Chłopak złapał dziewczynkę i mocno ją przytulił. Siedzieli tak dłuższą chwilę, kiedy skończyli otarł jej łzy.
- Muszę stać się silniejszy by móc cię chronić. - powiedział po czym urządzenie na jego nadgarstku zaczęło pikać.
- Już czas. - Wziął Hanako na ręce i udał się na górę.
Wszedł do swojego pokoju i nie puszczając dziewczynki wziął swoją torbę. Zszedł ponownie na dół, wyszedł z domu i udał się na tyły, do ogródka. Postawił Hanako na ziemi, wyciągną z kieszeni jakiś pilot, kliknął sekwencje klawiszy po czym trawnik zaczął się rozsuwać. Z dziury w ogródku wysunęła się platforma z przerobioną kapsułą, którą przyleciał Tsuji. Zależało mu najbardziej na przestrzeni wewnątrz. Stali w ogródku czekając na resztę. Arisa skończyła się ubierać w swoim pokoju, zeszła na dół po czym wyszła z domu i udała się do ogródka. Była ubrana w niebieską sukienkę, która kupiła na ostatnim wypadzie z Hanako. Stała narazie bez słowa, wszyscy czekali na Maxa.

Max stanął obok Arisy, na jego głowie siedział Shiranui. Spojrzał na statek.
-No, ładnie przerobiłeś tą kapsułę, która swoją drogą, była dużo mniejsza od tego statku. Tak właściwie to kiedy zamontowałeś tu rozsuwany trawnik?

Chłopak uśmiechnął się.
- Miałem trochę wolnego czasu po walce z Ami. - powiedział.
Trzymając za dłuższą rączkę torbę założył ją na ramię. Podszedł do Maxa, uderzył swoim przedramieniem o jego.
- Opiekuj się nimi wszystkimi. - powiedział z uśmiechem.
Odeszedł od chłopaka i kucną przy Hanako. Przytulił ją mocno. Plecak położył na trawniku.
- Kocham cię. Pamiętaj o co prosiłem.
Puścił dziewczynkę, wstał i podniósł torbę. Stanął naprzeciw Arisy.
- Nie wiem co powiedzieć... wszystko co chciałem powiedziałem w nocy. Nie zmieniaj się i znajdź osobę o której ci mówiłem. - po tych słowach przytulił dziewczynę.
- Nie chcę tego przedłużać bo nie lubię pożegnań, tak więc żegnajcie. A raczej do zobaczenia.
Schodki od statku, po których wszedł chłopak. Zatrzymał się w progu.
- Pożegnajcie wszystkich ode mnie.
Drzwi od pojazdu zaczęły się powoli zamykać.
- Wszystko nad czym pracowałem jest w domu. Dostęp niestety jest na kod genetyczny Shigeru. Uznałem, że tak będzie lepiej po ostatnich wybrykach Maxa. - Drzwi zamknęły się a statek błyskawicznie wzbił się w górę odlatując.
Ogródek złożył się wracając do starego wyglądu. Arisa stała w miejscu, płakała. Po kilkunastu minutach otarła łzy, wróciła do domu. Przebrała się i położyła na łóżko. Starała się zasnąć jednak nie mogła.

//NPC czekam na cztery magiczne słowa. Rozszyfruj to "SKNK".//

Kiedy Arisa wróciła, Max i Hanako stali jeszcze chwilę i patrzyli w miejsce, w którym zniknął statek Keijiego. W końcu dziewczynka nie wytrzymała i znów się rozpłakała. Max wziął ją na ręce i mocno przytulił. Wrócił z nią do domu i zaniósł do pokoju, położył się razem z nią na łóżku. Leżeli tak dość długo, Hanako już dawno przestała płakać i spokojnie sobie drzemała, Max natomiast zastanawiał się kiedy wejść znów do Holographic Creatora, chciał tam wejść sam, ewentualnie z Hanako. Chciał tam zostać na dużo dłużej niż zwykle, musiał się bardzo wzmocnić. W końcu wyszedł z pokoju i udał się do salonu, usiadła na kanapie i włączył telewizor, zaczął oglądać jakiś serial.

Straciłeś kontrolę nad postacią Keiji'ego. Na chwilę obecną jedyną osobą która może nim sterować, jest NPC.

Max był totalnie znudzony serialami lecącymi w telewizji. Wstał więc i poszedł na górę, podszedł do drzwi pokoju Arisy i zapukał.
-Yo, Arisa. Śpisz?

Dziewczyna nie miała ochoty gadać. Zwyczajnie zignorowała Maxa. Gdy ten w jakiś sposób próbuje zagadać dziewczyna go odpycha i jedyne co mówi to:
- Daj mi spokój.

Max stał oparty o drzwi od jej pokoju.
-Wiedziałem, że mnie zignorujesz. Chciałem pogadać. Wiem, że jesteś smutna. Myślałem, że po rozmowie, będziesz się lepiej czuła.
Po chwili jednak usłyszał krótkie "Daj mi spokój.".
-Eh, no dobra.
Chłopak wyszedł na balkon i usiadł na krześle.

Hanako obudziła się, wyszła na korytarz i zapukała do drzwi pokoju Arisy.
-Hej, Arisa! Wyjdziemy gdzieś?

Arisa spojrzała na Hanako.
- W sumie... czemu nie.
Dziewczyna zeszła na dół i czekała przed drzwiami na dziewczynkę.

Hanako zbiegła na dół, chwyciła Arisę za rękę i ruszyła z nią w stronę miasta.

Max obudził się, całą noc przespał na krześle, na balkonie. Wstał i poszedł do pokoju Keijiego. Rozejrzał się.
-No, mogłeś chociaż tutaj posprzątać.
Podszedł do biurka i zaczął przeglądać jakieś papiery, były na nich wyniki badań nad częściami ciała demona z piramidy.
(Trzeba będzie się wybrać do tej piramidy jeszcze raz.)
Chłopak chciał zgarnąć wszystkie papiery i położyć je na półce lecz poczuł ukłucie, wyjął rękę z pod sterty papierzysk i spojrzał na swoją rękę. Ściekała po niej stróżka krwi. Odgarnął zapiski na bok, pod nimi znajdowała się strzykawka wypełniona czymś co przypominało krew demona z piramidy.
(Eh... mam nadzieję, że niczym się nie zaraziłem.)
Odłożył papiery na półkę, a strzykawkę włożył do szafki. Wyszedł z pokoju Keijiego i zszedł na dół, zrobił sobie coś do jedzenia i włączył telewizor. Siedział w salonie oglądając telewizje i jedząc śniadanie.

Max siedział na kanapie i jadł śniadanie, w pewnym momencie wyczuł, że jedna z bardzo znana mu energia zniknęła.
-Hanako...
Chłopak wybiegł z domu po czym z niesamowitą prędkością ruszył w stronę miasta.

Max pojawił się w domu, wziął plecak i zaczął do niego wrzucać jakieś bardziej potrzebne rzeczy. Bandaże, trochę jedzenia, picie, zapasowe ubrania. Poszedł do pokoju Keijiego, otworzył szafkę i zabrał z niej kilka fiolek oznaczonych jako środki lecznicze. Później poszedł do swojego pokoju i zabrał Zanpakutou. Miał już wychodzić lecz zobaczył kartkę leżącą na półce, coś było na niej napisane. Rozpoznał pismo Hanako.
-"Ci których kochamy nigdy nie umierają, ponieważ miłość jest nieśmiertelna." - przeczytał na głos. Uśmiechnął się. Odwrócił kartkę na drugą stronę. Okazało się, że jest to zdjęcie jego i Arisy. Chłopak po chwili namysłu także wrzucił je do plecaka. Wszedł do pokoju z Holographic Creatorem, włączył panel sterowania i wyłączył ograniczenie czasowe. Miał już naciskać guzik włączający hologram lecz zawahał się. Położył plecak na podłodze.
-Jutro...
Zszedł na dół do salonu i usiadł na kanapie, przyszedł do niego Shiranui i wskoczył mu na kolana.
-Zostaliśmy sami...
-Miaaaaał!
//O ile się nie mylę to takim kolorem oznaczałem to co miałczał Shiranui.//

Wyczułeś Arisę na równinach - wyczułeś tam także energię Rayema oraz wcześniej wspomnianego Władcy Koszmarów.

Max wstał, odłożył kota na ziemię. Teleportował się.

Max pojawił się w domu, spojrzał na swoją rękę.
-O kurwa... ręka mi odpada!
Pobiegł na górę do do pokoju z Hlographic Creatorem, otworzył plecak, który wcześniej tam zostawił i wyjął z niego jedną z fiolek z leczniczą cieczą. Wylał zawartość buteleczki na swoją odpadającą rękę, która powoli zaczęła się zrastać. Kiedy po ranie nie było już ani śladu, Max postanowił jednak nie czekać na następny dzień, wziął plecak, zanpakutou i uruchomił Holographic Creatora. Przez chwilę znajdował się w czarnej nicości by po chwili podziwiać piękny (Na swój sposób) widok zniszczonej Eminy.

Arisa pojawiła się w domu, usiadła na kanapie. Trochę dziwnie czuła się w pustym mieszkaniu. Nie czuła energii Maxa nie wiedziała też, że jest on w HC. Przypomniała sobie, ze Nightmare Lord zostawił go rannego na pustyni. Spodziewała się najgorszego. Szybko się tam teleportowała.

Arisa weszła do domu. Udała się do swojej sypialni i położyła na łóżku.

Shiranui podszedl do drzwi pokoju Arisy i zaczal glosno mialczec.

Dziewczyna długo starała się ignorować kota. Niestety ten nie dawała za wygraną. Wstała z łózka, podeszła do drzwi i je otworzyła. Ujrzała siedzącego Siranuiego.
- A ty czego szukasz? Zostaliśmy sami. - powiedziała biorąc go na ręce.
- Wiem. Pewnie jesteś głodny.
Trzymając kota na rękach zeszła do kuchni, postawiła Shiranuiego na podłodze. Otworzyła szafkę, wyjęła z niej ogromny worek kociego,kociego jedzenia, po czym wsypała trochę do miseczki stojącej pod ścianą, obok miski z mlekiem. Worek schowała. Usiadła przy stole podpierając się ręką i obserwując jak Siranui je.

Holographic Creator się wyłączył, sześcian otaczający Maxa powoli zaczął zanikać. Max stał spokojnie i patrzył przed siebie. Na jego twarzy znajdował się kawałek zniszczonej maski, o prawe ramię miał oparty miecz dwuręczny, a w lewej ręce trzymał zanpakutou. Można było wyczuć, że jego energia jest dużo większa ale i przy tym mroczna. Po jego prawej otworzył się średnich rozmiarów portal, chłopak wrzucił do niego miecz dwuręczny i zanpakutou. Portal się zamknął, a Max zdjął resztę maski. Jego energia wróciła do swojego poprzedniego stanu. Wyszedł z pokoju i skierował się na dół do kuchni, ujrzał Arisę.
-Yo, dawnośmy się nie widzieli, Arisa. Wypiękniałaś od naszego ostatniego spotkania.
Mówiąc to podszedł do blatu i zaczął robić sobie coś do jedzenia.
-Jesteś głodna?

Arisa widząc wchodzącego Maxa wstała od stołu jednocześnie przewracając krzesło. Odsunęła się do tyłu opierając się o szafkę jakby się czegoś bała. Ze strachem w oczach patrzyła na Maxa. Nie wiedziała co powiedzieć. Gdy ten się odezwał pierwszy dziewczyna uznała to co powiedział za żart.
- Nie żartuj sobie, wiem po co trenowałeś i wiem co teraz zamierzasz. Zabij mnie!
Rozłożyła ręce w geście poddania się. Zamknęła oczy i była gotowa na wszystko. Kiedy Max zapytał się czy jest głodna dziewczyna otworzyła oczy i powoli zsunęła się na ziemię klękając. Uśmiechnęła się po czym nagle zaczęła płakać. Uniosła głowę do góry zerkając na chłopaka, po jej policzkach płynęły łzy.
- Ty głupku! - krzyknęła ze łzami w oczach.
- Jak możesz być tak spokojny i wesoły po tym wszystkim? Jak możesz mi wybaczyć po tym co ci zrobiłam!? Powinieneś mnie zabić!
Arisa nadal klęczała. Miała bardzo mieszane uczucia.

Max mieszał herbatę.
-Miałem dużo czasu na przemyślenia, nie użyłem HC tylko po to by trenować. Gdyby ta maszyna nie przywracała wieku, miałbym teraz jakieś 60lat.
Odwrócił się, podszedł do Arisy, klęknął obok niej i położył jej rękę na głowie.
-Przez pierwsze 10 lat szczerze cie nienawidziłem, potem to uczucie zaczęło zanikać, nie mam pojęcia dlaczego. Teraz się nie gniewam. Swoją drogą nawet jakbym nadal cię nienawidził to i tak bym się nie mścił, nie należę do osób, które to robią.
Chłopak usiadł na ziemi, oparł się plecami o szafkę i przytulił Arisę.
-Wiesz, tamtego dnia, ja także zabiłem. Nie wiem co mnie tknęło, gdy był już martwy, pochłonąłem jego ciało. Najgorsze jest to, że jego wspomnienia prześladują mnie każdej nocy.
Wiedział, że dziewczyna nie ma pojęcia o jego zdolnościach, które zyskał poprzez ukłucie się strzykawką z dziwną substancją przypominającą krew demona z piramidy i spodziewał się pytań. Zaczął ją gładzić po plecach.
-Nie płacz już. Spotkałaś Shigeru, prawda? Jak sądzę, to jego zasługa, że jesteś teraz tutaj. Mówił coś na temat powrotu do miasta?

Dziewczyna nie miała zamiaru o nic pytać. Gdy Max ja przytulał była jakby bezwładna.
- Shigeru... gdyby nie on pewnie byłabym tam gdzie Hanako. Nie, ja bym trafiła do zupełnie innego miejsca. Do piekła.
Przytuliła obejmującego ją Maxa.
- Pomimo tylu lat w Holographic Creatorze nic się nie zmieniłeś. Dziękuje, że mi wybaczyłeś ale nadal uważam, że na nie nie zasługuję. A wracając do Shigeru... chyba woli trenować sam i opiekować się Sandrą.
Cały czas tuląc Maxa starała się otrzeć łzy. Nie chciała narazie mówić o zablokowanych zdolnościach, chłopak sam też nie powinien tego wyczuć bo jej energia się nie zmieniła. Cały czas klęczała wtulona w chłopaka.