Niemal wszystkie, oprócz dwóch pierwszych, których zdążył uniknąć, pociski trafiły Zielonowłosego. Gdy cały dym po niewielkiej eksplozji zniknął chłopak wstał, nadal uśmiechnięty od ucha do ucha, powiedział:
- Sprytnie. Ale nie znasz czegoś oryginalniejszego? - powiedział ironicznie. Atak na szczęście nie był na tyle potężny, by teraz bardzo osłabł. Aura była raczej ta sama...
Tym razem czekał na ruch przeciwnika...

Ray szybko poleciał ulicą i złapał Ayano za rękę.
- On nie wie co robi? Tu są ludzie.
Ray wiedział i bał się, że nie uratuje wszystkich przed wielką eksplozją. Jednak, z jakiegoś powodu, chciał ochronić dziewczynę.
Szybko oddalili się od miasta.

- Czegoś oryginalniejszego? Oczywiście że znam.. Mogę Ci pokazać! - powiedział i stanął w pozycji bojowej.
- Ale tutaj Ci nie pokażę. Później Yoh będzie miał pretensję że mu dom zniszczyłem.. - powiedział i zniknął. Pojawiając się za Woogym odbił się od niego i poleciał w stronę równin.

Widząc uciekającą Silvię podleciał do niej
- Zabieram Cię. - powiedział i złapał Silvię która uciekała w tłumie. Nie wiadomo gdzie zniknął. Jego energia zniknęła.

- A to gnój! Bał się czy co? Akinari trzeba się podszkolić!
- Znowu!?
- No najpierw odpoczniemy. Maximus nie miał siły na teleport, więc polecieli z Akinarim do domu Maximusa.

Smok wyzwolił ogromną czarną aurę, była ona odczuwalna na całej planecie. - Znajdę Cię !!!. Po chwili tylko zaczął się koncentrować...

- Uciekasz? A już Cię zaczynałem lubić! Hahaha! I tak Cię w końcu znajdę!!
(Co? Chcesz odzyskać kontrolę? Nie, na razie muszę się jeszcze zabawić z tamtym!! Hahahaha!)
Woogy chciał odzyskać kontrolę nad ciałem, jako że aura Yoha zniknęła - chciał dać spokój, w końcu tamten był nadzwyczaj potężny... Ale w jakiś sposób Joker mu na to nie pozwalał. Coś takiego wydarzyło się ostatni raz wieki temu! To się teraz nie zdarzało! Czyżby Joker stał się na tyle potężny, by mieć większą władzę na tym ciałem, niż sam Woogy?!
Uniósł się w powietrze, uwolnił białą aurę i poleciał.

Silvia i Ayano wypadły na ulicę przez stworzony przez Yoh'a portal.
- Co za głupek.. Zostawił mnie samą.. - powiedziała Silvia, mając łzy w oczach.
- Powiedział że mamy się sobą opiekować.. Nie powiedział że nie wróci. - pocieszała ją Ayano. Obie pokierowały się w stronę domu Yoh'a.
Silvia płakała, Ayano ją pocieszała.

Ray przeszedł przez ulicę.
Mimo, że minął dziewczyny idące w swoją stronę nawet ich nie zauważył. Szedł cały czas z pochyloną głową. Stanął na chwilę niedaleko zakrętu na Sweet Street. Otarł łzy i popatrzył w niebo.
Stał tak i rozmyślał nad dzisiejszym dniem.

Dziwna istota pojawiła się centralnie przed Rayem'em. To co chłopak zobaczył z początku mogło wydawać się dla niego straszne, jednak po chwili istota przemówiła.
- Przepraszam.. Nie panowałem nad nim. Ale nie pokażę się nikomu tak na oczy.. Nie wrócę do normalnej postaci, póki moje ciało nie przyzwyczai się do poziomu Omega. - powiedział stanąwszy przed Rayemem. Jego moc była prawie że zerowa. Nikt nie domyśliłby się że jest potężniejszy niż nawet sama szefowa Gidayu..
- Mam nadzieję że mi wybaczycie. - powiedział i zniknął.
- Nie mów nikomu że to ja.. Yoh.. - dodał znikając.

Dziewczyny to zauważyły, ale nie zdążyły podbiec.
-- Co.. CO TO BYŁO? - krzyknęły obie.

Ray był najpierw przerażony, ale kiedy usłyszał tekst o przebaczeniu uśmiechnął się. Zauważył dziewczyny biegnące w jego kierunku.
- Silvia! Ayano! Nic wam nie jest?! - zapytał 100% zdziwiony.
Następnie odpowiedział na pytanie.
- Przyjaciel... Który nie zdążył nam nam pomóc w walce... - powiedział uśmiechając się.
Ponownie popatrzył w górę. Patrzył na rozpogadzające się nocne niebo.

- Rozumiem.. Cóż.. Idziemy do domu.. Chcesz wpaść na herbatę? - zapytała Silvia.
Ayano uśmiechnęła się i złapała Silvię za rękę. Obie pobiegły do domu.

Ray się uśmiechnął. Cieszył się, że mimo tamto wszystko jest z nimi OK.
Chłopak chciał iść do domu i się wyspać, ale gdy się obrócił...
NO JAK TAK MOŻNA??!!
Domek nie miał przedniej ściany.
- MAXI..! - krzyknął załamany w dość śmieszny sposób.
- Później to naprawię... He... Hehehe... :lol:
Odwrócił się w stronę dziewczyn.
- Hej! Ja też mogę iść? Poczekajcie na mnie!
I poszedł za nimi.

- Dobry wieczór wszystkim Powiedział przechodzący Smok... -Mam nadzieję że nikt z was nie odniósł poważnych obrażeń ?

Chłopak wylądował na ulicy Panoramio. Dalej postanowił iść na piechotę.
- Hmm.. Dawno tutaj nie byłem. Dobrze będzie wypocząć we własnym domu. - powiedział do siebie Yoh i pobiegł w stronę domu.

Chłopak z jedną ledwo otwartą butelką wódki i dwiema nienaruszonymi w kieszeniach spodni, wędrował powoli ulicami Panoramio.
- Żyhcie hest nuthne.. Jesytem pihany.. - powiedział do samego siebie, upadając na chodnik obok domu Viega.
Zachował się jednak jak kompletny głupek i zamiast powalić się spać, idiota wstał i przechylając się na prawo i lewo poszedł dalej.

Chłopak przewracając się i wstając powoli wędrował do swojego domu.

Shane przechodził sobie przez ulicę panoramio nagle poczuł energię i spojrzał w stronę domu nr.15
[Co to cholery?Barykadują dom?Nie no to już przesada...Mam pomysł!]
Shane się uśmiechnął

Mikidius szedł w strone domu nr 11.

Mikidius szedł w strone Dmu Reizera z jedzeniem.
Kopnął lodówke na środek ulicy.

Mikidius pomyslał sobie
(To nie jest mój dom tylko Reizera to poco mam sie martwić że ktoś go zalał.)
Mikidius podniósł lodówke która nie była wcale az tak podniszczona tylko jedno niewidoczne wgniecenie.Rzucił ja do domu nr 11 tak żeby ustała.Potem poszedł do Diwana

Mikidius przyleciał na ulice i szedł nią spokojnie do domu Shana.
(Tutaj musza mieszkać poteżni wojownicy wszedzie czuje KI)
Pomyślał i szybko pobiegł w strone domu Shana.

Maximus szedł wzdłuż ulicy.

Mikidius wyszedł z domu Shana i poszedł wzdłuż ulicy na miasto.

Maximus przebiegł po ulicy i pozostawiał kartki przed drzwiami //bohaterów pbf//:
O 21:00 impreza u Ketsa. Panoramio 17. //Czasu polski: 18:00//
Po czym teleportował się do domu.

Mikidius pojaiwł sie na ulicy i poszedł w strone domu Ketsa lekko sie chwiejąc po wódce.