Średniej wielkości budynek, niemalże w centrum Eminy. Dla zwykłych klientów dostępne było tylko jedno, frontalne wejście do niewielkiego pomieszczenia, w którym można było załatwić wszelkie interesy - znajdowało się w nim kilka krzeseł, pojedyncze stoliki i przede wszystkim biurka, przy których pracowali urzędnicy. Za ich plecami znajdowało się z kolei mnóstwo szafek, szuflad, półek, a wszystkie zapchane najróżniejszymi księgami, papierami, folderami.

---

Po dłuższym spacerze ze wschodniego dworca Eminy, Boian w końcu trafił do centrum. Po drodze oczywiście musiał się dowiedzieć, gdzie znajdzie biuro nieruchomości. Nie spieszyło mu się, bo przy okazji pozwiedzał sobie miasto - w końcu chciał tu zamieszkać, dobrze by było, aby zapoznał się z okolicą. Po pewnym czasie trafił na budynek, który z pewnością był tym, czego szukał. Bez wahania do niego wszedł i rozejrzał się. Nie było wielu ludzi, prawdopodobnie ze względu na fakt, że było już dość późno. Podszedł do pierwszego, wolnego biurka.
- Dobry! Przyszedłem dowiedzieć się jak mógłbym załatwić sobie jakieś mieszkanko. Może być kawalerka, może być w bloku. Tak tylko, żeby nie trzeba było do toalety za stodołę chodzić. - odezwał się, od razu waląc prosto z mostu, w dodatku na koniec żartując w swoim stylu. Przy okazji usiadł sobie na krześle przed biurkiem.

Szczerze powiedziawszy, kierując się do biura nieruchomości, miałeś nadzieję na to, że jak najszybciej otrzymasz jakiekolwiek lokum - niestety, sprawa nie była tak prosta jak początkowo zakładałeś. Udało ci się dowiedzieć, że brakowało materiałów do budowy tanich domów.
- Jeżeli dostarczę wykonawcy odpowiednich materiałów, jestem w stanie załatwić dla pana dom w przeciągu pięciu dni roboczych. - mężczyzna w okularach oraz błękitnej koszuli sięgnął do szuflady swojego biurka, wyjmując stos kartek. Na kilku z nich musiałeś złożyć swój podpis - inne to natomiast spis niezbędnych materiałów do konstrukcji twojego nowego lokum.

• 25 pni drzew,
• 5 ton kamieni.

(Czy ja wyglądam na hurtownię drewna i kamieni?)
- Dobra, skoro już to podpisałem to załatwię Wam jakąś dostawę... Jeszcze nie wiem jak to zrobię, ale coś wymyślę.
(Nie wiem czy nie prościej wyszłoby samemu zorganizować sobie jakąś kryjówkę... No ale przynajmniej konkretny dach nad głową już będzie.)
Wstał krzesła i wyszedł po uprzednim "do widzenia". Najpierw miał zamiar załatwić sprawę pni, które byłą chyba prostszym zadaniem. Pod dostatek ich przecież w lesie Selvas.

Razer wreszcie po wielu dniach podróży dotarł do miasta. Emina jest malowniczym miastem położonym nad wodą, które jest całkowitym przeciwieństwem krainy Saeruhp. Szczerze miał już dosyć przebywania w tamtych regionach, gdzie piasek wpadał do butów a skorpiony lubiły wpieprzyć swe jadowite żądło w tyłek odpoczywającego podróżnika. No tak ale lepiej nie przypominać czytelnikom tegoż posta to co się tam na ogół działo, bo po co?
Pierwszym co powinien zrobić było znalezienie jakiegoś lokum, co prawda mógł spać pod mostem lub w jakiejś spelunie, ewentualnie wykopać sobie ziemiankę, ale jakoś nie widziało mu się mieszkać z śmierdzącymi tanim alkoholem gośćmi co stale gadają- panie daj 2 zenni na wódkę. Nie, miał szacunek do siebie samego więc musi znaleźć odpowiedni dom dla człowieka takiego jak on, ot co.
Gdzieś tutaj musiało znajdować się jakieś biuro nieruchomości, tylko pytanie gdzie? Zwykle w miastach wszystko kręciło się wokół centrum, więc najlepiej było udać się właśnie tam. Spacer nie trwał długo, co prawda mógł dotrzeć tam szybciej jednak latanie nie byłoby dobrym pomysłem, po co miał zwracać na siebie uwagę tym niecodziennym widokiem? Przybył tutaj aby wieść życie przeciętnego faceta a nie atrakcji turystycznej miasta. O tak w głowie miał już obraz tego - Zapraszamy do Eminy, gdzie żyje latający gościu z mieczem wielkości latarni! No może bez tego ostatniego bo Soul Edge z latarnią było kiepskim porównaniem. A co z ów mieczem? Otóż nie miał zamiaru już nigdy go użyć, więc spoczywał sobie bezpiecznie ukryty w kapsułce Hoi-Poi gdzie nikt go nie zobaczy.
W końcu dotarł do szukanego miejsca, wszedł spokojnie do środka, i usiadł przed biurkiem jednego z pracowników ów budynku, który akurat oczekiwał następnego klienta.
- Witam, byłbym zainteresowany kawalerką w tym mieście, czy znalazłoby się jakieś?
 
//Nie wiem czy można ale będę wyróżniał swój dialog kolorem//

Jasne, że można. Właściwie, praktycznie każdy to robi. Poprawiłem "złote" na "zenni" - tak dla zasady. @NPC

Kiedy Razer usiadł przy biurku jednego z pracowników biura nieruchomości, ten pierw zmierzył go wzrokiem.
Przez chwilę miał wrażenie, że to szatyn o uniesionych włosach, który wcześniej go „wykiwał”, zlecając budowę domu i nie dostarczając potrzebnych materiałów. Ten chłopak wyglądał natomiast nieco inaczej, a przede wszystkim, nie posiadał białego kosmyka włosów, opadającego na czoło. Uśmiechnąwszy się, przywitał nowego klienta.
- Aktualnie brakuje nam materiałów do budowy domów, dlatego też, zdobycie większej części zlecamy naszym klientom. Koszty domu są wtedy również znacznie niższe, niż normalnie. Wszak, jak rozumiem, interesuje Pana właśnie mały dom w tym mieście, prawda?
Dopiero teraz młodzieniec mógł dojść do słowa.
- Ah, kawalerka… Mogę więc Pana zarejestrować w jednym z wolnych mieszkań, w budynku na Panoramio 3. Jeżeli jest Pan zdecydowany, proszę złożyć podpis na tych dokumentach i wybrać numer lokum.

Panoramio 3 Wybierz jedno z pustych pól w tabelce – są to wolne mieszkania. Gdy już się zdecydujesz, odpowiedz pracownikowi biura, którą kawalerkę wybrałeś. Nie gwarantuję jednak spokojnie spędzonych nocy w tego typu blokach...

Zanim zdążył coś powiedzieć, biurokrata wyprzedził go zasypując od razu gadką o materiałach do budowy domu bla bla bla. W sumie albo gościu się zawiesił przez monotonię swojej pracy gadając do każdego klienta to samo albo był po prostu idiotą. Nie szatyn nie przerwał mu kazania póki ten nie raczył dać mu wyjaśnić po co pofatygował się tutaj.
Po przekazaniu tego co miał powiedzieć szatyn, gryzipiórek natychmiast niczym maszyna wyciągnął dokumenty z szafki biórka. Panoramio 3 nic mu nie mówiła ta nazwa ale cóż, miał tam mieszkać a nie podziwiać adres zamieszkania, o i nawet może wybrać sobie mieszkanie, ależ full serwis! Ale przecież to nie możliwe aby dostał dom od tak co nie?
-Gdzie jest haczyk?
Zapytał, cwaniacko się uśmiechając. Co prawda nie znał się na prawie, przepisach, artykułach itd. Ale wiedział doskonale że zawsze jest jakiś kruczek. Długowłosy zrobił przez chwilę pokerową twarz, nie spuszczając wzroku z gościa za biórkiem. Ta pewnie siedząc w tej robocie już od kilku lat, da się złamać pierwszemu lepszemu szukającemu lokum i powie wszystko, no ale warto było spróbować co nie? Mniejsza z tym, weźmie mieszkanie a martwić się będzie w przyszłości. Wziął do ręki listę mieszkań z zapisanymi zakwaterowanymi. Było jeszcze wiele wolnych miejsc w budynku ale dobrze wiedział które warto wybrać aby nie musieć zbytnio użerać się z hałaśliwymi sąsiadami.
-Dobrze, wezmę 4 mieszkanie na 8 piętrze.
Chwycił, wręczone pióro w lewą rękę poczym złożył charakterystyczny dla siebie podpis na kilku wymaganych dokumentach. Teraz wystarczyło tylko znaleźć ulicę na której miał zamieszkać, wstał z krzesła, pożegnał się z urzędnikiem i skierował się w stronę wyjścia, znikając za drzwiami.
 
//Biorę wyżej wymienione mieszkanie, o ile to wszystko to ja idę zwiedzić mieszkanie
ZT->Panoramio 3 –budynek mieszkalny.//

Gdy Razer zapytał o haczyk, zauważył, że urzędnik lekko pod nosem się uśmiechnął, jednak szybko zmusił się do opuszczenia kącików ust.
- Jedyny haczyk to... em... ewentualne trudy mieszkania w bloku. Z naszej strony, nie ma jednak żadnych haczyków - zapewnił mężczyzna. Choć wydawał się mówić szczerze, miałeś wrażenie, że chciał uniknąć kontynuowania tematu.
W końcu jednak Awate zdecydował się na jedno z mieszkań i złożył podpis na kilku dokumentach. Gdy urzędnik sprawdził, czy w papierach wszystko gra, sięgnął do jednej z szuflad w biurku.
- Doskonale! Proszę zatem, oto klucze do pańskiego nowego mieszkania! Gratuluję i życzę miłego pobytu! - powiedział, wręczając Ci klucze.
Jako, że chciałeś zobaczyć na własne oczy swoje nowe lokum, nie przedłużałeś rozmowy z nudnym pracownikiem biura i wkrótce się pożegnałeś, wychodząc na ulice Eminy. Pozostało Ci teraz znaleźć ulicę Panoramio i odnaleźć budynek mieszkalny nr 3.

Zapraszam na Panoramio 3.