko jeśli Kazuo i Hanako jednak nie zgodzili się wejść do portalu//
- Dobrze, że was to za bardzo nie sponiewierało. To tylko o was dobrze świadczy.
//I wracamy do regularnej audycji//
- To nie jest kwestia niedocenienia. Gdyby chodziło o to, że uważamy was za słabeuszy, których trzeba chronić za wszelką cenę, czy pozwolilibyśmy wam pójść? Ja tu jestem tylko od natychmiastowej komunikacji z Viegiem i Latającym Miastem. Nie zapominajcie jednak, że Daishi to organizacja odpowiedzialna za umieszczenie Nightmare Lorda w Yohu, części jego energii w Ayano i Chie Lady w Silvii. Mają powiązania z Gidayu, które zniszczyło mój świat, było odpowiedzialne za atak na drugi świat Alistera, podbiło i splądrowało wiele innych, jego lider napsuł nam trochę krwi, a zastępca lidera teraz jest zwykłym mechanicznym pieskiem dla Daishi. Pieskiem, który został wyposażony w technologię pozwalającą mu prześcignąć Viega w stanie spoczynku. Nawet my nie rzucamy się na nich bezmyślnie, tylko planujemy kolejne posunięcia z rozwagą. Ode mnie to tyle. Rozejrzyjcie się, czy coś jest na wyższych piętrach i schodzimy na dół.

//Btw, dopiero na pw NPC mi dał poprawkę, że chodziło mu nie o iluzje teraz, a o iluzje w trakcie sprawdzania przez domy dziecka.

On zderpił możliwość interpretacji, więc to nie nasz problem, nieprawdaż?//

//Dobrze, że ja to zinterpretowałem należycie. Gorzej, że nie mam pojęcia jak zinterpretować twojego posta. A przynajmniej to z portalem - przecież napisałem wyżej, ze i tak do niego wchodzę. Co miało nas sponiewierać? Potem odpowiadasz na argumenty Hanako, mówiąc jakby do niej, mimo, ze jest w portalu? Bo Kazuo to chyba bało obchodzi. Aha i chyba spieprzyłem w poprzednim poście. Portal nie prowadzi z powrotem na zewnątrz, nie? Jestem taki głupi, że nic nie zrozumiałem z twojego ostatniego posta... na szczęście nie na tyle, aby pomylić się tak z tą iluzją od NPC. Jednak byłbym wdzięczny za wyjaśnienie tego co się dzieje w twoim ostatnim poście xdd i sry za samo OOC.//

//Portal prowadzi do podprzestrzeni, to akurat napisałem. Oznacza to, że ma wejście do mniej więcej tego samego miejsca, w którym Kaylin prowadziła pierwsze przesłuchanie i jest właściwie odcięty od zewnątrz, ale biorąc pod uwagę, że ktoś tu jest twórczynią tego portalu, może do środka jednak mówić.

To właściwie wszystko.

Btw, już wiem, co dało mi pomysł o tym, że może coś się naprawdę tu dzieje, a ta pustka jest iluzją. Zgadnijcie.

Shin Megami Tensei 3: Nocturne. Konkretnie lokacja o nazwie Więzienie Kabukicho. A że ogarniam sytuację tylko ja i Ray, bo Max jeszcze tam nie dotarł (a przez DDS, P4 i P3 jakoś się na to nie zanosi), a ty miałeś game over na tutorialu.//

Jak się okazało, Kaylin, Kazuo i Hanako //btw, sorry za tamtą pomyłkę// nie byli poddani przez żadną iluzję. Wyglądało na to, że dom faktycznie był po prostu pusty i nie zapowiadało się, aby cokolwiek miało się wydarzyć.
Wniosek był prosty - to ludzie, którzy mieli sprawdzić rodziny adoptujące dzieci musieli zostać oszukani.

Kazuo z trudem powstrzymał się od śmiechu, gdy młoda Hatsutoku chlusnęła Kaylin. Jednak podczas wyrzutów dziewczynki nie było mu już do śmiechu, czuł się trochę zdezorientowany i zdziwiony jej zachowaniem... Może to był jeden z 'tych dni', Hanako chyba już była w odpowiednim wieku... W każdym razie Takeda nie postrzegał tej sytuacji w ten sposób jak brunetka. Gdy ta poszła w kierunku portalu, białowłosy ruszył za nią. Przeszedł również przez portal, zbliżył się do niej i położył jej dłoń na ramieniu.
-Chyba za bardzo bierzesz to do siebie. Lepiej być ostrożnym, nie wiadomo co może się tutaj znajdować. Kaylin może również trochę przesadza, mimo wszystko wydaje się być opiekuńczą osobą. - uśmiechnął się trochę głupkowato i zaczął drapać się z tyłu głowy, na jego twarzy pojawił się lekki rumieniec. - Wiesz, nie tylko ona nie chce, żeby coś ci się stało. - przyjął swobodną pozę, przez chwilę milczał. - A teraz musisz się zebrać w sobie, nie możemy okazywać słabości.
Gdy Cemineya skończyła już swoją zabawę z podmuchami gorąca, chłopak powrócił do budynku. Jak się okazało w domu faktycznie nikogo nie było.
-Powinniśmy wrócić, czy jeszcze się tutaj rozejrzeć? Jeśli to tylko jakieś randomowe miejsce wybrane przez Daishi jedynie po to, by oszukać dom dziecka pewnie nic tu już nie znajdziemy.

//To samo, co w tamtym.//
- Czyli, nie ma tu absolutnie nikogo, tak?
Podeszła do wejścia do piwnic.
- Mimo wszystko przydałoby się tu zajrzeć. Spokojnie, mam klucz.
Wywaliła Jitsuhō w piwnicę, podmuch spowodował rozwianie jej włosów w przeciwnym kierunku.
- Bo wszelkie drzwi mogę uważać za wykluczone z użytku.
Kaylin idzie dalej na dół, rozglądając się za absolutnie czymkolwiek, co mogłoby być choć odrobinę interesujące.

//A tak swoją drogą, długo przygotowują ten bal dla zawodników TB. Co to, Grecy organizują?//

//Bal miał odbyć się dzień po zakończeniu turnieju. Nie minął PBFowy dzień.//

Podobnie, jak Viego i Woogy - Kaylin również nie znalazła niczego interesującego. Dom był najzwyczajniejszy w świecie - podobny do każdego innego, a tajemnica najwyraźniej tkwiła w tym, w jaki sposób Daishi zmanipulowało pracowników domów dziecka.

//To o której godzinie była ta walka finałowa, że jeszcze aż tyle czasu 8.8//
- Zero. Ciekawe, jak poszło innym.
Kaylin wyjęła WDG.

- Hej, macie coś?
- U mnie nic, całkowita pustka.
- U mnie właśnie też.
- A u mnie główna nagroda... przynajmniej pod tymi ruinami i zgliszczami.
- Co tam masz ciekawego?
- Coś na kształt biura. Z przybitą nożem do blatu kartką wymieniającą cztery dobrze nam znane imiona, zgadujcie.
- Azaz, Chie...
- Kimie i Gonnoh.
- Zabieram ją do analizy. Najlepiej razem z nożem. I może kawałkiem stołu.
- Dobra. Wszyscy ustawmy tutaj znaczniki, w razie gdyby ktoś się miał jeszcze pojawić.

Kaylin sprowadza z magazynu jeden znacznik i rzuca go gdzieś w kąt.
//Znacznik po prostu zbiera dane i w czasie rzeczywistym je przekazuje do Damensayi. Jakie dane? Swoją lokalizację, obecność jakichś istot w jego pobliżu, dźwięk. I tak jeśli cokolwiek miałoby się dziać, NPC o nim zapomni. Tak jak o wszystkowidzącym oku Unicrona.//
- Na razie to chyba tyle. Wracamy?
Jeśli Kazuo i Hanako nie maja obiekcji, Kaylin otwiera portal do lobby i przechodzi przez niego zaraz po pozostałej dwójce.

//Jednoczesne posty for the win.//

//Tyle czasu się zbierałem do odpisania, ale po prostu nie miałem wolnej chwili. Także teraz na szybko, bo potem to już pewnie nie znajdę okazji. Maximusowe posty for the win.//

Hanako znajdując się w portalu trochę ochłonęła. Również słowa Kazuo dały jej dużo do myślenia i trafił do jej młodego serduszka. Trochę się zarumieniła. Będąc nadal w środku wystawiła rękę przez portal prostując palec wskazujący.
- Przyrzekam wszystkim pokemonom tego świata, że zostanę najlepszą trenerką pokemon i złapię je wszystkie! Ja, Hanako Hatsutoku, księżniczka planety Iesterii zostanę znaną i szanowaną wojowniczką i trenerką! Pierw jednak muszę się udać do RoSaT... - ostatnie zdanie powiedziała już z mniejszym entuzjazmem.
Potem wszyscy wrócili na LMD, gdzie w zasadzie czekała na nich już cała reszta..