Max spojrzał na Hanako, która zrobiła zawstydzoną minę i uciekła na górę do pokoju.
-Daj mi chwilkę.
Chłopak poszedł do kuchni i zajrzał do lodówki.
(Uuu... Kiełba.)
Wyciągnął z lodówki kiełbasę i szybko ją pochłonął. Wrócił do Arisy.
-Możemy iść.

Arisa udała się do pokoju z Hologrpahic Creatorem. Wprowadziła hasło, zmieniła ustawienia po czym stanęła razem z Maxem na macie. Czarne prostokąty otoczyły ich tworząc sześcian.
______________________

Świat, który ustawiła Arisa niezbyt różnił się od rzeczywistego. Było to lekko zniszczone, opuszczone miasto w którym czas leciał tylko dwa razy szybciej a ciążenie zwiększone było dwudziestokrotnie. Oboje pojawili się na szczycie jednego z wyższych budynków. Widok nie był raczej piękny.
- To od czego zaczynamy? - zapytała dziewczyna.

Max rozglądał się po okolicy.
-Rozgrzewka? Ja już miałem rozgrzewkę, pomógł mi w tym pewien demon.
Chłopak odszedł kawałek i usiadł na jakiejś skrzynce.
-Zaczekam, a ty się rozgrzewaj. Potem może mały sparring... ale... no wiesz... nie mogę cię zaatakować, więc raczej to się nie uda.

holographic Creator:

Arisa uśmiechnęła się. Zrobiła kilka kroków do tyłu nie odwracając się. Stała na krawędzi budynku. Zrobiła jeszcze jeden krok do tyłu, zaczęła spadać. Zbliżała się do ziemi. W ostatniej chwili użyła Instant Transmission i pojawiła się za Maxem.
- Rozgrzewka nie jest mi potrzebna. - powiedziała po czym wbiła w plecy chłopaka ognistą kulę energii.
Odskoczyła, zatrzymała się kilka metrów nad budynkiem. Zaczęła ładować Fiery Wave i strzela w chłopaka. Kiedy Max był zajęty atakiem Arisa teleportowała się na ziemię wyciszając prawie całkowicie swoja energię. Ogólnie nie było to potrzebne bo materiał, z którego zbudowane jest miasto powoduje, że nawet taka energia jaką dysponuje Max jest ciężko wykrywalna. Dziewczyna chowa się po ciemnych uliczkach. Gdy Chłopak zacznie jej szukać a ona go zauważy materializuje Fire Curve i strzela w jego stronę serią strzał. Po Atak ponownie teleportuje się gdzieś dalej. Jest gotowa na unik chociaż szansę, że Max znajdzie ją w jakiejś ciemnej uliczce są naprawdę małe.

Kiedy Arisa teleportowała się za niego i wbiła mu ognistą kulę w plecy, chłopak pokręcił głową. Odwrócił się i odskoczył by uniknąć Fiery Wave. Wzleciał w powietrze i zaczął rozglądać się za Arisą, latał chwilę. Na początku nie widział mknących w jego kierunku strzał, udało mu się kilku uniknąć lecz jedna utkwiła w jego ramieniu. Chłopak upewnił się, że Arisa nie wystrzeliła następnej serii po czym złamał strzałę tkwiącą w jego ciele. Leciał dalej, po chwili kolejna seria strzał zmierzała w jego kierunku.
(Mam cię.)
Chłopak pojawił się za dziewczyną chowającą się w jakiejś uliczce. Zobaczył, że ta jest gotowa na atak z jego strony.
-Mówiłem już, że cię nie zaatakuje.
Jeśli Arisa, zaatakuje, Max po prostu unika jej ataków.

Holographic Creator:

Arisa nie miała zamiaru atakować. Zrobił to za nią ktoś inny.

Keito, którego zmaterializowała Arisa gdy Max wyciągał strzałę z ramienia złapał chłopaka za ramiona i wbił mu kilkukrotnie kolano w plecy. Dziewczyna odskoczyła odrobinę w dal. Dog Tags nadal trzymał chłopaka, nie pozwolił mu się wyrwać. Arisa była gotowa do Intersecting Wings. Na jej plecach pojawiły się ogniste skrzydła a na powierzchni prawej dłoni ostrze. Ruszyła z niezwykłą prędkością na chłopaka trzymanego przez zamaskowanego wielkoluda. Przebiła Maxowi ramię jednak nie zatrzymała się, Keito oberwał w klatę, zwyczajnie się rozpłyną. Dziewczyna zatrzymała się kilkanaście metrów za klęczącym z bólu Maxem. Teleportowała się ponownie znikając w ciemnych uliczkach.

//Nie wiem czy w HC czujecie energie dochodzące z zewnątrz więc teraz poczuł to tylko Keiji.//

Nagle poczułeś jakąś energię dochodzącą z równin. Nie była ogromna, ale zastanawiałeś się czy nie warto sprawdzić co to.

//Nie, nie zastanawiałem się czy to sprawdzić! //
Keiji nie wyczuwał energii Yoha, Viega czy nawet Rayema na Terrze więc postanowił sprawdzić energię na równinach. Bez tej trójki ogólnie lepiej jest być przygotowanym. Wyszedł z pokoju.
- Hanako, wychodzę. Zaraz wrócę. - Powiedział to po czym się teleportował.
//No i psujesz mi plany, Keiji musi odlecieć! //

Kiedy Keito złapał Maxa, a Arisa była już na prawdę blisko, chłopak użył Setsudan, jego ciało zdematerializowało się, a kiedy Arisa dźgnęła olbrzyma i przeleciała dalej, z powrotem zmaterializowało. Zanim Arisa teleportowała się, Max zadał jej pytanie.
-Chcesz wiedzieć dlaczego cię nie zaatakuje?

- Jakoś zbytnio mnie to nie interesuje. - oznajmiła.
- Shigeru też nie chciał mnie uderzyć, czy to jakaś Iesteriańska kultura? - zapytała nie oczekując odpowiedzi.
Zanim chłopak zdążyłby odpowiedzieć Arisa zniknęła.

-Shigeru kieruje się własnym kodeksem, jedną z jego zasad jest to, że nigdy nie uderzy kobiety. Ja natomiast nie mogę zaatakować osoby, którą kocham. - Powiedział to jakby do siebie ale wystarczająco głośno. Po chwili dodał, tym razem już krzycząc:
-Ty próbujesz wymusić na mnie atak, czy co?!
Chłopak czekał na ruch Arisy.

Dziewczyna wyszła z ukrycia.
- Nie. Zwyczajnie nie byłam pewna czy naprawdę mnie nie zaatakujesz.
Arisa użyła Fiery Eye. Nad Maxem pojawił się ognisty wir. Zaczął on wsysać on Maxa do środka. Kiedy Maxowi uda się uwolnić wir znika a HC się wyłącza.

Nim wir zdążył wessać chłopaka, ten teleportował się poza jego zasięg. HC się wyłączył, a Max i Arisa stali u siebie w domu. Chłopak wyszedł z pomieszczenia i zszedł do kuchni. Wyjął z lodówki coś zimnego do picia i zaczął powoli sączyć napój. Czuł energię dochodzącą z nizin ale nie miał ochoty tam iść, jedyna rzecz, która go tam przyciągała to był Shigeru. Chłopak chciał zapytać go o kilka rzeczy i przy okazji przedstawić Hanako, lecz wiedział, że to nie byłby odpowiedni moment na to. Kiedy skończył pić poszedł do siebie do pokoju.
-Czemu tu tak sama siedzisz?
-Huh?
-Pytałem czemu siedzisz tutaj sama.
-Nieważne.
Max otworzył okno i podziwiał widoki - ogródek Yoha.
-Tam na równinach, to energia Shigeru, prawda?
-Taa...
-Nie lecisz tam?
-Chętnie bym poleciał, ale to nie jest odpowiedni moment. Chciałbym z nim tylko porozmawiać lecz prawdopodobnie dojdzie do konfrontacji między osobami tam zgromadzonymi, a tajemniczym przybyszem.
-Chcę go poznać.
Max podszedł do siostry i położył jej rękę na głowie.
-Wiem, poznasz go, już niedługo.
Chłopak położył się na łóżku, a dziewczynka bawiła się z Shiranuim.

Gdy dziewczyna wyszła pierwsze co poczuła to energia na równinach należąca do przybysza. Szybko jednak wyczuła także energię Shigeru i Keijiego. Bez słowa teleportowała się tam.

Max leżał na łóżku.
(Teleportowała się.)
-Idę tam.
-Co? Weź mnie ze sobą.
-Nie, to niebezpieczne. Pyon z tobą zostanie - Powiedział to połykając cukierek Chappy.
-Opiekuj się nią, ja zaraz wrócę.
-Tak jest, pyon! - Chappy zasalutował.
-Hanako... spróbuję namówić Shigeru by tu przyszedł.
Po tych słowach chłopak przeszedł w formę bankai, wyskoczył przez okno i pomknął na równiny.

Max, Arisa i Keijii pojawili się w domu. Prawie od razu z salonu wybiegł Pyon i nim zdołał coś powiedzieć, dostał z pięści w brzuch. Max wrócił do swojego ciała, a zastępczą duszę schował do kieszeni. Podszedł do Hanako, która siedziała na kanapie w salonie.
-Shigeru był chamski i wolał zamrozić mi rękę niż do ciebie przyjść, nie martw się i tak ci go kiedyś przyprowadzę.
-Nie zasłaniaj mi. - Powiedziała dziewczynka wychylając się trochę na bok by móc spojrzeć w telewizor.
-Huh? Ok.
Max poszedł do siebie do pokoju i położył się na łóżku.

Keiji nie miał specjalnej ochoty na trening. I tak na nic by się zdał w walce z kimś takim. Udał się do swojego pokoju i zaczął kończyć to co przerwał przez przybysza. Arisa także udała się do swojego pokoju, postanowiła zwiedzić swoją podświadomość.

Arisa siedziała na łóżku. Cały czas przebywała w świecie wewnętrznym.

Podświadomość:
Dziewczyna stała u podnóża góry, na szczyt której prowadziły liczne schody. Bez słowa ruszyła na górę jednak można było poznać, że wcale jej się to nie uśmiecha. Po chwili dotarła na górę - do miejsca gdzie ostatnio walczyła. Zaczęła się rozglądać. Nigdzie nie było Holocaust Begum.
- Wyłaź! Wiem, że tu jesteś.
- Mało ci po ostatnim razie? - odezwał się głos z góry.
Nagle przed Arisą pojawiła się kobieta demon.
- Wiem, że wiesz o wszystkim co wydarzyło się na równinach. Domyślam się też, że nie chcesz zginąć z jego ręki. Przybyłam po twoją moc.
- Dobre sobie. Myślisz, że od tak dam ci moją moc?
- Wiedziałam, że to powiesz. Mam zamiar z tobą walczyć.
- Kusząca propozycja, niestety odmówię.
- To jak mam mieć z nim jakiekolwiek szansę?!
- Przyłącz się do niego.
- Co?! Chyba se żarty stroisz...
- Pomyśl. Rozłożył was wszystkich tak szybko a ma zamiar jeszcze trenować. Myślisz, że ten czas, który wam dał starczy na dorównanie mu? Mylisz się. Toshi nic mu nie zrobił, Yoh padł po jednym ciosie.
Arisa zacisnęła pięści i rzuciła się na byt wewnętrzny. Oczywiście nie zdołała zaatakować gdyż dostała z kolanka w brzuch. Kobieta demon nie zamierzała na tym poprzestać. Uderzyła ją oburącz w plecy tak, że ta zwyczajnie wbiła się w podłoże.
- I ty masz zamiar z nim walczyć? - powiedziawszy to roześmiała się.
Arisa podniosła się z ziemi.
- To jeszcze nie koniec. - wtrąciła próbując podhaczyć demona.
Niestety, kobieta podskoczyła i zatrzymała się w powietrzu.
- Wiesz, że to nie ma sensu.
Wystrzeliła w jej stronę mroczną falę energii.
- Nie ma sensu jak walka z tym kolesiem.
Arisa uniknęła fali jednak wybuch wytworzony przy uderzeniu ataku o ziemię odrzucił ją tak, że ta wbiła się w skałę.
- Nie bądź taka pewna. - powiedziała ledwo stojąc na nogach.
- Daj spokój, ledwo stoisz na nogach.
Nagle za kobietą tak jak ostatnio pojawiły się schody, po których ta weszła i zniknęła, to samo stało się z schodami. Arisa upadła na kolana. Mimo, że walka nie była długa demon dał jej nieźle popalić.

Świat zewnętrzny:
Dziewczyna nadal siedziała na łóżku. Nagle zdyszana otworzyła oczy. Była już noc. Postanowiła udać się do sypialni Keijiego aby z nim porozmawiać. Wyszła z swojego pokoju i udała się do przyjaciela. Zapukała i nie czekając na odpowiedź weszła. Zauważyła chłopaka leżącego jednak nie śpiącego.
- Nie możesz spać? - zapytała.
- Jak widzę ty też. - odpowiedział z lekkim uśmieszkiem.
- Chciałabym z tobą porozmawiać.
- Słucham.
(To może być ostatnia okazja na rozmowę.)
Dziewczyna położyła się obok niego. Światło księżyca dostawało się przez okno.
- Bo widzisz, my tak naprawdę mamy niewielkie szansę na pokonanie go.
- Masz na myśli tego chłopaka z równin? - wtrącił.
- Tak, właśnie z kimś rozmawiałam. Ten ktoś uświadomił mi, że tak naprawdę nic nie zdziałam podczas walki.
- To samo dręczy i mnie. Do najsilniejszych nie należę, a po tym co zrobił Yohowi zupełnie straciłem nadzieję. Dlatego jutro zamierzam stąd odlecieć i...
- Jak to odlecieć?! O czym ty mówisz? - wtrąciła Arisa.
- Pamiętasz tą kapsułę, którą przyleciał Tsuji z Hanako? Jedną ma Viego, druga jest w naszym posiadaniu. Przerobiłem ją trochę. Zamierzam, póki jeszcze mogę zemścić się na osobie, która wybiła rasę Tsujiego. W końcu jest częścią mnie. Przy okazji trochę potrenuje. Postaram się wrócić na tą walkę, jednak nie obiecuję, że zostanę.
- Zamierzasz mnie zostawić?! - krzyknęła mając gdzieś, która jest już godzina.
- Nie martw się, nie będziesz sama. Jest przecież Hanako, Shigeru no i Max.
W oczach dziewczyny pojawiły się łzy. Keiji widząc to otarł je po czym uśmiechnął się.
- Nie chcę abyś z mojej winy płakała. Nadszedł czas by odmienić mój los i nie zmienię tej decyzji.
- Ja cię kocham...
- Wybacz, nie mogę odwzajemnić twoich uczuć. Bo jest ktoś kto się lepiej tobą zajmie. Chociaż nie przeczę, że coś do ciebie czuję. Keisuke cię kochał, Tsuji też coś czuł chociaż nawet teraz nie mogę określić czy to była miłość.
Arisa słysząc te słowa podniosła się lekko. Zbliżyła się do chłopaka i pocałowała go. Sam pocałunek trwał kilka chwil.
- Zostań ze mną. - powiedziała zabierając swoje usta od jego.
- Nie mogę... - odpowiedział.
- Wszystko jest już gotowe od dłuższego czasu.
Arisa nie mogła przeboleć, że straci kolejną bliską osobę. W jej oczach ponownie pojawiły się łzy.
- Już mówiłem, że nie chcę abyś z mojego powodu płakała. - powiedział ponownie ocierając jej łzy.
Przez kolejne dwie godziny rozmawiali o wszystkim.
- Chodźmy spać, musimy być rano wypoczęci. - powiedział w pewnym momencie.
Księżyc dalej świecił. Jego światło wpadało przez okno oświetlając łóżko, na którym leżeli oboje. Mimo iż mieli spać żadne tego nie zrobiło, zwyczajnie wpatrywali się w siebie. Arisa była lekko zarumieniona, w sumie był to pierwszy raz gdy spała z chłopakiem w jednym łóżku. Po pewnym czasie oboje zasnęli.

Max otworzył oczy, spojrzał na zegarek, wskazywał godzinę 3:48.
(Cholernie późno...)
Zszedł na dół, w salonie spała Hanako, on jednak skierował swe kroki do kuchni, wziął z lodówki kiełbasę i udał się na dwór. Zajadając i wpatrując się w gwiazdy, myślał o Iesterii, zastanawiał się co aktualnie się tam dzieje. W końcu zaczął myśleć o tym "Co by było gdyby...". Trwało to dobre kilka minut. Z zamyślenia wyrwał go jakiś pies, który dopiero co się przybłąkał. Chłopak podszedł do niego i zaczął go drapać za uchem.
-Piesio, piesio. Jesteś głodny? - Max oddał mu resztę kiełbasy jaka mu została. Bawił się z nim jeszcze chwilkę po czym postanowił wrócić do domu. Wyłączył telewizor, zabrał śpiącą Hanako do pokoju i położył ją na łóżku. Miał się już też kłaść kiedy zauważył kilka zdjęć leżących na półce, wziął je i podszedł do światła. Okazało się, że są to zdjęcia, które zrobił sobie razem z Arisą podczas ich wspólnego wypadu do miasta. Max otworzył szafkę, znalazł w niej kilka ramek, idealnie pasowały na zdjęcia. Oprawił 2 z nich po czym jedno ustawił u siebie na półce. Wyszedł z pokoju i po cichu zakradł się do pokoju Arisy, zdziwiło go to, że jej tam nie ma, można powiedzieć, że nawet trochę zaniepokoiło. Położył drugie zdjęcie na jej łóżku i udał się z powrotem do siebie. Lgnął na materacu, po chwili już spał.

Arisa przebudziła się w łóżku Keijiego. Chłopaka już przy niej nie było. Szybko zerwała się z łóżka i ujrzała Keijiego siedzącego przy biurku dokańczającego jakiś projekt. Chłopak odwrócił się w jej stronę. Uśmiechną się.
- Już nie śpisz? - zapytał.
Dziewczyna podeszła do Keijiego i nachyliła mu się nad ramieniem przyglądając się temu co chłopak zdążył zmajstrować.
- Keiji... a pożegnałeś się z Maxem i Hanako?
- Spokojnie. Jeszcze jest trochę czasu, zdążę.
Dziewczyna bez słowa wyszła z pokoju Keijiego i udała się do łazienki aby wziąć prysznic. chłopak za ten czas spakował wszystkie potrzebne rzeczy do plecaka. Wyszedł zostawiając torbę na łóżku. Zszedł na dół i czekał aż Max i Hanako się obudzą.

Max obudził się, wstał i obudził Hanako. Razem z nią wyszedł z pokoju i zszedł na dół.
-Witaj rodzinko! - powiedział chłopak przeciągając się.
-Cześć!
Max usiadł w salonie a Hanako poszła do kuchni by się czegoś napić.
-To co mamy dzisiaj w planach na dziś?

Chłopak spojrzał na Maxa.
- No cóż... co do tych planów... to ja chyba was opuszczę. Muszę zrobić coś póki jeszcze mogę. Przy okazji trochę potrenuję. Nie mam większych szans z tym kolesiem jednak postaram się wrócić na walkę. Mam nadzieje, że to rozumiesz. Arisa już o wszystkim wie. - Powiedział cicho do chłopaka.
Nie chciał aby Hanako to teraz usłyszała. Chce się z nią pożegnać gdy ta wróci z kuchni. Arisa skończyła brać prysznic jednak nie zeszła na dół. Widocznie była czymś zajęta.

Max spojrzał na Keijiego lekko zdziwiony.
-Już nas opuszczasz? Myślałem, że jeszcze z dwa miesiące z nami posiedzisz. No, ale dobra, nie będę cię tu na siłę trzymał.
Hanako wróciła z kuchni.
-O czym rozmawiacie?

Keiji spojrzał na Maxa jak na debila.
- Shigeru miał rację, nawet w takich sytuacjach nie potrafisz być poważny. - powiedział zanim Hanako weszła do salonu.
Chłopak podniósł Hanako i posadził na swoich kolanach. Spojrzał jej prosto w oczy.
- Bo widzisz... Ja muszę cię opuścić. Mam do załatwienia swoje sprawy. Chciałbym też stać się lepszym wojownikiem i taka podróż pomoże mi w tym. - powiedział spokojnie.
- Pamiętam... pamiętam jak mała dziewczynka wraz z kotkiem rozbiła się na planecie gdzie akurat trenował ubrany na czerwono mężczyzna. Nie wyglądał na miłego jednak dzielna dziewczynka nie wystraszyła się go... Mężczyzna pomógł jej uciec trafiając tutaj. Pamiętam też jak ta małą dziewczynka udała się z chłopakiem do parku i wystąpiła w konkursie karaoke. Chciałbym pamiętać więcej takich rzeczy, niestety nie możemy teraz zapracować na nowe wspomnienia. Dlatego mam do ciebie prośbę, zapracuj na nie z kimś innym a kiedy ja tu wrócę opowiesz mi wszystko.
Chłopak się uśmiechną, jednak łzy cisnęły mu się do oczu.
- Dobrze? - Zapytał nie przestając się uśmiechać.

Kiedy Keijii wziął Hanako na kolana, Max opuścił salon. Wyszedł na taras znajdujący się za domem. Hanako nie mogła powstrzymać łez, rozpłakała się i przytuliła do Keijiego.
-Nie możesz nas opuścić! Czemu chcesz odejść?!