Wyszedł z portalu i udał się do swego domu.
Czas trochę odpocząć.

Młodzieniec szedł spokojnie ulicą, kierując się do sklepu spożywczego w Eminie. Ręce schował do kieszeni i spokojnie szedł przed siebie.

Chłopak szedł spokojnie ulicą, gdy nagle... zniknął..?

Rayem przechadzał się ulicą. Po jakimś czasie, wskoczył na dach przypadkowego budynku. Położył się, zamknął oczy i zasnął. Czuł się jak podczas medytacji, gdyż śniło mu się, że jest całkiem sam na mglistym pustkowiu...

Chłopak się obudził i od razu zaczął rozciągać. Po wszystkim zeskoczył z dachu i poszedł w stronę swojego domu.
Skoro wczoraj walczyliśmy z czymś takim... To co będzie następne? Zbotowany Shigen Jr.?

Yoh przeleciał z dużą szybkością nad ulicą, kierując się w stronę gór.

Chłopak szedł powoli w stronę sklepu spożywczego w Eminie. Cały czas sobie pogwizdywał i był uśmiechnięty.

Dziewczyna doszła do ul. Panoramio.
-To gdzieś tu niedaleko.
Skręcił na Sweet Streat.

Yoh wylądował na ulicy Panoramio. Daleko do domu już nie miał, więc ten krótki kawałek zamierzał przejść na piechotę i popatrzeć jak się mają sąsiedzi.

Arisa przechadzając się po mieście rozmyślała nad tym co zrobiła dwa miesiące temu podczas walki z Erebem. Nie była dumna z tego co zrobiła. Jednak energia, która spowodowała jej zachowanie nie dawała spokoju. Wiedziała, że jej część jest teraz w posiadaniu Smoka. Dumała nad tym sporo czasu po czym postanowiła wrócić do domu na obiad. Ruszyła w jego stronę.

Wylądował gdzieś na ulicy Panoramio i już spacerem udał się do swojego domu. Mijał po drodze numer 14 i Yoha trenującego w swoim ogrodzie. Rzucił mu tylko:
- Hej, sąsiad!
i poszedł do siebie.

Heh..spacer dobrze mi zrobi..będę miał dzisiaj odpoczynek, od tego cholernego latania.. - powiedział pod nosem.
Udał się w stronę centrum miasta.

Silvia biegała wzdłuż całej ulicy Panoramio, a nawet jeszcze dalej. Yoh biegał za nią i jedynie krzyczał:
- ZACZEKAJ!! NIE NADĄŻAM! KOCHAM CIĘ!! TO BYŁ ŻART!! TY NAPRAWDĘ ŚWIETNIE GOTUJESZ!!! - krzyczał. Osoby mieszkające na Panoramio, a nawet zdecydowanie dalej mogły.. Nie. Na pewno to słyszały.
I Silvia i Yoh biegali niewiarygodnie szybko, dlatego normalni przechodnie czasem wybuchali śmiechem.

Kiedy Silvia biegała z płaczem, chłopak na chwilę się zatrzymał żeby złapać oddech.
[O kur*a mać.. Bez dzieciaka w brzuchu nie była tak szybka jak teraz!]
Popatrzył z zaskoczeniem na Silvię. Kiedy zobaczył że ta biegnie z płaczem w jego stronę nie zważając na przeszkody, nieco się wystraszył ale myślał że przesunięcie się załatwi sprawę.
Pomyłka.

Kiedy Silvia do niego podbiegła, strzeliła mu z otwartej dłoni w twarz na tyle mocno że poleciał w powietrze z epickim uśmiechem. Sam nie wiedział czy był szczęśliwy że dostał od Silvii czy to po prostu efekt wywołany uderzeniem i ujrzeniem drugiego świata. Dziewczyna z lekkim płaczem wróciła do domu, a chłopak ledwo żywy leżał na środku ulicy.

W rzeczywistości dziewczyna mu nic nie zrobiła, po prostu leżał na ulicy jak gdyby nigdy nic. Po chwili wstał i z rękoma w kieszeniach poszedł do domu. Dla zwykłych przechodniów wyglądało to co najmniej dziwnie, ale od pewnego czasu rodzina Yoha dostarczała przechodniom i ogólnie całej okolicy naprawdę ciekawej atmosfery.
Przynajmniej raz dziennie działo się od pewnego czasu coś takiego jak teraz. Przyczyny były jednak niekiedy całkiem inne.

Silvia wybiegła z domu, a za nią Yoh.
- KOCHAM CIĘ! TWOJE JEDZENIE JEST NAJLEPSZE, KOCHANIE!!! - krzyknął i połknął zawartość całej patelni.
Silvia z początku podeszła bliżej, ale kiedy dostrzegła że Yoh ma ochotę zwymiotować, znowu się popłakała i uciekła z zawrotną szybkością.
- SILVIA!!! TWOJE JEDZENIE JEST NAJLEPSZE!! WCZEŚNIEJ ZJADŁEM TE SWOJE WYROBY I MNIE ZEMDLIŁO!!!!! KOCHAM CIĘ!!! - krzyknął i rzucił się za nią w pościg. Dość dziwnie to wyglądało by ciężarna dziewczyna uciekała przed proszącym o wybaczenie chłopakiem.

Dziewczyna ignorowała wołanie chłopaka i jak zwykle zakończyło się podbiegnięciem do niego. Tym razem chłopak postanowił się chylić kiedy dziewczyna podejdzie do niego i zaatakuje.
Błąd.
Dostał z buta prosto w twarz, całkiem przypadkowo. Silvia poszła do domu zjeść, a chłopak leżał z twarzą wbitą w asfalt. Tym razem nie były to żarty, bo na serio wbiła mu twarz w asfalt i uciekła do domu. Chłopak bez najmniejszego zadrapania, wstał.
- Pierdzielę, na dzisiaj koniec fuzji z betonem lub asfaltem. - powiedział i poszedł do domu z rękoma w kieszeniach jak zwykle. Tym razem jednak położył się w ogródku i zwyczajnie patrzył w niebo.

Młodzieniec doszedł do swojego domu i spokojnie wszedł do środka.

Był to dość niecodzienny widok. Chłopak niosący ogromną kulę wychodzi z portalu na środku ulicy. Udaje się w stronę domku z numerem 13.

Max wyszedł z portalu i stanął na ulicy, po chwili udał się w stronę domku nr. 13.

Viego i Kaylin wyszli z portalu, który zamknął się za nimi. Rozejrzeli po okolicy i zobaczywszy, że wszyscy wrócili do siebie, poszli pod numer 12.

Hanako ciągnąc Maxa za nogę wyszła na ulicę.
-Który numer ?
-Sądzę, że 14
Dziewczynka pociągnęła brata do domu z numerem 14.

Chłopak nie mógł biec normalnie. Używając Shunpo pomknął do restauracji.

Ketsu i Ayami pojawili się na ulicy Panoramio.Dalej postanowili iść na nogach, przechodzili obok domu Yoha.Ayami pomachała ludziom tam zgromadzonym.
Siemka! - powiedział Ketsu.
Udali się do swojego domu.

- Gdzie on może mieszkać ? Dziewczyna pobłądziła trochę po okolicy i znalazła dom Yoha.

Silvia ze śpiącą Hanako na rękach poszła do domu Maxa.