- Cholera... Szkoda, że Worldwide Data Gatherer nie ma kamery... To było show, które można by wrzucić na... Zapomniałem, jak się nazywał ten serwis w tamtym wymiarze...

//Tak, mówi o YT xP//

Shane nagle pojawił się na pustyni

-Cześć wam-przywitał się Shane

-No witam.
Podniósł się z ziemi i popatrzył w niebo.

Gdy Yoh tak targał Raya, ten się niesamowicie wkurzył. Kopnął go wolną nogą w policzek i jednocześnie uwolnił się z uchwytu.
Masz tam gdzie chciałeś!
Chciał wrócić i polecieć, zobaczyć, czy Ayano żyje. Jednak, nie zauważył, że noc wciąż trwa, a księżyc dalej w pełni i ponownie zmienił się w Golden Oozaru.
Z tym, że całą złość skupiał na Yohu. Małpa zaczęła miotać w niego ogniem.

- Udało się.. Krok trzeci, i ostatni..- powiedział i nie skończył bo musiał uniknąć płomieni.
- Ah.. Nie opłaca się przemieniać. - rzekł i poleciał wprost na małpiszona, wbijając mu się w brzuch i wylatując poza atmosferę.
Zamienił się w ApocDestroyer'a żeby móc jedynie oddychać i gadać w kosmosie.
- A chciałeś chronić Terrę choć nawet przyjaciół nie jesteś w stanie.. - powiedział do małpy, pokazując Terrę.

//Teraz do - Zasięg pola grawitacyjnego Terry//

Małpa "spadając" z kosmosu, kierowała się stronę pustyni. Stawał się coraz mniejsza, a gdy była jakiś kilometr nad powierzchnią otoczyła ją wielka, zasłaniająca wszystko wewnątrz aura.
//Dla nie wiedzących... Aura SSJ4 nie jest czerwona i nie jest złota jak u SSJ. Ma złotą barwę przechodzącą w pomarańcz.//
Gdy "to coś" spadło na pustyni aura zniknęła.

Był to Ray. Ale wyglądał inaczej. Miał czerwone futro, dłuższe, bardziej rozczochrane włosy i nie miał koszulki. Oczy były żółte. Chłopak był wyższy. Wyglądał jakby był już dorosły.
Chłopak stał w tym samym miejscu i się nie ruszał. Patrzył... w nic. Miał poważną minę.

Niestety nie było go widać, bo miejsce, gdzie spadł zasłaniała wysoka wydma.

Yoh zlatując za Rayem zszedł z formy ApocDestroyer'a i wskoczył od razu na formę SSJ4. Po treningu mógł z niewiadomych przyczyn przeskakiwać między transformacjami jak chciał.
Wylądował obok Rayem'a i uśmiechnął się.
- Czerwone futro? Ogonek.. Tak, to z pewnością forma SSJ4. Wracam do Ayano i Silvii, do zobaczenia. - powiedział i wzbił się w powietrze, a na pożegnanie powiedział jedynie:
- Hmm.. Nie martw się, ona żyje. Musiałem Cię sprowokować.



Kiedy chłopak doleciał do statku, wszyscy zobaczyli go w formie SSJ4..
- Ta.. Jest silny. Jednak mu się udało. Ale co tak stoicie? Trenować! - krzyknął na wszystkich którzy przyglądali się jemu i Rayem'owi.

- Coś czuję, że nie jesteś już jedynym humanoidalnym futrzakiem w naszym gronie... czyż nie?

Ray wysłuchawszy Yoha tylko spojrzał na niego przez 2 sekundy i z powrotem patrzył się w "nic". Nie dało się po nim niczego poznać. Wyglądał, jakby był pozbawiony wszelakich emocji.
Ray ruszył się i wyszedł na wydmę. Stał tak 10 sekund i zaczął bez słowa iść dalej w stronę statku.

//Nie mógłby zrzucić poziomu SSJ4 przez najbliższe kilka godzin. Choćby nie wiem jak chciał, czy by zużył całą moc, czy stracił przytomność... Nie mógł.//

- Hmm.. Wiesz, nawet jeżeli to lepiej jak będzie drugi taki jak ja. W tym wypadku, mamy większe szanse w walce. - powiedział do Viega.
[Heh.. Zachowuje się jak ja, kiedy po raz pierwszy osiągnąłem tą formę.]

- Ile ten chłopak ma lat? - zapytała z ciekawości Ayano.
- Jeżeli dobrze pamiętam, dopiero 15. W sumie, tyle samo co Ty. Ale żeby było jasn.. - nie skończył, dostał czymś ciężkim w głowę i się przewrócił.
- Ja Ci dam zabijać ją i przywracać do życia.. - powiedziała Silvia. Wyjęła jakiś stół ze statku, a następnie zaczęła nim okładać ledwo żyjącego futrzaka.
//Wyglądała tak:
http://pix.motivatedphotos.com/2009/8/14/633858839087458730-Angryanimegirls.jpg xD//

Kiedy przestała, a Yoh leżał ledwo żywy w formie SSJ4, Silvia podeszła do Ayano.
- No. Ma za swoje. - powiedziała uśmiechnięta, kiedy w tle było widać rękę Yoh'a oznaczającą natychmiastową pomoc medyczną.

//Oczywiście nic mu nie jest, ale taka śmieszna scenka czasem się przyda xd//

Ray stanął mniej-więcej, tak, że był otoczony przez wszystkich.
Podszedł do statku i stanął obok okna. Spojrzał na swoje ręce.
Niesamowite... Czuję się silniejszy... Nie tylko mocą, ale głównie ciałem... Jestem też trochę silniejszy od Mega Wojownika... Tymczasem moc jest spalana jak przy SSJ...
Myśli Raya również były takie... bez emocji.
Chłopak spojrzał w szybę statku.
- Nie lubię się takiego...
Po tych słowach odwrócił się i popatrzył na Yoha.
- Kiedy to minie?
Prawdopodobnie miał na myśli to uczucie, że nie posiada emocji.

- Nie no, déjà vu... Pewien Saiyan już to kiedyś mówił... Chyba wszyscy Super Saiyanie 4 mają takie objawy kompleksów i depresji...

Kiedy Rayem się zapytał kiedy to minie, chłopak wstał i podszedł do niego.
- Jeżeli możesz już mówić, to minęło. - rzekł z uśmiechem, aczkolwiek spokojnie i poważnie.
- Hmm.. Viego, o kim mówisz? - zapytał, choć myślał tylko o jednej osobie.

- O Goku. Son Goku. Agencie 00SSj4. A właśnie, masz jeszcze jakiś zbędny statek? Bo widzisz, te dwa już połączyłem w jedną bazę.

- Rozumiem...
Mimo, że mówił, wciąż nie odczuwał emocji. Nawet to, że Ayano jednak żyje, też go nie przejęło.
Rayem podszedł po to samo okno gdzie wcześniej i usiadł tak, by mieć widok na innych.
Nie chcę trenować... Najpierw muszę być z powrotem normalny...

Nagle na niebie pojawiły się cztery niewielkie punkciki, które leciały w waszą stronę. Z początku, żaden z Was ich nie poznał, ale po chwili skojarzyliście te jakże ładne twarzyczki.
Dziewczęta wylądowały przy statku.
- Dawno się nie widzieliśmy. Witajcie. - powiedziała jedna z nich.

//1 - Haniko Yanagimoto
2 - Ayami Chikamatsu
3 - Chisato Minamoto
4 - Gemmei Nobunaga//

- Dostałyśmy wiadomość od niejakiej Silyano więc przybyłyśmy, ale spodziewałyśmy się że tylko my ją dostaniemy, a nie Wy wszyscy. - powiedziała Gemmei.
- Trenowałyśmy, ale myślę że zostaniemy tu na dłużej.. - dodała Haniko.

Mikidius przerwał trening i wyszedł ze statku.
Myślałem że już wszyscy sie zebrali...chyba że one mają złe zamiary.Ale jak na nie patrze to nie sądze że mają złe zamiary-powiedział Mikidius przyglądając sie prybyszką.
Znacie je?-zapytał Mikidius.

- Oo! Dziewczyny.. Cześć. Poznajcie moją dziewczynę, Silvię i pewną damę która z nami mieszka, Ayano. - powiedział pokazując na dziewczyny.

-- Witajcie.. - powiedziały obie jakby niepewnie.
- Yoh wspominał mi o Was. Jedna z Was może się zatrzymać u Nas. Yoh'a wygonię na dwór.. Oczywiście, jak nie macie miejsca. - powiedziała Silvia uśmiechnięta.
- Za.. Zara.. - nie skończył Yoh. Kiedy zobaczył jak Silvia na niego patrzy wolał się jej podporządkować. Wrócił do normalnej formy i odskoczył dalej od dziewczyn.. Za dużo ich tutaj, zdecydowanie. Poza tym to co zrobił, nie mógł liczyć na to że Silvia będzie chciała spać z nim pod jednym dachem.

Kiedy Viego do niego podszedł by zapytać się o statek, ten wyjął z kieszeni jakąś kapsułkę, a po naciśnięciu jej pojawiła się duża szafa, po której otwarciu można było zobaczyć worki i.. pudła. W pudłach tych były mimo wszystko setki kapsułek.
- Statek.. Masz, weź na razie te. - powiedział i dał Viegowi trzy kapsułki.
- W jednej powinien być krążownik, nie pamiętam skąd go mam ale może Ci się przyda. W drugiej o ile dobrze pamiętam zamknąłem statek Freezy z jednego z wymiarów. Cóż.. Chyba w tym wymiarze jako jedynym, Goku nie stał się Super Wojownikiem. Ale to nie moja wina. W trzecim masz jakiś tam duży statek kosmiczny, nie pamiętam nazwy. Wiem że gwizdnąłem go z jakiegoś świata, gdzie latały setki takich. Mam nadzieję że nie zauważyli straty jednego statku z napisem "Nadzieja". Cóż.. - powiedział i z powrotem ukrył szafę w kapsułce.
- Mam nadzieję że nie jestem jedynym Jigen Tankenka który zmienia niektóre zdarzenia na takie jakie być nie powinny.. - powiedział lekko uśmiechnięty i wzbił się w powietrze i zaczął trenować.

Miło mi was poznać nazywam sie Mikidius Ganhio.-powiedział Mikidius poczym położył sie koło statku i zaczął odpoczywać po długim treningu.

-Yoh możesz zamieszkać na ten czas u mnie.
//Jeśli wkońcu mi ktoś dom wybuduje -.-
Zaczął robić pompki i td.

- Z chęcią się gdzieś zatrzymamy. Ale skoro tylko jedną z Nas zapraszasz to myślę że Gemmei bardzo chciała Was poznać. To znaczy, nie tyle poznać co w czasie treningu wiele gadała o Yoh'u i Tobie. - powiedziała Haniko do Silvii.
- My znajdziemy jakieś inne lokum, także zgadzam się na to by Gemmei tam poszła. Ale co z Yoh'em? - zapytała zaciekawiona Chisato. Chyba nie chciały go wygonić z domu na trawnik.
- Witaj Mikidius, Ja jestem Haniko, to Gemmei, ta obok niej to Chisato, a dalej stoi Ayami. Miło Nam. - powiedziała Haniko, po czym usiadła na ziemi wraz z innymi obserwując wszystkich.

W sumie, Gemmei czekała tylko na zgodę Silvii co do wygonienia Yoh'a i wprowadzenia zamiast jego, Gemmei.

- Yoh, czekaj... Powiedziałeś, że masz statek z napisem "Nadzieja"? O ja pier... Chłopie, to wehikuł czasu. Pamiętasz pół-Saiyana o imieniu Trunks? Kojarzy ci się coś? A szanowne koleżanki nie za skromne? Hej, że przeżyłyście jeden wybuch to jeszcze nie znaczy, że jesteście najsilniejsze na tej planecie.
Viego się lekko uśmiechnął, żeby nie brały tego zbyt poważnie do siebie.

- Dzięki, Toshi. - powiedział dalej trenując. Zignorował dziewczyny.
Kiedy Viego wspomniał o statku, Yoh uśmiechnął się.
- Ta? Nie wiedziałem, mimo że mam jeszcze jeden taki. Hehe.. Pamiątki to pamiątki, ale byle gówna nie oddam jak nie mam powtórki. - powiedział uśmiechnięty i trenował dalej.

- Oczywiście, możesz. - powiedziała Silvia do Gemmei, siadając z Ayano na ziemi.

Yoh dalej trenował, starał się nie odpoczywać. Jak nie uderzenia w powietrze to używanie energii do jakiegoś mocniejszego ataku. Nie spodziewał się jednak że coś się stanie. Chłopak ładował Kamehamehę, którą miał wystrzelić w niebo.
- Ka..ME..HA..ME... - nagle przerwał i złapał się za serce, co z daleka zauważył tylko Viego i Toshi. Dziewczyny były zbyt zajęte rozmową by patrzeć się na chłopaka. Nie dał on jednak po sobie poznać że coś mu jest.
- Argh.. To.. Pewnie przez użycie The World Transfer.. Wiedziałem że będzie dla mnie za wcześnie.. - powiedział, trenując dalej.
To była wina właśnie tej techniki. Chłopak dobrze wiedział o tym co go czeka, mimo to użył tej techniki.
Posiada ona jedną wadę o której Yoh dobrze wiedział. Jednak gdyby komuś to powiedział, nikt by się na to nie zgodził.
Po użyciu The World Transfer, serce powoli zaczyna bić mocniej aż dochodzi do stanu "przedzawałowego". Yoh go tak określił. Chodzi jedynie o to, że serce zaczyna bić tak mocno że może się na chwilę zatrzymać. Nie jest to nic poważnego, ale potrafi narobić stracha. Dodatkowo Yoh trenował, przemieniał się i użył Door of the World zaraz po tym wszystkim. Wyszło na to że potrzebuje pewnej szczepionki ze swojego "arsenału". Szczepionka ta została stworzona w jednym ze światów w którym Yoh był właśnie na taką sytuację. Mimo to, chłopak całkowicie o niej zapomniał i trenował dalej.
Trzymał się za serce.