Chłopak rozejrzał się. Chciał wiedzieć, z kim przyjdzie mu współpracować podczas tej akcji. Byli to wszyscy, o kim wcześniej pomyślał, choć brakowało mu tutaj jeszcze Michassa. Chłopak zaczekał jeszcze, aż ręka Maxa będzie sprawna, w między czasie zastanawiając się nad czymś.
- Wszyscy gotowi? Viego, pogadacie i wymienicie się koszulkami później. Czas na rewanż...
- Czas na mordobicie.
- Czas już ruszać. No, dalej! Włazić!
Pierwszy wskoczył zniecierpliwiony Amane. Kolejny był Ray, a zaraz za nim Horor.

-Ja pójdę w grupie z Rayem !-wykrzyknął i wskoczył zaraz za Horrorem do portalu.

Yoh widząc, iż Ray wskakuje do wnętrza fioletowego portalu, jeszcze raz rozejrzał się wokół. Bez większego zastanowienia i zbędnego zadawania pytań, wskoczył do środka zaraz za chłopakami; za nim wskoczyły Ayano oraz Silvia.

Shigeru złapał fasolkę od Rayema. Zjadł ją. Jego wszystkie rany, których nie zdążył wyleczyć w komorze na Latającym Mieście zniknęły. Teraz był w pełni sił. Odwrócił się do Arisy i chwilę na nią popatrzył. Nie musiał nic mówić gdyż dziewczyna zrozumiała o co mu chodzi. Shigeru włożył ręce do kieszeni i nie czekając już na nikogo zwyczajnie przeszedł przez portal.

- Proszę, proszę... Taimatsu. Maxi podał rękę dla Viega:
- Maximus Gigantus. Machną ręką do Kaylin i Alistera.
Gdy Yoh wszedł do portalu:
- Yoha poznałem z twarzy, to chyba nie nowość go znać... Gdy wróci zamierzam się z nim zmierzyć na poważnie. Tak w ogóle... Pomóc wam, czy dacie sobie raczej radę?

Max przytulił Arisę, a następnie Hanako. Wykonał szybki obrót na pięcie i wbiegł w portal.

- Yoh to dość solidny zawodnik, będziesz się musiał wysilić nawet jeśli nie uwolni swojego mrocznego lokatora. Jak chcesz się trochę rozruszać, to nie widzę przeszkód, żebyś z nami poszedł, w sumie to twój portal. Tylko nie zostawaj w tyle. Kaylin, Ali, Nsaya, czas na trochę przyjemnego z pożytecznym.
- Będzie gorąco.
- Niszczymy system.
- Game start. Zobaczymy, czy uda mi się tamten trik.
- Oby.
Viego i reszta jego ekipy wchodzą do portalu.

Maximus wszedł za wszystkimi do portalu. Jeśli to już wszyscy, zamyka portal, jeśli nie, portal jest jeszcze przez chwilę otwarty, a po wejściu spóźnialskiego się zamyka.

Chłopak pojawił się na ulicy , jeszcze nie dawno było tu kilka znajomych mu energii , domyślił się że wszyscy weszli do portalu. Zjadł senzu aby być w pełni sił i wszedł do ciemnego portalu.

>>> https://anrevosprites.forumpl.net/t3507-misterious-universe#50605 <<<

Gdy Portal się zamknął Arisa jeszcze chwile stała z Hanako na ulicy. Po chwili położyła rękę na jej ramieniu. Razem z dziewczynką teleportowała się do Sandry będącej na Latającym Mieście.

Shigeru ubrany w kamizelkę szedł ulicą w stronę centrum miasta. Ręce miał w kieszeniach a w uszach znajdowały się słuchawki od MP3.
- Plan jest prosty więc nawet ty nie powinieneś tego spieprzyć. - mówił do idącego obok niego Maxa.
- Mam zamiar zorganizować to gdzieś nad wodą. Prezenty będą zbędną rzeczą tak samo jak zapraszanie innych. Jednak jeśli naprawdę zależny ci na obdarowaniu kogoś nie wahaj się. Ja załatwię miejsce, a co do reszty to się podzielimy. Załatwisz tort i ozdoby, możesz też pomyśleć o rozrywce. Ja zajmę się jedzeniem i innymi takimi bzdetami. Spotkamy się na Atol Yaritoma, gdzieś na plaży. Ja wracam po rzeczy z domu.

Max podrapał się w tył głowy.
-Sporo tego ale da się załatwić. Dobra, lecę do miasta, im szybciej się za to zabiorę tym lepiej.
Wzbił się w powietrze i poleciał w stronę miasta.

Shigeru teleportował się do domu. Właściwie to przez słuchawki w uszach nie słyszał zbytnio tego co powiedział Max. Przypuszczał jednak, że jak zwkle to nie było nic mądrego albo ważnego.

Yoh wylądował na ulicy Panoramio. Z góry widział już swój dom. Kawałek postanowił więc przebiec.

Chłopak wylądował na ulicy i zaczął iść powolnym krokiem w stronę do swojego domu, co jakiś czas pogwizdując.

Na ulicy Panoramio otworzyło się między-wymiarowe przejście. Wyszedł z niego Yoh, Silvia oraz Yuki, która trzymała się dłoni swojej uśmiechniętej mamy. Chłopak rozejrzał się wokół - po upływie kilku sekund był pewien, że są w dobrym miejscu.

Soundtrack
Atsuko podrapał się po głowie i spojrzał na swoją żonę lekko zawiedziony. Ta niekoniecznie wiedziała o co mu chodzi, więc również spojrzała na męża pytająco.
- Współżyjmy na środku ulicy. Fajnie będz-...
Młodzieniec poczuł stopę Silvii na swojej twarzy. Pod wpływem uderzenia poleciał wzdłuż ulicy, odbijając się od niej kilkanaście razy. W końcu uderzył w jakąś przejeżdżającą ciężarówkę z farbami, wywracając ją. Przybrał kolory tęczy, pozostając nieprzytomnym.
Yuki zaczęła klaskać w rączki, ciesząc się prawdopodobnie z tego, że jej tatuś ostro cierpi za swoją głupotę.
- Ty... pieprzony idioto! Nic nie zmienił Cię ten długi trening w innych światach?!
Atsuko dopiero teraz odzyskał przytomność. Spojrzał na kilka domów. W niektórych czuł energię swoich przyjaciół więc wstał i postanowił się już nie wygłupiać. Będąc całym w farbie, zaczął iść powoli w kierunku swojej żony.
- Ćwiczyłem mięśnie, a nie mózg.
- Co ja takiego widzę w takim debilu?
- Nie przesadzaj.
- Im jesteś starszy, tym mniej używasz swojego mózgu. Na pewno nie Ty będziesz pilnował Yuki. Poślemy ją do normalnej szkoły kiedy tylko trochę urośnie. Łatwo nawiąże kontakt z rówieśnikami. Porozmawiam jeszcze z Sandrą, może poślemy Nasze córeczki do tej samej szkoły i klasy...
- O, właśnie. Shigeru chyba wrócił do życia. Gdzieś tam daleko sobie walczy, szczęściarz. Trzeba później go wyzwać na pojedynek.
- Nie będziesz z nim walczył.
- Ciekawe tylko gdzie będzie dobre miejsce do Naszego pojedyn-...
Silvia złapała Yoha za koszulę kiedy już do niej podszedł i zaczęła z niesamowitą szybkością wymierzać mu uderzenia w twarz z otwartej dłoni. Puściła go gdy był cały czerwony. Następnie poczuł kopnięcie w krocze i stracił przytomność.

Silvia pogwizdując jakąś melodię, poszła spokojnie w kierunku domu wraz z córeczką. Atsuko leżał sam... na środku pustej ulicy... To było dziwne doznanie po powrocie do rodzimego świata.

Kiedy Yoh zobaczył, że jego żona wchodzi do domu, wstał jak gdyby nigdy nic i otrzepał się w kurzu, który na nim osiadł. Powolnym krokiem poszedł w kierunku miasta; miał cholerną ochotę w końcu się zabawić.

Portal prowadzący z lasu w górach otworzył się właśnie tutaj.
Wyszła z niego Gemmei - czekała na Nakatoniego, by zamknąć portal, kiedy już nastolatek z niego wyjdzie.

Shigeru wyszedł z portalu powolnym krokiem. Od razu ruszył przed siebie w stronę domu.
- Dzięki. - powiedział nie spoglądając już na Gemmei.

Dziewczyna nie odezwała się nawet słowem, a jedynie lekko uśmiechnęła i pomachała odchodzącemu młodzieńcowi. Powolnym krokiem ruszyła do domu.

Chłopak szedł ulicą powoli zbliżając się do centrum Eminy. Lubił takie spacery, rano gdy jest cicho i spokojnie, można poobserwować naturę. Chłopak myślał o przyszłości, czy coś się zmieni za kilka lat, czy Terra dalej będzie atakowana i czy on sam będzie jej bronił wraz z innymi wojownikami. Zamyślony nastolatek w końcu potknął się o całkiem duży kamień tym samym wywracając się. Michass wstał i otrzepał ciuchy a następnie dalej szedł w kierunku centrum, przyglądając się uważnie okolicy.

Soundtrack
Młodzieniec spokojnie wyszedł z portalu prowadzącego do między-wymiarowego korytarza. Pojawił się nawet nieco wcześniej, niż początkowo planował – zapewne różnica upływu czasu w różnych przestrzeniach miała tutaj jakieś znaczenie. W każdym bądź razie, młodzian zamknął przejście, ostatecznie zamykając oczy i skupiając się na zlokalizowaniu energii swoich przyjaciół. Jego ręka była już sprawna, choć miał pewną nauczkę na przyszłość – pewnych technik nie wolno używać jedynie po to, by efektownie zakończyć pojedynek. Teraz miał pewną świadomość tego, że czasami należy się hamować, zwłaszcza, że on w przeciwieństwie do niektórych jeszcze wojowników ochraniających planetę, miał już żonę i dziecko, którym również musiał poświęcać dość dużą ilość czasu wolnego. Nieco dojrzał pod tym kątem, ale poza tym nie zmienił się ani trochę.
- Rayem i Shigeru na pewno walczą… – rzekł spokojnie do siebie z dość poważnym wyrazem twarzy, stojąc na środku ulicy. Być może wyglądał dziwnie, lecz teraz nie zwracał na to najmniejszej uwagi. Starał się przede wszystkim zachować spokój i zlokalizować pozostałych.
- Coś musi się dziać… Za dużo osób na latającym mieście. Ale nie będę ryzykował i się w to mieszał… – w pewnym momencie nastolatek otworzył oczy i nerwowo spojrzał w kierunku domu swojego „przyjaciela”. Dość szybko zorientował się, że coś jest nie tak. Energia Hanako była zdecydowanie za słaba, zaś w domu Hatsutoku często było głośniej niż teraz. Odruchowo, przyśpieszonym krokiem poszedł w kierunku domu Maxa, sięgając w międzyczasie do kieszeni i wyjmując z niej coś, co przypominało słabo wypełniony woreczek. Mimo wszystko był uśmiechnięty, gdyż w końcu wrócił i nie zamierzał robić nic głupiego, tak jak zwykle.

Soundtrack
Małżeństwo spokojnie szło ulicą Panoramio, mijając kolejne domy swoich sąsiadów. Uwagę Silvii przykuło „zebranie” w ogrodzie domu Maxa, jednak Yoh dość szybko odwrócił jej uwagę.
- Następnym razem, jak wyczujesz, że coś jest nie tak, rusz się i pomóż. – stwierdził, nie patrząc się nawet na swoją kobietę. Ta zaś zrobiła lekko skwaszoną minę i spojrzała w bok.
- Chciałam pomóc, ale zorientowałam się, że Max już działa. Nie było sensu przerywania mu podczas używania techniki regenerującej, a z tego co zdołałam wyczuć, i tak to zrobiłeś. – powiedziała spokojnie, jakby z lekką złością na męża. Czy on myślał, że nie potrafi wyczuwać energii, które osłabły? Była w tym lepsza od niego ze względu na swoje nieprzeciętne zdolności lecznicze.
- Dobra, już się nie odzywam. – powiedział z głupim uśmiechem, drapiąc się z tyłu głowy.
- W końcu jakiś naprawdę mądry pomysł, brawo. – zakpiła z Yoha, po chwili patrząc na niego z lekkim uśmiechem. Nastolatek nic już nie mówił, lecz wiedział, że jeżeli chodzi o takie stwierdzenia, to zazwyczaj są typem żartu, który zwyczajnie obrazuje jego głupotę. Nie wnikał, bo miał świadomość tego, że do grona geniuszy nie należy. Poza tym, nie chciał się sprzeczać z Silvią, wiedząc, że ostatecznie nie wygra tej walki słów.

Soundtrack
Ayano leciała niezwykle wysoko nad ziemią, nie przejmując się niczym innym, jak tylko dotarciem do swojego celu. Oczywiście wiedziała, że para spokojnie idzie dołem, lecz nie zamierzała się nimi przejmować. Miała swoje plany i kilka rzeczy do załatwienia.
- A tej gdzie się znowu śpieszy? – nagle odezwał się Yoh, spoglądając na chwilę w górę. Nie widział Morioki, lecz wyczuwał jej energię. Silvia lekko puknęła męża w tył głowy, zwracając jego uwagę na siebie.
- A to za co? – zapytał lekko zdezorientowany.
- Daj innym trochę prywatności… – stwierdziła spokojnie.

Para poszła dalej.

Po niedługim czasie Pusty znajdował się na miastem a dokładnie nad ulicą Panoramio. Hollow powoli zaczął opadać w dół aż w końcu wylądował na asfalcie następnie szybko obniżył poziom swojej mocy do takiego aby był on nie wyczuwalny. Shun starał się wyczuć energię Maxa, ponieważ to on pomógł mu się przeistoczyć w to czym teraz jest a do tego tylko jego energię był w stanie poznać.