Max siedział z Arisą, po chwili wstał, zabrał herbatę, którą wcześniej zaparzył, wrócił na miejsce obok Arisy i podał jej herbatę.
-Masz, pij póki ciepła.
Objął dziewczynę i zaczął się nad czymś zastanawiać, po chwili powiedział.
-Jak myślisz, Hanako spotkała w zaświatach twojego brata?

Arisa puściła Maxa, usiadła na podłodze opierając się o szafkę. Dziewczyna wzięła kubek w ręce. Popatrzyła przez chwilę na jego zawartość. W herbacie widziała swoje odbicie. Gdy zaczęła pić max zadał jej pytanie. Momentalnie odstawiła kubek od ust i znów przyglądała się zawartości. Jakiś czas siedziała cicho.
- Nie mam pojęcie gdzie trafił mój brat. Mam jednak nadzieje, ze w dobre miejsce i, że do takiego trafi także Hanako.
Miała dodać coś jeszcze kiedy przypomniała sobie o czymś ważnym.
- Ona znów będzie mogła żyć. Wystarczy, że zbierzemy te kule co ostatnio. Ale... - przerwała na chwilę.
- Czy mi wybaczy to co jej zrobiłam? Nawet na to nie liczę, zasłużyłam na odpowiednią pokutę. Pod czas walki z Nigtmare lordem widziałam coś co może się wydarzyć jeśli znów stracę nad sobą kontrolę.
Spojrzała na chłopaka.
- Max, ja nie chce by tak to się skończyło.

Max spojrzał na Arisę.
-To się tak nie skończy, nawet nie próbuj o tym myśleć, razem będziemy z tym walczyć. Pamiętaj, że już zawsze będę przy tobie. A co do Hanako... jak ją znam to ci wybaczy, chociaż na początku pewnie będzie się ciebie bała.
Spojrzał w okno i zaczął rozmyślać, trwało to krótką chwilkę. W końcu zamknął oczy.
-Brakowało mi ciebie... bardzo.

Dziewczyna skuliła się wcześniej odstawiając pusty już kubek. Zgięła kolana, objęła je przybliżając do twarzy po czym położyła ją na kolanach. Nie odzywała się. Po chwili dziewczyna zasnęła.

Max wziął Arisę na ręce i zaniósł do jej pokoju, położył ją na łóżko i przykrył kołdrą. Chłopak skierował swe kroki do łazienki gdzie wziął prysznic, po czym wrócił do siebie do pokoju gdzie lgnął na łóżku i zasnął.

Dziewczyna obudziła się w swoim łóżku. Nie wiedziała skąd się tam znalazła jedyne co pamiętała to rozmowę z Maxem. Początkowo uznała to za sen, jednak po chwili wyczuła energię Maxa. Wstała, udała się do łazienki. Po szybkim prysznicu wróciła do sypialni. Siedziała chwilę na łóżku spoglądając za okno. Nie chciała siedzieć bezczynnie. Musiała odzyskać swoje moce. Wyszła z pokoju i udała się na dół, do kuchni. Siadła przy stole i lekko przygnębiona zastanawiała się czy opłaca się robić śniadanie.

Max leżał w łóżku, nie spał już dość długo. W końcu wyszedł z pokoju i zszedł na dół, wszedł do kuchni i spojrzał na Arisę. Od razu zauważył, że jest lekko przygnębiona.
-Hej, skąd taka mina?

Gdy Max zapytał się Arisy ta momentalnie spojrzała na niego.
- Mówiłeś coś? Hm... Nie, tak tylko myślę czy nie potrenować w HC. Zdaje mi się, że ten trening z Shigeru to jednak za mało.

Max zrobił obrażoną minę.
-O nie, ja tu wracam po 40 latach, chce spędzić z tobą trochę czasu, a ty chcesz mnie opuszczać? Nie pozwalam!

Dziewczyna spojrzała na niego. Była zadowolona z tego co powiedział.
- Wiesz, możesz iść tam ze mną. - powiedziała po czym się uśmiechnęła.
- Poza tym... nie zamierzam być tam długo więc dla ciebie będzie to naprawdę chwila. Te czterdzieści lat nic cie nie zmieniło.
Wstała od stołu, podeszła do lodówki. Wyciągnęła makaron, jakieś warzywa i dwa jajka. Zaczęła szykować ramen z ściętym jajkiem.

Max włączył radio i usiadł przy stole. Obserwował Arisę, po pewnym czasie zaczął "przeglądać" wspomnienia człowieka, którego pochłonął. Z zamyślenia wyrwała go piosenka, którą przed chwilą puścili w radiu.
(Hmm... całkiem fajna.)
Po chwili znów spojrzał na Arisę przygotowującą ramen.
-Twoje potrawy zawsze są bardzo pyszne, kto cię nauczył gotować?

Dziewczyna uniosła głowę odwracając się w stronę Maxa.
- Gotować nauczyła mnie staruszka, z która ja i Ryuuhei mieszkaliśmy gdy byliśmy młodzi.
Wróciła do przyrządzania, ramen. Po chwili jedzenie było gotowe. Dziewczyna postawiła dwie, pełne miski na stole po czym wzięła z blatu dwie pary pałeczek. Położyła je przy miskach. usiadła po jednej stronie stołu, kiedy Max usiądzie dziewczyna zaczyna jeść.

//Ja ciągle siedzę przy stole.//
Max chwycił pałeczki i zaczął pochłaniać jedzenie, zrobił to bardzo szybko, po czym poczekał, aż zje Arisa. Wstał od stołu i zabrał puste miski, wrzucił je do zlewu. Usiadł znowu przy stole i zaczął przyglądać się Arisie.

Arisa wstała od stołu. Udała się w stronę wyjścia z kuchni. Zatrzymała się w progu. Chwyciła się jedną ręką framugi odwracając głowę w stronę Maxa. Spojrzała się na niego i "nawołała" palcem wskazującym zginając go kilkukrotnie.
- To jak, wybierasz się ze mną? - zapytała.
Nie czekając udała się do pokoju z Holographic Creatorem.

Max po prostu poszedł za Arisą. Gdy byli w pokoju z HC odezwał się.
-Pamiętaj, że nie mam zamiaru się z tobą bić.
Czekał aż dziewczyna włączy HC.

Dom:
Arisa uśmiechnęła się.
- Też nie mam takiego zamiaru.
Wprowadziła dane do HC po czym stanęła na macie. Gdy i Max na niej stanął otoczył ich czarny sześcian.

HC:
Arisa i Max pojawili się w miejscu bardzo podobnym do Room of Spirit & Time. Była to bezkresna biała przestrzeń z ich domkiem. Było to łudząco podobne do filmu Nothing. Oboje znajdywali się przed domkiem. Czas leciał tu nieznacznie szybciej bo tylko czterokrotnie. Ciążenie było piętnaście razy większe. Dziewczyna początkowo lekko się ugięła.
- Chciałeś ze mną spędzić czas, w ten sposób spędzisz go trochę więcej. A nasz domek może się przydać.
Arisa odleciała jakiś kilometr od domku i zaczęła uderzać powietrze.

Max uśmiechnął się. Wszedł do domku i zaczął się rozglądać po pokojach, w skrytce pod schodami znalazł rozkładane leżaki, zabrał je i rozłożył przed domem. Położył się na jednym z nich. Czekał aż wróci Arisa.

Trening Arisy był naprawdę intensywny. Po uderzaniu powietrza przeszła do rozciągania się i ćwiczeń fizycznych takich jak brzuszki, bieganie czy przysiady. Po chwili zaczęła latać z dużą prędkością. Mineło dobrych kilka godzin gdy zmęczona dziewczyna zaczęła powoli wracać do domu. Znajdowała się od niego jakieś 500 metrów gdy wyzwoliła prawie całe swoje pokłady energii. Niestety nie mogła się przemienić, najprawdopodobniej było to spowodowane zablokowaniem jej mocy przez Shigeru. Dziewczyna nie miała mu wcale tego za złe. Wiedziała, że chłopak chce w ten sposób skłonić ją to intensywniejszego treningu. Będąc już naprawdę dość blisko domku obniżyła swoją energię. Zauważyła Maxa leżącego na leżaku. Podeszła do drugiego i zrobiła to samo.
- Te dziesięć godzin treningu dało mi nieźle popalić. Odpocznę sobie teraz przez jakieś trzy i wracam do treningu, liczę na twoją pomoc. Wytłumaczę ci wszystko jak się wyśpię.
Dziewczyna wstała z leżaka i udała sie do swojej sypialni gdzie zasnęła wcześniej nastawiając budzik. Trzy godziny później cholernie wkurzający dźwięk zerwał ją z nóg. Wyszła na zewnątrz, czekała na Maxa. Jeśli jednak chłopak znajduje się przed domem podchodzi do niego.
- Będziesz tylko unikał lub blokował moje ataki. Nie martw się, nie będę używać Ki. Zgadzasz się?
Czekała na odpowiedź.

Chłopak nadal leżał na leżaku, gdy dziewczyna do niego podeszła, spojrzał na nią po czym wysłuchał tego co ma do powiedzenia.
-Zgoda.
Max wstał z leżaka i odskoczył kawałek dalej.
-Dajesz!

Dziewczyna ruszyła na Maxa. Ten bez problemu unikał lub zwyczajnie blokował jej ataki. Próbowała różnych kombinacji, jednak też na darmo. Trwało to naprawdę długo. Wyczerpana dziewczyna siadła na ziemi. Nie udało się jej trafić chłopaka ani razu.
- Nie martw się, nie zrobię tego co przy treningu z Shigeru. Mamy przerwę.
Po krótkiej chwili podniosła się i otrzepała spodnie.
- Jak chcesz to odpocznij, ja postaram się trochę popracować nad KI.
Stanęła w niewielkim rozkroku i zaczęła emanować energią. Aura otoczyła dziewczynę. Gdy ta chciała wystrzelić jakiś energetyczny pocisk nic się nie stało. Usiadła po turecku i zaczęła medytować.

Max usiadł na ziemi opierając się o plecy Arisy. Nie miał zamiaru jej przeszkadzać rozmową dlatego poszedł w jej ślady i również zaczął medytować.

Dziewczynę otoczyła "wylewająca" się z jej ciała energia. Nie mogła dostać się do swojego wewnętrznego światu. Była trochę zaskoczona, jednak ten fakt nie wpłyną na zwiększenie jej energii. Jednak nie to było teraz dla niej najważniejsze. Na ziemi, przed nią leżał różaniec z nieśmiertelników takich jak te, które noszą jej Dog Tags. Dziewczyna nie wiedziała co ma myśleć. Była bardziej zaskoczona niż przerażona. Spodziewała się, że kompletnie straciła swoje moce. Jednak myliła się, i to bardzo. Poprzez pozbycie się swoich Dog Tags wyzwoliła swoje moce. Jednak nie wiedziała o tym jeszcze.
- Jak mam to zrobić? - powiedziała cicho do siebie jednocześnie wstając z ziemi.
Dość wkurzona uderzyła pięścią w powietrze. Trzymała wyciągniętą rękę po czym otworzyła pięść. Chciała strzelić jakąś falą energii. Ku jej zdziwieniu udało się. Stanęła przed Maxem, który jeszcze medytował. Kucnęła naprzeciwko niego po czym z uśmiechem na twarzy rzuciła się przytulając go. Zrobiła to tak, że oboje upadli. Chłopak leżał na ziemi za to dziewczyna znajdowała się nad nim. Zarumieniła się trochę, odgarnęła włosy po czym wstała. Gdy Max wstał spojrzała mu w oczy nadal lekko zarumieniona z uśmiechem na twarzy. Chłopak mógł przypuszczać, że jest zadowolona z tego, iż coś jej się udało.
- Może wrócimy do domku? Zostało nam jeszcze tyle czasu na trening a na pewno jesteś głodny. W sumie ja też trochę zgłodniałam. - powiedziawszy to ruszyła w stronę domku wokół którego rozciągała się pustka.
Gdy była na miejscu udała się do kuchni. Cały czas z twarzy nie znikał jej lekki uśmieszek.

Max poszedł z Arisą do domku, gdy byli na miejscu, usiadł na krześle. Był niezwykle zaskoczony tym co się przed chwilą stało.
-Hmm... podoba mi się jak tak na mnie naskakujesz. Chociaż... zrobiłaś to chyba tylko dwa razy, nieważne, rób to częściej jeśli możesz. - Mówiąc to uśmiechnął się do Arisy.
-Ciekawe co mamy w lodówce.
Chłopak podszedł wstał z krzesła, podszedł do lodówki i otworzył ją. Zaczął przeglądać półki wypełnione jedzeniem.
-Lubisz Pizze? - Powiedział to wyjmując pizze z lodówki. Położył ją na blacie i włączył piekarnik by się rozgrzał. Gdy piecyk skończył się grzać, chłopak włożył pizze do środka i ponownie usiadł przy stole. Spojrzał na Arisę.
-Tak właściwie, to co cię tak ucieszyło?

Dziewczyna usiadła.
- Może być. Czasem dla odmiany fajnie jest zjeść danie zrobione przez kogoś innego. Nawet jeśli kupione ze sklepu. - odpowiedziała na pytanie Maxa.
Gdy ten zadał jej drugie pytanie. Tylko się uśmiechnęła i puściła do niego oczko.
- Tajemnica.
Gdy pizza była już gotowa i Max wyją ją z piekarnika dziewczyna zaczęła jeść. Gdy skończyła udała się do swojej sypialni. Położyła się na łóżku.

Kiedy Max skończył jeść Pizze, udał się do swojego pokoju i położył się na łóżku.