Woogyego trochę rozbawiły dialogi V-Teamu. W każdym razie - słuchał uważnie, a gdy zadecydowali, że czas iść do przystani, przytaknął i ruszył za nimi.

Keiji widząc wychodzących ludzi odszedł trochę od ściany. Założył ręce na głowę, rozejrzał się jeszcze chwile spoglądając na wszystkich, którzy zostali, po czym opuścił mostek udając się za resztą.

Chłopak niezależnie od decyzji dziewczyny rusza na przystań zaraz za Keijim i resztą.

Dziewczyna postanowiła zostać na Latającym Mieście - do tej pory i tak bardzo dużo już namieszała. Nie chciała zepsuć jeszcze czegoś.

Chłopak udał się za resztą, wprost na przystań.

F: Gdzie Viego? Ma 16 wiadomości z Yatras.
- Fis, spokojnie, potrzebował chwili spokoju i wyciszenia.
D: Mógłby się tym chociaż zająć. Tak będą nam zawracać głowę.
E: No przecież się nie rozdwoi.
- Jasne, że nie, Emi...
E: Czepiasz się szczegółów, panie chór armii czerwonej.
- Mieliśmy do tego nie wracać...
G: Nie no, czemu? To było niesamowicie zabawne. Saya ma to nawet nagrane, co nie?
- Jasne, że tak.
- I ty przeciwko mnie?...
Wtedy wchodzi Viego z Kaylin na plecach.
B: Chwila spokoju i wyciszenia, co?
- No, Viego, gdzieś ty był? Wszyscy cię szukali.
- Witam całe T-Major. Podlewałem Senzu.
C: Kapitanie, zawsze rzucasz tą samą wymówką. I kiedy wymyśliłeś nazwę "T-Major"?
- Jakiś czas temu, jak zauważyłem, że jakby tak ułożyć pierwsze litery waszych imion w kolejności, dokładając do tego jeszcze Alistera, to wyjdzie albo alfabet, albo gama. A że Tetro tą waszą małą brygadą szturmową przewodzi... No ale Celia, nawet ty mi nie wierzysz... Patrz, Kaylin, nikt nie wierzy, że podlewam Senzu.
- Bo nikt normalny nie urywa się z dyżuru, żeby podlewać Senz...
- Fajnie być nienormalnym. Bilim, Daia, co tam nowego macie, że aż trzeba w to angażować jeszcze jednego kapitana?
D: No właśnie koniecznie wszyscy piszą do ciebie.
- Nie mogliście sfabrykować odpowiedzi? Damensaya by je napisała dokładnie tak, jak...
E: Dwudziesty raz to nie przejdzie. Wolą wideokonferencję.
- No jasny szlag.
B: Hej, co z Kaylin?
- Rzadka choroba, na Beralzie mówimy na nią tarse.
Alister przybił piątkę Viegowi.
- Nie żaden leń, tylko chwilowo mi się nic nie chce robić...
- Wolisz tak zasnąć i może mi zaślinić koszulę?
- Fajny pomysł. Dobraaaan-
- No dajże spokój.
Viego podszedł do jednego z czterech dużych foteli i odłożył na niego Kaylin. Ta faktycznie wyglądała, jakby zasnęła, szczególnie że fotel się odchylił do tyłu.
- Dobra, pokażcie no, czego oni chcą... T-Major, jak pójdzie konferencja, to weźcie symulujcie pracę. Jasne, że przed nikim nie odpowiadamy, ale niech to wygląda przekonująco. Gra w karty się nie liczy... Chyba że te nieodebrane od Quentina.
F: Kaylin i tak śpi.
- I trudno.

Śpiąca Kaylin wyglądała naprawdę niewinnie – miło było dla odmiany popatrzeć na zawsze żywą, pełną energii kobietę, która teraz po prostu ucięła sobie drzemkę. Kiedy połączyliście się poprzez wideokonferencję z Yatras, uwagę kilku zebranych przed monitorem ludzi od razu przykuła fioletowo włosa piękność znajdująca się na fotelu. Viego sam nie wiedział co sobie pomyślą, ale był typem osoby, która serdecznie lała na różnego rodzaju uwagi dotyczące jego lub załogi Latającego Miasta. Ludzie z Yatras stwierdzili jednak, że załoga ma naprawdę dużo pracy – przynajmniej na chwilę obecną. Rozmowa nie trwała więc długo – głównie chodziło o kilka artefaktów, które wydobywane są z ciągle odnajdywanych ruin starożytnych cywilizacji oraz rozwój technologiczny cywilizacji na Terrze. Mimo tego, że nie wszystkie przedstawione przedmioty były interesujące to większość z nich zwyczajnie wydawała się należeć do dawnych przedstawicieli rasy Jigen Tankenka, kiedy ta się dopiero rozwijała jeżeli chodzi o umiejętność podróżowania pomiędzy różnymi przestrzeniami. Niewielką ilość czasu poświęciliście również na wspomnienie o zagrożeniu ze strony Sanjiro Godō, który miał przybyć do tego wymiaru przed około trzema laty – na szczęście, ominęła Was jego wizyta. Z drugiej strony, czy nie lepiej byłoby gdyby jednak się pojawił? Dzięki temu mielibyście z głowy rozmyślania na jego temat – albo wszyscy wojownicy polegliby w starciu albo w jakiś niewyjaśniony sposób zwyciężyli, ochraniając nie tylko planetę, ale również wszystkie inne wszechświaty – tudzież, całe multiwersum. Po zakończeniu wideokonferencji Insyendar pożegnał się z naukowcami zamieszkującymi Yatras, następnie wzdychając. Ani chwili odpoczynku. Pomaganie w rozwoju jakiejś cywilizacji lub próba zbudowania jej od podstaw to naprawdę ciężkie zajęcia, przy których realizacji niejedna istota by się już poddała – lecz nie Viego. W przeciwieństwie do reszty Terrańskich wojowników, miał jedynie niewielką ilość czasu wolnego na jakieś spokojne zajęcie nie wymagające za bardzo wysiłku. O, na przykład podlewanie fasolek Senzu – drugiej hodowli znajdującej się na Terrze. Owej planecie również nic nie zagrażało. Ani Damensaya, ani Ayako, ani nawet Unicron nie dostrzegali żadnych konkretnych zagrożeń pomijając te lokalne i naturalne, w przypadku których nie warto reagować.

Po rozłączeniu się Viego odetchnął.
- Dlatego właśnie ktoś inny powinien się zajmować tymi sprawami. Ktoś, kto nigdy się nie męczy i ma niedużo do roboty.
- Mogłeś po prostu powiedzieć, że ja.
- O, jak to dobrze, że zgłaszasz się na ochotnika. Wiesz, ja już przez to przechodziłem dwa razy, gdy budowaliśmy Agisyę i po jej zacumowaniu na Beralzie.
- Ja problemów nie widzę. Jak nie mam, co robić, to i tak się przechadzam po Bibliotece Quinta.
- Masz fajnie, możesz się przechadzać po wirtualnych międzywymiarowych sieciach przepływu danych.
- A ty masz jedną nową wiadomość. Zgadnij, od kogo.
- Shigen Takimasu?
- Bardzo śmieszne. Od tego, dzięki komu nie dostaniesz wiadomości od Shigena.
- Czego Yoh chce?
- Zaprasza wszystkich na Tenkaichi Budōkai.
- A to ciekawe, tutaj też to organizują?
- No wiesz, jak ktoś prawie cały czas zapewnia temu światu wiadomości z innych, to się nie dziw, że kopiują pomysły.
- To czemu nie dostałem wiadomości o dochodzie dla organizatora? Kaylin, pobudka.
Kaylin się przekręciła na drugi bok.
- ...żelki... żelki atakują... zaczarowane królestwo...
- Gyuahen, mam dla ciebie robotę.
Viego podszedł do Kaylin, przybliżył się do niej i oddał kontrolę Gyuahenowi, który wydał z siebie głośny, szalony śmiech. //Jak w video, ale bardziej pojedynczy "wystrzał", jak ten ostatni// Kaylin natychmiast się zerwała i instynktownie odpaliła ognisty pocisk prosto w źródło dźwięku. Gdy dym się rozwiał, było widać ciemnoczerwoną czaszkę Gyuahena wystającą z szyi Viega.
- Ja się jej boję. Halo halo Viego, oddaję ci głos.
Ogień otoczył czaszkę i odtworzył z powrotem wygląd Viega.
- Halo halo Gyu, dziękuję za głos i potwierdzam twoje słowa...
//Jeśli ktoś nie wie, z jakiego skeczu jest ten dialog...
WSTYDŹCIE SIĘ. As strach pomyćleć so by było jakby dupa była goronca.//
- To... nie był... miły sposób na pobudkę...
- Było nie spać. Yoh zaprasza na Tenkaichi Budōkai.
- Miło. Wybieramy się?
- Czemu by nie. Alister, Damensaya, a wy?
- Mógłbym spróbować.
- Symfonia Itikos. //Ci, co grali w Posejdon: Bóg Atlantydy...//
- Fakt. No to co, ruszamy od razu. Zostawiamy Miasto pod waszą opieką, T-Major. Saya, daj nam jakiś wygodny transport.
- Jak ja dawno nie miałam okazji...
Damensaya pstryknęła palcami i wyrzuciła Viega, Alistera i Kaylin przez zapadnię do podstawionego pod Miastem Arbavay Lao 4, latającego kabrioletu, trzeciego modelu po pierwszym Lao, stworzonym w świecie Viega. Szczególnie zabawnie zrzut wyglądał w przypadku Kaylin, bo fotel, na którym leżała, odchylił się do tyłu, zrzucając ją głową w dół.

Cała trójka poleciała na wyspę, na której miały być zapisy.

Damensaya i szóstka dziewczyn, po upewnieniu się, że trójka kapitanów odleciała, zamknęły drzwi na mostek i zaczęły grać w karty.

Mamy podejrzenia związane ze zniknięciem Toshiego oraz jego rodziny. Przeszukaliśmy ich dom i znaleźliśmy pewne… nieciekawe dowody. Mimo to, nie informujcie na razie żadnego Naszych przyjaciół. To ciągle za mało by być czegoś pewnym. Sprawa ma związek z organizacją Daishi, więc jeżeli da się Wam we znaki nagły wzrost poziomu mocy któregoś z wojowników, od razu wyślijcie wiadomość do wszystkich obecnych na turnieju.
Silvia.

//Bo mi się nie chce//
Damensaya i Kaylin wyszły z portalu w sektorze medycznym i przeszły na mostek.
- Usprawniłaś to chociaż czy wciąż trzeba odpalić Spacepiercer Cannon?
- A jak myślisz?
Z podłogi wysunął się piedestał z pewnym rodzajem konsoli sterowniczej i uchwytem na okrągłym elemencie, na który Damensaya wskazała ręką. Kaylin bez żadnych wyjaśnień złapała za uchwyt. Z piedestału wystrzeliło kilka pasów materiału, które oplotły jej całą rękę, część szyi i twarz od dołu do połowy nosa.
- Co to?
- Przekaźnik ze wzmacniaczem. Gdy Ayako da nam odpowiedź, że zdjęła na chwilę blokadę teleportacyjną, użyj Puerta i przekręć uchwyt. Przeniesiemy całe Miasto.

Damensaya przez swoje systemy wysłała już wiadomość do Ayako ze szczegółami planu, jeśli go jeszcze nie dostała, a także prośbą o pozwolenie na wlot Miastem.

//Nie wiem, czekać na Yoha?...//

//Bo mi się nie chce xd//

Ayako udzieliła odpowiedzi w dość krótkim czasie od zapytania – po zdjęciu odpowiednich blokad, Latające Miasto mogło dostać się na tereny Geofrontu. Sam fakt, chociażby chwilowego połączenia tych dwóch miejscy był czymś naprawdę niesamowitym – to już jednak nieco inna kwestia.

//Close enough.//
- Jest sygnał zwrotny, przepustnica otwarta. Twoja kolej.
- Aurora Warp, zapłon!
Po przeniesieniu energii materiał zaczął połyskiwać, a gdy Kaylin przekręciła zawór, zaczął jasno świecić. Statek został otoczony przestrzenią świecącą jak zorza, zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz. W pewnym momencie zorza zrobiła się całkiem nieprzezroczysta i po wyemitowaniu krótkiego błysku światła Miasto się przeteleportowało do wnętrza Geofrontu.

- Jesteśmy. Możesz wracać na turniej, ja się zajmę naszymi gośćmi.
Kaylin przytaknęła. Razem z Damensayą poleciały do sektora medycznego, skąd Kaylin przeszła przez portal do Epsilona, a pani kapitan rozpoczęła analizę całej trójki. Jednocześnie udostępniła Ayako swoje systemy holograficzne, gdyby ta się chciała pokazać na pokładzie.