- Tak źle i tak niedobrze... Ciekawe, czy Yoha w ogóle posłuchają... A skoro już tu przylazł w jakimś celu to nie wiem, po cholerę się wraca... Eh, wygląda na to, że plan Cień Słońca jednak dojdzie do skutku. Niezależnie od tego, kto dokładnie będzie stał w cieniu... 185.
Ustawił 185 G.
[Nie korzystam nawet z Tenga... Idzie mi całkiem dobrze. Myślałem, że zużyję więcej energii na utrzymywanie się w tym ciążeniu...]

- Pełna moc.
Ustawił 200 G na maszynie i próbował się oprzeć ciążeniu.
- Enkai.
Uwolnił nieco energii, co pozwoliło mu się w miarę swobodnie poruszać.
- No, trochę energii na razie na to idzie, al pójdzie szybciej. Hmmm... Światło zakrzywia się w polu grawitacyjnym... Kōsoku.
Przemieścił się po skosie na sufit, jednak wylądował odrobinę bliżej, niż by na to wskazywała linia prosta.
- To działa. Może zyskam tym dodatkowy rozpęd. W sumie jeszcze nigdy nie próbowałem katapulty grawitacyjnej.
Podszedł znowu do maszyny i skierował przyciąganie do centralnego rdzenia //jak ten "słup" w statku, którym Goku leciał na Namek//, po czym zaczął się przemieszczać po prostej, jednak skupione przyciąganie zakrzywiało jego tor do okręgu wokół rdzenia.

- Sytuacja na arenie robi się groźna, już czas.
Viego dalej krążył wokół rdzenia, rozpędzając się. W końcu odbił się i wyleciał przez otwór wejściowy.
[Clock Up.]
Poleciał w stronę areny. Był tam po milisekundzie.

Tendou landed next to the ship, entering it slowly.
-Okay, carefull, don't get yourself crushed.
He closed his eyes, focusing, and quickly entering the ship, only to be crushed onto the ground instantly, he would however, get up faster than before, repeating what he did at the very beginning of his gravity training.

Doleciał do statku i wszedł do środka.
- Hmmm, ciekawe. Musi gdzieś być jakiś błąd, bo ustawiłem grawitację na skupianie się w centralnym rdzeniu statku, nie w podłodze. Chwila...
Podszedł do komputera, pokombinował tam coś.
- No, gotowe. System się zresetował. Jest 200 G, bez niespodzianek.
Podleciał do sufitu i położył się na nim.
- Ja sobie chwilę odpocznę.

Tendou, after getting used to 200 G, as a day has passed //or atleast most did say so//, he mastered it COMPLETLY.
-Okay, so we hit the limit.. now what?

Viego przywalił w sufit tak, by odłupać malutki kawałek, który złapał.
- Zekkai. Worldwide Reading.
Zaczął jednocześnie mocno ogrzewać kawałek, jednocześnie go dogłębnie skanując. Gdy rozgrzał się do białości bez zmian strukturalnych, Viego pozwolił mu wrócić do normalnej temperatury i zakończył skan.
- Ten statek wymaga trochę przebudowy, żeby można nim było polecieć. Trochę my go uszkodziliśmy, trochę się nie nadaje. Jeśli miałbym z niego zrobić stację orbitalną, musiałbym go nieco przekształcić. To samo, jeśli chodzi o sam lot, dla mnie ta technologia jest nieco przestarzała. Ale trzeba przyznać, materiał jest dość dobry. Ciekawy stop metali połączony z włóknem bazowanym na węglu...

-So, what EXICALY do you plan to do?

- Bo ja wiem. Gdybym miał jakieś zasoby węgla i kilka konkretnych metali, może udałoby mi się jakoś przebudować statek. Węgiel by się dało skombinować, wystarczy zebrać wystarczająco dużo dwutlenku węgla z powietrza. W naprawdę wysokiej temperaturze wiązania atomowe się rozerwą i uzyskamy osobno stały węgiel i gazowy tlen, ale to musiałby być naprawdę kontrolowany proces, żeby węgiel się w tym tlenie nie spalił, wracając do punktu wyjścia... Jakiś duży zbiornik by się przydał.

-If the canister can be made from anything... why don't we somehow place sand in shape of a canister, and then you could heat it up to turn it into glass, that's how it works... no?

- Jeśli zrobię szkło w naprawdę wysokiej temperaturze, to się może udać. W im wyższej je wykonam, tym wyższą będzie miało szansę wytrzymać. Super plan.
Wyszedł ze statku i uniósł się na kilka metrów. Temperatura w jego dłoniach osiągnęła kilka tysięcy stopni, powietrze w tym miejscu zjonizowało się i zmieniło w plazmę. Po chwili temperatura osiągnęła kilkadziesiąt tysięcy stopni, uformowana kula wysokoenergetycznej plazmy zaczęła tworzyć wyładowania wokół siebie i tworzyć płomienie.
- Spróbuję ograniczyć ilość pyłu. Tenga, Nibai Jitsuhō.
Wystrzelił w powierzchnię podwójne Jitsuhō, które zlało się w jeden pocisk. Nie uderzył on jak ciężki, materialny obiekt, ale raczej wniknął w strukturę piasku, przekazując mu swoją czystą energię. Piasek zaczął się topić i świecić na czerwono, w końcu na biało - powstało "jeziorko" płynnego szkła.
- Faza druga.
Wskoczył do "jeziorka" i zbierał własną energię wokół siebie, po czym wykonał Taiyōfū, podgrzewając od środka płynne szkło do jeszcze wyższych temperatur, jednocześnie sprawiając, by rozchodziło się od niego, by utworzyć zbiornik o większej objętości. Był on uformowany, ale dalej miał temperaturę kilkudziesięciu tysięcy stopni.
- Faza trzecia. Zetsukyū.
Rozłożył ręce i zaczął gwałtownie odbierać energię cieplną zbiornikowi, powodując jego szybkie ochłodzenie, po czym używając tej energii (dodając też kilka razy więcej swojej własnej + Tenga) podgrzał zbiornik do niemalże miliona stopni i schłodził go równie szybko, odbierając mu energię zanim atomy się rozdzieliły.
- Wydaje się gotowy. Teraz tylko będzie trzeba go napełnić dwutlenkiem węgla. Jako że jest cięższy od powietrza i zbiornik jest zagłębieniem w powierzchni ziemi, można zwyczajnie trochę poczekać. Ale to nie będzie krótkie "trochę". A sam proces to już zaawansowana piroalchemia.

-Well, I have time. Dunno about you. Infact, I could aswell wait, it's better than bumping around waiting for something to happen.

- Hmmm... Może przy tym projekcie nam pomoże inny Jigen Tankenka... Wrócę za kilka chwil.
Viego oderwał się od ziemi i poleciał spokojnie w stronę Eminy.

Ląduje koło pierwszego statku.
- Hej, Tendou, zobacz, co mam.
Nacisnął przycisk na kapsułce i ją rzucił gdzieś obok statku Gidayu. Kapsułka wybuchła i z dymu wyłonił się drugi statek, wielkości między 2/3 a 3/4 pierwszego statku.
//Sugeruję się obrazkiem od NPC z lądowania pierwszych Gidayu, do którego dorysowałem resztę tego statku (w końcu sam NPC powiedział, że ma kształt kuli):

Patrząc, że ten statek ma mniej więcej 4 "piętra" (4x wzrost postaci), ten nowy ma jakieś 2, góra 3.

Ja i Zeng jako Tendou trenowaliśmy na parterze. Ale nie ma czterech pięter, bo jeden fałszywy ruch i głowa do naprawy. Jakieś 2-3 kondygnacje//

- I jak, myślisz, że będzie dobry? Myślałem na razie, żeby jakoś połączyć te dwa statki jako dwa moduły jednej bazy i przebudować wnętrze obu, żeby spełniały nowe zadanie.
Viego aktywował Worldwide Reading i przeskanował oba statki, porównując je ze sobą.
- Materiał wystarczająco zbliżony, będzie trzeba tylko zsynchronizować ze sobą oprogramowanie. Tu pomoże WDG i Linker.

- O cholera, ktoś wszedł do tego wymiaru. Znajoma energia, gdzieś na wybrzeżu... Nie wiem jak ty, ja lecę.
Viego odpalił Kōsoku i poleciał w stronę wyczuwanej energii.

//Kōsoku i Kōsoku... Taimatsu się strasznie ostatnio spieszy, nie? xd//

After taking a look, he moved his stare at Viego.
-Yeah, I supprose it SHOULD be go-
Before finishing his sentence, Viego has already flied off
-No way I'm staying on the desert, wait for me!
He then quickly jumped onto Decultor, and blasted off following Viego.

Ląduje koło obu statków i patrzy na nie, zastanawiając się nad czymś.
- Dobra, jak z tych dwóch statków zrobić jedną bazę, która będzie mogła nawet polecieć na orbitę...

Bagle na choryzoncie pojawia sie mała czarna plamka.Po chwili sie zwiększa i widac już że to leci Mikidius.Po chwili wylądował koło Viega.
-.Niezłe statki.To co dalej mamy z nimi zrobić?-zapytał Mikidius przyglądając sie statkom.

TOshi wylądował obok Viega, zastanowił się.
-A gdyby tak połączyć układ komputerowy tych statków, oraz gdyby wzmocnił lub "zespawał ze sobą te statki, to może by tym gdzieś poleciał.

Ray za pomocą Instant Transmission teleportował się za Viegiem, Toshim i Mikidiusem.
- No dobra, jestem. - powiedział podchodząc bliżej.
- Woaa! To są te statki? Niesamowite... Gdyby udało się je połączyć i dodać do tego kilka bajerów takich jak sonar energetyczny ze statku mojego ojca, moglibyśmy stworzyć stację kosmiczną. A systemy sonaru mogły by nas ostrzegać przed asteroidami i zagrożeniem z kosmosu.
Stał tak chwilę i myślał.
- Tylko jak je tu połączyć w jeden statek w góra 2 dni, żeby zdążyć potrenować...

- Nie, Toshi, nie poleciałbyś, bo na chwilę obecną to statki moje, Tendou i Yoha. My trzej wzięliśmy ten większy z miasta tutaj i zniszczyliśmy w nim łączność z centralą Gidayu, żeby nas nie namierzyli. A właśnie, ciekawe, jak tam nasz zbiornik.
//W końcu szklany zbiornik na dwutlenek węgla dalej tam jest...//
Viego podchodzi do szklanej kopuły zagłębionej w powierzchnię, tworzy mały płomień w dłoni i wrzuca do środka. Płomień gaśnie po przekroczeniu granicy poziomu szkła.
- Świetnie. Lepiej nie podchodźcie teraz tutaj, temperatura, jaką tu stworzę będzie rozrywać wiązania atomowe.
Viego złączył dłonie przed sobą i wytworzył niedużą kulę ognia. Rzucił nią do kopuły, jednocześnie trzymając ją, co utworzyło wstęgę ognia, która zaczęła się zwijać w spiralę wewnątrz kopuły.
[Może i zgaśnie, ale ciepło pozostanie.]
Dzięki stałemu dopływowi energii ogień w ogóle nie gasł, bo był przez nią podtrzymywany. W końcu Viego dorzucił wystarczająco dużo energii, żeby wniknęła ona między wiązania atomowe węgla i tlenu, rozrywając je i tworząc plazmę. Viego wyciągnął jedną rękę w górę i "uderzył" w dół otwartą dłonią, co spowodowało ściśnięcie się plazmy. Zmniejszył nieco temperaturę, dzięki czemu tlen przestawał być zjonizowany i swobodnie ulatywał w górę, do powietrza. W kopule pozostawała plazma złożona już niemal z czystego węgla. Wtedy Viego ją ścisnął jeszcze raz i zaczął nią obracać dzięki dopływowi swojej energii. Po tym przepuścił ładunek elektryczny, który ustawił atomy w odpowiednich położeniach, żeby utworzyły masę fulerenowego włókna węglowego.
- Teraz, Clock Up!
Viego rozpędził swoje molekuły do prędkości światła i zaczął przenosić nieruchomą masę do statków. Dzięki Clock Up miał na to wystarczająco czasu, by "ulepić" z tego na większym statku walcowaty moduł, którym zostanie połączony z mniejszym. Połączenie było utworzone nad osią poziomą statku, co sprawiało, że mniejszy statek miałby się stać modułem, do którego wchodziłoby się z najwyższego piętra większego statku. Na szczęście większy był na tyle zagłębiony w piachu, że nie groziło mu przeważenie i przewrócenie się. Po tym Viego próbował podnieść odrobinę mniejszy statek i wpuścić pod niego wystarczająco ciepła, żeby mogły go wyżej unieść prądy konwekcyjne. Gdy był wystarczająco wysoko, przyłożył go do połączenia, podleciał na drugi koniec i nieco docisnął, po czym rozgrzał całe połączenie, a następnie je drastycznie schłodził do temperatury otoczenia.
- Clock Over.
Wyłączył Clock Up i wszystkim ukazała się baza złożona z dwóch statków.
- Trzeba na razie uważać, może być niestabilne. Muszę teraz to dokończyć od środka.
Wleciał do większego statku, żeby na jego najwyższym piętrze wyciąć przejście wewnątrz połączenia i całkowicie połączyć dwa statki (no i użyć wyciętego materiału do wzmocnienia połączenia).

Silvia i Ayano powoli doleciały na pustynię i rozglądając się, znalazły chłopaków.
- Hej! - krzyknęła Silvia do wojowników.
- Whoa! Ale fajny.. - powiedziała z zachwytem Ayano. Mimo wszystko, pierwszy raz w życiu widziała statek kosmiczny.

Mikidius odwrócił sie w strone Silvi i Ayano i zapytał.
Wkońcu przyszliście.A gdzie Yoh?

Ray odwrócił się, gdy usłyszał głosy dziewczyn.
- JOŁ! Jesteście rozdzielone i żyjecie. - krzyknął z lekko zdziwioną miną.
JUPI!!! ^.^ Zaraz... Co ja wyprawiam? Eh... Pogubiłem się...
- Czyli Yoh faktycznie znalazł bezpieczny sposób...
Nie pytał nawet o Yoha. Wiedział, że ten ma jakiś plan.
- Hej, Viego! - krzyknął odwracając samą głowę w kierunku statków.
- Czy są tam wbudowane jakieś maszyny treningowe? Nie wiem... Generatory zwiększonej grawitacji, roboty z tworzywa odbijającego energię albo coś?

- Ah.. Yoh.. Prosił by przekazać Wam i Viego'wi że ruszył ostrzec przed Shigenem, Jigen Tankenka z piwnicy. Powiedział też że chce się wzmocnić i że My też mamy trenować. Cały on.. Na własną rękę. Ale jestem pewna że kiedy wróci, nie będę w stanie go nawet poznać. - powiedziała lekko zarumieniona Silvia.
- Whoa.. Ale super.. - powiedziała, z zachwytem patrząc na dzieło Viega.