Shun nie spodziewał się takiego obrotu sprawy. Kiedy już stał na ziemi swoimi czterema łapami a do tego był oplątany przez jakieś pnącza i przy okazji rozglądnął się i zobaczył, że każdy z Hollow'ów pozostałych przy życiu zaczyna ładować cero Horigoshi wpadł w panikę następnie zwiększył swój poziom Reiatsu i zaczął wyrywać się z oplatających go roślin. Jeśli się mu udało Pusty użył Sonido wybił się w górę, a następnie odleciał na jakieś dwadzieścia metrów od grupki Hollow'ów. Horigoshi miał nadzieje, że Puści wystrzelą Cero i, chociaż jedno z nich trafi w któregoś z kilku Pustych stojących w grupie. Gdy Shun stał już dostateczną odległość od grupy zaczął ładować pomiędzy swoimi różkami Weak Cero przy czym używając techniki Toxic Tail szybko machnął ogonem i z czerwonej końcówki ogona wystrzelił celując w ich maski, kwasowe pociski po to, aby ich zwolnić lub aby przeciwnicy, chociaż przez chwilę pozostali w miejscu. Kiedy kula Cero załadowała się do dosyć sporych rozmiarów Shun wystrzelił promień w stronę Pustych starając się trafić jak największą ilość z nich.
Jeśli Shunowi nie udało się uwolnić poprzez wyrywanie się, Pusty przez panikę, która go ogarnia zaczyna szarpać się coraz mocniej i przegryzać pnącza lub w jakiś sposób je poprzecinać swoimi pazurami. Jeżeli się to uda Shun używa Toxic Tail i strzela w każdą z kul ładowanych w pyskach Hollow'ów, a następnie używa Sonido wybija się wzwyż i odlatuję na około dwadzieścia metrów do Pustych i zaczyna ładować Weak Cero

Nie udawało się wyrwać z sideł do momentu ich przecięcia pazurami. W tym momencie było już za późno - Puści naładowali swoje ataki i wystrzelili je w jednym momencie prosto w Shuna.
Niesamowitym jednak szczęściem ataki częściowo się zniosły i Shun jakoś je przeżył na tyle, by być zdolnym do użycia Sonido. Ładuje je, ale trzech Pustych go zdążyło zauważyć i wyskoczyli, zbliżając się w niebezpiecznym tempie.

Shun przy użyciu techniki zwanej Sonido stara się uciec jak najdalej od miejsca, w którym znajduje się grupa Hollow'ów, którzy go próbują zaatakować. Po drodze Horigoshi szuka jakiegoś drzewa lub jaskini po prostu szuka miejsca aby mógł się schronić przed napastnikami, którzy zaczęli go ścigać na pewno nie w dobrych zamiarach.

Shun
Udało Ci się uciec. Ukryłeś się w jakieś jaskini i kiedy już miałeś zamiar odetchnąć z ulgą, wyczułeś wysoką energię za sobą. Odwróciłeś się i dostrzegłeś postać mającą ludzkie zarysy… Tak, to z pewnością był Vasto Lorde. Jemu już nie uciekniesz. Teraz się zastanawiałeś tylko nad tym czy daruje Ci życie, czy jednak zabije w jakiś konkretny sposób.

Hollow widząc przed sobą Vasto Lord'a cofnął się kilka kroków do tyłu z strachu i świadomości, że ów Pusty mógłby go zniszczyć jednym machnięciem ręki co mogło się stać w każdej chwili. Hollow nisko pochylił łeb tak aby jego broda dotykała ziemi chciał tym pokazać, że boi się oraz czuje szacunek do stojącej przed, nim istoty. Shun czekał na to, co zrobi pusty stojący przed, nim miał nadzieje, że nic złego się nie stanie, lecz był on przygotowany na najgorsze, a mianowicie na atak z strony postaci stojącej przed, nim .

Kiedy pokazałeś przeciwnikowi, że się go boisz i Twoje miejsce znajduje się na poziomie jego stóp, uśmiechnął się i odszedł, nie krzywdząc Cię, a nawet wybijając oponentów znajdujących się daleko przed Tobą. Niestety, nie wszyscy zachowali po przemianie w pustego zdrowy rozsądek., tak jak było w Twoim przypadku. Aktualnie jesteś bezpieczny, jednakże szybko uświadomiłeś sobie, iż Hueco Mundo to nie przelewki. Tutaj naprawdę ciężko przetrwać, a jeżeli już masz taki zamiar, musisz nie tylko myśleć, ale również rosnąć szybko w siłę.

Shun odetchnął z ulgą po tym, kiedy Vasto Lord popatrzył na niego, a następnie się uśmiechnął. Gdy ów Istota wyszła z jaskini Hollow usłyszał kilka ryków innych Pustych, które po chwili ucichły. Nagle Shun'owi nasunął się pewien pomysł, który po chwili bez zbędnego namysłu zrealizował. Hollow bardzo szybko podbiegł do wyjścia z jaskini i wychylił połowę swego ciała rozglądając się przy tym dokładnie na wszystkie strony robił to po, to aby zobaczyć czy gdzieś w nie dalekiej odległości od niego nie leżą ciała innych Hollo'ów, których mogły paść ofiarą Vasto Lord'a.

Puści rzadko wpadają na dobre pomysły – częściej występują w rolach przypadkowych agresorów lub ofiar. Ty byłeś jednakże nieco inny – nie tylko nabyłeś aktualne moce raczej nietypowymi sposobami, ale również miałeś pewną, unikalną wręcz umiejętność w tym świecie – potrafiłeś pomyśleć i opracować dobry plan działania, niźli bez sensu atakować przeciwnika, wyglądającego podobnie, a posiadającego zdecydowanie większe zasoby energii niż można sobie wyobrazić. Wychyliwszy się więc na chwilę na „zewnątrz”, ostrożnie się rozejrzałeś. Ciała pustych, których Vasto Lorde zwyczajnie odpychał za pomocą uwalnianej energii były dobrze widoczne, i pomimo tego, że nie było ich dużo, to byłeś pewien, że nawet silniejszego przeciwnika, będziesz teraz w stanie bez problemu skonsumować – pomyślałeś nad tym by wykorzystać chwilę, i kiedy potężna istota się oddaliła, przystąpiłeś do realizowania swojego prostego planu. Kilkanaście minut później byłeś już nie tylko najedzony, ale również czułeś przypływ nieco większych zasobów energii. Rozejrzałeś się wokół, aby sprawdzić czy nie ma żadnego zagrożenia ze strony innych pustych – na Twoje szczęście lub też nieszczęście, byłeś w stanie dostrzec jedynie nie tętniącą żadnym życiem, pustynię o srebrnym piasku, a także kilka uschniętych drzew…
Co dalej?

Pusty używając techniki zwanej "Sonido", która umożliwia szybkie przemieszczanie się zaczął szukać kolejnych ofiar, którymi mógł się posilić jak widać nie wystarczało mu kilka ciał, które dosłownie przed chwilą skonsumował. Shun biegał i skakał po pustyni szukając innych Hollow'ów o zbliżonej energii Reiatsu do niego w końcu chciał stawać się co rusz to silniejszy a niestety słabe dusze innych Pustych nie zaspokoiłoby jego potrzeb dlatego potrzebuje on ciał o zbliżonym poziomie energii duchowej do niego.

Na chwilę obecną, w okolicy wyczuwasz jedynie reiatsu Vasto Lorde, któremu się ukłoniłeś. Pomyślałeś, że na pożywienie nie masz co liczyć w najbliższym czasie – przynajmniej nie tutaj. Może warto zacząć polowanie na jakieś plusy na Terrze lub po prostu powoli zrywać swoją maskę, stając się ostatecznie arrancarem? Rozmyślałeś nad wieloma opcjami i wszystkie były ciekawe, ale potrzebowałeś do ich realizacji czegoś, czego teraz miałeś niewiele – mocy.

Shun położył swój ciężki tyłek na ziemi, usiadł, a po chwili przez jego myśli zaczęły przeplatać się różne propozycje jak stać się silniejszym. Po około pięciu minutach doszedł do wniosku, że będzie musiał poszukać źródła pożywienia, gdzie indziej z tego powodu, iż na tej bezkresnej pustyni zwanej Hueco Mundo połowa przeciwników jest za silna, natomiast reszta jest albo za słaba aby zaspokoić głód Hollow'a lub po prostu ukrywa się, czy też podróżuje w większych grupach, gdzie z jedną Shun już miał styczność i nie wspomina tego dobrze. Po kilku chwilach Pusty doszedł do wniosku, że nie ma tutaj czego szukać, a następnie podniósł swoje ciężkie cielsko i zaczął szukać Garganty, która pomogłaby mu się przedostać na Terrę.

Przez dłuższy czas tułałeś się po bezkresnej pustyni. Nie mogłeś znaleźć żadnej Garganty. Dopiero po około godzinie udało Ci się natknąć na ową, czarną wyrwę w przestrzeni. Nie wiedziałeś jednak czy zaprowadzi Cię na Terrę czy inną planetę – a może w zupełnie inne miejsce. W końcu, nie Ty ją otworzyłeś. Kiedy podszedłeś nieco bliżej, dostrzegłeś dwójkę Vasto Lorde, którzy wyraźnie… rozmawiali. Prawdopodobnie mieli wyruszyć przez stworzony portal do świata żywych lub Soul Society, lecz chwilowo byli zajęci. Wykorzystałeś moment i wskoczyłeś do ciemnego przejścia, nie wiedząc co spotka Cię na drugim jego końcu.

Lądujesz w…
http://www.anrevosprites.net/t1767p45-las-waroyra
Kilkanaście metrów dalej wyczuwasz dwie wysokie energie – najwyraźniej ktoś walczy.

Horigoshi spędzał na bezkresnej pustyni na prawdę wiele czasu, więc miał prawo być już na prawdę nią znudzony. Pusty nie miał się już w sumie czego bać większość stworów przemierzających Hueco Mundo była po prostu od niego silniejsza, lecz zdawał on sobie sprawę, że znajdują się tutaj również wiele istot od niego silniejszych. Vasto Lord idąc przed siebie zaczął się zastanawiać co, by mógł zrobić w tej chwili w końcu był znudzony już tą monotonnością... Nagle do głowy wpadł mu pewien pomysł, a mianowicie chciał on odwiedzić swoją dawną opiekunkę Ayano. Pusty wiedział, że dziewczyna otworzyła klinikę dla istot uważanych przez wielu ludzi za potwory, Shunowi podobał się ten pomysł z tego powodu, iż był on niegdyś jednym z nich, przez co nie było mu łatwo dopiero otrzymał on akceptację od młodej dziewczyny, która mu ciągle pomaga oraz zapewnia dach nad głową. Vasto Lord bez zastanowienia otworzył Gargantę prowadzącą na ulicę o nazwie Panorami następnie przeszedł przez nią.

Kochiyo pojawiła się tutaj z Cinegiem.
-Na prawdę? - westchnęła, bowiem, przeczuwała, że zbyt łatwo tutaj nie będzie. Nie wiedziała nawet gdzie jest, lecz dziwnie podobało jej się.
Położyła chłopaka na piasku. Była już dosyć zmęczona - cóż, przecież w krótkiej chwili otworzyła portal i wydostała się z tego przeklętego miejsca tortur. Tuż po przybyciu wyczuła kilka dosyć potężnych energii, jedna na pewno przewyższała sumę energii jej i Cinega.
(Poczekam aż się obudzi...)

Oboje odpoczywacie na pustyniach Hueco Mundo. Kochiyo musi być uważna - nie wiadomo kiedy może się pojawić jakiś Pusty. Póki co jednak panował spokój w Waszej okolicy.

//Cineg odzyska przytomność za jedną turę.//

Kochiyo bacznie obserwowała otoczenie i co jakiś czas patrzyła na leżącego na ziemi chłopaka. Ciągle obawiała się mocnych energii, lecz sama nie była w stanie nic zrobić. Była przecież w dość dalekiej odległości od tych energii, a sił za wiele nie miała. Czuła się jednak dosyć dziwnie, stojąc na tym dziwnym piasku, ale jednocześnie na tyle bezpiecznie, by nie ruszać się z miejsca.

Cineg odzyskał energię, jednak jest bardzo osłabiony. Kochiyo ma jeszcze wystarczająco dużo sił, lecz musi coś wymyślić, aby pomóc rannemu ukochanemu.

Cineg po odzyskaniu świadomości wstał. Popatrzył na piasek pod nogami i na ciemne sklepienie nad nim.
-Tak wygląda piekło, co? - mruknął do siebie.
-Nie sądzę. - westchnęła Kochiyo
Cineg od razu po usłyszeniu jej głosu spojrzał na nią. Nigdy nie był bardziej szczęśliwy. To, że ją uratował w zupełności mu wystarczyło.
-Słuchaj, jeśli zechcesz, to możesz ode mnie odejść. To przeze mnie byłaś, a teraz jesteśmy w takiej, a nie innej sytuacji. Daję ci wolną rękę, rób co chcesz. Nie mam prawa cię do niczego zmuszać...
Zaczął chłopak wiedząc, że Gidayu jest odrodzone, a Kochiyo wystawiona na niebezpieczeństwo.
-Dzięki, że mnie ur...
-NIE DZIĘKUJ MI! - przerwał jej.-Wiesz, muszę stać się silniejszy. Jeśli zostaniesz ze mną, obiecuję, że nigdy do takiej sytuacji nigdy nie dopuszczę.
-Oczywiście, że zostanę z tobą. - powiedziała Kochiyo z uśmiechem na ustach.
Cineg odgarnął swoje włosy, objął Kochiyo i szepnął jej do ucha:
-Czujesz te mocne energie? Udamy się tam. Szykuje się tam walka. Pooglądamy, co?
Ukochana nic nie odpowiedziała, lecz Cineg nie miał zamiaru tylko oglądać. Chodziło mu o stanie się silniejszym, nabraniu doświadczeinia i odpowiednich umiejętności, które pozwalały mu chronić ukochaną - lub po prostu zginąć. Obie możliwości były brane przez niego pod uwagę, jednak skłaniał się ku tej pierwszej.
Cineg, dosyć mocno ranny po ostatniej walce ruszył na przód, przytulając, a jednocześnie opierając się na Kochiyo.
-Tylko nie waż mi się zginąć

Masked Keiji Theme

Tuż na drodze pary, kilka metrów przed nimi pojawił się Keiji. Zamaskowany mężczyzna przez chwilę stał w ciszy przyglądając się wojownikom. Szybko zauważył dość poważne rany chłopaka. Był też świadom, ze jest silniejszy od obojga.
- Nie potrzebujecie przypadkiem pomocy? - zapytał wprost.
- Jednak, gdzie moje maniery. Wybaczcie. Nazywam się Keiji. Jestem liderem organizacji The Fate, której siedzibę możecie tam zauważyć. - powiedział wskazując na ogromną wierzę widoczną z całego Hueco Mundo - Mamy tam wszystkie przyrządy potrzebne do uleczenia twoich ran. Jednak... Kto normalny udałby się do siedziby organizacji, o której nie ma pojęcia? No właśnie. Dlatego może po drodze opowiem wam co i jak? - zapytał ruszając w stronę Zaramu.
Jeśli Cineg i Kochiyo idą za nim mężczyzna kontynuuje swoją wypowiedź.
- Więc, jak wspomniałem jestem liderem The Fate. Pomimo mojej rangi nie wywyższam się nad innych członków, których jednak na chwilę obecną jest niewielu. Tak, jestem liderem postawionym na równi z 'zwykłymi' członkami. Takie od początku było założenie istnienia The Fate - równość. Jesteśmy ludźmi, którym los nigdy nic nie dał. Zawsze musieliśmy walczyć o swoje. Byliśmy spychani na drugi plan i wyśmiewani przez innych. Byliśmy tymi gorszymi. Dlatego naszym celem jest jednoczenie wojowników z chęcią i potencjałem na bycie potężnymi. Wy mi właśnie na takich wyglądacie.
Na chwilę Keiji odwrócił głowę spoglądając na idącą zaraz za nim dwójkę.
- Twoje rany. One nie wzięły się znikąd... Walka. Gdybyś tylko był potężny, lub miał oddanych sojuszników, jakich możesz znaleźć w The Fate uniknąłbyś ran. Żaden przeciwnik, z którym wcześniej nie mogłeś się mierzyć nie byłby teraz dla ciebie najmniejszym wyzwaniem. Tym właśnie jest The Fate. Przeznaczeniem i potęgą. To właśnie ta organizacja daje nam siłę do obrony swoich przekonać, wartości i... bliskich. - kończąc wypowiedź spojrzał znacząco na Kochiyo.
- Wyobraźcie sobie świat, świat w którym podziały nie istnieją. W świecie tym wszyscy są równi. Będzie to nowy, lepszy świat który razem stworzymy, jeśli się do nas przyłączycie... Od zawsze chciałem tylko, by traktowali mnie na równi z sobą. Wypruwałem sobie żyły, dawałem z siebie wszystko. Na wszystko co mam zapracowałem sam. Dlatego też chcę pomóc innym.
W tym momencie urządzenie znajdujące się na nadgarstku zamaskowanego mężczyzny wydało dziwny dźwięk. Keiji przybliżył ekranik, tak aby móc przyjrzeć się temu, co się na nim znajdowało. Był to raport z Terry.
- O tym właśnie mówię. Ten cały turniej jest tylko po to, aby poniżać słabszych. Niejaki Rayem upokorzył swojego przeciwnika, tak, że ten uznał, iż nie ma już nic do stracenia... A Yoh? Znów postanowił się zabawić mordując słabszych. A to tylko dlatego, że jest posiadaczem istoty z rasy Vida. - wyjaśnił.
Cały czas czekał na reakcję Cinega i Kochiyo na jego słowa. Przyłączą się do niego, czy też nie?

//Bercik, nie jestem pewny o co chodzi w cytacie "mordując słabszych" - ale o tym co się dzieje w podprzestrzeni nie wiedzą nawet obecni w okolicach Eminy //

Cineg oraz Kochiyo byli z początku zupełnie zaskoczeni Twoim pojawieniem się tutaj. Poczuli jednak, ze jesteś od nich silniejsi. Biorąc jeszcze pod uwagę fakt, że Onitenshi jest na pograniczu śmierci, walka nie wchodziła w grę. Jednak nie tylko to zadecydowało o tym, że para poszła za Tobą - zaintrygowałeś ich nieco swoimi spostrzeżeniami. Jako, że chłopak nie bardzo mógł samodzielnie chodzić - dając dowód, że traktujesz go równo, postanowiłeś mu pomóc, pomagając mu iść.
- Ja również... potrzebuję siły. Muszę się zemścić... na Gidayu. Myślę, że moglibyśmy się dogadać. Gidayu się odrodziło. Porwali Kochiyo. Dorwałem ich, pokonałem jednego, ale pozostała dwójka - zostawili mnie półmartwego... - w tym momencie Cineg odkaszlnął. Był wyczerpany. Odezwała się Kochiyo.
- Pójdziemy z Tobą, ale proszę... Pomóżcie mu. Porozmawiamy później, gdy już jego stan się uspokoi. Dał mi całą fasolkę senzu, sobie nie zostawiając nic... - wyglądała na zmartwioną...

//To takie podkoloryzowanie tylko. Chciałem poprzeć słowa jakimś dobrym argumentem. A, że coś dzieje się na równinach to wykorzystałem sytuacje, by odrobinkę ich oszukać. Przecież oni nawet nie wiedzą, czy Yoh tam jest i czy ktokolwiek tam jest... Gdy widzieli ich ostatni raz było to na TB.//

Keiji w ciszy wysłuchał tego co do powiedzenia mieli Cineg i Kochiyo. W dalszym ciągu pomagał iść Oniteshiemu w kierunku Zaramu.
- Nie martw się. Pomożemy mu. Już jesteśmy niedaleko. Wszystko będzie dobrze. - mówił spokojnym głosem do Kochiyo.
Ponownie nastąpiła chwila ciszy, po której Keiji postanowił skomentować słowa Cinega.
- Zemsta... cóż za wspaniała motywacja. Daje siłę, by stać się lepszym. To właśnie prowadzi The Fate. Zemsta, chęć bycia potężnym, walka o sprawiedliwość, odpłacenie się za wszystkie krzywdy, honor... Oni walczą dla zabawy? My walczymy dla sprawiedliwości. Zapłacą za wszystko co zrobili. Gidayu, tak zwani obrońcy Terry, czy ktokolwiek inny. Wszystkich czeka ich kara za swoje czyny. Taka właśnie jest rzeczywistość. Witamy w zbawieniu. My nie tylko mówimy o sprawiedliwości... My o nią walczymy. Uwierzcie w The Fate! - wygłosił kolejne przemówienie.
- Niebawem wszystko się zacznie... - wyszeptał pod nosem.
Kolejny raz nastąpiła dłuższa chwila ciszy. Zaram był już coraz bliżej. Z każdym krokiem można było bardziej podziwiać jego ogrom.
- Mamy w Zaramie mnóstwo sprzętu treningowego. Gdy już dojdziesz do siebie będziesz mógł wzmocnić się, przed ponownym spotkaniem z tym całym Gidayu. Pot, krew i łzy, które wylejesz podczas treningu będą niską ceną za to co ich spotka, gdy staniemy przy twoim boku, by się na nich zemścić. My jesteśmy jak rodzina, która pomaga każdemu członkowi. A co się tyczy rodziny... witamy w domu. Jesteśmy już przy Zaramie. - powiedział wyłączając przy pomocy Echo znajdującego się na jego nadgarstku barierę wokół siedziby. Gdy wszyscy weszli już na teren bariera ponownie się włączyła.

//Ok. rozumiem.//

Kontynuacja: http://www.anrevosprites.net/t4098p15-zaram-temat-ogolny

Horigoshi opuścił teren należący do Zaram'u, kiedy tylko przeszedł za barierę osłaniającą budynek należący do organizacji "The Fate" użył jednej z swoich technik, a mianowicie Sonido i z szybką prędkością zaczął przemierzać pustynie w poszukiwaniu ofiar. Co jakiś czas Vasto Lord zatrzymywał się po to, aby rozejrzeć się dokładniej w okół siebie, dlaczego? Powód był jeden... Hollowy, w końcu Shun wybrał się na polowanie, a nie na bezpieczną przechadzkę po lesie. Kiedy tylko Hollow zobaczy jakiegoś Pustego zostaje w bezpiecznej odległości i obserwuje poczynania tej, że istoty.

Dziwne dla Ciebie było to, że Hueco Mundo wydawało się teraz trochę puste //suchar//. Musiałeś się trochę nabiegać, gdy w końcu w jednej z jaskiń dostrzegłeś trzy Hollowy, być może przed czymś się chowające. Nie widziałeś jednak wokół żadnego innego zagrożenia. Starając się wyczuć Reiatsu, zdołałeś tylko określić ich poziom, które de facto nie był zbyt wysoki, a przynajmniej dla Ciebie. Być może to, przed czym schowali się tamci Puści już sobie poszło, minęło? Nie wiesz, co mogło tu się stać, ale masz pewność, że w najbliższej okolicy nie ma niczego niebezpiecznego.

//Za ten suchar dam ci puchar.//

// Co do suchara... Ja już go kiedyś użyłem, więc PIS JOŁ"

Po dosyć długiej podróży Hollow nagle wyczuł Reiatsu niedaleko od niego. Shun zaczął biegnąć w stronę skupiska tejże energii, nagle dostrzegł jaskinie, zwolnił tępo swojego biegu, a potem zatrzymał się jakieś dwadzieścia metrów od wejścia do niej. Horigoshi stał w miejscu a w jego prawej ręce zaczęła tworzyć się ciemnozielona kula energii... Tak Pusty tworzy Cero, kiedy tylko kula osiągnęła dosyć spore rozmiary Vasto Lord wzniósł się w powietrze, wyciągnął rękę przed siebie, a następnie pod odpowiednim kątem wystrzelił pocisk centralnie w środek wejścia jaskini tak aby uderzył on w ziemię jakieś cztery - osiem metrów od wejścia tworząc przy tym dosyć dużą eksplozję. Shun wisi ciągle w powietrzu. Horigoshi jest ciągle gotów na atak z strony przeciwników, kiedy tylko któryś wybiegnie z jaskini i próbuje go zaatakować, ten przy użyciu Sonido unika ciosów wyczekując na błąd przeciwnika, kiedy ten go zrobi on szybko wyprowadza atak w jego stronę.