Natychmiast Viego wykonał facepalm, Kaylin wykonała facepalm, Alister zapauzował grę i wykonał facepalm, przyszła Damensaya i wykonała facepalm, pojawił się hologram Unicrona wykonującego facepalm, a na ekranach wyświetliła się mozaika zdjęć ludzi wykonujących facepalm.
- Rayem... Może powinieneś pomyśleć o tym, żeby nie przekazywać swoich genów następnym pokoleniom...

//You know when fail is epic. xD//

Ja bym obstawił na coś praktycznego. No nie wiem. Możliwe że kiedyś przyda jej się Konik na biegunach ?
Rzucił sugestię przyglądając się Alisterowi.

Ray popatrzył na Toshiego, a następnie na Alistera. Następnie wskazał palcem jego konsolę.
- No chyba cię powaliło. - powiedział po chwili do Toshiego - To dopiero niemowlak. Lepiej jej kupić grzechotkę albo jakieś ubranko.
Ray spojrzał na V-Team. //Viega, następnie Kaylin, Alistera oraz holo-Damensaye i Unicorna.// Szybko przyłożył 2 palce do czoła i zniknął.

(Nie dam sobie wbić igły.)
(Czyli jednak się boisz igieł.)
(Mówiłem, żebyś się zamknął!)

- Już wiem.
Viego pobiegł do pracowni i siedział tam kilkanaście minut.
- Czyli Rayem jest tchórzem. Tyle razy po mordzie dostawał, a boi się igły.
- Toshi, nie wiem, co Viego wymyślił, ale pewnie to nie jest konik na biegunach. Idziesz z nami do nich w odwiedziny? Jak chcesz, idź do Viega do pracowni, jak masz jakiś pomysł, to powinieneś móc go zrealizować, chyba wszystko da się zbudować z tej graciarni.

Przejdę się do Yoha. Mam do niego sprawę.
Rozczochrał sobie trochę włosy.
Czekał aż będą wychodzić lub Kaylin otworzy portal.//Oczywiście wchodze albo lece za wami żeby nie przeciągać.//

Viego wchodzi na mostek trzymając zwój.
- Już zapakowałeś?
- Tak. To co, idziemy?
- Czy ja wiem, jeszcze trochę do wschodu słońca.
- Myślę, że pewnie i tak Yoh nie śpi. Siądziemy sobie u nich, parę godzinek minie do rana i wszystko będzie w porządku. Ali, Nsaya-chan, idziecie?
Viego nacisnął koniec zwoju, redukując go do małego krążka.
- Mi to wszystko jedno. Tetvarin jest w razie czego i tak zaparkowany dom obok.
- Mi w sumie też. Systemy pilnują Maximusa, a ja pilnuję systemów mimo wszystko.
- Czyli idziecie.
Kaylin otworzyła Puerta, które prowadziły na chodnik przed domem Yoha. Wszyscy przeszli. //Żadnego wbijania na działkę... na razie.//

//Kaylin, Damensaya, Alister, Yoh, Toshi i Rayem niniejszym dotarli na mostek ze skrzydła szpitalnego.//
Zaraz gdy docieracie na mostek, dowiadujecie się o tym, że kula jest już bardzo niedaleko i ma dość pokaźne rozmiary.

- Cholera, niedobrze. Latające Miasto, wylot z atmosfery.
Latające Miasto ruszyło w górę, lecąc na orbitę.
- Kula się do nas zbliża. Jest wielkości księżyca, więc bez pomocy Unicrona się nie obejdzie. Przygotujcie się wszyscy, jak dolecimy na orbitę, wychodzicie.
- Face on.
Na głowę Kaylin założył się hełm. Alister przełączył się w I-Mode.

Yoh szybko powtórzył komendę, którą powiedziała już Kaylin, aby założyć hełm. Gdy to zrobił, uśmiechnął się; uśmiech jednak nie był już widoczny.
(Ciekawy jestem, jak wpłynęłaby energia Nightmare Lorda na ten strój... Albo lepiej... Jak wpłynęłaby, na tą całą kulę?)
Po głowie młodzieńca chodziły różne myśli, ale ostatecznie był skupiony na ogromnej, lecącej w stronę ich planety, pożerającej wszystko co możliwe, kuli energii.
Szczerze mówiąc, nie chciał czekać nawet chwili dłużej, wiedząc że do planety zbliża się inne niebezpieczeństwo, niźli wrogo nastawiona istota.
- Poczekam na Was w próżni, spotkamy się niedaleko Unicrona.
(Zresztą, po tym co zamierzam tu odpieprzyć, na pewno będę widoczny.)

Yoh przyłożył do czoła dwa palce; skoncentrował się, a następnie zniknął.

- Face on.
Gdy na głowie chłopaka widniał już hełm, zaczął się rozciągać. Rozgrzewka zawsze dobra.
(Hmm... Niefajna stuacja. Mam nadzieję, że szybko się pozbędziemy tego "księżyca". Zresztą 1 już zniszczyłem, więc czemu by nie drugi? Bez urazy Unicornie...)

Face On.
Na głowie chłopaka pojawił się hełm. Czekał na komendę opuszczenia miasta.

- Egzosfera przekroczona. Wszyscy w hełmach, więc aktywuję procedurę wyjścia. Tetro, Tetvarin czeka na zewnątrz.
Pod Alisterem, Kaylin, Toshim i Rayemem otworzyły się zapadnie, które poprzez system śluz wyrzuciły ich na pewną odległość od statku //do "zasięgu pola grawitacyjnego Terry"//
Gdy cała czwórka wyleciała, Damensaya podeszła do fotela przy panelu kontrolnym i usiadła na nim.
- Protokół Armada, aktywacja.
Wewnątrz statku poszczególne sekcje zostawały porozdzielane ścianami, statek przygotowuje się do przemiany. Damensaya i jej panel kontrolny zostają przeniesieni na inne piętro, do głównego centrum sterowania.
//Wiem, że możecie mieć jakąś niesamowitą niechęć do Super Sentai i amerykańskiej wersji - Power Rangers, ale chyba najlepszym porównaniem do tego przeniesienia do centrum sterowania będzie ta scena:
https://www.youtube.com/watch?v=RTL7SO-BoMU
Btw, jako że Latające Miasto to cały statek, Damensaya Armada v2 jest o wiele większa od tamtego Megazorda. I fajniejsza. To już bliżej skali Arc Gurren Laganna.//

Damensaya, po dezaktywacji Protokołu, wróciła wraz z panelem sterowania na mostek. Zaczęła sprawdzać najnowsze informacje z Beralzy.

Damensaya odebrała wiadomość od Viega i potwierdziła zgodną z obserwacjami sytuację w obrębie Eminy. Dostawszy od niego polecenie ruszenia do akcji, natychmiast wyskoczyła przez zapadnię i wezwała Jednostkę Armada, na której poleciała w stronę Eminy.

Viego pojawia się na mostku, zastając Latające Miasto w bardzo dobrym stanie - nawet lepszym niż gdy sam tu był. Rozgląda się, wypatrując kogokolwiek, ale bezskutecznie. Nagle otwiera się pod nim zapadnia, ale nie spada - utrzymuje się w powietrzu jak gdyby nigdy nic.
- A ty dalej te sztuczki?
- Zdziwiony?
Gdzieś pod ścianą nagle pojawiła się Damensaya.
- Strasznie tu porządnie.
- Nudno było, to dbałam chociaż o mój statek. Gdzie byliście cały ten czas?
- Długa historia... Myślałem, że opowiem, jak będziemy w komplecie. Ale jak koniecznie chcesz, łap.
Rzucił jej swój WDG. Wyglądało na to, że Viego nad nim trochę pracował w wolnych chwilach. Damensaya podłączyła go do slotu w swoim głównym komputerze i skopiowała dane - Viego zostawiał w urządzeniu zapiski, na kształt dziennika, jednak nie aż tak często.
- Rozumiem... Czemu jednak nie wybrałeś kontaktu?
- Chciałem, ale cała reszta mnie przegłosowała. Jak widzisz, było ryzyko, ale wierzyłem, że nic głupiego nie zrobicie.

Wtedy od strony głównego pokładu było słychać głos:
- Hej, Nsaya! To ja, Ali. Masz coś ciekawego?
- Lepiej bym tego nie ujęła. Chodź na mostek.
Rozsuwane drzwi się otworzyły i wszedł Alister, już z wyłączoną swoją dziwną formą.
- No jestem, co tam nowe...
- Hej Ali. Co tam?
- Viego! Cholera jasna, ile to, półtora roku? Naprawdę zaczynaliśmy tracić nadzieję, że wrócicie, żebyś widział Kaylin... Dobrze, że się jakoś ogarnęła i znów się stała sobą, zaczęła nas wszystkich namawiać do trenowania, żebyśmy się przygotowali na wasz powrót. No, nie myliła się! A właśnie, widziałeś się już z Kaylin?
- Rany, dalej dużo gadasz... Jeszcze się z nią nie widziałem. Mówisz, że trenowałeś? Co już umiesz?
- Cóż, Kaylin mnie trochę nauczyła podstaw kontroli energii, ale zabroniła mi korzystać z Tetromatrix. Jasne, że nie posłuchałem. Wreszcie ci mogę powiedzieć, udało mi się dość dobrze ogarnąć tą nową postać Tetro powstałą z tego kryształu. Okazuje się, że mogę zmaterializować sobie coś na kształt bransolety, co jest moim pośrednikiem z tymi mocami. Fajna rzecz, nie?
- Chłopie, gratuluję. Słuchaj, mam pomysł. Zrobimy takie wielkie wejście. Będzie tak: polecisz do Kaylin i powiesz, że chcesz zaprezentować coś nowego. Pewnie nie będzie zbyt zainteresowana, bo latanie i Ki Blasty to nic specjalnego. Wtedy jakoś aktywujesz swoje moce, co ją powinno początkowo zdziwić i wystrzelisz jakiś pocisk gdzieś w bok, żeby wybuchł w powietrzu. Wtedy w tym miejscu pojawię się ja. Pamiętaj: dobry iluzjonista musi mieć charyzmę. Bądź na luzie i nie zapomnij poprosić o oklaski. Przed pokazem rozbudź trochę dramatyzmu, jakby miało się stać coś ważnego.
- Heh, dobre. Idziemy od razu? Gdzie jest Kaylin?
- Jest w...
- Góry Dabezhia, okolice wodospadu, trenuje z Arisą. O, Max już tam jest.
- ...jak to zrobiłeś?
- Nie myśl, że Worldwide Reading się nie wyostrzyło przez ten czas. Ali, lecimy. Od razu nałożę na nas niewidzialną barierę.
Viego podszedł do Alistera i położył mu rękę na ramieniu. Znów na ułamek sekundy aktywował Quantum Firestorm, by się przetunelować do Gór Dabezhia razem z nim.

Kaylin, Viego i Alister przenieśli się na mostek, gdzie czekała na nich Damensaya.
- Misja zakończona sukcesem czy porażką?
- Niczym. Księga jest bezpieczna, więc sukces, ale nie spełniliśmy warunków umowy, więc porażka. Ale tego Sanjiego jeszcze dorwiemy. Jak sytuacja?
- Już Worldwide Reading się stępiło?
- Nie chciało mi się w tej chwili.
Zaczęli obserwować sytuację na równinach.

Ayako przesyła wszystkie informacje na temat pojedynku na równinach, jakie aktualnie udało jej się zdobyć. Damensaya zapewne już to wszystko posiada. Jest jednak jeszcze pewien bonus, a mianowicie informacja o tym że funkcje życiowe Sandry są w normie i mimo że leczenie potrwa jeszcze jakiś czas, to nastolatka z tego wyjdzie.

- Hmm... Chyba widzicie, co się dzieje, nie?
- Max i Shigeru, co? Jeśli o to chodzi, dawno ich nie widziałam... Możliwe, że polecieli na Iesterię...
- Czekaj. Iesteria?
- No tak, ich planeta. A co?
Damensaya zaczęła coś wstukiwać, po chwili pojawił się rząd cyfr.
- To jej współrzędne względem centrum galaktyki?
- Niech no spojrzę... Z tego, co udało mi się zapamiętać, to gdzieś w tym rejonie. A co?
Damensaya kontynuowała stukanie w klawisze //choć równie dobrze by nie musiała, jedna "myśl" i system wykonuje// i pojawiały się wykresy i schematy przedstawiające różne dane.
- Jak widzicie, to odczyty natężenia światła z tamtego kierunku. Są dość wysokie.
- Co to dokładnie jest?
- Wygląda jak supernowa 1A.
- To jest supernowa 1A. Gdy nie mamy z Unicronem nic do roboty, robimy to, co nie wymaga wiele pracy - obserwujemy. I planetę, i niebo. Dlatego wychwyciliśmy ten rozbłysk. Nie próbowaliśmy tego robić, ale gdyby odfiltrować natężenie światła pochodzące od tej gwiazdy...
- Tak się da? Tego jest tu w cholerę i czy każda gwiazda nie jest inna?
- Supernowe tego typu są zawsze takie same. Dlatego w wielu wymiarach używa się ich do mierzenia odległości, tylko ona ma wpływ na ich jasność.
Z wykresu zniknęła spora część jasnego obszaru, pozostawiając malutki błysk trwający krótką chwilę.
- To już na gwiazdę nie wygląda.
- Błysk był zbyt krótki. Spektroskopia?
- Metale. Mnóstwo różnych. To nie była gwiazda.
- Myślisz, że...
- Pewności nie mam, ale wszystko na to wskazuje. Jeśli dobrze zinterpretowaliśmy te dane...
- ...planeta Iesteria przestała istnieć. Jasna cholera. Niesamowicie by się przydało, żeby dało się tutaj wyłapywać dźwięk z obserwowanego miejsca. Rozmawiali, ale nie wiemy, o czym.
- Informacja od Ayako: z Sandrą jest w porządku. Są w Geofroncie.
- Wyślij do niej prośbę o pozwolenie na teleportację do Geofrontu.
Damensaya przytaknęła i wysłała wiadomość.

Od Ayako do Damensayi doszła wiadomość:

Silvia udzieliła pozwolenia. Przenoszę ich.

Pod Viegiem, Kaylin oraz Alisterem, podłoga zaczęła świecić. Po chwili wszyscy zniknęli, pojawiając się w sali z kapsułami leczniczymi w Geofroncie.

//Tutaj prowadziło przejście otworzone przez Gemmei z Geofrontu.//
Silvia wyszła z portalu wyglądającego jak najzwyklejsze drzwi - różnicą było tylko to że całość była stworzona z najczystszej energii. Kiedy nastolatka z Mayu i Yuki na rękach znalazła się tutaj, spojrzała przez przejście. Dostrzegła że Ayano używa techniki Shunkan Ido, a następnie gdzieś znika. Dla dziewczyny był to znak na to że Morioka zwyczajnie się nudziła siedząc w miejscu i nic nie robiąc. Cóż, to jej życie. Silvia nie będzie decydowała o niczym za nią.
Po chwili, obok nastolatki pojawiła się holograficzna Ayako. Na jej twarzy pojawił się uśmiech, jednak nic nie mówiła.
- Hej, Damensaya i Ayako, mam do Was pytanie. Czy istnieje możliwość zlokalizowania przez Wasze systemy, położenia smoczych kul? Skontaktowała bym się z Yohem, aby sprawdził przynajmniej jedną z nich. Musimy wiedzieć w jakim są stanie i czy w ogóle nadają się do użytku.
Możliwość sprawdzenia położenia kul zawsze istnieje. Ale nie mam zamiaru aż tak grzebać w danych Damensayi. Jestem tu jedynie gościem.

- Damensayi się nie pyta, czy się da, ale ile to zajmie.
- Skoro prosicie, ja i Unicron zaczynamy teraz poszukiwania.

Gdy już wszyscy przejdą, Aki wychodzi z portalu prowadzącego na mostek Latającego Miasta.
- Jak zlokalizujecie kule, mogę po nie polecieć i tak się nudzę. - odezwał się chłopak i lekko się uśmiechnął, wcale nie było mu wesoło, to był wymuszony uśmiech.

Viego w błysku światła pojawia się na mostku.
- Co to, teleportacja?
- Skok kwantowy. Podobne, ale ma niestety pewne istotne ograniczenia. I zwiewa czapkę.
Zauważył, że przejście jeszcze było otwarte, a Gemmei i nieznajomej jeszcze nie było.
- Przyszedłem za wcześnie? Kejo, poczekam.

Yoh wszedł na mostek przez jedno przejście, zaś Gemmei z nieznajomą dziewczyną lub bez niej przez drugie. Obydwoje zamknęli portale, po czym to Atsuko się uśmiechnął. Pstryknął palcami, otwierając przejście prowadzące bezpośrednio do korytarza.
- Wyruszam w dłuuugą podróż. I liczę na Wasze towarzystwo.
Słowa były kierowane do Silvii trzymającej Mayu i Yuki, Ayano stojącej pod ścianą oraz Gemmei, która zwyczajnie olewała wszystko. Zielonooka nastolatka oddała jedną z dziewczynek jej matce, Sandrze, po czym podeszła do Yoha potwierdzając swoją gotowość do wyruszenia do innej przestrzeni. Ayano w sumie nie miała nic innego do roboty. Lekko wzdychając, przeszła obojętnie przez przejście. Gemmei po prostu olewała wydarzenia, jakie miały tu miejsce. Z powodu przywiązania do Yoha i jego zwariowanej rodziny, po prostu weszła za Ayano. Yoh wszedł zaraz za nimi, uśmiechając się.
- Cóż... Myślę że spotkamy się teraz po nieco dłuższym czasie. Pilnujcie tutaj wszystkiego. Ja muszę pilnować niestety tego idioty i choć zadanie można uznać za niewykonalne to są pewne sposoby okiełznania go.
Nim dziewczyna weszła do portalu za resztą, podeszła do Sandry trzymającej swoją córkę.
- Pamiętaj co tak naprawdę jest dla Ciebie ważne...

Silvia w ostatniej chwili zdążyła wejść do korytarza. Przejście się bowiem zamknęło.

Z początku nastolatka nie odzywała się nawet słowem. Nie wiedziała co myśleć o tym wszystkim - o ścigających ją młodzieńcach, o Shigeru i Maxie, a ostatecznie o mocy jaką dysponuje każdy z tutejszych wojowników.
Dziewczyna usiadła przy ścianie i wyjaśniła krótko że nie wie kim są wojownicy, którzy ją ścigali. Nie wie również czego od niej chcieli.

Jedna z kul została zlokalizowana gdzieś w okolicach nieistniejącego już miasta Emina.