Gemmei lekko zdziwiła się nagłą zmianą tonu chłopaka na zdecydowanie poważniejszy.
- Spokojnie! Nie musisz się drzeć.. Jestem przecież obok, wystarczy spokojnie zapytać. - powiedziała i ponownie skupiła się na leczeniu żeby je wznowić.
- Miał kaptur, nie widziałam twarzy. Ale był cholernie szybki i szalony. Używał tej twojej broni, ale jego energia była zdecydowanie mroczniejsza.. - wyjaśniła spokojnie.

- Sory. Kurde wiedziałem! Będę z nim walczył w swoim wymiarze i muszę go pokonać.
Maxi leżał spokojnie z zamkniętymi oczami. Nagle zaczął się świecić na zielono. //Szybsza regeneracja jak coś, chociaż z takimi ranami trochę potrwa.//
- Trochę Ci pomogę, ale i tak dzięki za leczenie.

- Nie mam zielonego pojęcia o czym mówisz, ale cóż.. Życzę Ci powodzenia. - powiedziała nieco.. ironicznym tonem.

Keisuke był nadal w wyższej formie. Wyglądał na cholernie wkurzonego, że zużył fiolkę z Raina przeciwnik tak po prostu uciekł. Chciał wyładować swoją frustrację jednak nie było na czym a tym bardziej na kim. Stojąc dalej tylko krzyknął. Po chwili uspokoił się a jego forma zwyczajnie się rozwiała. Spojrzał na Maxa po czym teleportował się do Arisy. Klękną przy niej. Była już przytomna.
- Idiotka, co ty wyprawiasz?
- Nieważne... wybacz. - powiedziała spuszczając głowę w dół.
- Głupia! nie musisz mnie prosić o wybaczenie.
- To... to wcale nie była prośba! - krzyknęła z uśmiechem na twarzy.
Była szczęśliwa, że Keisuke jej przebaczył.
- Wiem, że nie zamierzasz przepraszać ale może udamy się tam bliżej reszty?
Chłopak wziął Arisę na ręce.
- Głupku! Co ty robisz?! - krzyczała lekko się rumieniąc.
- Przejmujesz się nimi? - powiedział niosąc powoli dziewczynę do reszty.
Gdy byli na miejscu postawił ją. Arisa spojrzała na Maxa, po czym rozejrzała się po wszystkich zebranych. Stała bez słowa.

Rayem zniknął, pojawiając się przy Ayano. Pomógł jej wstać i przytrzymywał by nie upadła ponownie. Horor wykończony wylądował na ziemi i ciężko dyszał.
- Nic ci nie jest? Nie musiałaś go atakować, sama widziałaś, że nawet ta technika Horora mu nic nie zrobiła. A właśnie... Jak tam, Horor?
- Bywało gorzej... Muszę wrócić do Zaświatów i zregenerować siły.
- Dobra. Tylko powiedz im, żeby nam tu przynieśli ciała, bo nie mamy z tym kolesiem szans.
- Ta, ta... Coś wymyślę... - po tych słowach chowaniec zniknął.
Ray ponownie spojrzał na Ayano. W przeciwieństwie do reszty nie okazywał radości. Był raczej zawiedziony, że nie mógł pokazać Bogowi Demonów swoich prawdziwych umiejętności. Mimo to, czuł ulgę, że wszyscy są cali.

Max podszedł do Arisy.
-Co ty chciałaś zrobić ?

- Hm.. - młodzieniec spojrzał na Arisę która stoi obok. Cholera.. Stoi. No właśnie. On nie mógł nawet usiąść.
- Yoh jestem.. Wariat jakich tu mało.. Miło mi.. - powiedział z uśmiechem, mimo że samo mówienie dalej sprawiało mu problemy. Silvia wsadziła mu do gęby jakąś szmatę i ją zatkała.
- Wybaczcie.. Ten idiota nie wie że nawet rozmową pogarsza własny stan, a co jeszcze lepsze nie siedzi we własnym ciele.. - powiedziała, lecząc dławiącego się szmatą chłopaka.
- Masz nos idioto! - krzyknęła i zdzieliła chłopaka w twarz. Nagle dostał olśnienia i zaczął oddychać nosem.

Ayano uśmiechnęła się do chłopaka, ale nie odpowiadała. Właściwie, jej uśmiech powinien mu wszystko wyjaśnić.
Wiem że nic mu nie zrobiłam, ale powinien zrozumieć że w końcu chciałam się na coś przydać..]]

Arisa spojrzała na Maxa stojącego obok.
- Nic... nieważne...
Keisuke popatrzył na dziewczynę po czym zwrócił się do Maxa.
- Chciała sprawdzić czy są przygotowani na walkę z Bogiem.
Arisa spojrzała się na niego jak na debila. On nigdy nie mówił co mu ślina na język przyniosła. Teraz palną pierwszą lepszą wymówkę, aby Arisa nie musiała się tłumaczyć. Dziewczyna spojrzała na Yoha.
- Miło mi, jestem Arisa.
Po chwili zachichotała na widok zaistniałej sytuacji. Kesiuke tylko uśmiechnął się lekko. Nie odzywał się. Wiedział, ze gdy coś powie ten idiota zapewne będzie chciał odpowiedzieć nie zważając na swój stan.

- Eh...
Chłopak westchnął i dopiero teraz na jego twarzy pojawił się jakiś uśmiech.
- Horor. Horor! HOROR DO JASNEJ CHOLERY!
- CZEGO KURWA?! STUL DZIÓB I MÓW O CO BIEGA!
- Jak żeś się do mnie zwrócił?!
- Słucham, wielmożny panie.
- Co z tymi ciałami?
- No przecież nie dostaniesz ich w 2 minuty! Poczekaj, właśnie gadam z Boginią Życia. Dajże trochę czasu.
- Dobra, już dobra...

Smoku wstał podszedł do reszty spojrzał na Arisię - Co Ci odpieprzyło podczas walki ?! Zaatakowałaś jednego z naszych !

- Cześć jestem Maximus. Smoku nie krzycz tak na nią, każdy popełnia jakieś tam błędy .
Maxi usiadł, był leczony przez Gemmei i samego siebie, więc szybciej leczył się z ran niż Yoh. ////

Rayem podszedł do grupki razem z Ayano.
- Hej, Maximus. Skoro to koniec, to może odstawiłbyś nas z powrotem na Terrę? Chciałbym wreszcie wrócić do swojego ciała. Zgaduję, że Yoh i Sameyaro podobnie. Dasz radę, czy wolałbyś jeszcze poczekać? - zapytał, a w międzyczasie patrzył na Yoha jak na idiotę.

Max spojrzał na Keisuke i zrobił wielkie oczy.
-Taa bo uwierzę.
Po chwili usłyszał, że Smoku pyta Arisę co jej odpieprzyło. Max odwrócił się do niego.
-Chciała sprawdzić czy jest przygotowany na walkę z Bogiem.

Arisa miała już odpowiedzieć gdy z rozłożonymi rękami i spuszczoną głową staną przed nią Keisuke. Stał do niej plecami. Wyglądało to na gest obrony.
- Nie twoja sprawa, było minęło. Nie musisz tak krzyczeć. Lepiej pilnuj swojego nosa.
- Keisuke... - wyszeptała odrobinę speszona dziewczyna stojąca za plecami chłopaka. Twarz jej wyglądała mniej więcej tak, ręce trzymała przy klatce piersiowej, coś w tym stylu.
- Jeżeli to wszystko bądź tak łaskawy i odejdź.
W ten czas podszedł Maximus. Dziewczyna spojrzała na niego.
- Miło mi... jestem Arisa Tomoyuki.
- Keisuke, Keisuke Yukihito. - powiedział stając już normalnie. Ciągle jednak nie spuszczał wzroku z Smoka.

- Ray, może jeszcze trochę poczekaj. Chyba, że...
//Axe gdzieś tam leżała nie?//
Maximus przyciągnął do siebie Axe.
- Więc to przez ciebie tamten dureń pojawił się w wymiarze nie?
Z Axe jestem silniejszy, więc bez problemu ich przeniosę. Gorzej jak znów ten opętany się pojawi...
- Dobra to jeśli nikt nie ma nic przeciwko to możemy spadać na Terrę.
Chłopak powiedział dość głośno, żeby wszyscy usłyszeli. Po tym wszedł na poziom Demona.

- Haha ! Dobra odpowiedz..."Chciała sprawdzić czy jest przygotowana na walkę z Bogiem." Kpisz ? Nie potrafiła wyczuć energii ? Jeżeli nawet tego nie potrafisz, to nie wiem w jaki sposób się tu znalazłaś. Smoku usiadł na ziemię.
Nagle z portalu wyszła inna postać, pojawił się przy smoku i zdzieliło go pięścią w twarz

- Cześć ! Postacią okazała się Chisato. - Pewnie miała jakiś ważny powód, prawda ? Jestem Chisato, jeżeli ktoś by mnie nie znał.
- Czyli skończyłaś ? Mam nadzieję że było warto.
- W rzeczy samej, czuję się o wiele silniejsza.

//Aha. Zawsze coś się dzieje, kiedy mnie akurat nie ma. Planowałeś to, nie NPC?//


- O, niespodziewany obrót wydarzeń.
- Ta. Dobra wiadomość - bogowie wreszcie ruszyli swoje wszechpotężne dupska. Zła - co do diabła z Unicronem?! Jestem pewien, że osiem minut minęło i to spory kawałek czasu temu. Chyba że... //NPC, właśnie zamierzam jakoś usprawiedliwić twoją kolejną dziurę w pamięci. Później mi podziękujesz.//
- Chyba że co?
- Chyba że twoje przeniesienie się tutaj zablokowało na chwilę kanał energetyczny. Niewykluczone.
Naprawdę nie wiem, co się stało. Chyba nie pokrzyżowało to planów.
- Nie, Ereb opuścił ten wymiar. Przechowaj na razie tą energię, za kilka chwil dasz ją Damensayi. Hej, Maximus! Nie żeby co, ale chwilę temu oberwałeś Kurohitsugi, a ja mam jeszcze sporo energii i sprawdzoną technologię. Nie wolałbyś tym razem odpocząć? Przywołam tutaj Latające Miasto, gdzie każdy chętny będzie mógł skorzystać z skrzydła szpitalnego, a warunki są komfortowe, chociaż podróż będzie trwać i tak kilka sekund. Na miejscu są ciała Rayema i Sameyara, więc odzyskacie je nawet krócej niż w te dwie minuty.

Wyjął z Dimenbookera dwie karty: JigenRide: Tambar Damensaya oraz Gyaku JigenRide Unicron. Pierwszą sprowadzi Miasto tutaj, druga przeniesie Miasto wraz z pasażerami na orbitę okołoziemską, skąd prosta droga na Terrę.

//Chcesz czy nie, i tak sprowadzę tutaj Miasto. Nawet gdybym sam miał nim polecieć.//

Ketsu wrócił do normalnej formy.
[Uh, nawet dobrze, że tak się stało.Nie chciałbym jeszcze umierać..] - pomyślał.
[Idiota.]
Chłopiec wylądował obok innych z uśmiechem na twarzy.
Co tam?

- Mi to pasuje Viego, jeszcze nie odzyskałem do końca sił.
Axe Atlantis znikła z ręki chłopaka.
- Cześć Chisato, jestem Maximus!
(Fajna )

Silvia zapewne trochę skończyła leczyć Yoha. Ten wstał, wyjął z twarzy kawałek szmaty i wskazał palcem na Silvię.
- Oszalałaś kobieto!? Przez chwilę obawiałem się że mnie uśmiercisz wraz z Erebe... - krzyknął, ale nie skończył gdy stopa Silvi znalazła się na jego głowie.
- Tyle mnie obchodzi Twoje zdanie. - powiedziała, depcząc twarz chłopaka. Ten wstał po chwili ponownie.
- Ty k.. - znowu nie skończył kiedy ni stąd ni zowąd dostał prosto w twarz patelnią. Zemdlał całkowicie.

- Mo..Może chciał powiedzieć "kobieto"? - zapytała niepewnie Ayano, obawiając się o własne życie.
- Nie obchodzi mnie to. Teraz mam przynajmniej od niego spokój.. - powiedziała spokojnie, wyrzucając gdzieś patelnię. Następnie spojrzała się na Ayano i Gemmei.
- Któraś z Was ma jeszcze energię by zabrać Nas na Terrę. Nie za bardzo opłaci Nam się czekać na Damensayię, bynajmniej dlatego że nie ma tam Naszych ciał.. - zapytała spokojnie tym razem Gemmei i Ayano. Po tej drugiej było widać ogromne zmęczenie użyciem techniki Dragon Slave.
- Myślę że mam odpowiednią ilość energii. Poczekajcie.. - przyłożyła dwa palce do czoła. Podpatrzyła tą technikę u Silvii i Yoha. Silvia była lekko zaskoczona.
- Wyłapałam słabą energię Twojego gikongan, Silvio. Ale nie lepiej poczekać aż każdy będzie odlatywał? Odpocznijmy chwilę jeszcze.. - powiedziała spokojnie, lecz wolała poczekać ostatecznie na zdanie Silvii.
- No dobrze. - powiedziała i usiadła na ziemi.

Yoh leżał nieprzytomny z rozwalonym nosem na ziemi.
- Nie wykrwawi się? - zapytała Ayano.
- Jak przeżył Kurohitsugi to mu to nie grozi. - powiedziała z uśmiechem Silvia.

//Smoku jesteś zajebisty, słyszysz słowa z opóźnieniem czy z takiej odległości? Nieważne...//

Kiedy pojawiła się Chisato Keisuke przeniósł na nią wzrok.
- Keisuke... - odpowiedział na przywitanie dziewczyny.
Arisa stała jak gdyby nigdy nic. W chwili gdy Yoh wskazał palcem na Silvię Arisa i Keisuke zrobili takie miny. Gdy dziewczyna zaczęła kopać twarz chłopaka obydwoje wybuchli śmiechem. Ich rozbawienie trwało kilka chwil. Ponownie stali jak gdyby nigdy nic.

[Cholera..ten, no, gdzie moja peleryna!?]
[Popatrz za siebie.] - powiedziała spokojnie kobieta.
Ketsu zrobił taką minę: :dub: , i podniósł pelerynę.
Ja już jestem gotowy..Na co czekamy? - powiedział niepewnie chłopiec.
Nie wiedział, czy przynieść się na Terrę sam, czy czekać na resztę.

Ray zaczął się drapać po głowie. Kiedy przestał, ponownie westchnął i spojrzał na Arisę.
- Macie trochę dziwne sposoby, ale mniejsza o to. Skoro Max, którego zna chyba większość z nas, ufa ci, to ja też. - powiedział, próbując jakoś zamknąć już ten temat.
Chłopak podtrzymując 1 ręką Ayano, oparł miecz na ramieniu i czekał.
- Hej, Chisato.
Ray raczej nie przejął się scenką z Yohem. Patrzył na to jakby to było coś zupełnie normalnego. I było... W jego przypadku...
- Ketsu, wyluzuj. Poczekamy chwilę i polecimy wszyscy na Damesayi.

W ogóle, wiecie co stało się z ludźmi Trenza? - spytał.
[Hej, Yoko! Nie mam jakichś nowych transformacji?]
[Masz!]
[C..!?]
[Nie powiem.]
[Nienawidzę Cię! ;(]

//Bercik...a zresztą, pi3rdol3.//
- Ciekawi mnie gdzie jest mój brat.
- Hej, hej, nie mówiłeś że masz brata...
- Przecież nie pytałaś. Smok podszedł do Arisy - Co było, a nie jest, nie pisze się w rejestr, zacznijmy od nowa, nazywam się Smoku Ikagawashii Wyciągnął rękę w jej kierunku.