Max rozglądał się chwilę po pomieszczeniu, chciał znaleźć coś interesującego, po chwili jednak podszedł do Keijiego i wepchnął mu na siłę do plecaka kawałek płyty, którą wcześniej chciał wykorzystać jako tarczę.
-Skoro już zacząłeś tutaj sprzątać to weź także i to, może ci się przydać do tych twoich badań.
Max postanowił także sprawdzić czy można się teleportować z piramidy, jeśli mu się to uda, wraca do z powrotem do przyjaciół, jeśli nie - próbuje odkopać jakoś wyjście z piramidy.

Mimo ochłodzenia ciała martwego demona, wyjęcie amuletu przez Ketsa nie było tak proste. Keiji jednak, za pomocą Eda no tsumi wyciął amulet dosłownie z ciała potwora. To co zostało po przeciwniku - a właściwie, to czego Ketsu nie rozwalił wcześniejszym atakiem, Keiji pozbierał i schował.

Wejście jest cały czas otwarte, demon musiał wpieprzyć się tu siłą. Możecie więc normalnie wyjść.

Misja wykonana!
+70 000j
+1 reputacja

Keiji czekał na decyzję Ketsa. W końcu to on jako pierwszy podjął się zadania. Bez słowa wyszedł z piramidy.

Zanieśmy to cholerstwo - jakoś nie obchodzi mnie jego historia.. - odpowiedział Keijiemu wychodząc z piramidy.
Gdy już wyszedł, teleportował się do 'Małego baru'.

Keiji nie czekając na Maxa teleportował się za Ketsem.

Max wyszedł z piramidy i teleportował się.

Max i Arisa po dłuższym locie wylądowali niedaleko piramidy. Chłopak podszedł do wejścia i zaczął mu się przyglądać. Odwrócił się do dziewczyny.
-No, wchodzimy czy przeszukujemy okolicę?
Jeżeli dziewczyna zdecyduje się na spenetrowanie piramidy, chłopak szybko wchodzi do środka, jeżeli jednak Arisa woli przeszukać okolicę, Max wzlatuje w powietrze i bombarduje okolicę. Być może pod wpływem wstrząsów coś się odsłoni.

Dziewczyna spogląda na przyjaciela z lekkim zdziwieniem.
- Naprawdę na to nie wpadłeś? Ja wejdę do środka, a ty będziesz szukał wejścia poza piramidą. Jakieś dobre rady? Nie chcę się w coś wpieprzyć.
Gdy chłopak już wyjaśni wszystko Arisie ta wchodzi uważając na to, co dowiedziała się od Maxa. Szuka jakiś wskazówek.

//Dajmy na to, że Max powiedział Arisie wszystko co wiedział.//

Arisa
Kiedy Max skończył mówić na temat piramidy, weszłaś do środka. Postanowiłaś iść taką samą drogą, jaką wcześniej obrał Max, jednak byłaś tak zainteresowana miejscem w którym się znajdujesz, że szybko zapomniałaś tego jaką drogę wskazał Ci chłopak. Doszłaś do pomieszczenia w którym znajdowało się pięć różnych przejść.
Nim ruszyłaś dalej, stwierdziłaś, że musisz dokładniej przyjrzeć się całemu pomieszczeniu do którego dotarłaś. Na ścianach znajdowały się słowa zapisane w nieznanym Ci języku - Twoją uwagę przykuło dopiero to samo, co na początku zauważył Keiji.
Odczułaś wstrząsy wywołane przez Maxa; zaczął bombardować okolicę energetycznymi pociskami.

Max
Niestety, bombardowanie pustyni nic nie dało, a jedynie naruszyło konstrukcję piramidy zagrażając życiu znajdującej się w środku Arisy. Na Twoje szczęście, szybko przestałeś. Nic nadzwyczajnego nie zauważyłeś.

Dziewczyna wchodząc do piramidy zaczęła się rozglądać. Nigdy wcześniej nie była w miejscu podobnym do tego. Wprawdzie widziała już wiele w swoim życiu, ale nigdy nie była to budowla antycznej cywilizacji. Kiedy doszła do rozwidlenia zatrzymała się i postanowiła przyjrzeć się ścianom. Pierwszym, co rzuciło jej się w oczy był symbol Nightmare Lorda. W tym samym czasie piramida lekko się zatrzęsła. Było to spowodowane atakami Maxa. Arisa szybko złapała równowagę. Ponownie zerknęła na scenę przedstawiającą ludzi oddających cześć Vidzie. W jej głowie zaczęły kłębić się przeróżne myśli.
- A tego wszędzie pełno. Zaczynam rozumieć Shigeru...
(Jeden jak i drugi powinien zginąć z mojej ręki. Nienawidzę ich. Ale masz rację, Nightmare Lord jako przedstawiciel rasy Vida jest raczej dość znaną postacią. Przez co i Atsuko staje się rozpoznawalny i co najważniejsze potężny.)
Arisa westchnęła. Zaczęła przyglądać się innym scenom przedstawionym na ścianach pomieszczenia. W ten sposób zabijała czas czekając na Maxa.
(Nie znam mocy tego całego Nightmare Lorda, ale uważam, że gdy osiągniesz Bankai powinnaś móc się z nim mierzyć. Nie ma większego znaczenia, czy będzie to moja moc, czy moc mego bliźniaka.)
(Daj spokój. Ona nigdy nie posiądzie moich mocy. Ledwo walczyła z tobą, przegrywa z tą skrzydlatą, która nie dorasta nam do pięt. Żałosne. Nigdy nie pozna mojego imienia, a co dopiero posiądzie moc Bankai.
- Możecie się wszyscy zamknąć?
Blondynka dalej czekała na przyjaciela.

Dziewczyna miała dość czekania na przyjaciela. Głośno westchnęła, po czym ruszyła w korytarz znajdujący się po skosie, na prawo. Czyli czwarty od lewej strony. Blondynka uważała na pułapki. Szukała także jakiś scen przedstawionych na ścianach, które mogą pomóc jej w odnalezieniu starożytnego wejścia. Jeśli nic nie znajdzie wraca się do pomieszczenia, w którym chwilę temu była.

Dotarłaś do rozwidlenia dróg.

Gdy Arisa doszła do rozwidlenie dróg westchnęła. Zatrzymała się na chwilę i zaczęła myśleć.
- Znając moje szczęście to miejsce nie będzie miało nic wspólnego z tym całym wejściem do ruin.
Blondynka spojrzała na rozwidlenie i z uśmiechem na twarzy ruszyła w prawą stronę. Wcześniej jednak zostawiła wieczny płomyk na początku korytarza, aby nie błądzić bez celu.
Jeśli dojdzie do kolejnego rozwidlenie tym razem rusza w lewo.
Jeśli trafi na ślepy zaułek zawraca i sprawdza drugi korytarz.
Jeśli trafi do jakiegoś pomieszczenia zaczyna się po nim rozglądać szukając czegoś ciekawego.
Bez względu na sytuacje uważa na pułapki i szuka czegoś, co może jej się przydać w misji.

Max wylądował na piasku, odwrócił się w stronę piramidy, chwilę na nią patrzył po czym do niej wszedł. Coraz bardziej interesowało go jaką tajemnicę skrywa piramida. Kiedy był już w środku, rozejrzał się przypominając sobie dokładne położenie poszczególnych korytarzy. O ile dobrze pamiętał, ostatnim razem sprawdzał korytarz pierwszy z lewej strony. Włożył ręce do kieszeni i ruszył korytarzem drugim z lewej. Po drodze starał się uważać na jakiekolwiek pułapki.

Arisa
Dotarłaś do dziwnego, kwadratowego pomieszczenia w którym znajdowały się cztery rzeźby o ludzkich proporcjach, przedstawiające jak sama się domyśliłaś przedstawicieli rasy wszechbogów, Vida. Kilka metrów dalej znajdowały się ogromne, zamknięte wrota z dziwnymi znakami, których nie potrafiłaś przeczytać.

Max
Dotarłeś do takiego samego pomieszczenia jak wcześniej, tyle, że znajdowało się ono po drugiej stronie. Zauważyłeś również miejsce w którym stał posąg.


Kiedy byłeś na zewnątrz, wyczułeś w okolicach gór naprawdę ogromną energię.
Po wejściu do piramidy nie jesteś w stanie wyczuć czegokolwiek.

//NPC, tunel do którego poprowadziłeś moją postać jest tunelem już wcześniej odkrytym. Stał w nim posąg Nightmare Lord'a, który później rozsypał się na kawałeczki więc chyba nie może tam teraz być posągu chyba, że w magiczny sposób się odnowił czego można się spodziewać po takich tajemniczych miejscach jak piramida Araku. Nie wiem czy źle przeczytałeś czy może nie zrozumiałeś tego co napisałem ale pisząc "ruszył korytarzem drugim z lewej" miałem na myśli ten korytarz.//

Max widząc, że odwiedził pomieszczenie, w którym już kiedyś był trochę się zdziwił. Zapewne przez zamyślenie i słabe światło obrał zły kierunek. Wrócił do głównej sali i tym razem skręcił w tunel drugi po lewej stronie.
Jeżeli trafi na ślepy zaułek, wraca do sali głównej i idzie tunelem drugi na prawo czyli tym, którym wcześniej poszła Arisa tylko, że w przeciwieństwie do niej, na rozwidleniu, skręca w lewo.
Jeżeli trafi na zwykłe pomieszczenie, dokładnie je przeszukuje w poszukiwaniu jakichś ciekawych przedmiotów/rysunków lub przełączników, dźwigni, płytek naciskowych i tym podobnych rzeczy.
Jeżeli trafi na rozwidlenie, rusza w prawo.

Arisa zaczęła rozglądać się po pomieszczeniu, do którego trafiła. W końcu było kwadratowe i takie dziwne, bo zazwyczaj pomieszczenia nie są kwadratowe. Może dziwne było to, że znajdowały się w nim posągi. W zasadzie to cała ta piramida była dziwna, więc jej pomieszczenia także takie muszą być. Co w ogóle oznacza, że coś jest dziwne? Ludzie odbierają dziwność jako odmienność. Jeśli coś nie wygląda jak coś, co już znają, lub do czego są przyzwyczajeni uznają to za rzecz dziwną. Dlaczego te pomieszczenie mogło się wydać dziewczynie dziwne? Może dlatego, że poza Nightmare Lordem nie znała żadnej z istot Vida. Bo kwadratowe pomieszczenia widziała już niejednokrotnie. A może to wina dziwnych znaków, których blondynka rzeczywiście nigdy wcześniej nie widziała? Tak czy inaczej rozglądała się w nadziei, że coś w końcu znajdzie. Podchodziła do każdego z posągów i przyglądała się uważnie. Chciała dowiedzieć się, co każdy z nich przedstawia. Gdy już skończyła zaczęła poszukiwać jakiś scen przedstawionych na drzwiach, które mogą jej pomóc w poszukiwaniach. Oczywiście najważniejsze były same w sobie drzwi, które mogą prowadzić do starożytnych ruin, ale zapewne tak nie jest. Dziewczyna zaczęła rozglądać się za jakimś mechanizmem, lub dźwignią. Czymś, co pozwoliłoby jej na otwarcie wrót. Jeśli niczego nie znajdzie stara się załatwić to siłą. Cofa się kilka metrów, po czym gromadzi energie i posyła w stronę drzwi ognistą falę energii. Oczywiście była to technika Fiery Wave, jednak odrobinę słabsza niż zazwyczaj.
Jeżeli to nie pomoże dziewczyna siada na środku pomieszczenia. Siedzi przez chwilę, po czym za pomocą Astral Presence łączy się z Maxem.
[Znalazłam drzwi, jednak są zamknięte. Mam pewien pomysł, ale aby go zrealizować potrzebna jest mi twoja pomoc. Udałam się w korytarz drugi od prawej, a następnie w prawe rozwidlenie.]
Dziewczyna czeka na przyjaciela.

//Wybacz.//

Max
Odwróciłeś się i wyszedłeś ze znanego Ci już pomieszczenia.
Postanowiłeś udac się do kolejnego tunelu. Tym razem po około 4 minutach, dotarłeś do rozwidlenia dróg. Już wcześniej ustaliłeś sobie, że pójdziesz każdą drogą prowadzącą w prawo - tunele do których dotarłeś prowadziły w lewo oraz w prawo po skosie. Wybrałeś drugą.
Dotarłeś do pomieszczenia w którym znajdowały się dwa posągi oraz szeroki, kamienny stół na którym stały dwie złote klepsydry. Posąg po prawej stronie przedstawiał niemowlaka, bawiącego się czymś co wyglądało Ci na łańcuch. Był on tak "wyrzeźbiony", by łączyć się z posągiem po lewej stronie. Ten zaś przedstawiał postać przypominającą śmierć, lecz nie posiadała kosy. Łańcuch łączył się z jej płaszczem, zaś później nie można było stwierdzić co się z nim dzieje. Klepsydry wydawały Ci się z tego wszystkiego najdziwniejsze - w środku nie było piasku, który odmierzałby czas. Od razu w Twojej głowie pojawił się obraz pracującego zegara bez wskazówek - ot tak. Twoja ciekawość sprawiła, że chciałeś dotknąć jednej z klepsydr i podszedłeś do kamiennego stołu. Dostrzegłeś wyładowanie elektryczne, zaś po chwili już spadałeś w dół nie mogąc wykorzystać swojej energii do zatrzymania lub ponownego wzbicia się w górę.
Spadłeś na piach. Kiedy doszedłeś do siebie, uświadomiłeś sobie, że masz zwichniętą kostkę oraz znajdujesz się w bardzo ciemnym pomieszczeniu, gdzie Twoja widoczność jest mocno ograniczona.


Arisa
Postanowiłaś powoli podchodzić do każdego z posągów w celu sprawdzenia tego, co przedstawiają.
Pierwszy przedstawiał kobietę. Zamiast oczu miała lekkie wgłębienia w czaszce. Na jej plecach mogłaś dostrzec skrzydła, przypominające nieco te, które posiadają anioły z legend. Skrzydła Hanako nieco odbiegały od tego wyglądu. Tutaj miałaś styczność ze zdecydowanie większymi piórami. Oglądając postać, dostrzegłaś również nieco większe wgłębienie w klatce piersiowej - na około 7cm.
Drugi przedstawiał mężczyznę. Oczy były niemalże identyczne, jeżeli chodzi o poprzednią rzeźbę. Z jego pleców wyrastały dwa "kolce" przypominające dodatkową parę ramion w fazie rozwoju. Na czole postaci znajdowało się wgłębienie - na około 5cm.
Trzeci przedstawiał śmierć trzymającą niemowlaka na rękach - to od razu Cię zaniepokoiło. Kto stworzył tak chorą rzeźbę? Po chwili zorientowałaś się, że i "śmierć" i dziecko, mają w klatce piersiowej wgłębienia. Niemowlę - około 3cm. Śmierć - około 6cm. Obydwie postacie były połączone czymś w rodzaju łańcucha. U dziecka był on przymocowany do czegoś w rodzaju obroży znajdującej się na szyi. Jego koniec znikał gdzieś pod kamiennym płaszczem drugiej postaci. Dziecko, które owa "mroczna" postać trzymała na rękach, bawiło się jakimś przedmiotem - po dokładniejszym przyjrzeniu się, doszłaś do wniosku, że to klepsydra.
Czwarty przedstawiał mężczyznę, którego dobrze znałaś. Złowrogo przyglądające się w Twoim kierunku, dwie pary gałek ocznych jasno dawały Ci do zrozumienia, że rzeźba przedstawia postać Nightmare Lorda. Nie chciałaś dokładniej go sprawdzać.
W każdym razie, doszłaś do szybkiego wniosku, że wszystkie te postaci muszą być czterema przedstawicielami legendarnej rasy Vida, do której zalicza się słynny "Władca Koszmarów".

Po nieco dłuższej chwili rozmyślań na temat znajdujących się w pomieszczeniu wrót, postanowiłaś w nie wystrzelić Fiery Wave - przy kamiennej płycie, energia zwyczajnie zniknęła. Z Twojej perspektywy, wyglądało to tak, jakby wystrzelona technika została zwyczajnie zaabsorbowana. Postanowiłaś uzyskać pomoc od swojego przyjaciela, ale... nie odpowiadał.

Dziewczyna widząc, że ataki energetyczne nie przynoszą skutku postanowiła odpuścić. Nie mogła znaleźć też żadnej dźwigni, czy przełącznika. Jedyne co przyszło jej do głowy to różnej wielkości wgłębienia w posągach. Jednak nie miała żadnego pomysłu, co mogłoby tam pasować. Postanowiła na chwilę przerwać rozglądanie się po tym pomieszczeniu. Zostawiła jedynie na środku wieczny płomień, po czym wyszła. Gdy ponownie doszła do rozwidlenia postanowiła udać się w stronę nieodkrytego jeszcze korytarza. Była trochę zła, że Max jej nie odpowiada. W końcu co trudnego jest w skupieniu się i odpowiedzeniu? Tak czy inaczej dziewczyna podążała drugim korytarzem.

//Wybaczam. W tą dziurę wj****eś mnie specjalnie c'nie? Mścisz się za coś c'nie? Dręczyciel niewinnych Maxiów proroków. :< //

Max leżał spokojnie na piasku, miał zamknięte oczy. Szybko doszedł do wniosku, że nie da rady wylecieć gdyż najprawdopodobniej jego moc jest blokowana przez piramidę. Po dłużej chwili uznał, że dość już tego odpoczywania, trzeba zacząć myśleć jak się stąd wydostać. Otworzył oczy. Nad Iesterem pochylał swój pysk elektryczny wilk. Chłopak natychmiast go odepchnął.
-Ała! A to za co?
-Jeszcze pytasz? Przydaj się na coś i wyciągnij mnie stąd
-Nie dam rady, jesteś zbyt ciężki. Nawet jakbym próbował to by nie wyszło, a poza tym mógłbym ukruszyć sobie kieł i byłoby mi przykro. Odnajdę Arisę, ona ci pomoże.
-Ehh... dobra leć. Wiesz co jej powiedzieć?
-Oczywiście!
Wilk zaczął mocniej świecić, po chwili przemienił się w iskrzącą kulkę po czym pognał z niesamowitą prędkością w górę, w stronę jedynego, póki co, wyjścia. Max natomiast postanowił użyć energii, choć wątpił, że będzie w stanie. Spróbował utworzyć kulę energii ki w celu rozświetlenia pomieszczenia.

Raiden będąc już na górze, przybrał z powrotem postać wilka. Rozejrzał się po pomieszczeniu po czym pomknął tunelem w stronę sali głównej. Kiedy był na miejscu, zaczął przeszukiwać salę z nosem przy ziemi. Prawie od razu złapał trop. Wbiegł w tunel, który sprawdzała Arisa, po chwili biegu dotarł do rozwidlenia. Rozejrzał się, poniuchał tu i tam. Trop biegł w obie strony. Ziewnął, nie chciało mu się sprawdzać obu tuneli.
-Ene, due, rike, fake... Dobra, a więc w lewo.
Pobiegł odnogę prowadzącą w lewo. Biegnąc, nie zauważył idącej Arisy i wpadł na nią prawie ją przewracając.
-Przepraszam.
Spojrzał na dziewczynę, zrobił słodkie oczka jakby próbował ją powstrzymać od zamordowania go, po czym postanowił powiedzieć co i jak.
-Mam wiadomość od twojej drugiej połówki. Max kazał przekazać, że wpadł do pewnej głębokiej dziury i zwichnął kostkę. Nie może z niej wylecieć, gdyż piramida blokuje jego moc. Czuje się dobrze ale trochę się nudzi.
Raiden popatrzył w sufit jakby zastanawiał się czy wszystko przekazał, po czym spojrzał na Arisę.
-Mogłabyś... Mogłabyś podrapać mnie za prawym uchem? Tylna łapa mnie boli, a przednią nie dosięgnę.

Kiedy wilk wpadł na idącą Arisę ta była przekonana, że została zaatakowana. Dziewczyna nie przewróciła się. Odruchowo odwróciła w stronę elektrycznego zwierzęcia i chciała wymierzyć szybki cios, gdy zaczął on do niej mówić. Lepiej by było może, jednak gdyby się nie odzywał. Blondynka niezbyt dobrze zareagowała na 'drugą połówkę'. Jej związek z Maxem był co najmniej dziwny. Znaczy, że inny niż wszystkie. Dziewczyna raz chciała z nim przebywać i uważała, że łączy ich coś więcej. Innym razem natomiast nienawidziła go i najchętniej by zabiła. Ich relacje były zawiłe, zapewne przez huśtawkę nastrojów dziewczyny spowodowaną przez niewielką ilość lat. Do tego dochodził jeszcze okres. Max także nie był święty. Całe życie zachowywał się jak klaun. Niczego nie brał na poważnie i wszystko uważał za zabawę. Wprawdzie zmienił się, gdy powrócił z Shigeru, jednak jego powaga nie trwała długo. Czego dowodem jest przygłupi wilk, który właśnie teraz mówi do Arisy.
- Nie mam zamiaru mu pomagać. Skoro czuje się dobrze, to nie mam po co tam iść. Nie obchodzi mnie to.
Dziewczyna na chwilę zamilkła. Wtedy wilk zadał pytanie. Nie było to mądre posunięcie z jego strony. Spojrzała na niego strasznym wzrokiem.
- Czy ja wyglądam na niańkę?! Ty i on jesteście siebie warci. Coś jeszcze dla was zrobić? Może kolacje z czterech dań?! Zejdź mi z oczu... - miała już ruszyć dalej, gdy coś sobie przypomniała - Nie. Czekaj chwile. Przekaż mu, że niekoniecznie musimy wskazać prawdziwe wejście, ale to w ostateczności, jeśli niczego nie znajdziemy.
Odwróciła się i ruszyła dalej przed siebie.

Wilk patrzył na odchodzącą dziewczynę. Zdenerwowało go to co usłyszał. Nie wiedział co zrobić, kazała mu sobie iść, on jednak nie chciał. Czuł, że musi coś powiedzieć.
-Nie obchodzi cię to? Zapewne zauważyłaś, że on się zmienił, nie do końca ale jednak trochę. Wie, że nie lubisz jak on się wygłupia ale może to pomaga mu zapomnieć o jakimś problemie, o czymś trudnym co zdarzyło się w przeszłości. Robi co może by się zmienić, robi to dla ciebie ale ty chyba tego nie doceniasz! Oddałby za ciebie życie! Nie chcesz mu pomóc to nie, sam go stamtąd wyciągnę! Wiedz tylko, że gdybyś była na jego miejscu, bez względu na to czy czułabyś się dobrze czy nie, czy byłoby to stłuczenie czy coś dużo poważniejszego, ruszyłby ci z pomocą!
Raiden odwrócił się i ruszył z powrotem do sali głównej. Był strasznie zdziwiony, nie wiedział co go napadło by wygłaszać takie przemowy. Możliwe też, że trochę przesadził, może jednak sytuacja nie była aż tak poważna, na pewno nie była. No cóż, teraz już nic z tym nie zrobi. Hatsutoku pewnie już dawno się wydostał, a on tu tylko nabroił. Przyśpieszył kroku.

//NPC jak będziesz odpisywał, a postu Bercika jeszcze nie będzie to na wszelki wypadek opisz co jest na końcu tego tunelu. Tak żebyś miał już z głowy.//

Arisa prychnęła. Niezbyt przejęła się tym co powiedział wilk. W końcu nie była typem osoby, która przejmuje się tym co myślą o niej inni. Choć słowa Raidena były jak najbardziej prawdziwe nie przekonały blondynki. Niewzruszona szła dalej przed siebie. Mimo, że chciała wyrzucić z głowy myśli, które pojawiły się przez elektryczne zwierze nie była w stanie tego zrobić. Powoli zaczęła zagłębiać się w strukturę relacji między nią a Maxem. Cały czas jednak uważała na pułapki i szukała czegoś ciekawego.

Arisa
Dotarłaś do rozwidlenia dróg. Mogłaś udać się w aż trzech kierunkach - taka ilość tuneli w "zwykłej" piramidzie zaczęła Cię lekko przerażać.


Max
Soundtrack
Niestety, nie byłeś w stanie utworzyć kuli energii, która pozwoliłaby Ci oświetlić pomieszczenie. Nic nie słyszałeś, nie widziałeś, ani nawet nie czułeś - i właśnie to wydawało Ci się najdziwniejsze. Nie byłeś w stanie używać energii. Kiedy wstałeś i wykonałeś kilka kroków do przodu, potknąłeś się i przewróciłeś - kiedy spojrzałeś co było winne temu, iż ponownie leżysz na piasku, dostrzegłeś czaszkę, na której znajdowało się jakieś świecidełko. Oczywiście, jak to miałeś w zwyczaju, zabrałeś je - kiedy tylko go dotknąłeś, zaczęło świecić. To pozwoliło Ci nieco bardziej przyjrzeć się pomieszczeniu w którym się aktualnie znajdujesz. Już teraz wiesz, że jest ono cholernie duże, bowiem nie widzisz żadnych ścian, a piach wokół i kilka masywnych filarów. Były na nich jakieś napisy, których za nic nie potrafiłeś rozczytać - jakieś starożytne pismo.


Cały czas zastanawiałeś się nad tym, kiedy Arisa przyjdzie Ci pomóc. Pomimo swojego częstego głupiego zachowania, oddałbyś za nią życie - gdyby ona sama była w takiej sytuacji, rzuciłbyś się od razu na pomoc. Właściwie, brałeś z tego powodu pod uwagę, bardzo możliwą opcję - ona może nie przyjść Ci z pomocą.

//Ja mam pewne obiekcje. Jak to jest, że Max po wejściu do piramidy przestaje wyczuwać energię z gór, a energia z zaświatów jest tu wyczuwalna? Kolejna super moc cziterstwa, która przenika coś co energie zatrzymuje?//

Dziewczyna widząc trzy rozwidlenia westchnęła. Zaczęła się zastanawiać, w którym kierunku ma się udać. Nie musiała się spieszyć, więc usiadła na ziemi spoglądając na każdy z korytarzy. Siedziała i rozmyślała nad wyborem jakiś czas. Nagle jej myśli zaczęły błądzić po najróżniejszych tematach. Zapomniała zupełnie o wyborze drogi. Zaczęła przypominać sobie jak to było kiedyś. Jak wychowywała się z bratem, jak poznała Keisuke. Przypomniała sobie swoje pierwsze spotkanie z Maxem, przybycie Tsujiego z Hanako. Walkę podczas której powstał Keiji, to jak odlatywał z planety. Przypomniała sobie także i te mniej miłe wspomnienia. Znów widziała te rzeczy, które przyniosły cierpienie jej bliskim. Gwałtownie wstała, by nie myśleć o tym dłużej. Postanowiła udać się w prawy korytarz. Tuż przy samym wejściu zostawiła kolejny płomień, tak jak to robiła już wcześniej. Cały czas szukała czegoś co może naprowadzić ją na jakiś trop.

/Błąd poprawiony.
/NPC