Ogromna biblioteka Eminy, znajduję się tutaj ogrom ksiąg, zaczynając od kosmosu, kończąc na kuchni.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
- Znalazłam!
Chisato weszła do środka.
- Jaki dział ? Spróbujmy tutaj. Powiedziała do siebie i poszła w kierunku działu ludności - spisy ludu, ważne osoby itd.
- I...Ik...Ika...Ikaga... Jest! Ikagawashii !
- Dziwne w rejestrze widnieje takie nazwisko ale nic poza tym, wygląda na to że ktoś zniszczył, zabrał, bądź zmienił dane...

- Nie znajdę tu nic więcej. Dziewczyna wyszła z Biblioteki.

Młodzieniec wszedł jak gdyby nigdy nic do biblioteki z rękoma w kieszeniach. Początkowo miał nadzieję na znalezienie tu czegoś o elementach Vida o których cały czas starał się poszukiwać konkretnych informacji. Ostatecznie, nic z tego nie wyszło, imho w bibliotece nie mieli tak starych ksiąg by zapisano w niej jakieś istotne informacje. Jedynie fragmenty, które chłopak dobrze znał. Po kilku minutach przechadzania się od biblioteczki do biblioteczki, podszedł do bibliotekarza.
- Witam.. Chciałem się dowiedzieć, czy macie państwo jakąś książkę na następujące tematy... - Yoh zapisał to co go interesowało na kartce i podał bibliotekarzowi. Na papierku znajdowały się takie zagadnienia jak:
» Vida,
» Daishi,
» Żywioły,
» Niemowlaki.

Chłopak spokojnie czekał aż bibliotekarz sprawdzi to co musi i poda młodzieńcowi jakieś ciekawe tytuły książek.

Bibliotekarz sprawdził całą bazę danych w komputerze, wpisując poszczególne zagadnienia - zajęło mu to około 15 minut.
- No więc tak.. Jeżeli chodzi o tą „Vida” to nie posiadamy żadnej książki. - następnie nacisnął jakiś przycisk na klawiaturze.
- W przypadku „Daishi” jest tylko jedna książka. Nosi tytuł - „Daishi: Odkrywamy tajemnicę.” - poszedł gdzieś, a po chwili wrócił i przyniósł książkę. Dał Ci ją i nacisnął ponownie przycisk na klawiaturze.
- Na temat niemowlaków mamy masę książek. Największą popularnością cieszą się jednak trzy tytuły, które panu polecam:
„Pierwsze dziecko - co i jak?”,
„Podstawy przewijania dzieci”,
„Poradnik młodego rodzica”. - przyniósł Ci trzy książki i nacisnął kolejny klawisz na klawiaturze.
- Na temat żywiołów była jedna naprawdę dobra książka.. Ale ją Nam skra.. Zaraz. Wygląda pan mi na silnego mężczyznę. Chciałby pan dostać pewien zwój w którego posiadaniu jest biblioteka? W zamian za znalezienie książki pt. „Tajemnice elementalistów”, dostanie go pan.. Może tam jest coś co pana zainteresuje? My nie potrafimy odczytać tego zwoju. No więc? Wtedy dorzucimy nawet te książki.. Widzi pan.. „Tajemnice elementalistów” była jedynym egzemplarzem tej książki na tym kontynencie. Bardzo Nam na niej zależy.. Więc? - człowiek był wyraźnie podekscytowany i miał nadzieję na pozytywną odpowiedź.

- Hę? „Tajemnice elementalistów”? Cóż.. Nie za bardzo mi to na rękę, ale w sumie i tak nie mam nic do roboty. Przynajmniej komuś pomogę, a nie zaszkodzę. To kto ostatni raz wypożyczał tą książkę? - zapytał choć nie był do końca pewien czy dobrze robi zgadzając się na to zadanie. Wolał jednak mieć świadomość tego że na coś się przyda, a nie tylko będzie kradł - choć.. jeżeli książka okaże się rzeczywiście tyle warta...

- Dziękuję panu bardzo! - widać że człowieczkowi zależało na książce, co znaczyć mogło tyle że jest jednak dosyć dużo warta. Jednak teraz o tym zapomniałeś - skupiłeś się na ostatniej osobie jaka wypożyczała książkę. Bibliotekarz powiedział Ci że był to niejaki Bob Image.

Ależ mi kurwa pomogłeś...
- Dziękuję. - młodzieniec wyszedł nieco zdezorientowany z biblioteki. Poszedł w stronę parku, wypytując po drodze ludzi o to czy znają człowieka który tak się nazywa.

Nikt nie zna człowieka nazywającego się Bob Image.

Chłopak wylądował przed biblioteką, trzymając w ręku zagubioną książkę. Z jednej strony, nie chciał jej oddawać - coś co kryje w sobie tajemnice takiej mocy ma być w ludzkich rękach? Z drugiej strony za wszelką cenę chciał otrzymać swój z techniką. Ostatecznie wszedł do biblioteki i podszedł do bibliotekarza, pokazując książkę.
- Zadanie wykonane.. Chciałbym tą książkę jeszcze przeczytać, ale wcześniej.. Moja nagroda.. - nie zamierzał oddawać książki, dopóki nie otrzyma nagrody. Później chciał ją już tylko spokojnie przeczytać.

Kiedy pokazałeś bibliotekarzowi książkę, uśmiechnął się - poznał ją po samej okładce.
Niestety, nie chciałeś oddać książki póki nie otrzymasz wynagrodzenia. Mężczyzna początkowo się wymigiwał, twierdząc że to tylko zwykła, nikomu niepotrzebna książka. Ty natomiast, dosyć szybko reagowałeś na próby wystrychnięcia Cię na dudka. I słusznie.

Bibliotekarz mimo że trochę wkurzony, zszedł schodami w dół szepcząc coś pod nosem. Po chwili wrócił z ładnie zawiniętym zwojem którego zawartość niezwykle Cię interesowała. Kiedy wziąłeś go do ręki, dopiero teraz zorientowałeś się że paczka z ubraniami króliczka została gdzieś w zniszczonym salonie fryzjerskim.
Zabrałeś więc zwój, oddałeś książkę którą koleś zamknął jeszcze na Twoich oczach w jakiejś skrzyni od której czułeś niezwykle czystą energię..
Zniknąłeś, udając się do salonu fryzjerskiego.

Max i Hanako weszli do biblioteki, chłopak zaczął przeszukiwać regały, miał nadzieję znaleźć jakąś książkę, w której mogłoby być coś napisane na temat pierścienia, który przed chwilą dostał. Hanako przeglądała jakieś książki z obrazkami.

Arisa i Keiji po drodze dogonili Maxa i Hanako więc wszyscy razem weszli do biblioteki. Dziewczyna siadła przy jakimś stoliku, gdzie zazwyczaj można poczytać. Keiji natomiast podszedł do bibliotekarza.
(Tak Max, wśród tylu książek znajdziesz tę którą szukasz.)
- Witam. Poszukuję kilku książek. Mam kilka tematów więc niech pan słucha. Poszukuje czegoś o Jigen Tankenka, podróżach między-wymiarowych i Qerun. Przy okazji... ma pan gdzieś tu jakiś spis mieszkańców miasta czy coś takiego z czego mógłbym skorzystać?

Bibliotekarz wysłuchał uważnie Keiji'ego, po czym wpisał coś na komputerze. Wyskoczyło kilka tytułów książek, ale Ty tego nie widziałeś.
- O podróżach między wymiarowych nie mamy nic. - nacisnął na klawiaturze jeden z klawiszów.
- O Jigen Tankenka to samo. - kolejny raz nacisnął klawisz na klawiaturze.
- Qerun? Nie ma prawie nic. To słowo pojawiło się jedynie w książce o tytule „Mityczne minerały”.. - mężczyzna podszedł do jednej z większych biblioteczek z książkami i podał Ci tą, którą znalazł.

Chłopak odebrał książkę.
- Dziękuję.
Keiji spojrzał na bezradnego Maxa.
- Rety... A ma pan coś może o pierścieniu... Max! Jak ten pierścień się nazywa?!
- Nie musisz tak krzyczeć... głowa mnie boli. Poza tym, w bibliotece się takich rzeczy nie robi.

Max popatrzył w stronę Keijiego, w ręku trzymał kilka książek, w których mogłoby coś być na temat pierścienia.
-Ring of Otras, czy jakoś tak.

- Otras? Interesujecie się fantastyką naukową, czy co? - wpisał podaną nazwę do komputera, znalazło się kilka informacji które bibliotekarz Wam wydrukował.

Ring of Otras to magiczny pierścień. Może raz wessać technikę o każdej mocy i zmienić ją na energię w najczystszej postaci. Energia taka zostanie natychmiast wystrzelona z pierścienia w postaci ogromnego promienia - następnie przedmiot ten ulegnie zniszczeniu.

Keiji wziął kartkę z informacjami o Otras. Szybko wszystko przeczytał po czym podał kartkę Maxowi.
(Ten koleś... oddał coś takiego? To znaczy, że albo dysponuje czymś lepszym albo sam ma większą moc.)
Spojrzał się na bibliotekarza.
- Wie pan co? To może ta książka... o tych minerałach. Ja ją tu zostawię a pan mi tylko wydrukuje tę część o Qerun. Tak będzie mi o wiele wygodniej. - Powiedział kładąc książkę na ladzie oddzielającej go od bibliotekarza.
Arisa wstała od stołu. Podeszła do Hanako.
- Wybrałaś coś?

- Nie ma sprawy... Nie wiem skąd ludzie biorą takie informacje i czy jest to prawdą, ale widać że są tacy którzy się tym interesują... - powiedział spokojnie bibliotekarz, poprawiając okulary i przepisując kawałek dotyczący Qerun do komputera. Następnie Ci to wydrukował i dał kartkę.

Właściwość minerału Qerun jest niezwykle ciekawa. Po przetworzeniu go na czystą energię i wystrzeleniu w postaci promienia, jest on w stanie otwierać przejście między wymiarowe.

- Czysta fikcja, nie sądzi pan? Podróże między wymiarami... Heh... Musieliby nimi podróżować chyba tylko złodzieje którzy nie mają nic do roboty. No, bo kto wpadłby na to by odwiedzić jakiś wymiar w celach czysto naukowych? Ah.. Przepraszam. Był chyba jakiś wariat, który twierdził w Yatras że jest z innego wymiaru. - po tych słowach w głowie pojawił Ci się obraz Yoha Atsuko który kradnie jakieś olbrzymie działo niewiadomego pochodzenia - ot tak sobie. Już go dobrze kojarzyłeś, a te słowa Ci tylko przypomniały o jego hobby. Pojawił się także obraz Viega Taimatsu, który robi coś całkowicie odmiennego - czyta ogromną książkę.
Tak... Wykonałeś klasycznego Poker Face'a. Zdałeś sobie sprawę z tego że to co dla Yoha lub Viega jest normalką, dla normalnego człowieka okazuje się czymś cholernie niemożliwym.
Oczywiście, wykład Viega który już jakiś czas temu miał miejsce w Pływającym Mieście Yatras, widać okazał się nie być czymś aż tak sławnym albo nie wszyscy chcieli w to wierzyć.

Max przeczytał informacje o pierścieniu, po czym złożył kartkę w pół i włożył do kieszeni.
(Wydawał się być bardziej przydatny. No cóż, użyję go tylko w ostateczności)
Hanako spojrzała na Arisę.
-Nie, tylko sobie przeglądam, ale chyba nic nie wezmę. Jakoś nie podobają mi się one.
Przeglądała książki jeszcze chwilę, po czym szybko je odniosła na miejsce.
-Możemy iść.
-Nie zapomnij pluszaka.
-A no tak.
Hanako podbiegła do krzesła, na którym wcześniej posadziła pluszaka i go stamtąd zabrała. Max podszedł do Arisy i położył jej rękę na ramieniu.
-Ponieść cię?

Chłopak szybko przeczytał informacje zawarte na kartce.
(Właściwie to niczego nowego się nie dowiedziałem)
Po kolejnej wypowiedzi bibliotekarza gdy wyobrażenia Keijiego znikły postanowił odpowiedzieć na pytanie.
- Fikcja? Nie sądzę... Widzi pan tego chłopaka? - Wskazał palcem Maxa.
- Nie wygląda panu na jakiegoś kosmitę z planety półgłówków? A ten wariat to mój znajomy.
Chłopak odwrócił się plecami i miał już wychodzić. Jednak coś go podkusiło. Uwolnił naprawdę znikome pokłady energii takie aby tylko jego ubranie uniosło się a najbliższe książki zaczęły przewracać strony.
- Słyszał pan o wykładzie. To znaczy, że albo ogląda pan telewizje albo czyta gazety. A nie wie pan nic o ostatnich wydarzeniach?
(Przy wskrzeszaniu smok chyba nie kasuje pamięci, nie?)
Chłopak ruszył w stronę drzwi.
- Tak czy siak, jeszcze raz dziękuję.
Kiedy Max położył rękę na ramieniu Arisy ta zwyczajnie stała. Gdy jednak zapytał się gdy ją ponieść zepchnęła jego rękę.
- Czy ja wyglądam ci na kogoś niepełnosprawnego?! Kogoś kto nie ma sił aby iść?! Broniłam świata przed dziewczyną-ośmiornicą a ty pytasz się czy mnie ponieść!?
Naburmuszona dziewczyna wyszła z biblioteki i udała się do domu. Keiji tylko się uśmiechną słysząc zaistniałą sytuację. Również udał się w stronę domu.

Max i Hanako wyszli z biblioteki i udali się w stronę domu.

Dziewczyna powlonym krokiem weszła do biblioteki. Rozejrzała się, od razu podeszła do bibliotekarza.
- Witam, mógłby mi pan pomóc? Szukam jakiejś obszernej mapy naszego kontynentu albo gdzie dokładnie znajduje się miasto bądź wioska Vitteg. Byłabym bardzo wdzięczna.

Max wszedł do bibliotek zaraz za Arisą, kiedy ona rozmawiała z bibliotekarzem, on przeglądał sobie jakieś książki.

Bibliotekarz cicho poszedł na zaplecze i zaczął grzebać w stercie map - wyjął jakąś na Wasze oko w miarę nową mapę i podszedł do Was.
- Proszę. Przypominam również, iż jest ona do zwrotu, panienko.

Dziewczyna uśmiechnęła się. Rozwinęła mapę spojrzała na nią po czym ponownie zwinęła i odłożyła na blacie.
- Ju oddaję. - powiedziała z uśmiechem.
Podeszła do Maxa, położyła rękę na jego ramieniu i teleportowała się.