//Ogólnie miasteczko, przestrzeń nie należąca do żadnej z konkretniejszych lokacji. Jak wchodzicie do tej miejscowości to najpierw tu, potem gdzieś konkretniej//

Chłopak doleciał bez problemów do miejscowości Evo. Jego nadrzędnym celem było odnalezienie domu rodziny Atsuko.
Na początku poszedł do miejsca, gdzie ten dom się znajdował gdy Yoh był jeszcze dzieckiem. Cóż.. Zmarnowana droga. Co prawda stał tam dom, jednak był opuszczony. Świadczyły o tym niezadbane ogrody i popękane ściany domu.
Chłopak postanowił więc 'złapać' jakiegoś przechodnia, w celu wypytania go o miejsce gdzie jest dom jednej z największych i najbardziej znanych rodzin w całym świecie Terra. Było ich jeszcze kilka, ale to Atsuko miało/ma najbardziej zróżnicowaną rodzinę pod względem rasowym. Saiya'jin'ie, Coralianie, Dicloniusy, Shinigami.. Wydaje się to nierealne, ale cóż.. To właśnie dlatego Atsuko jest sławna na całym świecie.
- Hej.. Człowieku.. Czy wiesz może gdzie jest dom rodziny Atsuko..? Jestem.. Emm.. No.. Rodzina ta ma długi do spłacenia w naszej firmie i wysłano mnie w celu rozmowy z głową rodziny na ten temat! Ha! - zapytał, a później lekko speszony wytłumaczył, dlaczego zależy mu na spotkaniu z rodziną Atsuko. Oczywiście, skłamał. Nie mógł wyjawić prawdziwego imienia i nazwiska, gdyż były one sławne, ale cechowały się raczej tą złą sławą niż gorszą.
- No więc? Muszę dostarczyć dokumenty ile Atsuko jest winne pieniędzy firmie w której pracuję, i zależy mi na czasie. Mam innych klientów. Wie pan/pani gdzie jest ten dom? - zapytał ponownie, dodatkowo się tłumacząc brakiem czasu. Kłamstwo...
[Muszę ją.. Nie. Ich odnaleźć.]

Słysząc samą nazwę Atsuko mężczyzna pytany, się lekko zdenerwował.
-Atusko? Nie.. Niee.. nic nie wiem. -Tutaj w naszym miasteczku nie mówimy o tej rodzinie. Powiedział przejęty, ponieważ kłamał.

- Niech pan mnie nie okłamuje. Widzę po panu że to robi, bo dużo osób unika w ten sposób naszej firmy. - powiedział, uśmiechając się lekko.
- Naprawdę mi na tym zależy. Chce pan żebym stracił pracę...? Nie wytrzymam tego ponownie! Już raz mnie wyrzucili! Niech tym razem da mi pan nadzieję na popracowanie dłużej... Proszę.. - powiedział do przechodnia, udając zakłopotanego.
Kłamał, i dobrze o tym wiedział. Wiedział że robi źle, ale musiał dostać się do Atsuko. Po prostu musiał.

Zirytowany, bo nie chciał o tym rozmawiać odpowiedział.
-A, a.. a więc. Jąkając się wydusił z siebie.
-Atusko, nie wiem za dużo ale podobno w ich rodzinie jest parę ras. Podobno są Sayianie i Shinigami. Powiedział przejęty, chodź po twarzy rozmówcy nie było większego zaskoczenia.
-Wiem też, że parę lat temu na nasze miasteczko zesłała śmierć. Pewnego dnia powybijali prawie wszystkich mieszkańców.
-Gdzie mieszkają? Podobno ostatnio ich widziano na Wyspie Waroyra, na południe od naszego miasteczka, więcej nie wiem.

Chłopak był uśmiechnięty, do czasu kiedy dowiedział się o tym, iż rodzina wybiła przed kilkoma laty prawie całą wioskę. Zacisnął w tym czasie pięści..
- Zabijać bez przyczyny.. Więc tym zajmowała się moja rodzina, gdy odszedłem, a rodzice zginęli? Wstyd mi za nich... - rzekł cicho do samego siebie
- Jeszcze raz Ci dziękuję dobry człowieku. - powiedział z uśmiechem na twarzy, odbijając się powoli od ziemi. Kiedy był już w powietrzu, rozejrzał się po okolicy.
- Tak w ogóle.. Nie przedstawiłem się, nie? - zapytał uśmiechnięty już z góry, do mieszkańca który nie wiedział nawet o co chodzi skąd chłopak umie latać.
- Yoh Atsuko. Odszedłem z tej rodziny gdy byłem dzieckiem. Teraz to ta cała rodzina poczuje smak przegranej i śmierci, jak to było z Waszą piękną wioską. Jeszcze raz dziękuję Ci za informacje i przepraszam za okłamanie. Gdybym powiedział Ci prawdę, uciekł byś, albo nic mi nie powiedział. - rzekł do mieszkańca uśmiechnięty. Nie miał ku niemu złych zamiarów. Odwrócił się i skierował oczy w kierunku w stronę wioski Rebo, gdyż tamtejsi ludzie prawdopodobnie wiedzą gdzie jest ta wyspa. Używając Bukujutsu, pomachał mieszkańcowi i odleciał.

Na jego twarzy, pojawiło się zaskoczenie i uśmiech.
-Ah, tak. Odetchnął. -No dobrze, mam nadzieje że zrobisz to co chcesz, do widzenia!
Kierując głowę ku górze i krzycząc do Yoha który był już daleko.

Ketsu przeleciał przez miasto bardzo szybko, nie chciało mu się już czekac.

Ray lecąc po pniaki na chwilę zatrzymał się w miasteczku.
- Huh... Trochę przesadziłem... Muszę złapać oddech...
Odczekał 2 minuty.
- Dobra, starczy. Muszę jeszcze trochę potrenować...
Po tych słowach polecał dalej.

Ketsu przeleciał nad miasteczkiem Evo.

Shane nagle pojawił się na środku drogi
[C...Co się stało?Jak ja się tu znalazłem?Zapytam kogoś o kilka rzeczy]
-Przepraszam pana.Czy może mi pan powiedzieć gdzie jestem?-Shane zaczepił przechodnia

- Ee.. No.. Wioska Evo.. - powiedział lekko zakłopotany przechodzeń. Ogólnie rzeczbiorąc wyglądałeś na jakiegoś "alkoholika" który zapomniał skąd się tu wziął.

Ludzie jak na razie woleli Cię omijać.

Samego jednak Cię zatkało. Poczułeś tak potężną i mroczną energię że zacząłeś się przez chwilę od niej dusić. Nie wiedziałeś od kogo pochodziła. Obok wyczułeś słabszą, ale równie potężną formę, jednak była bardziej wyciszona.

[Co to za energia?Prawie mnie udusiła...Ale zaraz jest też jakaś słabsza narazie tutaj nic nie będę robił znajdę jakiś hotel lub knajpkę i później coś z tą energią zrobię]
Shane pobiegł w stronę ulicy

Dziewczyna pojawiła się w centrum miasta. Na większym, owalnym placu wśród kilkunastu osób.

Max pojawił się obok niej.
-To gdzie najpierw idziemy ?

Dziewczyna rozejrzała się po okolicy. Miasteczko wyglądało na totalne zadupie.
- Nic tu ciekawego nie ma. Poszukajmy jakiegoś sklepu z ubraniami. A potem możemy iść się czegoś napić.

Max Rozejrzał się po okolicy, zatrzymał wzrok na szyldzie sklepu na którym pisało: Ubrania dla Każdego.
-To może tam.
Pokazał sklep Sandrze po czym ruszył w jego stronę.

Dziewczyna udała się za Maxem. Nucąc przy tym melodię pewnej piosenki.

//Fajnej piosenki z anime//

Mikidius pojawił sie w wiosce Evo.
I co?Teraz mnie puścisz?
Zamknij ryja.
Mikidius zaczął medytowac nad wioską Evo.

Kiedy Mikidius tak sobie medytował, Ryuuzaki z niepowtarzalną prędkością znalazł się za nim - złapał go zwinnym ruchem za ręce, stawiając nogę na kark, tak, że gdy tylko się ruszy, by kontratakować, połamie sobie obie ręce.
-Pieprzony Saiyan, huh! Kim Ty jesteś, by atakować MNIE?!
Po chwili Ryuu zaczyna przesuwać ręce bardziej tak, by wywołać na nim jak największy ból.


//pamiętaj - gdy się przeteleportujesz, moja postać jako iż trzyma Twoją, znajdzie się tam gdzie Twoja. więc raczej nie masz wyjścia.//

Mikidus uwolnił część swojej pieczęci.Zmienił wygląd lecz jego energia wcale nie wzrosła.Po chwili Ryu trzymał w rękach postać w czarnej szacie.
Po chwili Mikidius dosłownie zniknął w rękach Ryu.Zamienił sie w cień //technika Shadow Walk//.Pojawił sie kilka metrów przed Ryu.Nic nie robił po prostu stał i patrzył sie na niego.

//Tak, gdy pieczęć się uwolniła, i zmienił się jego wygląd, Ryuu odruchowo pchnął ręce - czyli są połamane, więc jak Mikidus mógł się uwolnić? Połamanie obydwóch rąk, nawet jak dla Saiyana to ogromny ból, czyli graj jakieś realia. I który to już transform?Drugi, huh - nieźle.//

Po połamaniu rak Mikidius i tak użył techniki Shadow Walk i pojawił sie kilka metrów przed Ryu.Szybko zamienił sie w demona i użył regeneracji.Zaczął sobie regenerować kości.
Dla twojej wiadomości nie jestem prawdziwym Saiyanem.
//Niech NPC napisze czy mi sie udało
Down:A udało sie z kośćmi?//

Udało przemienić Ci się w Demona, nie tracąc kontroli nad nim. Mimo to, nie masz pojęcia czy dłuższe jego utrzymywanie nie skończy się utratą kontroli nad sobą.

Zaś gdy ten pojawił się przed Ryuu, ten błyskawicznie krzyknął.
-VIOLENCE WAVE!
Energia Ryuu wzrosła kilkakrotnie - ten zaś wystawił lewą rękę do Mikidusa, skoncentrował w niej energię, całą swoją energię, i dodał pod nosem.
-Blue Nova..
Z ręki wystrzeliła potężna, niebieska kula, w zastraszającym tępie uderzyła w Mikidusa, co spowodowałoby śmierć na miejscu.

//nie masz szans uniku, pocisk błyskawicznie wyleciał z ręki mojej postaci, i po 10 setnych sekund trafił w Ciebie, czyli powinieneś umrzeć. ale poczekamy na NPC.//