Ayano poszła posiedzieć obok Rayema, Silvia słuchała tego co gra Toshi. Lub Viego, jeżeli wyrwie mu gitarę po raz kolejny i tak na zmianę. Dosyć zabawna sytuacja.
Gemmei poszła do pojazdu bowiem robiło się chłodno. Tam słuchała swojej muzyki i jadła jakieś chipsy zabrane z domu.

Silvia zajadała się szaszłykiem, a Ayano nie była już głodna.

Ray zauważył, że obok usiadła Ayano.
Damn... I cały plan na "cichacza" na nic. ._.
Nie mając już nic do stracenia zaczął głośniej grać i śpiewać Skillet - Monster. Starał się jednak nie robić tego zbyt głośno. Była już w prawdzie noc, pozwólmy zwierzętom pospać.

//Gdzie tam to dopiero 18-nastka i 16-nastka i żadna w ciąży XD
A tak na marginesie to prosiłbym o dokładniejszy opis mocy Shizuki na pw.//
Theylin bardzo szybko zjadłą swoją rybę, wkońcu miała Sayiańskie geny.
Następnie spojrzała w niebo, siedziała tak się w nie wpatrując przez jakiś czas.
Shizuka dalej zajadałą się rybą nic nie mówiąc, co chwile zerkała na pobliskie drzewa. Być może myślała że ktoś ją śledzi.
To uczucie jak narazie jej nieodstępowało.
Toshi kończąc grę oddał gitarę Viegowi i czekał na coś co go powali.

//Ray, choćbyś chciał... Nie jesteś w stanie przebić Trombe!.//

- Nieźle, Ray, ale jak na razie to ty jesteś najgłośniejszy. Hmm... Mam dziwne wrażenie, że znamy kogoś, dla kogo mogłoby to być motywem przewodnim. No wiecie, może nie jest alfą... ale Omega to już inna kwestia.
Gdy Toshi i Rayem skończyli i Toshi oddał Viegowi gitarę...
- Ray, daj bas. Kaylin, perkusja i część wokalu. Jedziemy.
Zaczął jechać z motywem gitarowym, Kaylin ledwo zdążyła odłożyć rybę i przysiąść do pniaków. Nie czekali na włączenie się Rayema.
Grany utwór: Kageyama Hironobu - Kusuburu Heart ni Hi o Tsukero
//aka opening z DBZ Budokai 2//
Pod koniec, analogicznie do ataku Kamen Ridera Todoroki, wbił ostrze na końcu korpusu w ziemię, co sprawiło, że ognisko buchnęło na kilka metrów w górę i zostawiło swoją część w powietrzu opadając. Ta część, unosząca się nad ogniskiem, przybrała postać wirującej kuli, która dodatkowo oświetlała i ogrzewała otoczenie. Kawałek ryby nabity na miecz już powoli znikał - Viego i Kaylin nie dali mu żadnych szans.

Silvia z uśmiechem na twarzy, zjadła rybę i zaczęła cicho klaskać. Wszyscy naprawdę się starali żeby ten biwak wyglądał wspaniale. I się im udało.
Ayano oparła się o ramię Rayema i uśmiechnięta patrzyła w niebo.

Gemmei zignorowała wszystkich i słuchała muzyki w pojeździe, na spokojnie.

Gdy Viego skończył grać, Ketsu wziął od niego gitarę.Zaczął grać i śpiewać piosenkę.Gdy skończył zabrał się za kolejną, trochę szybszą.Ayami zajadała się rybą.

Ray postarał się jak najszybciej dołączyć do gry. Kiedy skończyli swój wspólny, mały koncert chłopak wrócił nad jeziorko i ponownie usiadł przy brzegu. Zauważył, że Gemmei zupełnie się odizolowała od świata. Lekko wkurzony odłożył gitarę na bok, wstał i podszedł do dziewczyny. Wziął jej "na chamca" słuchawki razem z odtwarzaczem i rzucił na gałąź jakiegoś drzewa.
- Jak zamierzasz dalej się izolować, słuchając w kółko tej samej muzyki to proszę bardzo. Pamiętaj tylko, że mogłaś zostać w domu i słuchać tego w swoim pokoju jakby tylko on był jedynym bezpiecznym miejscem jakie istnieje.
Po tym dość oschłym wykładzie, wrócił nad jeziorko i schował gitarę do kapsułki, a tą do kieszeni. W ciszy usiadł przy brzegu i patrzył na wodę.

Gemmei całkowicie zignorowała chłopaka. Tyle że zamiast słuchać muzyki, siedziała spokojnie patrząc w niebo przez szybę.
- Ona już taka jest od pewnego czasu.. Cicha i spokojna. Jeżeli nie ma na coś ochoty, najlepiej zostawić ją w spokoju.. - odezwała się Ayano, siedząc przy Rayemie. Widziała że zdenerwował się na Gemmei, ale właściwie nie była to jego wina. Dziewczyna już taka była.
Silvia nie przejmowała się nastolatkami, słuchała muzyki którą grali na gitarze Viego, Ketsu i Toshi. Spokojnie jadła upieczoną rybkę.

Ray ponownie stał. Tym razem podszedł do drzewa, zdjął z niego słuchawki i odtwarzacz, a następnie oddał go Gemmei.
- Przepraszam. - powiedział, nie wiedząc już jak ją "ododizolować".
Po wszystkim wrócił nad jeziorko, podniósł kilka kamyków i zaczął puszczać kaczki po wodzie.

Podniosłeś kilka kamyczków i natknąłeś się na coś dziwnego.
Jakby coś złotego, lekko wystającego spod kamieni.

Ayano również to zauważyła.
Trochę Was interesowało co to. Hmm..

- Rayem, co Ty znowu wykopałeś? Błyszczy się.. Może to złoto? - zapytała niepewnie, nie mając zielonego pojęcia co to jest. Wykopanie zostawiła Rayemowi.

- Huh? Ciiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii...!!! Bo usłyszą...
Ray zaczął odkopywać złote "coś".

Kiedy to odkopywałeś, zorientowałeś się że jest lekko pomarańczowe, a nie złote po całości.

Nie miałeś pojęcia co to, bo nie zwiedzałeś nigdy wymiarów. Kulka była wielkości Twojej dłoni więc mogłeś ją w niej bez problemu trzymać.

Ray podniósł kulę.
- Ale fajne! Biorę... - powiedział i szybko schował tak, że nawet Ayano ledwo to zobaczyła. Po chwili jednak wyciągnął to ponownie.
- Nie no... Co to jest?
Nie sądził, by Ayano znała odpowiedź, mimo wszystko kula mu się spodobała i chciał ją zatrzymać.

Viego i Kaylin spojrzeli z niedowierzaniem.
- Viego, czy to jest...
- Tak... Smocza Kula... Nie sądziłem, że będą w tym wymiarze.
- Jak myślisz, powinniśmy mu powiedzieć?
- W sumie, radar mamy chyba tylko my i Yoh, o ile w tym świecie nikt go nie zbudował. Powiadomię go o tym, to jego świat.
Viego wziął swój WDG i napisał do Yoha wiadomość:

Pilne. Rayem znalazł Smoczą Kulę. Wracaj jak najszybciej.

Kaylin w tym czasie podeszła do Rayema i Ayano.
- Ray, Ayano, natknęliśmy się na to w wielu światach. Nie powiem wam na chwilę obecną, do czego służy, bo najpierw będziemy musieli coś omówić z Yohem. Jednak drobna rada: jeśli ktokolwiek, kogo nie znasz, będzie chciał ci ją odebrać, nie dopuść do tego. Moglibyśmy ci ją wziąć teraz i przejąć ten niewygodny obowiązek, ale skoro ty ją wykopałeś, ty jej strzeż. Może być w przyszłości naprawdę przydatna.

Chłopak zasalutował na znak, że zrozumiał o co prosi Kaylin. Zaczął dalej oglądać kulę.
Ładna. Taka... kryształowa. Tylko czemu ma w środku gwiazdki?

Yoh pojawił się zaraz przy Silvii. Pocałował ją na przywitanie i znak że wszystko jest w porządku, a ona się uśmiechnęła. Następnie podszedł do Rayema i wyjął jedną z kapsułek z kieszeni. Nim ją jednak nacisnął, na chwilę zabrał od chłopaka Smoczą Kulę i się jej dokładnie przyjrzał.
- To nie jest żart.. Jest prawdziwa. - oddał kulę Rayemowi.
- Chyba nie mówiliście im nic na jej temat, nie? - zapytał Viega, Kaylin no i Silvii, która dobrze wiedziała co to jest. Podróżując z Yohem jakiś czas temu, miała okazję natknąć się na jeden z okazów tejże kuli.
- Wolałam poczekać na Ciebie. - odpowiedziała spokojnie dziewczyna, po czym wstała i podeszła do Yoha.

- Yoh.. Tak w ogóle.. Skoro tutaj też istnieją to in musi istnieć osoba odpowiedzialna za ich stworzenie. - powiedziała Silvia spokojnie do chłopaka, tak by Kaylin i Viego to usłyszeli.
Yoh jedynie spojrzał na Viega oraz Kaylin, następnie na Silvię.
- Rzeczywiście. Bez niego kule byłyby kamiennymi kulami. Albo ktoś rzeczywiście sobie zrobił z Nas jaja albo ja dowiaduję się o tej planecie coraz więcej. - powiedział spokojnie i spojrzał w niebo lekko się uśmiechając, następnie wracając wzrokiem na resztę.
- Saiyanie, Majiny, Shinigami, Wampiry... A teraz Smocze Kule. Mam wrażenie że ten świat.. Nie. Ten wymiar Nas jeszcze zaskoczy. - rzekł z uśmiechem na twarzy. Następnie popatrzył na Viega i Kaylin.
- Hm? - powinni załapać o co chodzi.

- Spoko. Kaylin powiedziała tylko Rayowi, żeby strzegł tej kuli jeśli ma zamiar ją na razie zatrzymać, co tak właściwie nie jest aż takim złym pomysłem - my byśmy szukali ewentualnych innych, //specjalnie tak powiedziane, żeby w razie, gdyby Rayem usłyszał, nie powiedzieć jednoznacznie, że W OGÓLE SĄ inne, ale Yoh i tak o tym wie// a Ray by pilnował tej.
- Czekaj. Yoh, chcesz nam powiedzieć, że nie wiedziałeś, że w twoim własnym świecie są Smocze Kule?
- Jak tak pomyślę... Do tej pory nie zauważyliśmy czegoś, co mogłoby być pałacem Opiekuna. Może nie jest tak wyraźny, jak dom Guru Nameczan... Może polecimy go szukać, gdy skończymy tą imprezkę, co? Nigdzie nam się nie spieszy, żeby musieć ich szukać, a sake jeszcze jest.
- Powiedz tylko, czy masz jakiś pomysł, gdzie mógłby rezydować Opiekun.
- Wiem, że to pewnie nie to, ale jedyne znane mi miejsce, to Anteques.
- Anteques?
- Starożytne miasto, które znaleźliśmy głęboko pod ziemią. Założone przez antycznych Jigen Tankenka. Tam znaleźliśmy artefakty, które ukradł Shigen, to już wiesz. Były tam nawet inskrypcje w jakiejś starej odmianie erfelańskiego...
- Stop. Starożytne miasto, więc ma kilka tysięcy lat. Miało inskrypcje w starej odmianie erfelańskiego. Język erfelański powstał niedługo przed założeniem cywilizacji na Beralzie, my przy tym uczestniczyliśmy.
- Myślisz, że mnie nie zastanawiało, skąd w wielotysiącletnim mieście odmiana języka powstałego kilka lat temu? Zaczynam myśleć, że jakieś wyższe siły miały wpływ na powstanie naszego języka wtedy i teraz... Ale dobra, wróćmy może do rozważań na temat Opiekuna, co?

- Anteques? Rzeczywiście to możliwe, ale wcześniej go tam nie było. Albo oznaczałoby to że kule powstały niedawno i że rzeczywiście tam jest albo go tam nie ma i jesteśmy w dupie. - powiedział jednoznacznie. Silvia spojrzała się na niego jakby zamyślona.
- Interesuje mnie tylko czy to Nameczanin.. Skoro w Naszym wymiarze są Smocze Kule, Klucz Króla i tak dalej to możliwe też że nie spotkamy na miejscu Opiekuna, Nameczanina. - powiedziała. Rzeczywiście, dość ciekawe stwierdzenie.
- Co robimy? - popatrzył się na Viega i Kaylin oraz Silvię.

Kaylin wyjęła z podprzestrzeni jeden ze swoich zwojów i go aktywowała nad Viegiem. Stamtąd opadł lewitujący, czarno-biały pierścień, który unosił się na wysokości pasa Viega.
- Jak to co? Dzień się jeszcze nie skończył!
Pierścieniem tym był Sateo Klavius, keyboard produkcji Viega i Kaylin, jak już dało się zauważyć, otaczający grającego w 360°.
Viego zaczął na nim grać... can-cana. //nie dokładnie takiego jak na filmiku, tj. bez elementów z Mario xd
Mogłem dać tu jak przykład jakikolwiek... ale chciałem się tym konkretnym z wami podzielić.//
Kaylin podeszła do dziewczyn, złapała je wszystkie za ramiona, próbując jakoś je namówić do zatańczenia can-cana.
- No, dziewczyny, impreza jeszcze trwa!

//Sry za spam ale... HAHAHAHA Zajebiste to xD//

//Komu potrzebne Smocze Kule, jak jest Super Mario Bros Can-Can! xd//

Yoh oparł się o drzewo z uśmiechem, Silvia natomiast wraz z Ayano wstały i zaczęły tańczyć. Wyglądały na szczęśliwe. Yoh natomiast martwił się czymś innym niż Smocze Kule.
Dokładnie. Cały czas myślał o tym co stało się w laboratorium. Nie dawało mu to spokoju.

Theylin odrazu przyłączyła się do tańca. Shizuka natomiast trochę się wstydziła.
-Idź przecież to nic strasznego.-powiedział Toshi kiwając głową.
Shizuka uśmiechnęła się i przyłączyła do tańca.

Ray patrzył na kulę.
Mogą być inne..?
Ray wstał. Zaczął pocierać kulą o policzek.
- Ale fajna!
Chłopak schował kulę i usiadł na trawie, patrząc na tańczące dziewczyny. Po pewnym czasie spojrzał na Yoha.
- Hej, Yoh! Co to w ogóle jest? Sądząc po waszej reakcji to musi być coś fajnego. Albo niebezpiecznego... W każdym razie... Wiecie co to, prawda?

- W pewnym sensie.. - powiedział spokojnie.
- Nie martw się tym co to jest tylko pilnuj tego jak oka w głowie. - rzekł uśmiechając się.
Wyjął kapsułkę. Po naciśnięciu jej pojawiła się gitara na której zaczął grać również Can Can'a. Lepiej brzmiałoby to prawda z perkusją i drugą gitarą, ale spoko.