- Dobra, sam tu nie będę... Chyba mają problemy.
Zniknął.

Shade, poleciał na pustynię.

Chłopak przez ponad tydzień tutaj trenował, rozwinął się duchowo jak i fizycznie. Odkrył w sobie Haki , i powoli je opanował.
Ten trening mi się przydał - powiedział uśmiechnięty - Czuje się o wiele silniejszy. - gdy skończył to zdanie zniknął.

Max wylądował w lesie. Spacerował sobie kilka minut i postanowił, że trochę sobie poniszczy drzewka.
-Hinotama
W ręku Maxa pojawił się niewielki piorun kulisty. Chłopak cisnął nim w stronę drzewa. Technika zniszczyła ok. 20 drzewek stojących jej na drodze, gdy dotknęła ostatniego z nich, wybuchła podpalając je.
-Ups !
Max doskoczył do palącego się drzewa, wyrwał je po czym wyrzucił hen daleko w stronę gór. Chłopak usiadł na trawie i zaczął medytować.

Arisa i Keisuke kontynuowali swoją podróż. Dziewczyna nagle poczuła znajomą energię. Początkowo nie miała pojęcia skąd ją zna, jednak po chwili zrozumiała, że jest ona bardzo podobna do mocy jej brata.
(To nie może być on. On przecież nie żyje. Czy to możliwe?)
- Czujesz tą energię? Jest dość mocna. - powiedział lekko znudzony chłopak.
- Tak, jest bardzo podobna do... - nie kończąc zdania dziewczyna ruszyła w stronę ów energii.
Keisuke ruszył za nią. Arisa dotarła do miejsca skąd wręcz wyciekała energia. Zaślepiona nadzieją nie zwróciła uwagi na osobę, która posługiwała się ów mocą. Była wręcz pewna, że jest to jej brat. Rzuciła się na niego powalając go na ziemię i siadając na brzuchu.
- Braciszku! - Krzyknęła siedząc na chłopaku.
Keisuke po chwili dołączył do dziewczyny. W tej samej chwili za
uważała, że osoba na której siedzi nie jest jej bratem. Wstała z Maxa i odrobinę się speszyła.
- Ty... ty lepiej uważaj jak stoisz! Ludzie nie mogą nawet bezpiecznie pobiegać! - krzyknęła.

Max popatrzył na dziewczynę, była dość ładna. Zaczerwienił się trochę.
-Hmm wydaje mi się, że siedziałem a nie stałem.
Chłopak strzepał z ubrania kawałki trawy.
-Jestem Max. Jak ci na imię, nieznajoma ?

Keisuke podszedł do Maxa i wyciągnął dłoń w geście przywitania.
- Jestem Keisuke Yukihito, a ta jak ją nazwałeś nieznajoma ma na imię Arisa. Co sam robisz w takim miejscu? Wiem, że nie jesteś zwykłym człowiekiem bo emanuje od ciebie ogromna energia, która zapewne była przyczyną naszego spotkania. Arisa najprawdopodobniej cię z kimś pomyliła.
- Po co ty mu to mówisz? Nie znasz go wcale! Idiota... - dziewczyna chwyciła chłopaka za rękę i zaczęła ciągnąć.
- Zaczekaj. - powiedział chwytając ją za drugą rękę.
Dziewczyna natychmiastowo oswobodziła się.
- Nie odpowiedział mi na pytanie a to nie ładnie zadać pytanie i uciec.

Scena, którą właśnie zobaczył Max wydała mu się trochę śmieszna.
-Cóż, ja tu trochę trenowałem i medytowałem, nie mam nic lepszego do roboty. Tak właściwie to nie widziałem was wcześniej w tej okolicy, jesteście tu nowi ?
(Spróbuję się z nimi zaprzyjaźnić, przyda mi się ktoś do towarzystwa bo ostatnio pusto w moim życiu się zrobiło)

- A co cie to obchodzi?
- Tak jesteśmy tu nowi. Każdy z nas ma swój życiowy cel, a jak wiadomo z kimś jest łatwiej. Zawsze możemy na siebie liczyć.
- Idiota...
- Może opowiesz jakimi mocami dysponujesz i jak je zdobyłeś, ciekawi mnie to. Domyślam się, że nie tylko mnie. - Powiedział z lekkim uśmiechem na twarzy.
Keisuke usiadł na trawie czekając na odpowiedź chłopaka. Arisa stałą obok niego z założonymi rękami.

Max oparł się o pobliskie drzewo.
-Cóż, umiem kontrolować zwykłą energię Ki, elektryczność i reiatsu.
Max spojrzał na Arisę, była wyraźnie zainteresowana czymś innym. Nawet nie patrzyła w jego stronę. Chłopak powoli podszedł do Keisuke i usiadł obok niego po czym wyszeptał:
-Twoja koleżanka zawsze taka ivul ? Kiedy na mnie siedziała wydawała się bardzo miła.
(Hmm teraz z bliska, Arisa ma całkiem fajne cycki !)

// Chciałem napisać coś w stylu "czytam w myślach" ale bez przesady xd//

Dziewczyna rzeczywiście nie była zainteresowana umiejętnościami Maxa. Bardziej ciekawiło ją skąd pochodzą.
- Koleżanka? Ona jest dla mnie kimś więcej... ona nie jest zła. Zazwyczaj stara się każdemu dogryźć i postawić na swoim a teraz zwyczajnie się speszyła. - starał się mówić tak aby Arisa nie słyszała.
- Ale nie dopowiedziałeś na moje pytanie skąd posiadasz te moce. - Powiedział już normalnie.
- Nie chce to niech nie mówi, zbierajmy się stąd.
- Wiem, że ciebie to bardziej interesuje niż mnie i będzie cię to potem gryzło.
- Argh. - dziewczyna zrobiła tylko złą minę.
- Tak więc max opowiadaj.

Max położył się na trawie i nadal obserwował Arisę.
-Cóż kontrolować energię KI potrafię dlatego, że jestem Iesterem a dokładniej, księciem ojczystej planety tej rasy. Każdy Iester potrafi również korzystać z mocy jakiegoś żywiołu, lecz u mnie z tym były lekkie problemy i musiałem przejść przez "Rytuał Odblokowania". Co do Reiatsu to już długa historia i nie chce mi się jej opowiadać. No ale dość o mnie, powiedzcie coś o sobie.
(... i w tedy bym ją... taaa byłoby ostro)

//jesteś... zboczony!//

- Iester? Znasz może Shigeru Nakatoni? On mnie nauczył kontrolowania nad żywiołem lodu. Jestem elementalistką.
- Widzisz jak chcesz to potrafisz.
Dziewczyna ponownie zamilkła.
(Po co ja mu to powiedziałam?! Idiotka.)
- Powiadasz, że każdy z was kontroluje jakiś żywioł? Jaki przypadł tobie?
(Idiota, dobrze czuł jego energię. Każdy by zauważył, że to elektryczność. To żywioł mojego brata, dlatego go z nim pomyliłam.)

//Shut up ! Chciałem żeby było śmieszniej//
Chłopak szybko usiadł na trawie.
-Shigeru ?! To mój przyjaciel! Ja, on i jego dziewczyna mieszkaliśmy razem przez dłuższy czas ale kilka tygodni temu polecieli gdzieś trenować a ja miałem zająć się domem.
Max nadal nie mógł uwierzyć, że spotkał kogoś kto zna Shigeru, chwili zorientował się, że zostało zadane jeszcze jedno pytanie.
-Pytałeś o mój żywioł - zwrócił się do Keisuke - Kontroluje energię elektryczną.

Dziewczyna zamyśliła się.
(Szkoda... Ten Shigeru był naprawdę... fajny. Spotkałam go samego, bez dziewczyny. Jego obojętność do wszystkiego jest fascynująca.)
- To jak, wybierasz się z nami?
- Pytasz od tak, bez uzgodnienia ze mną? Idiota!
- Daj spokój. Wiem, że i tak byś się zgodziła. Zawsze mieć kogoś więcej do treningu.
Dziewczyna podeszła do Keisuke, chwyciła go pod ramię po czym wystawiła język Maxowi.

Max chwycił dziewczynę za rękę sygnalizując w ten sposób, że nigdzie na razie nie pójdą.
-Gdzie wy chcecie iść ? Pewnie jesteście głodni. Może pójdziemy do mnie do domu i coś zamówimy ?

Dziewczyna błyskawicznie zabrała rękę.
- Szczerze to jestem trochę głodny. - powiedział po czym zaburczało mu w brzuchu.
Oboje byli gotowi do teleportacji.

-No dobrze, mam nadzieję że zorientujecie się gdzie jestem.
Po tych słowach Max zniknął, towarzyszył temu huk uderzającego piorunu.

Arisa błyskawicznie wyczuła energię Maxa. Teleportowała siebie i Keisuke do miejsca, z którego wyczuwała chłopaka.

W lesie pojawił się pewien mężczyzna, mający na sobie czerwoną pelerynę i ogólnie ciemne ubranie - nie wyglądał na normalnego człowieka. Dysponował dosyć dużą mocą. Usiadł sobie spokojnie pod drzewem, wyraźnie na coś czekając.
- Mam świetne wyczucie czasu. Akurat Ci dwaj chuligani się pogodzili... - nie zamierzał zmniejszać swojej energii. Czekał.

Oboje wylądowali niedaleko mężczyzny. - Co robimy ?
- Podejdźmy do niego...
- Ummm...tak tego...kto ty? Nie wyglądasz na wrogo nastawioną osobę.

Obaj podeszliście dosyć powolnym krokiem do mężczyzny, który gdy tylko Was zobaczył - uśmiechnął się.
- No! Wiedziałem że przyjdziecie, chłopcy! - spojrzał w górę, dalej się uśmiechając.
- Obaj podobni do ojca.. - powiedział do siebie, jednak usłyszeliście to. Słowa te Was na tyle mocno zaintrygowały, że przez chwilę zastanawialiście się czy to nie jest jakiś dawny wróg Waszego ojca - kolejna wiadomość natomiast Was zatkała.
- Katsyuki Ikawagashii. Jestem Waszym wujkiem. - odezwał się z uśmiechem na twarzy, który nawet na chwilę nie znikał od kiedy się tu pojawiliście.

Gdy usłyszeli to o wujku ich twarze wyglądały mniej więcej tak: Twarze
- Zaraz, możesz nam pomóc ?! Kogamaru zerknął na wuja.
- Jaką mamy Gwarancje że nie kłamiesz...Możesz być zwykłym oszustem.
- Hej, Kogamaru, przecież już wcześniej znaliśmy jego energię...skądś.
- Tak masz rację, ale mogliśmy ją znać, przez to że mógł być wrogiem naszej rodziny.

- Smoku w rzeczywistości nazywa się Ryu - to po pierwsze. A po drugie, możemy chłopcy zrobić badania genetyczne - to rozwiąże wszelkie Twoje wątpliwości Kogomaru-kun. - po tych słowach zaczął się śmiać, miał widać duże poczucie humoru i raczej nie należał do zbyt poważnych ludzi.